Porównanie Sapphire Radeon RX 580 NITRO+ 8G G5 SE vs Asus Radeon RX 580 DUAL-RX580-O8G

Częstotliwość pracy procesora graficznego karty graficznej. Z reguły im wyższa częstotliwość GPU, tym wyższa wydajność karty graficznej, ale parametr ten nie jest jedyny - wiele zależy również od cech konstrukcyjnych karty graficznej, w szczególności od rodzaju i ilości pamięci graficznej (patrz odpowiednie punkty słownika). W konsekwencji nierzadko zdarza się, że spośród dwóch kart graficznych model o niższej częstotliwości CPU może być bardziej wydajny. Ponadto warto zauważyć, że procesory o wysokiej częstotliwości mają również wysokie wydzielanie ciepła, co wymaga zastosowania wydajnych systemów chłodzenia.

Częstotliwość pracy pamięci zainstalowanej na karcie graficznej to maksymalna liczba operacji odbierania lub przesyłania danych na jednostkę czasu wykonywanych przez moduł pamięci. Zwykle wyrażane w megahercach, tj. miliony operacji na sekundę. Im wyższy wskaźnik ten, tym wyższa ogólna wydajność karty graficznej, gdy wszystkie pozostałe parametry są niezmienne. Z drugiej strony pamięć szybsza odpowiednio jest droższa.

Maksymalna rozdzielczość obsługiwana przez kartę graficzną - czyli największy rozmiar obrazu (w pikselach), jaki może ona wyświetlać na ekranie zewnętrznym.

Im wyższa rozdzielczość, tym wyraźniejszy i lepszy obraz. Z drugiej strony wraz ze wzrostem liczby pikseli rosną wymagania dotyczące mocy obliczeniowej, a tym samym koszt karty graficznej. Ponadto nie zapominaj, że zalety wysokiej rozdzielczości można docenić tylko na monitorach o odpowiednich specyfikacjach. Z drugiej strony, ustawienia grafiki można ustawić na niższe rozdzielczości niż maksymalna; a dobry margines rozdzielczości oznacza również dobry zapas ogólnej wydajności.

Jeśli chodzi o konkretne wartości, rzeczywiste minimum dla nowoczesnych kart graficznych to 1600x1200, ale znacznie częściej występują wyższe wskaźniki - do Ultra HD 4K i Ultra HD 8K.

Maksymalna liczba monitorów, które mogą być jednocześnie podłączone do karty graficznej i współdzielone.

Jednoczesne podłączenie kilku ekranów pozwala na rozszerzenie przestrzeni wizualnej dostępnej dla użytkownika. Na przykład to może być przydatne dla projektantów i projektantów układu graficznego podczas pracy z materiałami wielkoformatowymi, dla programistów do dzielenia zadań (jeden monitor do pisania kodu, drugi do wyszukiwania niezbędnych informacji i innych celów pomocniczych) oraz dla entuzjastów gier - aby zapewnić maksymalny efekt zanurzenia. Dzięki rozwojowi technologii w dzisiejszych czasach nawet niedrogie karty graficzne mogą zwykle współpracować z co najmniej trzema monitorami, a zaawansowane modele mogą obsługiwać cztery ekrany lub więcej.

Maksymalny pobór mocy praz kartę graficzną podczas pracy. Parametr ten jest ważny przy obliczaniu całkowitej mocy zużywanej przez cały system i wyborze zasilacza, który zapewnia odpowiednią moc.

Format dodatkowego zasilania, niezbędnego do działania karty graficznej.

Samo w sobie złącze PCI-E, które jest powszechnie używane do podłączania kart graficznych, dostarcza 75 W mocy. W przypadku wielu modeli, nawet dość wydajnych, to wystarczy, a wiele nowoczesnych kart graficznych nie wymaga dodatkowego zasilania. Natomiast większą popularnością, zwłaszcza wśród rozwiązań wysokiej klasy, cieszą się modele z dodatkowym zasilaniem.

Najprostszą wersją takiego zasilacza jest jedno złącze 6-pinowe lub 8-pinowe. 6-pinowe złącze może ponadto zapewnić do 75W, a 8-pinowe do 150 W. Jednak w przypadku wysokiej klasy rozwiązań jedno złącze to za mało, dlatego są modele z zasilaniem w formacie 6+8 pin, 8+8 pin, a nawet 8+8 + 6 pin czy 8+8 + 8 pin. A nowe karty są całkowicie 16-pin. Takie złącza zasilające mają łącznie 16 linii: 12 do zasilania prądem i 4 sygnałowe. Skuteczny próg mocy złącza 16-pin wynosi do 600 W. Podłączenie do niego odbywa się za pomocą przejściówki 3×8 pin.

Należy pamiętać, że teoretycznie możliwe jest podłączenie 6-pinowego zasilacza do 8-pinowego złącza i odwrotnie; do tego są nawet produkowane odpowiednie adaptery. Jednak w prakty...ce możliwość takiego połączenia należy wyjaśnić osobno, a stosować takie sztuczki należy tylko w skrajnych przypadkach, gdy inne warianty nie są dostępne.

Najmniejsza moc zasilacza zalecana dla komputera z tą kartą graficzną.

Parametr ten z reguły jest znacznie wyższy niż pobór mocy samej karty graficznej. To naturalne - w końcu zasilacz musi dostarczać energię elektryczną do całego systemu, a nie tylko do adaptera wideo. Jednocześnie im wyższa moc karty graficznej, tym nieuchronnie wyższe zużycie energii przez cały komputer. Wynika to nie tylko z „żarłoczności” samego adaptera graficznego, ale także z zużycia pozostałych komponentów komputera: z reguły wysokiej klasy karta graficzna jest połączona z równie mocnym (i energochłonnym) systemem.

Mając to na uwadze, producenci wskazują minimalny zalecany zasilacz. Oczywiście takie zalecenia są opcjonalne; jednak w przypadku zastosowania zasilacza o mocy niższej od zalecanej prawdopodobieństwo wystąpienia awarii podczas pracy znacznie wzrasta - do tego stopnia, że nawet bardzo skromny system może po prostu się „nie uruchomić”.

Całkowita długość karty graficznej.

Długość w tym przypadku oznacza wielkość urządzenia od płytki ze złączami (która jest przymocowana do tylnej ściany jednostki systemowej) na przeciwną stronę. Sama płyta i wystające na zewnątrz łączniki zwykle nie są brane pod uwagę.

Dane dotyczące długości karty graficznej są potrzebne przede wszystkim po to, aby ocenić, czy w konkretnym przypadku jest na nią wystarczająco dużo miejsca. Ponadto dłuższe płyty z reguły mają bardziej zaawansowane cechy (chociaż nie ma tu ścisłej zależności, a karty graficzne podobnej klasy mogą mieć różne długości). Jeśli chodzi o konkretne wartości, najbardziej kompaktowe rozwiązania obecnie mają rozmiar 150 - 200 mm lub mniej ; wskaźnik 200-250 mm nadal można uznać za stosunkowo mały, 250-290 mm - średni, a wiele modeli (głównie na poziomie zaawansowanym) ma długość ponad 290 mm.