Porównanie Dr. Oetker 2145 vs Saturn ST-KS7235

— Mechaniczny. Jeden z najprostszych systemów ważenia, znany od dawna i do dziś nie stracił na popularności. Najczęściej konstrukcja ta działa na zasadzie sprężyny: obciążnik działający na platformę wagową ściska sprężynę (im cięższy jest obciążnik, tym silniejszy jest nacisk), a do sprężyny połączona jest strzałka, która pokazuje wynik pomiarów na skali wagi. Zaletami modeli mechanicznych są prostota, niski koszt i niezależność od źródeł zasilania – urządzenie nie wymaga gniazdek/baterii do działania. Z drugiej strony, w takim urządzeniu niezwykle trudno jest osiągnąć wysoką dokładność pomiaru – np. nawet w najdokładniejszych modelach kuchennych dokładność pomiaru wynosi około 10 g. A wiele dodatkowych funkcji, takich jak komunikaty głosowe nie są dostępne dla wag mechanicznych. W konsekwencji zasada ta znajduje zastosowanie głównie w niedrogich wagach podłogowych i kuchennych, zaprojektowanych z myślą o prostej obsłudze.

— Elektroniczne. Takie systemy wagowe oparte są na elektronicznym czujniku ciśnienia (magnetycznym, pneumatycznym itp.) oraz specjalnych systemach, przetwarzających dane i wyświetlających je na wyświetlaczu. Wagi elektroniczne są zauważalnie bardziej skomplikowane i droższe od mechanicznych, a ponadto muszą być regularnie „zasilane” bateriami (lub doładowywać akumulator, w zależności od modelu). Jednocześnie takie urządzenia znacznie przewyższają „m...echanikę” pod względem dokładności, funkcjonalności i ogólnej łatwości użytkowania. Musisz więc patrzeć na skalę mechaniczną ze strzałką ściśle prostopadle - w przeciwnym razie możesz popełnić błąd podczas czytania odczytów; z wyświetlaczem takie problemy się nie pojawiają. Dodatkowe funkcje zostały szczegółowo opisane w p. „Funkcje”; zauważamy tylko, że wiele z nich jest w zasadzie dostępnych tylko dla wag elektronicznych. Jeśli chodzi o dokładność, wystarczy powiedzieć, że w jubilerni, w której waga mierzona jest w dziesiątych i setnych gramach, używa się tylko wag elektronicznych (więcej szczegółów w rozdziale "Rodzaj wagi").

Dokładność pomiaru wagi. Początkowo termin „dokładność pomiaru” odnosił się tylko do urządzeń mechanicznych (patrz „Mechanizm”) i oznaczał odległość między podziałkami na skali; jednak „z przyzwyczajenia” zaczęto go używać w wagach elektronicznych. Co więcej, zarówno tam, jak i tam znaczenie tego parametru jest takie same - w rzeczywistości bezpośrednio opisuje dokładność pomiarów. Na przykład, jeśli dokładność pomiaru wynosi 1 g, ciężar na takich urządzeniach można mierzyć z dokładnością do 1 g, niezależnie od tego, czy jest to model mechaniczny czy elektroniczny.

Teoretycznie im mniejsza jest dokładność pomiaru, tym dokładniejsze pomiary i bardziej zaawansowane jest urządzenie. Z drugiej strony, wysoka dokładność ma odpowiedni wpływ na cenę, podczas gdy w niektórych sytuacjach w zasadzie nie jest wymagana. Dlatego przy wyborze warto zastanowić się nad cechami użytkowania urządzenia. Na przykład, waga kuchenna z podziałką 0,5 - 1 g będzie niezbędna dla wyrafinowanego specjalisty kulinarnego, który gotuje według złożonych przepisów z dużą ilością składników w małej dawce; a do zwykłego gotowania w domu na dużą skalę wystarczające jest dokładność 10-20 g. Ale zdarzają się również przypadki, gdy w całym zakresie pomiarowym zmienia się dokładność pomiaru. Tak więc dla bardziej poprawnych pomiarów (mała waga), dokładność może być mierzona w gramach, dla wartości średnich - w dziesiątkach gramów, a już dla wagi ciężkiej, gdzie błąd 50 -...100 gramów nie jest tak krytyczny, nawet w setkach gramów. W takich przypadkach nasz katalog podaje wartość dla ogólnego średniego zasięgu (jeśli weźmiemy pod uwagę podłogowe, to jest to w przybliżeniu dla osoby o wadze 70 kg).

- Tarowanie. Możliwość uwzględnienia wagi tary lub innego opakowania, w którym podczas ważenia umieszczane są ważone materiały. Zwykle funkcja ta działa w ten sposób: na wagę umieszcza się pusty pojemnik (na przykład, pudełko lub szklanka) i waga urządzenia jest resetowana do zera (na przykład, przez naciśnięcie przycisku lub przekręcenie specjalnego pokrętła). Tak więc, podczas napełniania pojemnika waga pokaże nie całkowitą wagę, ale tylko wagę zawartości. A w niektórych modelach „dodatkową” wagę, której nie trzeba brać pod uwagę, można nawet ustawiać ręcznie.

- Pomiar objętości. Możliwość wykorzystania wag do pomiaru objętości cieczy. Funkcja ta występuje tylko w wagach kuchennych (patrz „Rodzaj wagi”) i może być realizowana na różne sposoby. Na przykład, niektóre modele wyposażone są w miskę z podziałką – faktycznie pełni ona rolę miarki i działa na podobnej zasadzie. W innych można ustawić rodzaj płynu (woda, mleko, olej roślinny itp.), a urządzenie automatycznie przeliczy objętość według wagi. Jednak w każdym przypadku funkcja ta przyda się, jeśli ważna jest dla Ciebie maksymalna dokładność w określeniu ilości danego składnika.

- Automatyczne włączenie. Automatyczna aktywacja wag elektronicznych podczas obciążania ich. Mała, ale całkiem przydatna opcja.

- Automatyczne wyłączanie. Funkcja ta zapewnia wyłąc...zenie wag elektronicznych (patrz „Mechanizm”) po pewnym czasie od zdjęcia z nich ładunku. Dzięki automatycznemu wyłączaniu nie możesz bać się wyczerpania baterii, zapominając o wyłączeniu urządzenia. W niektórych modelach ręczne wyłączanie w ogóle nie jest dostępne - tylko automatyczne.

- Komunikaty głosowe. Obecność funkcji powiadamiania głosowego w wadze. Zwykle polega na tym, że waga (lub inny wynik pomiaru) jest „komunikowany” przez głośnik urządzenia. Dzięki temu użytkownik nie musi patrzeć na wyświetlacz, aby zobaczyć wyniki. Funkcja ta występuje głównie w wagach podłogowych (patrz „Rodzaje wag”), to właśnie w takich modelach jest ona najistotniejsza: nie każdy może zobaczyć wyświetlacz bez pochylania się w jego stronę i może być niewygodne, jeśli nie niemożliwe, pochylić się (na przykład, w przypadku problemów zdrowotnych). Powiadomienia głosowe mogą być realizowane w różnych językach; listę dostępnych języków, a także wybór między nimi, należy doprecyzować osobno.

- Licznik kalorii. Funkcja ta pozwala obliczyć wartość odżywczą ważonego jedzenia; najczęściej mówimy o liczbie kalorii, jednak zaawansowane modele potrafią również określać inne parametry (zawartość białka-tłuszczu-węglowodanów, błonnika, płynów itp.). W tym celu waga przechowuje dane o wartości odżywczej różnych produktów; aby określić liczbę kalorii, podczas ważenia należy wybrać konkretny produkt z tej listy. Teoretycznie funkcja ta może być bardzo przydatna dla tych, którzy uważnie pilnują swoją dietę i starają się dokładnie dawkować kaloryczną zawartość jedzenia. W praktyce licznik kalorii podaje często tylko przybliżone liczby, które mogą słabo odpowiadać rzeczywistym wskaźnikom. Na przykład, takie urządzenie dobrze sobie radzi z obliczaniem wartości odżywczej warzyw i owoców, ale w przypadku zbóż wskazana jest pewna średnia wartość - a rzeczywista zawartość kalorii w owsiance bardzo zależy od tego, w jaki sposób jest gotowana. Dlatego sprawdzać osobno licznik kalorii; a jeśli potrzebujesz najdokładniejszych danych o wartości odżywczej produktów, lepiej odwołaj się do specjalnych tabel i metod obliczeniowych. - Timer. Obecność timera pozwala na użycie wagi do odliczania czasu: użytkownik ustawia żądany czas, uruchamia timer, a po upływie określonego interwału rozlega się sygnał. Funkcja ta może przydać się do różnych zadań, ale jest szczególnie przydatna w kuchni - podczas gotowania często trzeba dokładnie kontrolować czas. W rezultacie prawie wszystkie wagi z zegarem - to wagi kuchenne (patrz „Rodzaj wagi”).

- Termometr. Obecność wbudowanego termometru w wadze. Z reguły, funkcję tę pełni najprostszy czujnik termiczny, który określa temperaturę otaczającego powietrza; a większość wag z takim wyposażeniem - to wagi kuchenne lub podłogowe (patrz "Rodzaj wagi"). Należy pamiętać, że w praktyce termometr jest stosunkowo rzadko potrzebny, a funkcja ta jest bardziej „przyjemnym dodatkiem” niż poważną zaletą funkcjonalną. Jednak taki sprzęt nie ma prawie żadnego wpływu na koszt wag - czujniki temperatury są bardzo tanie.

- Synchronizacja z komputerem/telefonem. Wagę można podłączyć do komputera i/lub urządzenia mobilnego (smartfon, tablet) w celu wymiany danych. Z reguły, aby ta funkcja działała, musisz zainstalować specjalną aplikację na swoim komputerze lub gadżecie (może być nawet dołączony do zestawu). Specyficzny sposób takiego podłączenia i jego możliwości mogą się różnić w zależności od ogólnego typu i modelu wagi. Tak więc połączenie może odbywać się metodą przewodową (USB) lub bezprzewodową (Wi-Fi, Bluetooth). Większość modeli z funkcją synchronizacji - to urządzenia podłogowe z funkcjami diagnostycznymi (patrz poniżej), a dane pomiarowe są wykorzystywane do prowadzenia rejestru informacji o ciele. Funkcjonalność ta jest szczególnie przydatna dla sportowców, entuzjastów fitnessu i osób, uprawiających sport w celach terapeutycznych; może to zapewnić kompatybilność nie tylko z „natywnym” oprogramowaniem, ale także z usługami medycznymi i fitnes-serwisami innych firm. Innym rodzajem urządzenia z możliwością synchronizacji jest waga kuchenna: w nich aplikacja zainstalowana na komputerze PC lub smartfonie służy do pracy z różnymi przepisami kulinarnymi.

Obecność misy w konstrukcji wagi; funkcja ta jest dostępna tylko w modelach kuchennych (patrz "Typ wagi"). Znacznie ułatwia ona ważenie produktów płynnych i sypkich - można je wkładać bezpośrednio do misy, natomiast w klasycznej wadze potrzebny jest dodatkowy pojemnik, do którego trzeba będzie wyregulować kompensację tary (patrz "Funkcje") lub zrobić korektę. Misy można również używać do pomiaru objętości (patrz w tym samym miejscu).

Materiał, z którego wykonana jest powierzchnia robocza wagi - platforma lub misa.

— Plastik. Niedrogi i jednocześnie całkiem praktyczny materiał, odpowiedni do wszystkich rodzajów wag. Plastik jest uważany za niezbyt trwały, ale ta opinia jest błędna: można z niego wykonać nawet misy wag podłogowych, zaprojektowanych na obciążenie 150 kg lub więcej. Z praktycznych zalet tego materiału możemy wymienić fakt, że nie chłodzi skóry – na takiej wadze można wygodnie stać nawet boso; a w przypadku modeli dla dzieci(patrz „Rodzaj wag”) funkcja ta nie jest zbyteczna.

— Metal. Metal jest bardzo trwały i nadaje urządzeniu solidny wygląd. Z drugiej strony, kosztuje więcej niż plastik, a wspomniane zalety rzadko mają znaczenie w przypadku wag. Dlatego materiał ten jest używany głównie w dość drogich wagach. A w modelach niedrogich „metal” może oznaczać cienką metalową powłokę nałożoną na plastikową platformę.

— Szkło. Główną cechą szklanych powierzchni jest ich stylowy wygląd. Szkło z jakiegoś powodu jest uważane za kruche, ale rozbicie go wymaga dość silnego uderzenia. A wytrzymałość nowoczesnych szkieł jest wystarczająca nawet w przypadku wag podłogowych o limicie wagowym większym niż 100 kg. Kolejną zaletą tego materiału jest łatwość oczyszczania.

— Drewno. Platformy drewniane wygl...ądają nietuzinkowo i atrakcyjnie dzięki charakterystycznym kolorom i wzorom na powierzchni. Ponadto opcja ta jest bardzo ceniona przez miłośników naturalnych materiałów i ogólnie stylu „eko”. Z drugiej strony, drewno nie ma żadnych specjalnych praktycznych zalet w porównaniu z tym samym plastikiem i może kosztować znacznie więcej. W rezultacie, materiał ten jest używany głównie ze względów konstrukcyjnych, a na rynku jest stosunkowo niewiele „designerskich” wag.

— Guma. Guma występuje głównie w dwóch rodzajach wag (patrz wyżej) - kieszonkowych i podłogowych. W modelach kieszonkowych platforma jest dolną częścią urządzenia, która przy ważeniu leży na dłoni; guma jest materiałem dość miękkim i wygodnym do takiego zastosowania, dlatego jest bardzo popularna wśród tego typu wag. W urządzeniach podłogowych platformy gumowe są używane są prawie z tych samych powodów: guma jest bardziej miękka niż plastik, nie ślizga się tak bardzo i wygodniej jest na niej stać, a ponadto można zapewnić wypustki masujące (bąbelki) na nim, natomiast na twardym plastiku mogą powodować dyskomfort. Jednak te zalety nie są kluczowe, a guma jest droższa, dlatego jest mniej powszechna.

Oprócz wyżej opisanych, we współczesnych wagach można zastosować inne materiały, czasem dość nietypowe – na przykład marmur lub kamień (w tym w formie mozaiki, którą wyłożono platformę), czy skóra (eko skóra). Najczęściej materiały te są używane ze względów estetycznych.