Porównanie Lenovo IdeaPad Pro 5 14IMH9 [5 14IMH9 83D2003JRA] vs Xiaomi Redmi Book Pro 14 2024 [JYU4597CN]

Kontrast ekranu zainstalowanego w laptopie.

Kontrast to największa różnica w jasności między najjaśniejszą bielą a najciemniejszą czernią, jaką można uzyskać na jednym ekranie. Jest zapisywany jako współczynnik, na przykład rzędu 560:1; przy czym im wyższa pierwsza liczba, tym wyższy kontrast, tym bardziej zaawansowany jest ekran i tym lepszą jakość obrazu można na nim osiągnąć. Jest to szczególnie zauważalne przy dużych różnicach w jasności w obrębie jednej klatki: przy niskim kontraście pojedyncze szczegóły znajdujące się w najciemniejszych lub najjaśniejszych obszarach obrazu mogą zostać utracone, zwiększenie kontrastu pozwala w pewnym stopniu wyeliminować to zjawisko. Wadą tych korzyści jest zwiększony koszt.

Osobno należy podkreślić, że w tym przypadku wskazany jest tylko kontrast statyczny - różnica osiągana w ramach jednej klatki podczas normalnej pracy, przy stałej jasności i bez użycia specjalnych technologii. W celach reklamowych niektórzy producenci mogą również podawać dane o tzw. kontraście dynamicznym - można go mierzyć w bardzo imponujących liczbach (siedmiocyfrowych lub więcej). Warto jednak skupić się przede wszystkim na statycznym kontraście - to podstawowa cecha każdego wyświetlacza.

Jeśli chodzi o konkretne wartości, nawet na najbardziej zaawansowanych ekranach wartość ta nie przekracza 2000:1. Ogólnie rzecz biorąc, współczesne laptopy mają raczej niski kontrast - zakłada się, że do zadań wymagających bardziej zaawansowa...nych właściwości obrazu rozsądniej jest użyć ekranu zewnętrznego (monitora lub telewizora).

Format technologii HDR obsługiwany przez laptop.

Ta technologia ma na celu rozszerzenie zakresu jasności odtwarzanego przez ekran laptopa; innymi słowy, ekran HDR będzie wyświetlać jaśniejszą biel i ciemniejszą czerń niż zwykła matryca. W praktyce może to znacznie poprawić jakość obrazu. Po pierwsze, rozszerzenie zakresu dynamicznego przyczynia się do jasności i wierności kolorów na ekranie; po drugie, widoczność szczegółów w bardzo jasnych lub bardzo ciemnych obszarach kadru zostaje zachowana (podczas gdy na konwencjonalnym ekranie takie szczegóły często „topią się” w jednolitej bieli lub czerni).

Należy pamiętać, że do pełnego wykorzystania tej funkcji potrzebny jest nie tylko laptop z HDR, ale także odpowiednia treść (pliki wideo nagrane w HDR, gry obsługujące tę technologię itp.). Ponadto laptop musi obsługiwać format HDR używany przez odtwarzaną treść. Obecnie można znaleźć następujące opcje:

- HDR10. Historycznie pierwszy z konsumenckich formatów HDR, mniej zaawansowany niż opisane poniżej, ale niezwykle rozpowszechniony. W szczególności HDR10 jest obsługiwany przez prawie wszystkie serwisy strumieniowe, które ogólnie nadają treści HDR, a także jest powszechny w przypadku dysków Blu-ray. Umożliwia pracę z 10-bitową głębią kolorów (stąd nazwa). Jednocześnie urządzenia tego formatu są również kompatybilne z treściami w HDR10+, choć ich jakość będzie ograniczona możliwościami oryginalnego HDR10.
...r> - HDR10+. Ulepszona wersja HDR10. Przy tej samej głębi kolorów (10 bitów) wykorzystuje tzw. dynamiczne metadane, które pozwalają na przekazywanie informacji o głębi koloru nie tylko dla grup kilku klatek, ale także dla pojedynczych klatek. Zapewnia to dodatkową poprawę odwzorowania barw.

- Dolby Vision. Zaawansowany standard stosowany w szczególności w profesjonalnym kręceniu filmów. Pozwala na osiągnięcie 12-bitowej głębi kolorów, wykorzystuje opisane powyżej dynamiczne metadane, a także umożliwia przesyłanie dwóch wersji obrazu jednocześnie w jednym strumieniu wideo - HDR i normalnym (SDR). Jednocześnie Dolby Vision opiera się na tej samej technologii, co HDR10, więc w laptopach prawie gwarantuje się połączenie przynajmniej z HDR10, jeśli nie HDR10+.

W laptopach wykorzystuje się głównie różne warianty pamięci DDR (tzw. pamięć z podwójną transmisją danych). Oto lista typów takiej pamięci:

— DDR3. Trzecia generacja pamięci operacyjnej DDR. Przewyższa przestarzałą pamięć DDR2 pod względem szybkości i energoefektywności. Jest jednak również przestarzała na tle czwartej wersji oraz nowości – DDR5.

— DDR3L. Modyfikacja pamięci DDR3, wspierająca pracę na obniżonym napięciu - 1,35 V zamiast 1,5 V (Low Voltage - stąd indeks L). Niższe napięcie przyczynia się zarówno do mniejszego zużycia energii, jak i lepszej wydajności. Zwróć uwagę, że w takim gnieździe nie można zainstalować konwencjonalnej pamięci DDR3, podczas gdy wariant odwrotny jest całkiem możliwy.

— DDR4. Standard pamięci wydany w 2014 roku. Wprowadzono dalsze usprawnienia szybkości (do 25,6 GB/s) i efektywności energetycznej. Najbardziej popularny wśród laptopów wypuszczonych w ostatnich latach.

— DDR5. Wdrażanie piątej generacji standardu DDR rozpoczęło się na przełomie lat 2020-2021. Zapewnia około dwukrotny wzrost wydajności podsystemu pamięci i zwiększoną przepustowość w porównaniu z DDR4. Zamiast pojedynczego 64-bitowego kanału danych, DDR5 używa pary niezależnych kanałów 32-bitowych, które współpracują z 16-bajtowymi pakietami i umożliwiają dostarczanie 64 bajtów informacji na takt zegara na każdym kanale. Nowe moduły pamięci wymagają napięcia 1,1 V,...a maksymalna pojemność jednej kostki DDR5 może osiągać imponujące 128 GB.

Warto zauważyć, że różne typy pamięci RAM nie są wymienne.

Niektóre laptopy są wyposażone w pamięci RAM LPDDR4, LPDDR4X, LPDDR5, LPDDR5X. Zostały one opracowane specjalnie dla urządzeń mobilnych i nie można ich rozbudować, ponieważ odpowiednie moduły pamięci są wbudowane bezpośrednio w płytę główną. Stosowanie pamięci RAM LPDDR zależy od osiągnięcia optymalnej równowagi między wydajnością laptopa, jego rozmiarem i żywotnością baterii.

Liczba dodatkowych złączy M.2 na płycie głównej laptopa.

Każde wolne złącze M.2 jest w danym przypadku nazywane dodatkowym (jeśli jest zainstalowany dysk, złącze jest uważane za główne, a jego specyfikacja jest podawana powyżej - patrz „Interfejs złącza M.2” i inne). Takich wolnych złączy może być kilka - dlatego w naszym katalogu podaje się liczbę dodatkowych złączy M.2, a nie tylko ich obecność.

Tak czy inaczej, parametr ten przyda się przede wszystkim, jeśli laptop kupowany jest z myślą o dalszym uaktualnieniu. Pozwala oszacować, ile dysków SSD pod M.2 (lub innych peryferiów z takim podłączeniem) można dodatkowo zamontować w urządzeniu. Jednocześnie przy wyborze konkretnych komponentów należy również wziąć pod uwagę interfejs oraz rozmiary wolnych złączy M.2 (szczegóły patrz poniżej).

Interfejs połączeniowy obsługiwany przez dodatkowe złącze M.2 dostępne w laptopie (patrz wyżej). Warto przypomnieć, że to złącze jest początkowo wolne; więc te informacje pozwalają ocenić kompatybilność z dodatkowymi komponentami i odpowiednio możliwość aktualizacji.

Poprzez złącze M.2 można zaimplementować dwa główne typy interfejsów: SATA i PCI-E. SATA został pierwotnie stworzony dla dysków twardych, jego obsługa jest niedroga, ale prędkość takiego połączenia nie przekracza 600 MB/s - to bardzo mało jak na standardy dysków SSD i innych nowoczesnych urządzeń peryferyjnych. Dlatego w dodatkowych złączach M.2 najczęściej wdrażany jest jeden lub inny rodzaj PCI-E. Ten interfejs ma kilka odmian, różniących się wersją, liczbą linii, a co za tym idzie prędkością pracy; oto opcje najbardziej odpowiednie dla nowoczesnych laptopów:

- PCI-E 3.0 2x. Połączenie za pomocą 2 linii PCI-E w wersji 3.0 zapewnia maksymalną prędkość nieco poniżej 2 GB/s.
- PCI-E 3.0 4x. Połączenie za pomocą 4 linii PCI-E w wersji 3.0. Zapewnia maksymalną prędkość około 4 GB/s.
- PCI-E 4.0 4x. Połączenie za pomocą 4 linii PCI-E w wersji 4.0, przepustowość około 8 MB/s.
- PCI-E. Połączenie PCI-E, dla którego producent nie podał szczegółów (wersji i liczby linii).

W tym miejscu należy zaznaczyć, że w przypadku M.2 różne wersje PCI-E są ze sobą dość kompatybilne (chyba, że prędkość działania będzie ograniczona możliwościami wolniejszej strony - dysku lub złącz...a). Dlatego nawet jeśli nie określono konkretnych możliwości takiego złącza, na ogół nie jest to krytyczne (wyjaśnienie tych możliwości ma sens wtedy, kiedy wysoka wydajność jest dla użytkownika fundamentalnie ważna).

Wielkość dodatkowego slotu na napęd (lub inne urządzenia peryferyjne) z interfejsem M.2 w laptopie.

Warto podkreślić, że w tym przypadku chodzi nie o faktycznie zamontowany napęd, lecz o wielkość slotu (należy przypomnieć, że początkowo napędu w nim brak - więcej szczegółów w „Dodatkowe złącze M.2”) . Znając tę wielkość, można oszacować maksymalne wymiary modułu SSD (lub innego komponentu), który może zmieścić się w tym slocie. Należy zauważyć, że obecnie najbardziej popularne są płyty M.2 o szerokości 22 mm; sloty w laptopach są zwykle wykonane w oparciu o tę standardową szerokość. Dlatego głównym wskaźnikiem określającym kompatybilność pod względem wielkości jest długość.

Sloty na płytach głównych laptopów mają najczęściej długość 80 mm (oznaczenie 22x80 mm). Pozwala to na montaż płyt M.2 22 mm o długościach 80 mm, 60 mm, 42 mm i 30 mm - czyli wszystkich takich płyt, oprócz największych, o długości 110 mm. To ostatnie nie jest jednak wadą, gdyż w laptopach rzadko stosuje się elementy o długości 110 mm. Jeśli jest kilka dodatkowych (wolnych) slotów M.2 i różnią się one wielkością, w tym rozdziale również podaje się te dane, na przykład „22x80/22x42 mm”.

Urządzenie do pracy z wymiennymi kartami pamięci. Z reguły wygląda jak charakterystyczny slot na obudowie laptopa, do którego wkłada się nośnik. Istnieją różne standardy dla kart pamięci, lista kompatybilnych standardów jest podana w uwadze do tego punktu. Należy w tym miejscu zauważyć, że w przypadku nowoczesnych laptopów niemal obowiązkowa jest obsługa formatu SD i jego modyfikacji - SD HC, często także SD XC; można przewidzieć również inne opcje, ale nie otrzymały one takiego podziału. W każdym razie funkcja ta jest wygodna, ponieważ karty pamięci są szeroko stosowane w innych rodzajach elektroniki: na przykład SD jest ogólnie przyjętym standardem w aparatach cyfrowych, a microSD (kompatybilne z gniazdami SD poprzez najprostsze adaptery) jest w smartfonach. W związku z tym obecność czytnika kart znacznie ułatwia wymianę danych między laptopem a urządzeniami zewnętrznymi.

Liczba portów USB C 3.2 Gen1 w laptopie (wcześniej takie złącza były oznaczone jako USB C 3.1 Gen1 i USB C 3.0).

USB C to stosunkowo nowe uniwersalne złącze przeznaczone do użytku tak w komputerach stacjonarnych, jak i laptopach oraz innych urządzeniach. Jest nieco większe od microUSB, ma wygodną dwustronną konstrukcję (bez względu na to, którą stroną podłączać wtyczkę), a także pozwala na realizację zwiększonego zasilania i szeregu funkcji specjalnych. Ponadto to samo złącze jest standardowo używane w interfejsie Thunderbolt w wersji v3 i v4 i technicznie może być używane z innymi interfejsami; więc w niektórych laptopach USB C ma kombinowane przeznaczenie - szczegółowe informacje można znaleźć w „Alternate Mode”. A w niektórych modelach (głównie tych najbardziej kompaktowych) własną baterię urządzenia można również ładować przez USB C.

W szczególności wersja USB C 3.2 Gen1 umożliwia połączenie z prędkością do 5 Gb/s. Jeśli chodzi o liczbę takich portów, to przeważnie jest ona niewielka - zwykle 1 - 2. Wynika to z faktu, że peryferia na USB C są produkowane zauważalnie mniej niż w przypadku pełnowymiarowego USB. Jednak w niektórych konfiguracjach liczba złączy tego typu może sięgać 4.

Liczba portów USB C 3.2 gen2 w laptopie (wcześniej takie złącza były oznaczane jako USB C 3.1 Gen2 i USB C 3.1).

USB C to stosunkowo nowe uniwersalne złącze przeznaczone do użytku tak w komputerach stacjonarnych, jak i laptopach. Jest nieco większe od microUSB, ma wygodną dwustronną konstrukcję (bez względu na to, którą stroną podłączać wtyczkę), a także pozwala na realizację zwiększonego zasilania i szeregu funkcji specjalnych. Ponadto to samo złącze jest standardowo używane w interfejsie Thunderbolt w wersji v3 i technicznie może być używane z innymi interfejsami; więc w niektórych laptopach USB C ma kombinowane przeznaczenie - szczegółowe informacje można znaleźć w „Alternate Mode”. A w niektórych laptopach (głównie tych najbardziej kompaktowych) własną baterię urządzenia można również ładować przez USB C.

W szczególności wersja USB C 3.2 Gen2 umożliwia połączenie z prędkością do 10 Gb/s. Jeśli chodzi o liczbę takich portów, to przeważnie jest ona niewielka - zwykle 1 - 2. Wynika to z faktu, że peryferia na USB C są produkowane zauważalnie mniej niż w przypadku pełnowymiarowego USB. Jednak w niektórych konfiguracjach liczba złączy tego typu może sięgać 4.