Porównanie MSI MAG B850 TOMAHAWK MAX WIFI vs MSI MAG X870 TOMAHAWK WIFI

Standardowy cyfrowy system wskazań do wyświetlania kodów błędów POST inicjalizacji płyty głównej. Dzięki karcie diagnostycznej POST możesz łatwo określić, który komponent ma problem.

Model chipsetu zainstalowany na płycie głównej. Obecnie stosowane modele chipsetów to: B450, A520, B550, X570, A620, B650, B650E, X670, X670E, B840, B850, X870, X870E. W przypadku Intel lista chipsetów wygląda następująco: X299, H410, B460, H470, Z490, H510, B560, H570, Z590, H610, B660, H670, Z690, B760, Z790, H810, B860, Z890.

Chipset to zestaw układów scalonych na płycie głównej, za pośrednictwem których bezpośrednio odbywa się...interakcja poszczególnych komponentów systemu: procesora, pamięci RAM, napędów, adapterów audio i wideo, kontrolerów sieciowych itp. Technicznie taki zestaw składa się z dwóch części - mostka północnego i południowego. Kluczowym elementem jest mostek północny, który łączy procesor, pamięć, kartę graficzną i mostek południowy (wraz z urządzeniami, którymi steruje). Dlatego nazwa mostka północnego jest często wskazywana jako model chipsetu, a model mostka południowego jest określany osobno (patrz poniżej); Jest to schemat stosowany w tradycyjnych płytach głównych, w których mostki są wykonane jako oddzielne mikroukłady. Istnieją również rozwiązania, w których oba mostki są połączone w jednym chipie; dla nich można wskazać całą nazwę chipsetu.

Tak czy inaczej, znając model chipsetu, możesz znaleźć wiele różnych dodatkowych danych na jego temat - od ogólnych recenzji po specjalne instrukcje. Zwykły użytkownik z reguły nie potrzebuje takich informacji, jednak mogą być one przydatne przy wykonywaniu specjalistycznych zadań zawodowych.

Model kontrolera LAN zainstalowanego na płycie głównej.

Kontroler LAN zapewnia wymianę danych między płytą a portem (portami) sieciowym komputera. W związku z tym zarówno ogólna charakterystyka, jak i indywidualne cechy funkcjonalności sieciowej płyty głównej zależą od cech tego modułu: obsługa specjalnych technologii, jakość połączenia w przypadku niestabilnej komunikacji itp. Znając model kontrolera LAN, możesz znaleźć szczegółowe dane na ten temat - w tym praktyczne recenzje; informacje te rzadko są potrzebne zwykłemu użytkownikowi, jednak mogą być przydatne dla entuzjastów gier online, a także do niektórych konkretnych zadań.

W związku z tym model kontrolera LAN jest sprawdzany głównie w tych przypadkach, gdy jest to dość zaawansowane rozwiązanie, zauważalnie przewyższające standardowe modele. Takie rozwiązania w dzisiejszych czasach produkowane są głównie pod markami Intel(średni poziom), Realtek(stosunkowo proste modele), Aquntia i Killer(w większości zaawansowane rozwiązania).

Liczba własnych złączy USB 3.2 gen1, przewidzianych na tylnym panelu płyty głównej. W tym przypadku dotyczy to tradycyjnych, pełnowymiarowych portów typu USB A.

Wersja USB 3.2 gen1 (wcześniej znana jako USB 3.1 gen1 i USB 3.0) jest bezpośrednim następcą i dalszym rozwojem interfejsu USB 2.0. Głównymi różnicami są powiększona 10-krotnie maksymalna prędkość transmisji danych 4,8 Gb/s, a także większa moc zasilania, co jest ważne w przypadku podłączenia kilku urządzeń do jednego portu przez koncetrator (hub). Jednocześnie do tego złącza można podłączyć urządzenia peryferyjne innych wersji.

Im więcej złączy przewidziano w konstrukcji, tym więcej urządzeń peryferyjnych można podłączyć do płyty głównej bez użycia dodatkowego sprzętu (koncentratory USB). Na rynku można znaleźć płyty główne z więcej niż 4 portami USB 3.2 gen1 na tylnym panelu. Należy zwróć uwagę na to, że oprócz złączy na tylnym panelu, połączenia USB mogą zapewnić również złącza na samej płytcie (a dokładniej porty na obudowie podłączone do takich złączy). Więcej informacji znajdziesz poniżej.

Liczba złączy USB-C 3.2 gen2 znajdujących się na tylnym panelu płyty głównej.

USB-C to stosunkowo nowy typ złącza używany zarówno w komputerach przenośnych, jak i stacjonarnych. Ma niewielkie rozmiary i wygodną dwustronną konstrukcję, dzięki czemu wtyczkę można włożyć w złącze z dowolnej strony. A wersja połączenia 3.2 gen2 (wcześniej znana jako USB 3.1 gen2 i USB 3.1) może działać z prędkością do 10 Gb/s i obsługuje technologię USB Power Delivery, która umożliwia zasilanie urządzeń zewnętrznych o mocy do 100 w. Jednak dostępność Power Delivery należy sprawdzić dodatkowo, funkcja ta jest opcjonalna.

Jeśli chodzi o ilość, to najczęściej występuje tylko jeden taki port, tylko kilka płyt głównych ma dwa złącza USB-C 3.2 gen2. Wynika to z faktu, że niewiele urządzeń peryferyjnych z wtyczką USB-C jest produkowanych dla komputerów stacjonarnych - najpopularniejsze są nadal pełnowymiarowe USB A. Należy również pamiętać, że oprócz złączy na tylnym panelu, USB-połączenie mogą zapewnić jednakowoż złącza na samej płytce (dokładniej, porty na obudowie, podłączone do takich złączy). Więcej informacji znajdziesz niżej.

Liczba złączy USB C 3.2 gen3x2 ( USB4) znajdujących się na tylnym panelu płyty głównej.

Przepustowość interfejsu osiąga imponującą prędkość do 40 Gb/s (w trybie dual-band). Tak jak przedtem, złącze w wersji 3.2 gen3x2 obsługuje technologię USB Power Delivery, która pozwala na zasilanie urządzeń zewnętrznych mocą do 100 W. Interfejs jest również wstecznie kompatybilny z poprzednimi specyfikacjami USB.

Obsługuje tryb alternatywny ze złączem (ze złączami) USB C znajdującym się na tylnym panelu płyty głównej.

Ta cecha sprawia, że przez takie złącze może być realizowany nie tylko interfejs USB, jednak także inne rodzaje połączeń (w szczególności transmisja wideo przez USB C). Konkretny zestaw obsługiwanych interfejsów (a także liczbę portów z trybem alternatywnym) należy wyjaśnić osobno. Najbardziej charakterystycznym przykładem jest Thunderbolt v3 (patrz „Interfejs Thunderbolt”): ta wersja z definicji działa poprzez sprzętowe złącze USB C. Specyfikacja Thunderbolt obejmuje również obsługę DisplayPort, jednak to wyjście wideo można zaimplementować w trybie alternatywnym i niezależnie, bez funkcji Thunderbolt. Na liście interfejsów obsługiwanych przez te porty znajduje się również HDMI, w tym „mobilna” wersja MHL; ten ostatni jest jednak niezwykle rzadki w płytach głównych do komputerów stacjonarnych.

Czteropinowe złącze służące do podłączenia wentylatora chłodzącego procesor. Pierwszy kontakt w nim odpowiada czarnemu przewodowi chłodnicy - jest to "masa" lub minus zasilania. Drugi styk to plus zasilania (żółty lub czerwony przewód chłodnicy). Trzecia zajmuje się pomiarem prędkości obrotowej wirnika (zielony lub żółty przewód wentylatora). Czwarty styk, odpowiadający przewodowi niebieskiemu, odbiera sygnały sterujące z kontrolera PWM w celu regulacji prędkości obrotowej chłodnicy w zależności od nagrzewania się procesora.

Czteropinowe złącze do podłączenia wentylatora pompy wodnej. Może być również używany do włączenia opcjonalnego chłodzenia procesora.