Porównanie Crosman F-4 NP 4x32 vs Stoeger Atac TS2 Suppressor Combo

Rodzaj mocowania do montażu przyrządów celowniczych, przewidzianych w konstrukcji karabinu. Najczęściej w takich przypadkach mówimy o celowniku optycznym lub kolimatorowym; a najpopularniejsze opcje montażu to szyna Weaver/Picatinny i jaskółczy ogon. Oto ich cechy:

— „Jaskółczy ogon”. Ten typ mocowania ma przekrój odwróconego trapezu (rozwijającego się w górę); klips na celowniku przykrywa ten trapez z obu stron, a poprzeczne wycięcia, w przeciwieństwie do szyn Weaver / Picatinny, nie są przewidziane w konstrukcji - mocowanie w miejscu odbywa się w inny sposób. Oprawy na jaskółczy ogon były pierwotnie używane w cywilnych karabinach myśliwskich, a także w broni wojskowej w stylu sowieckim. W dzisiejszych czasach, ze względu na swoją prostotę, niski koszt i wszechstronność, są one niezwykle powszechne w wiatrówkach. Ponadto zauważamy, że nawet szynę Weaver / Picatinny można zamontować „na jaskółczy ogon” (takie pręty są produkowane osobno) i użyć celownika z odpowiednim rodzajem mocowania.

— Szyna Weaver / Picatinny. Mocowanie w postaci listwy o profilu w kształcie litery T i charakterystycznych poprzecznych szczelinach - służą do sztywnego mocowania zainstalowanych akcesoriów w jednym miejscu. Technicznie tory Weaver i Picatinny - to różne typy mocowań, różnią się wielkością gniazd; różnice te są takie, że lunety pod paskami Weaver łatwo mieszczą się na szynie Picatinny, ale odwrotna opcj...a nie zawsze jest możliwa. Jednak, na rynku cywilnym większość akcesoriów do broni do takich pasków jest wykonywana specjalnie dla Weaver, więc ten niuans najczęściej nie jest zasadniczy, a oba rodzaje pasków są połączone w jedną kategorię.
Ogólnie rzecz biorąc, z wielu powodów takie paski są znacznie rzadziej spotykane w wiatrówkach, niż jaskółczy ogon. Z kolei klasyczna pneumatyka najczęściej wyposażona jest w mocowania Weaver, ale w airsoftowych kopiach prawdziwych broni można również zastosować tory Picatinny (lub kompatybilne paski standardu NATO STANAG 4694, znanego też jako RIS 22 mm).

— Brak. Brak jakichkolwiek standardowych mocowań na celownik w konstrukcji karabinu. Najczęściej oznaczenie to oznacza, że karabin wyposażony jest w klasyczną muszkę i nie przewiduje montażu dodatkowych przyrządów celowniczych. Istnieje jednak również bardziej specyficzna opcja - pneumatyka, w której do montażu optyki lub kolimatora wykorzystywane są oryginalne mocowania niezwiązane z opisanymi powyżej standardami. Te karabiny mogą być dostarczane z lunetami lub bez; istnieją nawet modele z niewymienną optyką, chociaż jest to niezwykle rzadkie.

Rodzaj bezpiecznika przewidziany w konstrukcji karabinu.

Przypominamy, że bezpiecznik jest urządzeniem, które zapobiega niechcianemu strzałowi. W wiatrówkach takie urządzenie może być automatyczne lub ręczne, a w niektórych modelach w ogóle go nie ma. Oto cechy każdej opcji:

— Ręczny. Bezpiecznik, włączany i wyłączany wyłącznie ręcznie, według preferncji strzelca. Najczęstszy typ - takie mechanizmy są tak proste i niedrogie, jak to tylko możliwe. Są one nieco mniej bezpieczne niż automatyczne (patrz poniżej) i wymagają większej uwagi; jednakże nie jest trudno rozwinąć umiejętność prawidłowego posługiwania się ręcznym bezpiecznikiem. A w modelach wielostrzałowych przewaga bezpieczników ręcznych nad automatycznymi polega na tym, że nie trzeba wykonywać niepotrzebnych czynności między strzałami.

— Automatyczne. Bezpiecznik, który w pewnym momencie wyzwala się automatycznie, bez dodatkowego działania ze strony strzelca. Najczęściej takie systemy działają w ten sposób: broń automatycznie jest na bezpieczniku po napięciu spustu, a żeby oddać strzał, trzeba najpierw ręcznie wyłączyć bezpiecznik. Zapewnia to większe bezpieczeństwo, niż opisane powyżej systemy ręczne: jeśli strzelec zapomni o bezpieczniku, strzał w żadnym wypadku nie zostanie oddany. Szczególnie popularne są automatyczne bezpieczniki w karabinach z łamaną lufą (patrz „System napinania”): taki mechanizm nie pozwala na naciśnięcie spustu, dopóki strzelec...nie zakończy przeładowania. Ale w innych rodzajach pneumatyki opcja ta jest rzadka.
Ponadto, kategoria ta może obejmować systemy, które nie są bezpiecznikami w pierwotnym znaczeniu tego słowa – na przykład, mechanizm uniemożliwiający włożenie pocisku do komory karabinu PCP (patrz „Rodzaj”), jeśli on tam już jest.

— Brak. Brak jakiegokolwiek oddzielnego bezpiecznika. Taką konstrukcję można znaleźć w dwóch typach wiatrówek. Pierwszy - to model budżetowy ze sprężynową zasadą działania (w tym ze sprężyną gazową; patrz „Rodzaj”). W takich modelach bezpiecznik nie jest instalowany wyłącznie w celu uproszczenia i obniżenia kosztów konstrukcji; warto kupić taki karabin tylko wtedy, gdy przyszły właściciel dobrze zna zasady bezpieczeństwa dotyczące obchodzenia się z bronią.
Drugi rodzaj pneumatyki bez bezpieczników - to wysokiej klasy karabiny PCP przeznaczone dla profesjonalnych strzelców. Podobnie, rolę „bezpiecznika” podczas korzystania z takiej broni odgrywają wyłącznie umiejętności i doświadczenie użytkownika.

Możliwość regulacji cech spustu karabinu - przede wszystkim jałowego (przed spustem) skoku spustu oraz siły na haku. Pozwala to optymalnie dostosować charakterystykę broni do osobistych preferencji każdego: na przykład, początkującym zwykle trudno jest strzelać z napiętym spustem, ale dla wyszkolonych strzelców niewygodne może być posiadanie zbyt miękkiego haka, który " spada” pod palcem.

Stopień powiększenia zapewniany przez kompletny celownik teleskopowy karabinu; dla modeli ze zmienną krotnością wskazany jest cały zakres regulacji, np. 3 - 9x.

O celownikach tego typu, patrz ogólnie „Przyrząd celowniczy”. A od stopnia powiększenia zależą od razu kilka punktów. Z jednej strony, większe powiększenie pozwala lepiej widzieć małe i/lub odległe cele oraz ułatwia strzelanie z dużą precyzją; z drugiej strony, ogranicza kąt widzenia i znacznie wpływa na koszt celownika, a czasem także na jego wymiary i wagę. A ponieważ wiatrówki w większości nie są przeznaczone na duże odległości, krotność kompletnej optyki w nich zwykle nie przekracza 9x, a jedną z najpopularniejszych opcji jest 4x. Są jednak wyjątki: w potężnej pneumatyce wysokiej jakości można znaleźć celowniki o maksymalnym powiększeniu 24x, a nawet większym.

Właściwie to producent najczęściej dobiera powiększenie optyki do charakterystyki balistycznej karabinu. Tak więc, przy wyborze według tego parametru często okazuje się on drugorzędny, a sensowne jest skupienie się przede wszystkim na początkowej prędkości pocisku i zasięgu strzału, dla którego zaprojektowana jest broń - możliwości kompletnej optyki do tego, z reguły, są wystarczające. Warto również powiedzieć o wspomnianych na wstępie lunetach o zmiennym powiększeniu, które w dzisiejszych czasach są dość powszechne - są nieco bardziej skomplikowane i droższe niż optyka stała, jednak pozwalają dostosować powiększenie do specyfiki sytuacji.

Średnica przedniej soczewki (obiektywu) w celowniku teleskopowym, w który wyposażony jest karabin.

O celownikach tego typu, patrz ogólnie „Przyrząd celowniczy”. A ilość światła wpadającego do lunety zależy przede wszystkim od średnicy obiektywu. W ten sposób, przy wszystkich innych parametrach, większy obiektyw przedni daje ostrzejszy i jaśniejszy obraz; jest to szczególnie widoczne w warunkach słabego oświetlenia. Z drugiej strony, większy obiektyw jest znacznie droższy, a także wpływa na wagę i wymiary lunety; a w jasnym świetle dziennym różnica w stosunku do „mniejszej” optyki może być nieistotna. Ponadto pamiętaj, że rzeczywista jakość obrazu zależy od wielu innych czynników; w rezultacie optyka wysokiej klasy ze stosunkowo małą soczewką przednią może okazać się bardziej wydajna, niż budżetowy duży model.

Biorąc pod uwagę powyższe, warto zwrócić uwagę na średnicę obiektywu w tych przypadkach, jeśli celownik ma być używany w warunkach słabego oświetlenia - w gęstym lesie, o zmierzchu itp. W takim przypadku warto rozważyć nie tylko wskaźnik ten, ale także inne cechy optyki (i najlepiej kierować się praktycznymi recenzjami). Jeśli karabin jest kupowany do użytku rozrywkowego w dzień przy dobrym oświetleniu, rozmiar obiektywu będzie parametrem czysto referencyjnym: w takich warunkach prawie każdy celownik optyczny działa dobrze.

Możliwość ręcznej regulacji paralaksy w kompletnym celowniku optycznym karabinu.

W przypadku lunet tego typu, patrz „Przyrząd celowniczy”. Paralaksa - to zjawisko, które występuje, gdy oko strzelca nie znajduje się na osi optycznej celownika (innymi słowy, nie ściśle pośrodku okularu). W takich przypadkach siatka w okularze również może się poruszać, a jej pozorna pozycja może nie odpowiadać rzeczywistemu punktowi celowania. Aby wyeliminować ten efekt, zastosowano ustawienie paralaksy.

Każdy celownik teleskopowy podlega tej regulacji jeszcze w fabryce. Jednak fizyczne cechy tego zjawiska są takie, że paralaksę można regulować tylko na pewną odległość od celu; przy znacznych odchyleniach od tej odległości (ponad 30% w kierunku spadku lub 60% w kierunku wzrostu), paralaksa zaczyna się ponownie pojawiać. Jeśli więc planujesz używać broni na różnych dystansach, to najlepiej mieć na niej celownik z ręczną regulacją paralaksy. Jednocześnie, warto zauważyć, że kompletna optyka w wiatrówkach jest zwykle dostosowana do stosunkowo krótkich odległości - na których ta broń jest używana; a odchylenia od tych odległości rzadko są znaczące. Dlatego regulacja paralaksy w standardowych lunetach dla pneumatyki jest rzadka - głównie wśród potężnych modeli dalekiego zasięgu, zdolnych do radzenia sobie z różnymi odległościami.

Średnica mocowań, w które wyposażona jest cała luneta celownicza. Ogólne informacje na temat optyki, patrz ''Urządzenia celownicze''. A średnicą mocowań nazywana jest średnica pierścieni, w których mocowana jest rurka celownicza. Pierścienie te są montowane na wspornikach, za pomocą których cała konstrukcja jest przymocowana do karabinu.

W zdecydowanej większości przypadków średnica pierścieni jest parametrem czysto referencyjnym, który nie ma wpływu na wybór. Przed zakupem karabinu dane te mogą być potrzebne, jeśli już jest posiadany inny celownik teleskopowy, którego można użyć zamiast standardowego. I nawet w takich przypadkach z reguły łatwiej jest stosować „rodzime” mocowania zapasowego celownika, niż montować go w pierścieniach z kompletnej optyki.

Zwróć też uwagę, że zdecydowana większość pneumatyki z celownikami teleskopowymi wykorzystuje montaże o standardowej średnicy 25,4 mm. Inne wartości (na przykład, 19 mm) są niezwykle rzadkie.

Długość robocza lufy karabinu - od komory, do której ładowany jest pocisk, do końca. Najkrótsze lufy spotykane w naszych czasach mają długość nieco ponad 200 mm(a w niektórych AEG - nawet mniej niż ta wartość); najdłuższe osiągają 500-600 mm.

Istnieje stereotyp, że prędkość początkowa pocisku zależy bezpośrednio od długości lufy. Dotyczy to broni palnej – ale nie pneumatyki. Po pierwsze, w takich karabinach prędkość wylotowa zależy od wielu innych wskaźników - ciśnienia, jakości obróbki lufy, wydajności zaworów itp. Po drugie, w większości odmian takiej broni (patrz "Typ") przyspieszenie pocisku występuje tylko na pierwszych 20 - 25 cm lufy, potem ciśnienie gazu zauważalnie spada. Wyjątkiem są karabiny PCP, w których dłuższa lufa naprawdę ułatwia osiąganie większych prędkości. Jednak, na ostateczny wynik wpływa tak wiele dodatkowych czynników, że modele o tej samej długości lufy mogą znacznie się różnić prędkością początkową.

Drugim powszechnym stereotypem jest to, że dłuższa lufa poprawia celność. Dzieje się tak, jeśli dłuższa lufa pozwala na dalsze rozłożenie muszki i szczerbinki, co ułatwia celowanie. Dokładność techniczna zależy nie od długości, a od jakości obróbki lufy.

Podsumowując powyższe, można powiedzieć, że długość lufy wiatrówki jest bardziej punktem odniesienia, niż naprawdę istotnym parametrem, a przy wyborze lepiej skupić się n...a bardziej „zbliżonych do życia” cechach – przede wszystkim na bezpośrednio deklarowanej prędkości wylotowej.