Porównanie Logitech X52 Professional H.O.T.A.S. vs ThrustMaster Hotas Warthog

Całkowita liczba przycisków przewidziana w konstrukcji kontrolera.

Im więcej przycisków - tym więcej dodatkowych funkcji można „powiązać” z kontrolerem, tym mniejsze prawdopodobieństwo, że w trakcie gry trzeba będzie korzystać z innych elementów sterujących (np. klawiatury PC). Jednocześnie wiele konsoli do gier (patrz „Kompatybilność z platformami”) zapewnia określoną minimalną liczbę przycisków dla kompatybilnego gamepada - mniejsza liczba po prostu nie pozwoliłaby na pełne wykorzystanie wszystkich funkcji konsoli. Na przykład standardowy kontroler PlayStation 4 ma 11 przycisków.

Zwróć uwagę, że kontroler D-Pad (patrz poniżej) nie jest brany pod uwagę w tych obliczeniach: jest uważany za specyficzny element sterujący, chociaż opiera się na przyciskach.

Rodzaj sprzężenia zwrotnego przewidzianego w konstrukcji kontrolera (jeśli występuje).

Sprzężenie zwrotne to reakcja kontrolera na określone wydarzenia w grze. Ta reakcja potęguje efekt „zanurzenia”, dając graczowi wrażenie, że trzyma się prawdziwej rączki samolotu, kierownicy itp. Może być następująca:

- Wibracje. Sprzężenie zwrotne w postaci wibracji pozwala na symulację np. drżenia podczas jazdy w terenie, drżenia samolotu podczas strzelania z broni powietrznej lub dostania się w strefę turbulencji itp.

- Siłowe. Kontrolery z siłowym sprzężeniem zwrotnym są w stanie stawiać pewien opór wysiłkom gracza – na przykład symulować trudności w kręceniu kierownicą z kołami utkniętymi w błocie.

- Wibracje/siłowe. Kontrolery obsługujące oba powyższe typy sprzężenia zwrotnego. Ta opcja jest najbardziej zaawansowana i jednocześnie najdroższa.

Niewielki ekran, który może wyświetlać rozmaite informacje dla gracza, powiadomienia o stanie baterii, połączenia sieciowe itp. Konkretna funkcjonalność wyświetlacza zależy od jego realizacji w kontrolerze. Tak więc w kierownicach ekran często pokazuje prędkość i/lub czas okrążenia, w zaawansowanych padach — stan zdrowia gracza, liczbę amunicji itp. W każdym razie wyświetlacz pozwala uzyskać przydatne informacje bez odwracania uwagi od rozgrywki.

Główny(e) materiał(y) użyty(e) do budowy kontrolera.

Zwykle z materiału określonego w tym punkcie wykonane są obudowa urządzenia i elementy sterujące – przyciski, dźwignie, gałka padu itp. Jedynymi wyjątkami są kierownice (patrz „Rodzaj urządzenia”) – dla nich w punkcie „Materiał kierownicy” (patrz wyżej), często określany jest rodzaj powłoki.

Oto główne materiały, które są dziś aktualne:

- Tworzywo sztuczne. Jest używane w zdecydowanej większości nowoczesnych kontrolerów do gier - od przystępnych cenowo po high-endowe; jednocześnie, nawet w niedrogich urządzeniach, można stosować wystarczająco wysokiej jakości rodzaje tworzyw sztucznych. Ogólnie rzecz biorąc, materiał ten łączy niski koszt, praktyczność i łatwość projektowania: elementom plastikowym można łatwo nadawać złożone kształty, a także wszelkie odcienie i wzory. Z niedociągnięć tej opcji możemy jedynie zauważyć pewną tendencję do zarysowań; jest to jednak moment czysto estetyczny, prawie bez znaczenia praktycznego.

- Gumowa powłoka. Dodatkowa powłoka powszechnie stosowana na urządzeniach z tworzyw sztucznych. Guma jest miękka, elastyczna i mniej podatna na poślizg niż gładka powierzchnia z tworzywa sztucznego. Zapewnia to wygodniejszy i pewniejszy chwyt. Ponadto na takim materiale rysy są mniej widoczne. Minusem tych zalet jest nieznaczny wzrost kosztów i wymiarów kontrolera (to ostatnie można jednak zrekompensować zmniejszeniem rozmiaru plastikowej podstawy).
...
- Soft Touch. Specjalna odmiana tworzywa sztucznego, rodzaj przejściowego wariantu pomiędzy tradycyjnym gładkim plastikiem a gumą. Powierzchnia takiego materiału ma specjalną fakturę, dzięki czemu jest miękka w dotyku (stąd nazwa), ponadto prawie nie wyślizguje się w dłoniach. Jednak z wielu powodów taki materiał nie zyskał dużej popularności w manipulatorach do gier.

- Gumowany plastik, gumowana powłoka. Te określenia w różnych modelach mogą oznaczać różne materiały: w niektórych przypadkach jest to tworzywo sztuczne z pełną gumową powłoką, w innych jest to miękka w dotyku powierzchnia Soft Touch. Aby uzyskać więcej informacji na temat obu, patrz powyżej; a to, o czym dokładnie mówimy, warto wyjaśniać osobno.

- Guma. Słowo „guma” w tym przypadku zwyczajowo oznacza poszczególne elementy wykonane z tego materiału – przede wszystkim przyciski i dodatkowe wstawki. Takie elementy są zwykle łączone z plastikową podstawą obudowy (patrz wyżej). A gumę stosowano dla dodatkowej wygody: palce nie zsuwają się z takich przycisków, jak z plastikowych, a wstawki zapobiegają ślizganiu się samego kontrolera w dłoni.

- Metal. W przypadku kontrolerów do gier metal to materiał premium: jest wytrzymały, wygląda solidnie, jednak nie jest tani. A w niektórych typach kontrolerów - na przykład gamepadach (patrz „Rodzaj urządzenia”) - użycie tego materiału nie jest uzasadnione z praktycznego punktu widzenia. W rezultacie metal jest używany głównie do pojedynczych, wysokiej klasy kierownic, joysticków/wolantów i przyrządów lotniczych, stworzonych z myślą zarówno o funkcjonalności, jak i realizmie wyglądu i wrażeń użytkownika. Co więcej, nawet jeśli w specyfikacji wskazany jest tylko metal, konstrukcja z reguły nadal zawiera pojedyncze elementy z innych materiałów: na przykład podkładka na gałce padu może być wykonana z gumy lub tworzywa sztucznego, co zapewnia dodatkowy komfort i niezawodność.

- Aluminium. Jeden z opisanych powyżej rodzajów metalu - ze wszystkimi charakterystycznymi cechami. Aluminium jest często postrzegane jako zaawansowany i drogi materiał (w szczególności ma szerokie użytek w lotnictwie); dlatego czasami w specyfikacji nazwa ta jest podana w celach reklamowych.

Źródło zasilania używane przez kontroler do gier.

Parametr ten zależy bezpośrednio od rodzaju połączenia (patrz „Połączenie”). Tak więc zasilanie z portu USB lub sieci (zasilacza) jest zapewnione głównie w modelach przewodowych, a urządzenia z łącznością bezprzewodową (zarówno czysto bezprzewodową, jak i kombinowaną) mają prawie gwarancję korzystania z akumulatora lub baterii. Oto bardziej szczegółowy opis każdej z tych opcji:

- Port USB. Zasilanie przez port USB - zazwyczaj ten sam, przez który kontroler komunikuje się bezpośrednio z konsolą, komputerem stacjonarnym lub innym urządzeniem do gier. Ta metoda połączenia pozwala obejść się bez zbędnych przewodów. Jednak zasilanie z USB jest stosunkowo niskie, dlatego opcja ta słabo nadaje się do kontrolerów z potężnymi systemami sprzężenia zwrotnego (w szczególności zaawansowanych kierownic) - przy takich akcesoriach trzeba korzystać z osobnych zasilaczy (patrz poniżej).
Zauważamy również, że ta metoda zasilania występuje również w poszczególnych modelach bezprzewodowych - zwykle kontrolerach do urządzeń mobilnych, które współdziałają z gadżetem przez Bluetooth i otrzymują energię z portu USB tego samego gadżetu. Taki format pracy eliminuje konieczność używania baterii w samym kontrolerze, jednak dodatkowo zużywa energię głównego urządzenia.

- Sieć. Zasilanie ze z...wykłego gniazdka za pomocą oddzielnego zasilacza. Stosowane jest głównie w kierownicach przewodowych wysokiej klasy (patrz „Rodzaj urządzenia”), które wymagają dużej mocy do wydajnej pracy systemów sprzężenia zwrotnego. Teoretycznie ta opcja nie jest zbyt wygodna, ponieważ wymaga poszukiwania dodatkowego gniazdka; jednak w praktyce zwykle nie jest to szczególnie trudne (w skrajnych przypadkach można użyć przedłużacza).

- Akumulator. Zasilanie z wbudowanego akumulatora o niestandardowym rozmiarze (w przeciwieństwie do baterii), który często jest niewymienny. To obecnie najpopularniejszy sposób zasilania kontrolerów bezprzewodowych. Jego główną przewagą nad bateriami jest to, że opcja ta nie wymaga dodatkowych pieniędzy i wysiłku: akumulator jest początkowo zawarty w zestawie, nie trzeba go kupować osobno, a gdy ładunek się wyczerpie, wystarczy naładować kontroler. Co prawda, ta procedura zajmuje trochę czasu; jednak czas pełnego naładowania rzadko przekracza kilka godzin, a czas pracy można mierzyć w dniach (choć są też skromniejsze wskaźniki). Ponadto z wielu kontrolerów można korzystać bez odłączania ładowarki; to nieco ogranicza mobilność, jednak ten szczegół zwykle nie jest krytyczny.

- Baterie (AA, AAA). Zasilanie z wymiennych elementów o standardowym rozmiarze - zwykle "paluszków" AA lub "małych paluszków" AAA. Liczba użytych elementów może być różna; jednak ogólne cechy takiego zasilacza są takie same we wszystkich kontrolerach. Z jednej strony, baterie można szybko wymienić, co pozwala na grę z minimum przerw: gdy ładunek się wyczerpie, wystarczy po prostu zainstalować nowe baterie zamiast rozładowanych. W takim przypadku użytkownik ma wybór: albo regularnie kupować baterie jednorazowe, albo wydawać pieniądze na akumulatory z zewnętrzną ładowarką. A jeśli kupisz dwa zestawy takich baterii, możesz ładować jeden zestaw, podczas gdy drugi jest używany. Z drugiej strony, korzystanie z baterii wiąże się nieuchronnie z dodatkowymi kosztami: baterie zwykle nie są zawarte w zestawie, a przed pierwszym użyciem należy je dokupić osobno. W efekcie tego typu zasilacze są używane znacznie rzadziej niż akumulatory, choć można je spotkać również w dość zaawansowanych i znanych urządzeniach – w szczególności w standardowych gamepadach do Xbox 360, Xbox One, a nawet Xbox Series X|S.