Porównanie Asus M5A78L-M LE/USB3 vs Asus M5A78L-M PLUS/USB3

Wymiary płyty głównej na wysokość i szerokość. Zakłada się, że tradycyjne rozmieszczenie płyt głównych jest pionowe, dlatego w tym przypadku jeden z wymiarów nazywa się nie długością, jednak wysokością.

Rozmiary płyt głównych zależą w dużej mierze od ich współczynników kształtu (patrz wyżej), jednak rozmiar konkretnej płyty może nieco różnić się od standardu przyjętego dla tego współczynnika kształtu. Ponadto zwykle łatwiej jest wyjaśnić wymiary zgodnie z charakterystyką konkretnej płyty głównej niż szukać lub przywoływać ogólne informacje na temat współczynnika kształtu. Dlatego dane dotyczące rozmiaru są podawane nawet dla modeli, które są w pełni zgodne ze standardem.

Trzeci wymiar – grubość – jest z wielu powodów uważany za mniej ważny, dlatego często jest pomijany.

Liczba gniazd na kości pamięci RAM standardu DDR3, przewidziane na płycie głównej.

DDR3 - trzecia generacja pamięci RAM z tzw. podwójnym transferem danych. Jakiś czas temu ten standard był najpopularniejszy w inżynierii komputerowej, jednak teraz coraz bardziej ustępuje nowszemu i bardziej zaawansowanemu DDR4. Jednak płyty pod DDR3 są nadal dostępne w sprzedaży; mogą mieć 2, 4, a nawet 6 i więcej gniazd na taką pamięć.

Maksymalna częstotliwość taktowania pamięci RAM obsługiwana przez płytę główną. Rzeczywista częstotliwość taktowania zainstalowanych modułów pamięci RAM nie powinna przekraczać tego wskaźnika - w przeciwnym razie możliwe są awarie, a możliwości pamięci RAM nie będą mogły być w pełni wykorzystane.

W przypadku nowoczesnych komputerów PC częstotliwość pamięci RAM 1500 - 2000 MHz lub mniej jest uważana za bardzo niską, 2000 - 2500 MHz jest skromna, 2500 - 3000 MHz jest średnia, 3000 - 3500 MHz jest powyżej średniej, a w najbardziej zaawansowanych płytach obsługiwane mogą być 3500 - 4000 MHz, a nawet ponad 4000 MHz.

Maksymalna ilość pamięci RAM, którą można zainstalować na płycie głównej.

Wybierając według tego parametru, ważne jest, aby wziąć pod uwagę planowane wykorzystanie komputera i rzeczywiste potrzeby użytkownika. Tak więc woluminy do 32 GB włącznie wystarczą, aby rozwiązać wszelkie podstawowe problemy i wygodnie uruchamiać gry, ale bez znacznej rezerwy na aktualizację. 64 GB to optymalna opcja w wielu zastosowaniach profesjonalnych, a w przypadku zadań wymagających dużej ilości zasobów, takich jak renderowanie 3D, 96 GB, a nawet 128 GB pamięci nie będzie limitem. Najbardziej „pojemne” płyty główne są kompatybilne z wolumenami 192 GB i więcej - są to głównie najwyższej klasy rozwiązania dla serwerów i HEDT (patrz „W kierunku”).

Możesz wybrać ten parametr z rezerwą - biorąc pod uwagę potencjalną rozbudowę pamięci RAM, ponieważ zainstalowanie dodatkowych kości RAM to najprostszy sposób na zwiększenie wydajności systemu. Biorąc ten czynnik pod uwagę, wiele stosunkowo prostych płyt głównych obsługuje bardzo duże ilości pamięci RAM.

Obecność na płycie głównej własnej karty graficznej — modułu do obróbki i wyjścia sygnału wideo.

Moduł ten może być zamontowany na samej płycie lub w oryginalnie zainstalowany na niej procesor (patrz „Wbudowany procesor”). W każdym razie funkcja ta oszczędza użytkownikowi konieczności zakupu osobnej karty graficznej. Z drugiej strony zintegrowany układ graficzny wykorzystuje część całkowitej pojemności pamięci RAM do pracy z wideo, dlatego wydajność takich kart graficznych z reguły nie jest zbyt wysoka. W związku z tym najlepszym wyborem jest często płyta główna bez zintegrowanej karty graficznej , która wymaga instalacji oddzielnej karty graficznej (do tej kategorii należą w szczególności praktycznie wszystkie płyty profesjonalne i gamingowe).

Nazwa zintegrowanej karty graficznej (patrz wyżej) zainstalowanej na płycie głównej. Znając nazwę modułu graficznego, w razie potrzeby można łatwo znaleźć szczegółowe informacje na jego temat - pełne specyfikacje, testy, recenzje itp.

Obsługa trybu hybrydowego jest dostępna tylko na płytach głównych z własnymi kartami graficznymi (patrz Zintegrowana grafika). Instalując dodatkową oddzielną kartę graficzną na takiej płycie, system może automatycznie optymalizować działanie kart graficznych, w zależności od bieżących zadań: użyj stosunkowo energooszczędnego, ale ekonomicznego i cichego własnego układu wideo płyty głównej do prostych czynności (praca z dokumentami, surfowanie po sieci) i dodatkowo podłącz potężną zewnętrzną kartę graficzną do pracy z aplikacjami wymagającymi dużej ilości zasobów (gry, wideo HD, renderowanie 3D). Zakup płyty głównej z obsługą trybu hybrydowego ma sens tylko wtedy, gdy planujesz zainstalować na niej oddzielną kartę graficzną. W takim przypadku warto osobno wyjaśnić zgodność tej karty graficznej i płyty głównej.

Obecność na płycie głównej własnego wyjścia HDMI.

Takie wyjście jest przeznaczone do transmisji wideo ze zintegrowanej karty graficznej (patrz wyżej) lub procesora ze zintegrowaną grafiką (podkreślamy, że niemożliwe jest przesłanie do niego sygnału z dedykowanej karty graficznej przez chipset płyty głównej). Jeśli chodzi o HDMI, jest to połączony cyfrowy interfejs wideo / audio specjalnie zaprojektowany do pracy z rozdzielczościami HD i dźwiękiem wielokanałowym. Obecnie jest to najpopularniejszy z tych interfejsów, obsługa HDMI jest prawie obowiązkowa dla urządzeń wideo zgodnych ze standardami HD.

Konkretne możliwości HDMI zależą od wersji (więcej szczegółów poniżej), jednak ogólnie są one dość imponujące – nawet w najwcześniejszym (aktualnym na dzień dziejszy) HDMI v.1.4 maksymalna rozdzielczość to 4K, a w nowszych standardach osiąga 10K. Tak więc w płytach głównych jakość wideo przesyłanego przez takie wyjście jest często ograniczona nie przez możliwości interfejsu, jednak przez wydajność graficzną systemu.

Model kontrolera LAN zainstalowanego na płycie głównej.

Kontroler LAN zapewnia wymianę danych między płytą a portem (portami) sieciowym komputera. W związku z tym zarówno ogólna charakterystyka, jak i indywidualne cechy funkcjonalności sieciowej płyty głównej zależą od cech tego modułu: obsługa specjalnych technologii, jakość połączenia w przypadku niestabilnej komunikacji itp. Znając model kontrolera LAN, możesz znaleźć szczegółowe dane na ten temat - w tym praktyczne recenzje; informacje te rzadko są potrzebne zwykłemu użytkownikowi, jednak mogą być przydatne dla entuzjastów gier online, a także do niektórych konkretnych zadań.

W związku z tym model kontrolera LAN jest sprawdzany głównie w tych przypadkach, gdy jest to dość zaawansowane rozwiązanie, zauważalnie przewyższające standardowe modele. Takie rozwiązania w dzisiejszych czasach produkowane są głównie pod markami Intel(średni poziom), Realtek(stosunkowo proste modele), Aquntia i Killer(w większości zaawansowane rozwiązania).