Porównanie Cooler Master Elite 110 czarny vs Cooler Master Elite 130 czarny

Maksymalna długość karty graficznej, którą można zainstalować w tej obudowie.

Nowoczesne wysokowydajne karty graficzne średniego i najwyższego poziomu często wyróżniają się znaczną długością, dlatego taka karta nie pasuje do każdej obudowy. Wobec tego przed zebraniem komponentów warto ocenić długość planowanej karty graficznej i wybrać obudowę, w której na pewno się zmieści. Takie przewidywanie nie będzie zbyteczne w żadnym wypadku, ale jest szczególnie istotne, jeśli budujesz system, który wymaga wydajnej karty graficznej - na przykład wysokiej klasy komputer do gier lub stację roboczą do projektowania 3D.

Najwyższa dopuszczalna wysokość chłodnicy dla tej obudowy.

W tym przypadku chodzi o chłodnicę służącą do chłodzenia procesora – taki komponent jest dostępny w zdecydowanej większości współczesnych komputerów. Wysokość mierzona jest względem płyty głównej.

Liczba zatok 5,25 cala przewidzianych w konstrukcji obudowy. Takie zatoki są wykonane tylko jako zewnętrzne, to znaczy są dostępne z zewnątrz bez otwierania obudowy (w przeciwieństwie do 3,5 cala, patrz odpowiednie punkty glosariusza). Obecnie zatoki 5,25 cala służą głównie do instalowania napędów optycznych, wewnętrznych dysków twardych w wymiennych adapterach -"kieszeniach" (Mobile Rack), czasami - dodatkowych wentylatorów. Również w takich zatokach za pomocą specjalnych adapterów można instalować urządzenia 3,5 cala. Przeważnie obudowy są wyposażone w jedną zatokę 5,25 cala lub dwie zatoki. Ale są modele z 3 lub więcej zatokami, a także obudowy bez zewnętrznych zatok.

Liczba zatok wewnętrznych w formacie 2,5 cala przewidziana w konstrukcji obudowy.

Te zatoki są używane głównie do instalowania wewnętrznych dysków twardych i modułów SSD; współczynnik kształtu 2,5 cala został pierwotnie stworzony do laptopów, ale ostatnio jest coraz częściej stosowany w podzespołach do pełnowymiarowych komputerów osobistych. Jednocześnie, oceniając liczbę tych zatok, należy pamiętać, że zaleca się instalowanie dysków przez slot; więc idealnie liczba zatok powinna być dwukrotnie większa od planowanej liczby dysków.

Należy również zauważyć, że w niektórych przypadkach używane są zatoki combo: początkowo mają rozmiar 3,5 cala, ale w razie potrzeby można je przekonwertować na 2,5 cala. Te zatoki liczą się zarówno jako sloty 3,5-calowe, jak i 2,5-calowe. W praktyce oznacza to, że całkowita liczba dostępnych slotów nie zawsze jest równa sumie obu. Na przykład 10-zatokowa 3,5-calowa i 6-zatokowa 2,5-calowa obudowa może mieć 4 zatoki combo, a łączna liczba slotów w tym przypadku nie będzie wynosiła 16, a tylko 12.

Im więcej wentylatorów jest przewidzianych w konstrukcji, przy pozostałych warunkach równych, tym intensywniejsze będzie chłodzenie i tym mocniejsze (a zatem „gorące”) wypełnienie można umieścić w obudowie bez ryzyka przegrzania. Do codziennych zadań wystarczy obudowa z jednym, dwoma lub trzema wentylatorami fabrycznymi. Jednocześnie przy porównywaniu warto wziąć pod uwagę nie tylko liczbę, ale także specyfikację wentylatorów (średnicę, prędkość). Zwracamy również uwagę, że w sprzedaży spotyka się obudowy bez wentylatorów z wolnymi miejscami na wentylatory, co pozwala w razie potrzeby rozbudować chłodzenie i poprawić jego wydajność.

Liczba miejsc na wentylatory z przodu obudowy, a także rozmiar wentylatorów, dla którego te miejsca są przeznaczone. Obecność samych wentylatorów w zestawie należy wyjaśniać osobno.

Uważa się, że im większy wentylator, tym bardziej zaawansowany on jest: duża średnica pozwala na wydajną pracę przy stosunkowo niskich obrotach, co zmniejsza hałas i zużycie energii. Wentylatory obudowy są dostępne w kilku standardowych średnicach; dla panelu przedniego rozmiar do 92 mm uważany jest za stosunkowo mały, 120 mm — za średni, 140 mm — za duży, a w najbardziej zaawansowanych rozwiązaniach można zamontować wentylatory o średnicy 180 mm lub więcej.

Należy również pamiętać, że najczęściej otwory do montażu wentylatorów są zaprojektowane dla jednego konkretnego rozmiaru, ale istnieją również gniazda „wielorozmiarowe”, dla 2 — 3 opcji. Co więcej, opcje te mogą różnić się zarówno średnicą, jak i ilością: na przykład może się zapewniać instalacja dwóch wentylatorów o średnicy 140 mm lub trzech o średnicy 120 mm.

Liczba miejsc na wentylatory po bokach obudowy, a także rozmiar wentylatorów, dla którego te miejsca są przeznaczone. Obecność samych wentylatorów w zestawie należy wyjaśniać osobno.

Uważa się, że im większy wentylator, tym bardziej zaawansowany on jest: duża średnica pozwala na wydajną pracę przy stosunkowo niskich obrotach, co zmniejsza hałas i zużycie energii. Wentylatory obudowy są dostępne w kilku standardowych średnicach, a miejsca dla nich mogą być zaprojektowane dla jednego lub kilku rozmiarów - na przykład 120/140 mm. Jednocześnie w niektórych modelach dostępna liczba miejsc zależy również od wybranego rozmiaru: na przykład są obudowy do gier, w których można zainstalować jeden wentylator o średnicy 180 mm z boku lub cztery wentylatory o średnicy 120 mm jednocześnie.

Całkowita liczba miejsc do montażu wentylatorów przewidziana w konstrukcji obudowy.

Im wydajniejszy system, im więcej komponentów on zawiera, tym mocniejszego chłodzenia będzie on wymagał; dlatego liczba miejsc na wentylatory jest z reguły bezpośrednio związana z wielkością i przeznaczeniem obudowy. Należy również pamiętać, że przy tej samej liczbie miejsce do montażu poszczególnych wentylatorów może być różne - z tyłu, z boku, na górze itp.

Funkcja ta jest wskazywana dla obudów, które standardowo pozwalają na montaż systemów chłodzenia cieczą. Takie systemy są niezwykle wydajne, ale złożone i drogie, dlatego są stosowane głównie w komputerach o wysokiej wydajności, dla których tradycyjne chłodnice już nie wystarczają. Należy zauważyć, że teoretycznie chłodzenie cieczą można zainstalować w prawie każdej obudowie; jeśli jednak wsparcie dla takiego chłodzenia nie jest uwzględnione w konstrukcji, może to być bardzo trudne. Jeśli więc początkowo planujesz korzystać z systemu chłodzenia cieczą, warto wybrać obudowę, dla której obsługa tej funkcji jest bezpośrednio zadeklarowana.