Moc użyteczna
Moc dostarczana podczas pracy bezpośrednio do nasadki roboczej. Duża moc z jednej strony wpływa na wydajność, z drugiej ma zauważalny wpływ na wymiary, wagę i cenę. Dlatego według tego parametru warto wybierać narzędzie, biorąc pod uwagę specyfikę planowanej pracy; zalecenia dotyczące konkretnych wartości mocy dla różnych rodzajów pracy można znaleźć w specjalnych źródłach.
Moc
Moc pobierana przez szlifierkę podczas pracy. Zwykle więcej mocy wyjściowej (użytecznej) (patrz wyżej) z powodu strat podczas konwersji energii z elektrycznej na mechaniczną. Jednak ogólne prawidłowości w tym przypadku są takie same: mocniejsze narzędzie z jednej strony jest zwykle bardziej wydajne, z drugiej jest cięższe, większe i droższe. Ponadto od tego wskaźnika zależy całkowite zużycie energii elektrycznej; jednak szlifierki, nawet te najpotężniejsze, zużywają stosunkowo mało energii, a trudności mogą pojawić się dopiero po podłączeniu wysokowydajnego profesjonalnego narzędzia do słabego okablowania elektrycznego.
Należy powiedzieć, że znacznie łatwiej jest określić zużytą moc niż moc użyteczną; dlatego tylko parametr ten jest często wskazywany w specyfikacji, bez określania mocy użytecznej. Ogólnie rzecz biorąc, całkiem możliwe jest porównanie szlifierek tego samego typu (patrz wyżej): nowoczesne narzędzie ma w przybliżeniu taką samą wydajność, a wartości mocy użytecznej w większości przypadków korelują z wartościami mocy pobieranej.
Liczba obrotów
Prędkość obrotowa nasadki roboczej, którą jest w stanie zapewnić szlifierka o odpowiedniej konstrukcji (na przykład kątowa - patrz "Typ"). Jeśli narzędzie posiada regulację obrotów - ten punkt podaje zakres takiej regulacji, od minimum do maksimum.
Sensowne jest porównywanie pod kątem tego parametru jednostek należących do tego samego typu i mających tę samą maksymalną średnicę tarczy (lub innej nasadki roboczej). To ostatnie wynika z faktu, że im większa tarcza, tym szybciej porusza się jej krawędź (z tą samą prędkością); oznacza to, że przy większej średnicy wymagane są niższe obroty dla tej samej wydajności/sprawności. Ogólnie rzecz biorąc, porównując różne modele, należy wziąć pod uwagę następujące zagadnienia. Wyższa prędkość obrotowa dobrze nadaje się do większych obciążeń (ponieważ zwiększa wydajność) oraz do dokładnego polerowania „delikatnymi” nasadkami. Niższa prędkość z kolei sprzyja dokładności (zmniejsza prawdopodobieństwo usunięcia nadmiaru materiału), a także zapewnia wyższy moment obrotowy i pozwala na wydajniejszą obsługę twardych, uporczywych materiałów. Bardziej szczegółowe zalecenia dotyczące różnych rodzajów pracy i różnych średnic nasadki można znaleźć w specjalnych źródłach; tutaj zauważamy, że wzrost prędkości obrotowej z reguły wpływa na koszt jednostki w porównaniu z analogami (ponieważ do tego potrzeba mocniejszego silnika). Ponadto tarcze i inny akcesoria mogą mieć ograniczenia dotyczące maksymalnej liczby obrotów na minutę.
Częstotliwość oscylacji
Częstotliwość oscylacji nasadki roboczej, którą jest w stanie zapewnić szlifierka o odpowiedniej konstrukcji (klasyczny przykład - wibracyjna, patrz "Typ"). Jeżeli narzędzie posiada regulację częstotliwości oscylacji, ten punkt podaje zakres takiej regulacji, od minimum do maksimum.
Wyższa częstotliwość (przy tej samej amplitudzie - patrz niżej) poprawia ogólną wydajność, szczególnie podczas pracy z twardymi, uporczywymi materiałami, a także przyczynia się do wyższej wydajności przy delikatnym wykańczaniu (takim jak polerowanie). Z kolei niższa częstotliwość zmniejsza prawdopodobieństwo błędu poprzez usunięcie nadmiaru materiału. Z tym parametrem wiążą się bardziej szczegółowe kwestie; te, a także zalecenia dotyczące doboru częstotliwości do różnych prac, materiałów i rodzajów arkuszy szlifierskich można znaleźć w specjalnych źródłach. Należy zaznaczyć, że poszczególne arkusze szlifierskie mogą mieć własne ograniczenia lub zalecenia dotyczące częstotliwości pracy.
Amplituda oscylacji
Amplituda oscylacji wytwarzanych podczas pracy nasadką
szlifierki mimośrodowej, wibracyjnej lub delta (patrz wyżej). Wraz z częstotliwością (patrz wyżej) jest to jeden z najważniejszych wskaźników takich narzędzi. Wyższa
amplituda zapewnia bardziej intensywną obróbkę, co ma pozytywny wpływ na wydajność; z drugiej strony przy delikatnych pracach pożądana jest
mała amplituda oscylacji(mniej niż
2 mm).
Długość taśmy / arkusza szlifierskiego
Długość taśmy lub arkusza, do której przeznaczona jest szlifierka.
Nasadki robocze w postaci arkuszy są stosowane w jednostkach z oscylacyjną zasadą działania, w postaci taśm - odpowiednio w jednostkach taśmowych (więcej szczegółów na temat tych i innych patrz "Rodzaj"). Tak czy inaczej, w tym punkcie podawana jest nie długość robocza taśmy/arkusza (czyli długość powierzchni przylegającej do obrabianego materiału), lecz długość całkowita - czyli rozmiar samej nasadki. Ten rozmiar sam w sobie decyduje tylko o kompatybilności szlifierki z określonymi arkuszami/taśmami. W takim przypadku mocowania w postaci zacisków (patrz „Mocowanie arkusza”), stosowane w większości klasycznych narzędzi wibracyjnych, często pozwalają na montaż arkuszy o nieco większej długości niż wskazano w charakterystyce. Modele na rzepy (dotyczy głównie szlifierek typu delta) technicznie pozwalają zarówno na dłuższe, jak i krótsze arkusze, choć w praktyce nie jest to zalecane. Natomiast w narzędziach taśmowych długość taśmy musi dokładnie odpowiadać parametrowi określonemu w tym punkcie - nawet niewielkie odchylenie może prowadzić do niezgodności.
Jeśli chodzi o długość roboczą taśmy/arkusza, nieuchronnie okazuje się, że jest mniejsza niż całkowita (dla arkuszy różnica jest niewielka, dla taśm - znacząca). Co prawda dłuższa taśma/arkusz najczęściej ma większą długość roboczą; jednak przy tych samych ogólnych wymiarach nasadki jej rozmiar roboczy w różnych narzędziach może być inny; je...st wskazywany w punkcie „Rozmiar podeszwy” (patrz poniżej).
Szerokość taśmy / arkusza szlifierskiego
Szerokość taśmy lub arkusza, do której przeznaczona jest szlifierka.
Nasadki robocze w postaci arkuszy są stosowane w jednostkach z oscylacyjną zasadą działania, w postaci taśm- odpowiednio w jednostkach taśmowych (więcej szczegółów na temat tych i innych patrz "Rodzaj"). Tak czy inaczej, w tym punkcie podawana jest nie szerokość robocza taśmy/arkusza (czyli szerokość powierzchni przylegającej do obrabianego materiału), lecz szerokość ogólna - czyli rozmiar samej nasadki. Rozmiar ten sam w sobie decyduje tylko o kompatybilności szlifierki z określonymi arkuszami/taśmami. Jednocześnie mocowania w postaci zacisków (patrz „Zamocowanie arkusza”), stosowane w większości klasycznych narzędzi wibracyjnych, zwykle mocują arkusz tylko z przodu i z tyłu, dzięki czemu w takich narzędziach ograniczenia szerokości nie są tak surowe jak na przykład długość: arkusz może być nieco szerszy i węższy niż rozmiar nominalny. Jednak podobne możliwości należy wyjaśnić osobno, a dla pełnej gwarancji lepiej jest ustalić, czy dana jednostka dopuszcza odchylenia pod kątem szerokości. Podobnie jest w przypadku szlifierek typu delta, gdzie tradycyjnie stosuje się rzepy: rozbieżność szerokości nie przeszkadza technicznie w montażu nasadki, lecz nie wszystkie modele na to pozwalają. Jeśli chodzi o narzędzia taśmowe, mogą one dopuszczać montaż węższej taśmy - ale nie szerszej.
Jeśli chodzi o szerokość roboczą, to zazwyczaj odpowiada ona ogólnej lub (w poszczególnych modelach oscylacyjn...ych) nieco się od niej różni. W każdym przypadku szerokość robocza jest podana w punkcie „Rozmiar podeszwy” (patrz poniżej).
Rozmiary arkuszu szlifierskiego
Rozmiar arkuszu szlifierskiego, przewidzianego w narzędziu.
Parametr ten wskazuje się dla dwóch rodzajów szlifierek - większości modeli z wibracyjną zasadą działania (a mianowicie dla szlifierek wibracyjnych i delta, a także wielofunkcyjnych), a także jednostek taśmowych. Więcej szczegółów na temat tych i innych patrz w "Typ", tutaj zaznaczamy, że arkusz szlifierski jako taki jest obecny tylko w narzędziach wibracyjnych - w szlifierkach taśmowych chodzi o rozmiar odcinka taśmy, który ma bezpośredni kontakt z materiałem. Mówiąc najprościej, rozmiar arkuszu szlifierskiego to rozmiar powierzchni roboczej szlifierki.
Im większy rozmiar tej powierzchni, tym bardziej wydajna jest szlifierka, tym lepiej nadaje się ona do dużej ilości pracy. Przypominamy, że modele taśmowe są stosowane głównie do obróbki wydłużonych części, a przy pracy zwykle umieszczane są w poprzek takiej części; dlatego w przypadku takich jednostek bardzo pożądane jest, aby długość taśmy była nie mniejsza niż szerokość obrabianej powierzchni - w przeciwnym razie precyzyjna obróbka może być dość utrudniona. Z drugiej strony duży arkusz szlifierski nieuchronnie wpływa na rozmiar, wagę, a najczęściej na koszt narzędzia, a także może utrudnić użytkowanie w ciasnych warunkach. A materiały eksploatacyjne do takich arkuszy są większe - i odpowiednio droższe. Wybierając w oparciu o wskaźnik ten, warto wziąć pod uwagę cechy planowanej pracy; możesz zapoznać się ze specjalnymi źródłami, aby uzyskać sz...czegółowe zalecenia na ten temat.
Należy zauważyć, że w przypadku modeli wielofunkcyjnych (patrz „Rodzaj”) w tym punkcie najczęściej podaje się kilka wariantów - dla każdego konkretnego arkuszu szlifierskiego. Istnieją jednak modele, dla których podaje się tylko jeden zestaw rozmiarów. Może to oznaczać, że obie główne nasadki wibracyjne (prostokątna i trójkątna) mają takie same wymiary pod względem długości i szerokości - albo że dane podano dla nieusuwalnego trójkątnego arkuszu szlifierskiego, na który w razie potrzeby zakładana jest większa prostokątna nasadka. Często takie szczegóły można wyjaśnić bezpośrednio po zdjęciach produktu, w skrajnych przypadkach - po dokumentacji producenta.
Mocowanie arkusza szlifierskiego
Sposób mocowania arkusza szlifierskiego, dostarczonego ze szlifierką z zasadą działania wibracyjną (wibracyjna, delta, wielofunkcyjna - patrz "Typ").
- Zaciski. Zazwyczaj ten wariant przewiduje parę zacisków umieszczonych z przodu i z tyłu podeszwy. Może być realizowany tylko w podeszwach prostokątnych - takie urządzenia nie nadają się do podeszw trójkątnych stosowanych w modelach szlifierek typu delta. Zaciski są nieco mniej wygodne niż rzepy, wymagają więcej czynności w celu zabezpieczenia arkusza i większej uwagi w trakcie tych czynności. Z drugiej strony, ten rodzaj mocowania jest znacznie bardziej niezawodny niż rzep, doskonale mocuje arkusze i może być stosowany nawet w najmocniejszych maszynach pracujących z dużymi obciążeniami. Ponadto, w porównaniu z rzepami, zaciski są tak wszechstronne, jak to tylko możliwe (od wewnątrz arkusz ścierny może mieć dowolną powierzchnię - najważniejsze jest to, aby pasował do rozmiaru) i są trwalsze (praktycznie nie tracą swojej właściwości z biegiem czasu). A dzięki wytrzymałym materiałom, które zwykle stosuje się w konstrukcji, prawdopodobieństwo pęknięcia takiego mocowania jest minimalne. Dlatego właśnie ta odmiana stosowana jest w zdecydowanej większości klasycznych maszyn wibracyjnych – z podeszwami prostokątnymi.
- Rzep. Mocowanie według zasady klasycznego zapięcia na rzep: podeszwa ma powierzchnię z kompletem mikroskopijnych haczyków, a wnętrze arkusza szlifierskiego wykonana jest z filcu, którego haczyki...zaczepiają się o włókna. Główną zaletą tego wariantu jest brak ograniczeń co do kształtu. Tak więc, to właśnie rzep jest używany we wszystkich nowoczesnych szlifierkach delta i modelach wielofunkcyjnych (patrz „Rodzaj”), chociaż w drugim przypadku można je łączyć z zaciskami. Dodatkowo łatwiej i szybciej jest „przyklejać” i „odklejać” arkusze na takiej podeszwie, niż wymieniać nasadki w zaciskach. Z drugiej strony, niezawodność mocowania jest nieco niższa niż w przypadku zacisków; a z czasem skuteczność rzepów może być jeszcze bardziej zmniejszona ze względu na zużycie haczyków (filcowa powierzchnia arkuszy szlifierskich również bardzo się zużywa, lecz strona robocza arkusza zwykle ulega zniszczeniu znacznie wcześniej niż strona mocowania) . Ponadto ten sposób mocowania jest odpowiedni tylko dla określonego rodzaju arkuszy - z wewnętrzną powierzchnią pod rzep. W związku z tym, w maszynach wibracyjnych z prostokątnymi podeszwami ta odmiana jest niezwykle rzadka - częściej stosuje się połączenie z zaciskami, a większość tych modeli wykorzystuje tylko zaciski. Chociaż w niektórych sytuacjach i dla takiego narzędzia rzep może stać się najlepszą opcją - na przykład, jeśli nie oczekuje się dużych obciążeń i pożądana jest zmiana arkuszy bez zbędnych opóźnień.
- Rzep i zaciski. Połączenie obu powyższych wariantów w jednym narzędziu. Konkretne cechy szczególne tej kombinacji zależą bezpośrednio od rodzaju szlifierki. Tak więc, w modelach wielofunkcyjnych różne rodzaje zacisków są zwykle dostarczane na różnych wymiennych podeszwach: zaciski na prostokątnej, rzep na „delcie". Tak więc, każda wersja powierzchni roboczej wykorzystuje optymalną dla niej metodę mocowania. A w modelach wibracyjnych taka konstrukcja sprawia, że szlifierka jest tak wszechstronna, jak to tylko możliwe, pozwalając używać z nią arkuszy zarówno za pomocą rzepów, jak i zacisków.