Porównanie Shure SLX24/Beta58 vs AKG WMS40 Mini Dual Vocal Set

Ilość mikrofonów w zestawie.

W praktyce dość często zdarzają się sytuacje, w których konieczne jest użycie kilku mikrofonów jednocześnie. Najczęściej jest to spowodowane udziałem kilku osób – np. dwóch prezenterów na scenie – jednak zdarzają się też bardziej konkretne momenty, np. nagrywanie stereo na 2 mikrofonach za pomocą specjalnego mocowania. Dla wszystkich takich sytuacji produkowane są zestawy zawierające więcej niż 1 mikrofon (w rzeczywistości w naszym katalogu numer jest podany tylko wtedy, gdy w zestawie jest więcej niż jeden mikrofon). W najobszerniejszych zestawach liczba ta może sięgać 8.

Charakterystyka kierunkowa mikrofonu jednokierunkowego (patrz wyżej). Istnieją modele z przełączaniem DN.

Sam w sobie taki diagram jest wykresem czułości w funkcji kierunku, zbudowanym w tzw. biegunowy układ współrzędnych. W przypadku modeli jednokierunkowych istnieją trzy główne opcje kształtu linii na takim wykresie:

- Kardioidalna. Wykres w kształcie symbolu odwróconego serca (stąd nazwa). Mikrofony o takich charakterystykach pokrywają dość duży obszar z przodu, co utrudnia odfiltrowanie obcych źródeł dźwięku, które znajdują się blisko głównego źródła. Jednocześnie są całkowicie niewrażliwe na dźwięk dochodzący z tyłu.

- Superkardioidalna. Te mikrofony mają węższe przednie pokrycie niż „klasyczne” mikrofony kardioidalne, co ułatwia wychwytywanie dźwięku kierunkowego. Minusem tego jest pewna (choć raczej niska) wrażliwość na dźwięk dochodzący bezpośrednio z tyłu.

- Hiperkardioidalna. Charakterystyka hiperkardioidalny dodatkowo zawęża strefę czułości mikrofonu z przodu (w porównaniu z wzorcem superkardioidalnym), jednak poszerza strefę tę z tyłu.

Rezystancja elektryczna mikrofonu; parametr ten jest również nazywany „impedancją”. Jest to jedna z najważniejszych cech, decydujących o kompatybilności ze wzmacniaczem lub innym urządzeniem, do którego podłączony jest mikrofon: jeśli impedancja nie jest optymalna, może nastąpić utrata mocy sygnału. Ma swoje własne cechy, w zależności od przeznaczenia konkretnego modelu (patrz wyżej). Tak więc w przypadku mikrofonów używanych z komputerami, laptopami, dyktafonami i telefonami/tabletami impedancja może w ogóle nie być wskazana - charakterystyka takich modeli jest dobierana w taki sposób, aby zagwarantować normalną kompatybilność z odpowiednimi urządzeniami. Ale w profesjonalnym sprzęcie audio do wyboru stosuje się specjalne zasady; więcej szczegółów można znaleźć w specjalnych źródłach.

Zakres częstotliwości dźwięku, zwykle odbieranych i przetwarzanych przez mikrofon.

Im szerszy jest ten zakres, tym pełniejszy jest sygnał, tym mniejsze jest prawdopodobieństwo, że zbyt wysokie lub niskie częstotliwości zostaną pominięte z powodu niedoskonałego mikrofonu. Jednak w tym przypadku warto rozważyć kilka niuansów. Po pierwsze: szeroki zakres częstotliwości sam w sobie nie gwarantuje jeszcze wysokiej jakości dźwięku – wiele zależy też od rodzaju mikrofonu (patrz wyżej) i jego pasma przenoszenia, nie mówiąc już o jakości pozostałych elementów systemu audio. Ponadto duża szerokość również nie zawsze jest konieczna. Na przykład, dla normalnej transmisji mowy ludzkiej, za wystarczający uważa się zakres 500 Hz - 2 kHz, który jest znacznie węższy niż całkowity zakres odbierany przez ludzkie ucho. Ten ogólny zakres z kolei wynosi średnio od 16 Hz do 22 kHz, a także zawęża się z wiekiem. Nie zapominaj o osobliwościach sprzętu, do którego podłączony jest mikrofon: nie warto szukać konkretnie modelu o szerokim zakresie, jeśli np. wzmacniacz, do którego ma być podłączony, mocno „obcina” częstotliwości z góry i/lub z dołu.

Czułość opisuje siłę sygnału na wyjściu mikrofonu, gdy przetwarza on dźwięk o określonej głośności. W tym przypadku czułość odnosi się do stosunku napięcia wyjściowego do ciśnienia akustycznego na membranie, wyrażonego w decybelach. Im wyższa jest liczba, tym wyższa jest czułość. Zwróć uwagę, że z reguły wartości w decybelach są ujemne, więc możemy powiedzieć tak: im bliżej zera, tym bardziej czuły jest mikrofon. Na przykład model o -38 dB jest lepszy od modelu o -54 dB według tego parametru.

Należy pamiętać, że wysoka czułość sama w sobie nie oznacza wysokiej jakości transmisji dźwięku – po prostu pozwala urządzeniu „usłyszeć” słabszy dźwięk. I odwrotnie, niska czułość nie jest wyraźnym wskaźnikiem słabego mikrofonu. Wybór według tego parametru zależy od funkcji aplikacji: czułe urządzenie przydaje się do pracy z niskimi dźwiękami oraz w tych przypadkach, gdy trzeba uchwycić najmniejsze niuanse tego, co się dzieje, a „słaby” mikrofon będzie wygodny przy dużej głośności lub, jeśli to konieczne, odfiltruje obce, słabe dźwięki. Istnieją modele z regulacją czułości(a dla modeli z wyjściem słuchawkowym można zapewnić regulację głośności słuchawek).

Parametr, opisujący zależność między poziomem sygnału użytecznego a poziomem hałasu wytwarzanego przez mikrofon. Zwróć uwagę, że rzeczywisty stosunek sygnału do szumu zmienia się w zależności od ciśnienia akustycznego odbieranego przez mikrofon. Dlatego w charakterystyce zwykle wskazuje się opcję dla standardowej sytuacji - przy ciśnieniu akustycznym 94 dB. Pozwala to porównywać ze sobą różne modele.

Ogólnie rzecz biorąc, wskaźnik ten dość wyraźnie charakteryzuje jakość pracy konkretnego modelu, ponieważ uwzględnia prawie wszystkie znaczące hałasy zewnętrzne, które występują podczas pracy. Im większy jest ten stosunek, tym wyraźniejszy jest dźwięk, tym mniej jest zakłóceń. Wartości 64 - 66 dB są uważane za całkiem przyzwoite, a wysokiej klasy mikrofony zapewniają 72 dB lub więcej.

— Połączenie bezprzewodowe. Funkcja ta jest podawana dla tzw. mikrofonów radiowych - modeli, w których sygnał transmitowany jest bezprzewodowo. Należy pamiętać, że zestaw mikrofonów radiowych zwykle wymaga odbiornika, który jest podłączony do wzmacniacza (lub innego urządzenia do przetwarzania dźwięku) w klasyczny sposób przewodowy (patrz „Złącza podłączeniowe”). Natomiast sam mikrofon jest podłączony do odbiornika drogą radiową.

— Nagrywanie stereo. Możliwość wykorzystania mikrofonu do nagrywania dźwięku w stereo. Ten format zakłada obecność dwóch kanałów, a dla każdego z nich dźwięk musi być przechwytywany osobno; ale wsparcie techniczne takiego nagrania może się różnić w różnych przypadkach. Najpopularniejszą opcją są mikrofony dwukierunkowe. Jednak kategoria ta obejmuje również zestawy sparowane, dla których funkcja nagrywania stereo jest wyraźnie zadeklarowana.

— LPF (Roll-off). Obecność filtra dolnoprzepustowego w konstrukcji mikrofonu (Roll-off - to alternatywna nazwa tej funkcji). Funkcja ta pozwala na zmniejszenie poziomu niskich częstotliwości w sygnale wytwarzanym przez mikrofon. Potrzeba ta może wynikać z dwóch przyczyn. Po pierwsze, wiele obcych dźwięków - odgłos wiatru, pukanie w obudowę urządzenia, otaczające tło itp. - są precyzyjnie prezentowane w niskich częstotliwościach; tłumiąc ten zakres można znacznie obniżyć poziom obcych dźwięk...ów „słyszalnych” przez mikrofon. Po drugie, LPF przydaje się do pracy z tzw. „Efektem przybliżenia”. Efekt ten polega na tym, że przy zbliżaniu się do źródła dźwięku wiele modeli ma tendencję do zwiększania głośności basu, a przy oddalaniu się, przeciwnie, zawodzi „bas”. Włączając Roll-off przy zbliżaniu się do źródła dźwięku i wyłączając go podczas oddalania się, można ten efekt do pewnego stopnia wygładzić. Z wielu powodów technicznych funkcja ta jest używana głównie w mikrofonach pojemnościowych i elektretowych (patrz Typ). Zwróć uwagę, że w zaawansowanych modelach filtr dolnoprzepustowy można dostroić i uzupełnić dodatkowym filtrem ultra dolnoprzepustowym.

— Tłumik. Obecność tłumika w konstrukcji mikrofonu - urządzenie, które stopniowo tłumi poziom sygnału na wyjściu (swego rodzaju przeciwieństwo wzmacniacza). Funkcja ta jest przydatna podczas pracy z głośnym dźwiękiem: obniżając poziom sygnału, można uniknąć przeciążenia systemu.

— Regulacja czułości. Obecność własnego regulatora czułości w konstrukcji mikrofonu. Funkcja ta umożliwia regulację poziomu sygnału bez używania elementów sterujących w innych elementach systemu audio - na przykład, zmianę głośności "w locie"; jest to bardzo wygodne, ponieważ mikrofon jest zwykle pod ręką, a ustawienia można zmieniać bardzo szybko i bez zbędnych kłopotów.

— Regulacja głośności słuchawek. Oddzielny regulator do regulacji głośności podłączonych słuchawek (patrz „Wyjście słuchawkowe”). W zależności od modelu można go umieścić zarówno na samym mikrofonie, jak i na odbiorniku w celu połączenia bezprzewodowego. W każdym razie funkcja ta sprawia, że regulacja głośności jest wygodniejsza: sterowanie jest pod ręką, a użytkownik nie musi sięgać po inne urządzenia ani zagłębiać się w ustawienia oprogramowania.

— Wyłączenie mikrofonu. Obecność własnego przełącznika w konstrukcji mikrofonu. W niektórych przypadkach często zdarza się, że mikrofon jest stale włączany i wyłączany. Na przykład, podczas koncertu liczba wykonawców może się zmienić i lepiej wyłączyć nieużywane mikrofony; komunikując się przez Skype przez komputer, czasami musisz rozpraszać się rozmowami z innymi, których rozmówca „komputerowy” nie musi słyszeć i tak dalej. Z reguły, wyłączenie mikrofonu jest możliwe poprzez ustawienia lub panel sterowania urządzenia, do którego jest podłączony; jednak korzystanie z własnego przełącznika jest zwykle łatwiejsze i szybsze, zwłaszcza jeśli musisz często wyłączać / włączać dźwięk.

— Wbudowana pamięć. Obecność wbudowanej pamięci w mikrofonie eliminuje potrzebę stosowania zewnętrznych nośników danych do nagrywania dźwięku. Wbudowaną pamięć znajdziemy w niektórych modelach zaawansowanych mikrofonów krawatowych, mikrofonów do kamer wideo i dyktafonów – m.in. w rozwiązaniach przenośnych zaprojektowanych z myślą o komfortowej pracy w terenie.

— Przełączanie CK. CK oznacza w tym przypadku „charakterystykę kierunkową”, ale funkcja ta może oznaczać przełączanie nie tylko między opcjami dla mikrofonu jednokierunkowego (patrz „Charakterystyka kierunkowa”), ale także między działaniem jednokierunkowym, dwukierunkowym i wielokierunkowym (patrz „Mikrofon kierunkowy”). Dlatego konkretne cechy przełączania i dostępne opcje powinny być wyjaśnione dla każdego modelu osobno.

Obecność własnego wyświetlacza LCD w konstrukcji mikrofonu. Jest to z reguły najprostsza jednokolorowa matryca, czasem nawet segmentowa (jak w zegarze elektronicznym, gdzie symbole na wyświetlaczu składają się nie z pikseli, lecz z oddzielnych segmentów). Jednocześnie nawet najprostsze wyświetlacze dostarczają obszernych informacji i są w stanie wyświetlać różne komunikaty. Należy pamiętać, że takie rozszerzone informacje dotyczą przede wszystkim modeli z połączeniem bezprzewodowym (patrz „Funkcje / możliwości”): wyświetlacz może być przydatny do powiadamiania o wybranym kanale, stanie akumulatora itp. Dlatego większość mikrofonów z tą funkcją to mikrofony bezprzewodowe.

Materiał, z którego wykonana jest obudowa mikrofonu.

— Plastikowy. Głównymi zaletami plastiku są niski koszt, niewielka waga i całkowita niewrażliwość na korozję. Jednocześnie jest on uważany za mniej niezawodny niż metal, ze względu na stosunkowo niską wytrzymałość (istnieją wysokowytrzymałe odmiany tworzyw sztucznych, ale w przypadku mikrofonów zazwyczaj łatwiej jest jednak zastosować metal). Dlatego materiał ten jest popularny głównie wśród modeli, dla których ważna jest lekkość i miniaturowość - przede wszystkim lavalier, nagłownych oraz tych, które są instalowane na kamerze wideo(patrz "Przeznaczenie"). Często można go również znaleźć w mikrofonach do komputera i laptopa, ale plastikowe mikrofony wokalne są zwykle w niższej półce cenowej.

— Metal. Metal jest droższy i waży więcej niż plastik. Z drugiej strony, mikrofony metalowesą znacznie mocniejsze i bardziej niezawodne, co więcej mikrofon w takiej obudowie sprawia wrażenie „solidności” (nie tylko ze względu na swoją masywność). Opcja ta jest popularna wsród studyjnych mikrofonów instrumentalnych klasy średniej i wyższej.