Porównanie Pioneer PL-30-K vs Pioneer PL-990

Obecność nieusuwalnego przetwornika w konstrukcji gramofonu.

Przystawka (wkładka) jest kluczowym elementem każdego gramofonu; awaria tej części powoduje, że całe urządzenie nie nadaje się do użytku. Dlatego nieusuwalne (to znaczy nienadające się do wymiany bez demontażu w warsztacie), przetworniki są produkowane głównie w odtwarzaczach niedrogich, gdzie producent stara się maksymalnie uprościć i odpowiednio obniżyć koszty projektu. Jednak nawet w takich modelach z reguły istnieje możliwość wymiany najdelikatniejszej części przetwornika – rysika.

Model przystawki (kartridża) dostarczany wraz z gramofonem. Przetwornik jest jedną z najważniejszych części każdego gramofonu winylowego, od jego jakości zależy jakość odbieranego dźwięku. Znając nazwę modelu, możesz znaleźć szczegółowe dane na jego temat i określić, w jakim stopniu jesteś zadowolony z tego konkretnego wkładu.

Kształt igły w przystawce (wkładce) dostarczanej z gramofonem.

- Stożkowy. Można go również nazwać kulistym. Najprostsza odmiana igieł gramofonowych. Takie igły są niedrogie, jednak jakość dźwięku przy ich stosowaniu jest stosunkowo niska - ze względu na to, że kształt igły raczej słabo pokrywa się z kształtem rowka na płytce.

- Eliptyczny. Igły eliptyczne są węższe niż igły stożkowe (sferyczne), co poprawia kontakt i pozwala w szczególności na dokładniejsze odtwarzanie wysokich częstotliwości, a także zmniejsza zużycie płytki. Ze względu na dobry stosunek jakości do ceny ta opcja jest bardzo popularna.

- liniowy. Najbardziej zaawansowany typ: ostro zaostrzone igły o złożonym kształcie, najdokładniej powtarzające kontury rowków na płycie i mające największą powierzchnię styku spośród wszystkich typów. Wadą tego jest złożoność produkcji i odpowiednio wysoki koszt.

Poziom sygnału na wyjściu przetwornika dostarczonego z gramofonem jest w rzeczywistości mocą sygnału dochodzącego z przetwornika do przedwzmacniacza gramofonowego. Parametr ten jest niezbędny przede wszystkim w przypadkach, gdy odtwarzacz ma być podłączony do zewnętrznego przedwzmacniacza gramofonowego: taki sprzęt musi być zaprojektowany dla odpowiedniej siły sygnału z przetwornika.

Siła nacisku igły na płytę, na jaką zaprojektowano kompletny przetwornik (wkład).

Siła ta zależy od sztywności (giętości) igły: im większa siła docisku, tym odpowiednio sztywniejszy wkład, tym mniej jest giętki. Uważa się też, że mniejszy nacisk zużywa się na mniejsze zużycie nagrania, ale „lekkie” wkładki niekoniecznie są lepsze – jest wiele innych niuansów. W praktyce więc informacja o ciśnieniu kompletnego podbieracza jest potrzebna głównie w przypadku wymiany. Zazwyczaj ciśnienie zapewniane przez ramię gramofonu jest regulowane w tych samych granicach, więc nowa wkładka musi być również przystosowana do tej samej siły prowadzącej - w przeciwnym razie istnieje ryzyko, że gramofon nie zostanie odpowiednio wyrównany.

Waga przystawki (wkładki) dostarczonej z gramofonem.

Waga wkładki określa sposób wyważenia ramienia w celu uzyskania optymalnej siły nacisku. Jednak kompletne przetworniki są zazwyczaj optymalnie kompatybilne z odpowiednimi ramionami, więc nie ma problemu z regulacją gramofonu. Kupując wkładkę zastępczą, warto jednak zwrócić uwagę na parametr ten: wskazane jest, aby nowa wkładka nie różniła się zbytnio masą od pełnej, w przeciwnym razie zakres regulacji ramienia może nie wystarczyć do prawidłowego wyważenia.

Efektywna długość całego ramienia to odległość od punktu mocowania (osi obrotu) do igły.

Wskaźnik ten jest ważny przede wszystkim w przypadku obrotowych ramion gramofonowych: im dłuższa długość - im mniejszy błąd kątowy, tym mniejsza niewspółosiowość między kierunkiem toru a osią wzdłużną głowicy (szczegóły w rozdziale "Typ") i niższe poziom odpowiedniego zniekształcenia. Ponadto dłuższa długość obniża częstotliwość rezonansową i zmniejsza prawdopodobieństwo zniekształceń. Z drugiej strony dłuższe ramię jest cięższe, co wymaga pewnych technicznych poprawek i może również negatywnie wpłynąć na czystość dźwięku. Dlatego długa długość nie zawsze jest gwarantem wysokiej jakości – warto również zwrócić uwagę na wagę (patrz niżej).

- Regulacja tempa. Obecność w odtwarzaczu modułu elektronicznego, który pozwala zmienić tonację odtwarzanego dźwięku, innymi słowy, podnieść go lub obniżyć o określony interwał, innymi słowy, zmienić prędkość odtwarzania. Funkcja ta jest również nazywana „kontrolerem wysokości tonu”. Ma to znaczenie przede wszystkim w przypadku wentylatorów dla DJ-ów, ponieważ umożliwia miksowanie ścieżek nagranych w różnych klawiszach. Niektóre gramofony domowe również mają regulację tempa, ale jego możliwości są znacznie skromniejsze, a realna potrzeba takiej funkcji jest rzadkością.

- Regulowana przeciwwaga. Możliwość regulacji położenia przeciwwagi zamontowanej na przeciwległym końcu ramienia względem wkładki. Pozwala to na zmianę wyważenia ramienia poprzez regulację siły nacisku (patrz wyżej); obecność regulowanej przeciwwagi jest wysoce pożądana, jeśli planujesz używać obcych przetworników z gramofonem.

- Anti -skating. System antypoślizgowy w konstrukcji ramienia. Specyfika działania gramofonu polega na tym, że podczas odtwarzania występuje dodatkowa siła, która dociska igłę do wewnętrznej strony rowka. Prowadzi to do braku równowagi w brzmieniu kanałów stereo i nierównomiernego zużycia rowków. Aby zniwelować to zjawisko stosuje się anty-skating - system, który „ciągnie” ramię w przeciwnym kierunku, do zewnętrznej krawędzi talerza. Anty-skating może opierać się na p...rzeciwwagach, sprężynach, magnesach lub innych urządzeniach, ale w każdym przypadku funkcja ta jest uważana za wysoce pożądaną dla nowoczesnych „wentylatorów”. Niemniej jednak nie jest dostępny wszędzie: na przykład w modelach niedrogich anty-skating może nie być zapewniony w celu obniżenia kosztów, a w najlepszych urządzeniach może być obecny, ale nie jest wskazany w charakterystyce.

- Odtwarzanie wstecz. Funkcja reverse umożliwia przewijanie płyty do tyłu, odtwarzając dźwięk do tyłu. Taka okazja raczej nie będzie potrzebna audiofilom, ale jest bardzo ceniona przez didżejów, gdyż poszerza arsenał dostępnych efektów dźwiękowych. Ogólnie rzecz biorąc, do cofania wymagany jest napęd bezpośredni (patrz wyżej), chociaż są wyjątki.

- Autostopem. System, który automatycznie zatrzymuje płytę i podnosi ramię na końcu płyty. Dzięki temu zapobiega się dodatkowemu zużyciu igły z powodu „jałowego” ruchu wzdłuż płytki. Jednak w niektórych sytuacjach (np. Podczas odtwarzania kilku płyt pod rząd) autostop jest uciążliwy, więc można go wyłączyć.

- Autoodtwarzanie. Obecność w odtwarzaczu automatycznego odtwarzania. W tych modelach użytkownik nie musi ręcznie przesuwać ramienia. Tak naprawdę wystarczy założyć płytę, wcisnąć przycisk, a płyta zacznie się obracać, ramię opuści się do żądanej pozycji, a po zakończeniu odtwarzania płyta się zatrzyma, ramię podniesie się (z powodu do automatycznego zatrzymania, patrz wyżej) i powrócić do pierwotnej pozycji. Takie systemy sprawiają, że odtwarzacz jest maksymalnie wygodny, ale zauważalnie wpływają na jego koszt i (jak każda dodatkowa elektronika) są potencjalnym źródłem zakłóceń.

- Wbudowane głośniki. Odtwarzacz posiada własny zestaw głośnikowy, składający się z głośników i wzmacniacza mocy. Taki sprzęt umożliwia odsłuch nagrań bez użycia zewnętrznego sprzętu; w rzeczywistości modele z głośnikami są autonomicznymi centrami muzycznymi, z tym wyjątkiem, że działają nie na kasetach / dyskach / pendrive'ach, ale na płytach winylowych. Jednocześnie charakterystyka wzmacniaczy wbudowanych i głośników jako całości jest zauważalnie skromniejsza niż zewnętrznych, ponadto dodatkowa elektronika w korpusie odtwarzacza może zniekształcać sygnał. Dlatego warto kupować modele z wbudowanymi głośnikami, jeśli czystość i wysoka jakość dźwięku nie są krytyczne - na przykład do słuchania starych płyt.

- Prędkość 78 obr / min. Możliwość obsługi odtwarzacza z prędkością 78 obr / min. Dziś takie płyty prawie nigdy nie są produkowane, ale były bardzo popularne aż do lat 60. XX wieku. Dlatego do odsłuchu nagrań w stylu vintage potrzebny jest gramofon z obsługą tej prędkości. Należy pamiętać, że do pracy przy 78 obr./min może być wymagane dodatkowe wyposażenie (na przykład koło pasowe lub specjalny podbieracz).

- Nagranie do mediów. Możliwość podłączenia zewnętrznego nośnika do odtwarzacza i nagrywania na nim reprodukowanego dźwięku w postaci cyfrowej. Z reguły mówimy o dyskach USB (takich jak dyski flash); odpowiednio do ich podłączenia przewidziano gniazdo USB typu A. Jednakże inne typy nośników, na przykład karty pamięci, mogą być również obsługiwane. Bezpośrednie nagrywanie na nośnik jest szybsze niż digitalizacja za pomocą komputera (patrz „Gniazdo USB (typ B)” powyżej), jednak w tym przypadku dźwięk jest nagrywany „tak jak jest”, bez możliwości poprawy jakości i filtrowania szumów.

- Montaż drugiego ramienia. Możliwość zamontowania na gramofonie dodatkowego ramienia, które może znacznie różnić się od głównego zarówno własnymi cechami, jak i charakterystyką przetwornika. Ta możliwość jest uzasadniona, jeśli gracz ma być używany w różnych trybach, których nie można schwytać jednym podniesieniem. Na przykład na drugim ramieniu można zamontować niedrogi przetwornik, co nie szkodzi „zabijać” na starych, zużytych płytach, lub wkładkę 78 rpm do nagrań vintage. Zwróć uwagę, że w niektórych modelach może być więcej niż jedno dodatkowe ramię.

- Wyrównanie wahadła. Automatyczny system poziomowania gramofonu oparty na wahadle (gimbal). Funkcja ta występuje wyłącznie w modelach klasy premium, zbudowanych z myślą o najwyższej mechanicznej precyzji. W takich modelach sam odtwarzacz jest zainstalowany na specjalnej podstawce na podłodze, az jego dolnej części zawieszone jest masywne (kilkadziesiąt kilogramów) wahadło. Podczas gdy wahadło wisi ściśle pionowo, tarcza gramofonu znajduje się w pozycji ściśle poziomej; a dzięki dużej masie zawieszenie praktycznie nie odchyla się od pionu przy niewielkich wibracjach podłogi (np. od przechodzących w pobliżu osób). Funkcja ta jest przeznaczona przede wszystkim dla wyrafinowanego audiofila, który chce uzyskać jak najbardziej dokładny i niezawodny dźwięk.

Stosunek sygnału użytecznego do szumu obcego na wyjściu odtwarzacza. W mowie potocznej nazywany jest również „szumem elektrycznym” (choć nie jest to do końca prawdą).

Im wyższy wskaźnik, tym cichszy dźwięk (nie da się ich całkowicie wyeliminować), tym wyraźniejszy będzie sygnał. W przypadku gramofonów uważa się, że stosunek sygnału do szumu wynosi co najmniej 50 dB; a w urządzeniach najwyższej jakości może przekroczyć 90 dB.

Zauważ, że ta klauzula może dodatkowo wskazywać wartość hałasu mechanicznego. Mimo podobieństwa w nazwie, jest to zupełnie inny wskaźnik – opisuje on głośność obcych dźwięków wydawanych przez silnik, napęd i inne ruchome części „gramofonu”. W związku z tym w przypadku hałasu mechanicznego im niższy poziom decybeli, tym lepiej. Możesz oszacować jego przybliżony poziom za pomocą specjalnych tabel porównawczych.