Porównanie WD Black 3.5" Gaming Hard Drive WD1003FZEX 1 TB vs WD Green WD10EZRX 1 TB

Gwarancja producenta na ten model.

W rzeczywistości jest to minimalna żywotność obiecana przez producenta, z zastrzeżeniem zasad działania. Najczęściej rzeczywista żywotność urządzenia jest znacznie dłuższa niż gwarantowana.

- CMR (Conventional Magnetic Recording) to klasyczny sposób zapisu magnetycznego charakteryzujący się dużą prędkością dostępu do danych. Dyski twarde CMR są stosowane w systemach, w których ważne jest zapewnienie jak największej (jak to możliwe) prędkości odczytu/zapisu danych. Są to komputery użytkowników, systemy nadzoru wideo itp. Główną wadą dysków twardych CMR jest duża złożoność tworzenia pojemnych dysków, co znajduje odzwierciedlenie w ich cenie. Ponadto dyski HDD z technologią CMR są dość energochłonne.

- SMR (Shingled Magnetic Recording) to obiecujący sposób zapisu magnetycznego. SMR pozwala na wysoką gęstość danych, co z kolei zwiększa pojemność pamięci i obniża wartość rynkową. Dyski twarde SMR charakteryzują się niską prędkością ponownego zapisu danych, dlatego takie dyski pamięci są słabo przystosowane do użycia w systemach komputerowych klientów. Natomiast sprawdziły się dobrze podczas pracy w centrach przetwarzania danych, archiwach i podobnych systemach, dla których niska prędkość zapisu/ponownego zapisu nie jest krytyczna. Jednak niektóre firmy wciąż produkują rozwiązania SMR dla systemów osobistych, a nawet mobilnych. Te dyski twarde wykorzystują zoptymalizowaną technologię zapisu/ponownego zapisu o nazwie Drive-Managed SMR (DM-SMR).

W przypadku dysków używanych w komputerach stacjonarnych (patrz „Przeznaczenie”) standardowe prędkości to 5400 obr./min (normalna) i 7200 obr./min (podwyższona). Dostępne są również bardziej specyficzne opcje, w tym modele z możliwością dostosowania prędkości w zależności od obciążenia. Z kolei w dyskach serwerowych mogą się stosować wyższe prędkości – 10 000 obr./min, a nawet 15 000 obr./min.

Prędkość przesyłu danych między dyskiem a urządzeniami klienckimi zależy od typu napędu, prędkości obrotowej, rozmiaru bufora pamięci i złączy połączeniowych. Ostatni parametr jest najważniejszy, ponieważ nie da się przekroczyć przepustowości konkretnego interfejsu.

Ilość energii zużywanej przez dysk podczas odczytywania i zapisywania informacji. W rzeczywistości jest to szczytowe pobór mocy, w tych trybach napęd zużywa najwięcej energii.

Dane dotyczące zużycia energii przez dysk twardy są potrzebne przede wszystkim do obliczenia całkowitego zużycia energii przez system i wymagań dotyczących zasilania. Ponadto w przypadku laptopów, które często planuje się używać „z dala od gniazdek”, warto wybrać bardziej energooszczędne dyski.

Ilość energii zużywanej przez dysk w stanie bezczynności. W stanie włączonym talerze dysków obracają się, niezależnie od tego, czy informacja jest zapisywana czy czytana, czy nie - na utrzymywanie tego obrotu zużywa się energia pobierana w trybie czuwania.

Im mniej energii zużywa się w trybie czuwania, tym oszczędniejszy jest dysk, tym mniej zużywa energii. Jednocześnie zauważamy, że w praktyce parametr ten ma znaczenie głównie przy wyborze dysku do laptopa, gdy decydujące znaczenie ma energooszczędność. W przypadku komputerów stacjonarnych „bezczynny” pobór mocy nie odgrywa szczególnej roli, a przy obliczaniu wymagań dotyczących zasilania należy wziąć pod uwagę nie wskaźnik ten, ale pobór mocy podczas pracy (patrz wyżej).

Parametr określający odporność dysku twardego na upadki i wstrząsy w trakcie pracy (czyli w stanie włączonym). Odporność na wstrząsy mierzona jest w G - jednostkach przeciążenia, 1 G odpowiada normalnej grawitacji. Im wyższa liczba G, tym dysk jest bardziej odporny na różnego rodzaju wstrząsy i tym mniej prawdopodobne jest, że ulegnie uszkodzeniu np. w przypadku upadku. Parametr ten jest szczególnie ważny w przypadku dysków zewnętrznych i dysków używanych w laptopach.

Poziom hałasu wydawanego przez dysk podczas odczytywania i/lub zapisywania informacji. Źródłem dźwięku w tym przypadku są ruchome talerze dysku, a także mechanika sterująca głowicami czytającymi. Im niższy poziom hałasu, tym wygodniejsze korzystanie z urządzenia. Maksymalny hałas wydawany przez współczesne dyski twarde podczas pracy wynosi około 50 dB - jest to porównywalne z tłem dźwiękowym w przeciętnym biurze.

Poziom hałasu wydawanego przez dysk w stanie bezczynności, gdy nie są wykonywane żadne operacje odczytu i/lub zapisu. Źródłem dźwięku w tym przypadku są talerze – obracają się one cały czas, gdy dysk jest włączony; ponieważ nie jest zaangażowana żadna inna mechanika, hałas w trybie czuwania jest generalnie niższy niż podczas odczytu/zapisu. Im niższy poziom hałasu, tym wygodniejsze korzystanie z urządzenia. Maksymalny poziom hałasu współczesnych dysków twardych w trybie czuwania wynosi około 40 dB - jest to porównywalne z niską głośnością mowy ludzkiej.