Porównanie Thermaltake Suppressor F1 czarny vs Cooler Master Elite 110 czarny

Sposób montażu zwykle zakładany przez konstrukcję obudowy.

- Pionowy. Obudowy tego typu po zainstalowaniu zajmują znacznie więcej miejsca na wysokości niż na szerokości. Ta opcja jest standardowa dla wszystkich obudów typu Tower (patrz „Współczynnik kształtu”). Jest to wygodne, ponieważ montaż wymaga stosunkowo mało wolnego miejsca na podłodze lub innym podparciu. Wiele z tych obudów jest przeznaczonych głównie do ustawienia na podłodze lub podobnego ustawienia (na przykład w specjalnej przegrodzie biurka komputerowego, pod blatem), chociaż istnieją inne opcje - montaż na biurku, a nawet montaż z tyłu monitora.

- Poziomy. Obudowy instalowane poziomo. Jest to standardowa metoda instalacji dla większości komputerów desktopowych (patrz „Współczynnik kształtu”). Właściwie taki układ jest wygodny przy postawieniu komputera na biurku – w szczególności monitor można postawić bezpośrednio na obudowie lub w niektórych przypadkach obok obudowy.

- Pionowy i poziomy. Uniwersalne obudowy, które można ustawiać zarówno w pionie, jak i w poziomie, w zależności od konkretnych warunków. Eliminuje to do pewnego stopnia kłopoty z montażem – uniwersalny model można dostosować do specyfiki każdego miejsca pracy. Co więcej, ta opcja dostępna jest zarówno wśród miniaturowych obudów, jak i pełnowymiarowych.

Należy pamiętać, że chociaż technicznie nie jest trud...no zainstalować obudowę w sposób inny niż natywny (na przykład pionowy - na boku), nadal nie jest to zalecane. Przecież sama konstrukcja została początkowo zoptymalizowana pod konkretną pozycję – wystarczy powiedzieć, że ma to związek w szczególności z wydajnością układów chłodzenia.

Maksymalna długość karty graficznej, którą można zainstalować w tej obudowie.

Nowoczesne wysokowydajne karty graficzne średniego i najwyższego poziomu często wyróżniają się znaczną długością, dlatego taka karta nie pasuje do każdej obudowy. Wobec tego przed zebraniem komponentów warto ocenić długość planowanej karty graficznej i wybrać obudowę, w której na pewno się zmieści. Takie przewidywanie nie będzie zbyteczne w żadnym wypadku, ale jest szczególnie istotne, jeśli budujesz system, który wymaga wydajnej karty graficznej - na przykład wysokiej klasy komputer do gier lub stację roboczą do projektowania 3D.

Najwyższa dopuszczalna wysokość chłodnicy dla tej obudowy.

W tym przypadku chodzi o chłodnicę służącą do chłodzenia procesora – taki komponent jest dostępny w zdecydowanej większości współczesnych komputerów. Wysokość mierzona jest względem płyty głównej.

— Zdejmowany panel. Otwieranie przez usunięcie jednego lub więcej paneli jest najpopularniejszą opcją we współczesnych obudowach PC. Ta konstrukcja jest niedroga, wygodna i praktyczna, a także nadaje się do obudów o dowolnej formacie (patrz wyżej). Konkretna budowa takiego systemu otwierania zależy przede wszystkim od współczynnika kształtu, a dokładniej od ogólnego układu obudowy. Tak więc w produktach pionowych (ten lub inny typ Tower) oba panele boczne są zwykle zdejmowane, w poziomych urządzeniach typu Desktop - panel górny, a w Cube Case opcje mogą być różne.

— Pokrywa w kształcie litery U. Jednoczęściowa pokrywa o charakterystycznym kształcie litery „U” zakrywająca obudowę jednocześnie z boków i od góry. Tak więc, gdy taka pokrywa zostanie zdjęta, okazuje się, że obudowa jest otwarta z trzech stron jednocześnie. W niektórych przypadkach (np. do dostępu do górnej zatoki 5,25 cala) funkcja ta jest bardzo przydatna. Jednocześnie pokrywy w kształcie litery U są dość nieporęczne, wyjąć i założyć taką część jest znacznie trudniej niż do wykonywać te czynności z oddzielnymi zdejmowanymi panelami; dotyczy to szczególnie obudów typu Tower o pionowym układzie. Dlatego ten mechanizm otwierania jest obecnie rzadkością, prawie wyłącznie w produktach typu Desktop i CubeCase.

— Drzwi. Kolejny dość rzadki mechanizm otwierania, w tym przypadku typowy dla obudów w różnych odmianach współczynnika kształtu Tower. Nazwa dość dokładnie...oddaje sposób działania tego mechanizmu: boczny panel obudowy nie jest usuwany, ale otwiera się na bok jak drzwi na zawiasach. Główną zaletą tej opcji jest to, że do mocowania drzwi w pozycji zamkniętej często służy wygodny zamek, który można otworzyć bez specjalnych narzędzi - na przykład poprzez naciśnięcie przycisku. To znacznie ułatwia dostęp do zawartości obudowy, zwłaszcza gdy trzeba dostroić lub szybko wymienić poszczególne elementy komputera. Natomiast otwartych drzwi nie da się odłożyć na bok jak zdejmowany panel, a w niektórych sytuacjach mogą one powodować niedogodności, zwisając z obudowy. Ponadto taka konstrukcja kosztuje nieco więcej niż te same zdejmowane elementy. Dlatego drzwi są w naszych czasach rzadkością - głównie w poszczególnych modelach do gier (patrz „Przeznaczenie”).

Rozmieszczenie zasilacza (lub miejsca na zasilacz) w obudowie.

Tradycyjną opcją jest górne rozmieszczenie zasilacza, dla wielu jest to zwykła i znana opcja. Jednak w górnej części obudowy gromadzi się ogrzane powietrze z innych komponentów systemu, zmniejszając wydajność chłodzenia. Obudowy z dolnym rozmieszczeniem zasilacza nie mają tej wady, ale dostaje się do nich dużo kurzu i innych zanieczyszczeń, jeśli jednostka systemowa jest zainstalowana na podłodze. Jednak różnica ta staje się krytyczna tylko w przypadku korzystania z systemów o wysokiej wydajności z odpowiednim rozpraszaniem ciepła; w przypadku zwykłego domowego komputera lokalizacja zasilacza jako całości nie jest ważna.

Należy również zauważyć, że w miniaturowych obudowach, takich jak mini-Tower (patrz „Współczynnik kształtu”), zasilacz zainstalowany na górze może zachodzić na część płyty głównej, co dodatkowo pogarsza wydajność chłodzenia i utrudnia montaż dużych chłodnic procesora; jednak wszystko zależy od układu konkretnego przypadku.

Liczba wewnętrznych zatok 3,5 cala, zapewniona w konstrukcji obudowy. Takie zatoki, jak sama nazwa wskazuje, są przeznaczone na wewnętrzne komponenty, głównie dyski - dyski twarde i niektóre moduły SSD; aby uzyskać do nich dostęp, obudowa musi zostać zdemontowana.

Teoretycznie liczba zatok odpowiada maksymalnej liczbie napędów, które można zainstalować w obudowie. Jednak w praktyce najlepszą opcją jest instalowanie dysków przez jedno gniazdo, aby zapewnić efektywne chłodzenie. W związku z tym najlepiej jest tak dobrać obudowę, aby liczba wewnętrznych zatok 3,5 cala była dwukrotnie większa niż oczekiwana liczba dysków twardych.

Liczba zatok wewnętrznych w formacie 2,5 cala przewidziana w konstrukcji obudowy.

Te zatoki są używane głównie do instalowania wewnętrznych dysków twardych i modułów SSD; współczynnik kształtu 2,5 cala został pierwotnie stworzony do laptopów, ale ostatnio jest coraz częściej stosowany w podzespołach do pełnowymiarowych komputerów osobistych. Jednocześnie, oceniając liczbę tych zatok, należy pamiętać, że zaleca się instalowanie dysków przez slot; więc idealnie liczba zatok powinna być dwukrotnie większa od planowanej liczby dysków.

Należy również zauważyć, że w niektórych przypadkach używane są zatoki combo: początkowo mają rozmiar 3,5 cala, ale w razie potrzeby można je przekonwertować na 2,5 cala. Te zatoki liczą się zarówno jako sloty 3,5-calowe, jak i 2,5-calowe. W praktyce oznacza to, że całkowita liczba dostępnych slotów nie zawsze jest równa sumie obu. Na przykład 10-zatokowa 3,5-calowa i 6-zatokowa 2,5-calowa obudowa może mieć 4 zatoki combo, a łączna liczba slotów w tym przypadku nie będzie wynosiła 16, a tylko 12.

Im więcej wentylatorów jest przewidzianych w konstrukcji, przy pozostałych warunkach równych, tym intensywniejsze będzie chłodzenie i tym mocniejsze (a zatem „gorące”) wypełnienie można umieścić w obudowie bez ryzyka przegrzania. Do codziennych zadań wystarczy obudowa z jednym, dwoma lub trzema wentylatorami fabrycznymi. Jednocześnie przy porównywaniu warto wziąć pod uwagę nie tylko liczbę, ale także specyfikację wentylatorów (średnicę, prędkość). Zwracamy również uwagę, że w sprzedaży spotyka się obudowy bez wentylatorów z wolnymi miejscami na wentylatory, co pozwala w razie potrzeby rozbudować chłodzenie i poprawić jego wydajność.

Liczba miejsc na wentylatory z tyłu obudowy, a także rozmiar wentylatorów, dla którego te miejsca są przeznaczone. Obecność samych wentylatorów w zestawie należy wyjaśniać osobno.

Uważa się, że im większy wentylator, tym bardziej zaawansowany on jest: duża średnica pozwala na wydajną pracę przy stosunkowo niskich obrotach, co zmniejsza hałas i zużycie energii. Wentylatory obudowy są dostępne w kilku standardowych średnicach; dla tylnego panelu rozmiar do 92 mm jest uważany za stosunkowo mały, 120 mm — za średni, 140 mm — za duży.

Najczęściej otwory do montażu wentylatorów są zaprojektowane dla jednego konkretnego rozmiaru, ale są też gniazda „wielorozmiarowe”, dla 2 - 3 opcji średnicy.