Częstotliwość GPU
Częstotliwość pracy procesora graficznego karty graficznej. Z reguły im wyższa częstotliwość GPU, tym wyższa wydajność karty graficznej, ale parametr ten nie jest jedyny - wiele zależy również od cech konstrukcyjnych karty graficznej, w szczególności od rodzaju i ilości pamięci graficznej (patrz odpowiednie punkty słownika). W konsekwencji nierzadko zdarza się, że spośród dwóch kart graficznych model o niższej częstotliwości CPU może być bardziej wydajny. Ponadto warto zauważyć, że procesory o wysokiej częstotliwości mają również wysokie wydzielanie ciepła, co wymaga zastosowania wydajnych systemów chłodzenia.
Częstotliwość pracy pamięci
Częstotliwość pracy pamięci zainstalowanej na karcie graficznej to maksymalna liczba operacji odbierania lub przesyłania danych na jednostkę czasu wykonywanych przez moduł pamięci. Zwykle wyrażane w megahercach, tj. miliony operacji na sekundę. Im wyższy wskaźnik ten, tym wyższa ogólna wydajność karty graficznej, gdy wszystkie pozostałe parametry są niezmienne. Z drugiej strony pamięć szybsza odpowiednio jest droższa.
Maks. rozdzielczość
Maksymalna rozdzielczość obsługiwana przez kartę graficzną - czyli największy rozmiar obrazu (w pikselach), jaki może ona wyświetlać na ekranie zewnętrznym.
Im wyższa rozdzielczość, tym wyraźniejszy i lepszy obraz. Z drugiej strony wraz ze wzrostem liczby pikseli rosną wymagania dotyczące mocy obliczeniowej, a tym samym koszt karty graficznej. Ponadto nie zapominaj, że zalety wysokiej rozdzielczości można docenić tylko na monitorach o odpowiednich specyfikacjach. Z drugiej strony, ustawienia grafiki można ustawić na niższe rozdzielczości niż maksymalna; a dobry margines rozdzielczości oznacza również dobry zapas ogólnej wydajności.
Jeśli chodzi o konkretne wartości, rzeczywiste minimum dla nowoczesnych kart graficznych to 1600x1200, ale znacznie częściej występują wyższe wskaźniki - do
Ultra HD 4K i
Ultra HD 8K.
Maks. liczba podłączanych monitorów
Maksymalna liczba monitorów, które mogą być jednocześnie podłączone do karty graficznej i współdzielone.
Jednoczesne podłączenie kilku ekranów pozwala na rozszerzenie przestrzeni wizualnej dostępnej dla użytkownika. Na przykład to może być przydatne dla projektantów i projektantów układu graficznego podczas pracy z materiałami wielkoformatowymi, dla programistów do dzielenia zadań (jeden monitor do pisania kodu, drugi do wyszukiwania niezbędnych informacji i innych celów pomocniczych) oraz dla entuzjastów gier - aby zapewnić maksymalny efekt zanurzenia. Dzięki rozwojowi technologii w dzisiejszych czasach nawet niedrogie karty graficzne mogą zwykle współpracować z co najmniej
trzema monitorami, a zaawansowane modele mogą obsługiwać
cztery ekrany lub
więcej.
Liczba wentylatorów
Liczba pojedynczych wentylatorów przewidzianych w układzie chłodzenia karty graficznej (jeśli występują - patrz „Chłodzenie”).
Ogólnie rzecz biorąc, im mocniejsza karta graficzna, tym bardziej wydajne chłodzenie jest wymagane. Tak więc
jeden wentylator jest typowy głównie dla podstawowych i niedrogich urządzeń
klasy średniej, dwa - od średnio zaawansowanej do zaawansowanej, a
trzy lub
więcej to niemal jednoznaczne oznaki rozwiązania premium. Jednocześnie nie ma tutaj ścisłej zależności, a modele o podobnej charakterystyce mogą mieć różną liczbę wentylatorów (zwłaszcza, że o wydajności chłodzenia decyduje nie tylko liczba wentylatorów, ale także ich średnica). Ale parametr ten wpływa jednoznacznie na długość karty graficznej i odpowiednio ilość miejsca wymaganą do jej zainstalowania.
Podświetlenie
Karta graficzna posiada system
podświetlenia. Funkcja ta nadaje płytce oryginalny wygląd, co szczególnie docenią gracze i miłośnicy zewnętrznych modów na PC. Podświetlenie może mieć różny kolor, w niektórych modelach ten kolor może się nawet zmienić. Jednocześnie należy pamiętać, że funkcja ta nie wpływa na funkcjonalność karty graficznej, ale znacząco wpływa na koszty. Warto więc szukać specjalnie podświetlanej karty graficznej tylko w przypadkach, gdy nietypowy design jest dla Ciebie nie mniej ważny niż wydajność. Warto również pamiętać, że takie karty graficzne muszą być instalowane w odpowiednich obudowach— otwartych lub z oknem obserwacyjnym, w przeciwnym razie podświetlenie po prostu nie będzie widoczne.
Synchronizacja podświetlenia
Technologia
synchronizacji podświetlenia przewidziana na karcie graficznej o odpowiedniej konstrukcji.
Sama synchronizacja pozwala na „dopasowanie” podświetlenia karty graficznej do podświetlenia innych elementów systemu - płyty głównej, obudowy, klawiatury, myszy itp. Dzięki tej koordynacji wszystkie komponenty mogą zmieniać kolor synchronicznie, jednocześnie włączać / wyłączać się itp. Specyfika działania takiego podświetlenia zależy od zastosowanej technologii synchronizacji i z reguły każdy producent ma swoją własną (Mystic Light Sync firmy MSI, RGB Fusion firmy Gigabyte itp.). Od tego zależy również kompatybilność komponentów: wszystkie muszą obsługiwać tę samą technologię. Dlatego najłatwiejszym sposobem osiągnięcia zgodności podświetlenia jest montaż komponentów jednego producenta.
Pobór mocy
Maksymalny pobór mocy praz kartę graficzną podczas pracy. Parametr ten jest ważny przy obliczaniu całkowitej mocy zużywanej przez cały system i wyborze zasilacza, który zapewnia odpowiednią moc.
Dodatkowe zasilanie
Format dodatkowego zasilania, niezbędnego do działania karty graficznej.
Samo w sobie złącze PCI-E, które jest powszechnie używane do podłączania kart graficznych, dostarcza 75 W mocy. W przypadku wielu modeli, nawet dość wydajnych, to wystarczy, a wiele nowoczesnych kart graficznych nie wymaga
dodatkowego zasilania. Natomiast większą popularnością, zwłaszcza wśród rozwiązań wysokiej klasy, cieszą się modele
z dodatkowym zasilaniem.
Najprostszą wersją takiego zasilacza jest jedno
złącze 6-pinowe lub
8-pinowe. 6-pinowe złącze może ponadto zapewnić do 75W, a 8-pinowe do 150 W. Jednak w przypadku wysokiej klasy rozwiązań jedno złącze to za mało, dlatego są modele z zasilaniem w formacie
6+8 pin,
8+8 pin, a nawet
8+8 + 6 pin czy
8+8 + 8 pin. A nowe karty są całkowicie
16-pin. Takie złącza zasilające mają łącznie 16 linii: 12 do zasilania prądem i 4 sygnałowe. Skuteczny próg mocy złącza 16-pin wynosi do 600 W. Podłączenie do niego odbywa się za pomocą przejściówki 3×8 pin.
Należy pamiętać, że teoretycznie możliwe jest podłączenie 6-pinowego zasilacza do 8-pinowego złącza i odwrotnie; do tego są nawet produkowane odpowiednie adaptery. Jednak w prakty
...ce możliwość takiego połączenia należy wyjaśnić osobno, a stosować takie sztuczki należy tylko w skrajnych przypadkach, gdy inne warianty nie są dostępne.
