Porównanie Steba VK 12 vs Caso GourmetVac 480

Długość drutu zgrzewającego do zgrzewania worków, przewidziana w pakowaczce. W rzeczywistości jest to maksymalna długość szwu, jaką może stworzyć urządzenie; rozmiar otwartej strony paczki nie powinien przekraczać tej długości, w przeciwnym razie nie będzie możliwe normalne opróżnianie i zamykanie paczki. Jeśli do pakowania używane są worki rolowane, długość paska zamykającego odpowiada maksymalnej szerokości rolki. A potężne modele przemysłowe mają duże listwy, na których można umieścić kilka paczek jednocześnie.

Prędkość pompowania powietrza zapewniana przez pakera.

Im wyższa prędkość, tym mniej czasu zajmie obsługa urządzenia. Ponadto szybsze modele są na ogół mocniejsze i mogą zapewnić głębszą próżnię. Z drugiej strony te momenty nie są istotne dla zwykłego domowego użytku, a wybierając „domową” pakowarkę, nie można zwracać większej uwagi na prędkość pompowania – chyba że trzeba regularnie pakować duże ilości produktów lub czas przechowywania ma decydujące znaczenie.

Moc ssania zapewniana przez pakowacz.

Parametr ten bezpośrednio charakteryzuje możliwości urządzenia do tworzenia próżni. Moc ssania to różnica pomiędzy normalnym ciśnieniem atmosferycznym (1 bar) a najmniejszym ciśnieniem, jakie ten model może wytworzyć wewnątrz opakowania. Na przykład odczyt 0,8 bara oznacza, że paker może wytworzyć ciśnienie 1 - 0,8 = 0,2 bara. W związku z tym im wyższa liczba w tym momencie, im mocniejszy jest paker, tym głębsze wytwarza podciśnienie.

Ogólnie rzecz biorąc, jeśli produkty są pakowane w domu w celu stosunkowo krótkiego przechowywania (lub odkurzanie jest połączone z zamrażaniem), wskaźnik ten można zignorować. Jednak w przypadku zastosowań profesjonalnych niezbędna jest wysoka moc ssania.

Znamionowy pobór mocy urządzenia. Z reguły charakterystyka wskazuje średnią moc w normalnej pracy; wartości szczytowe mogą być znacznie wyższe, ale ten tryb nie trwa długo.

Z jednej strony sprawność i szybkość ewakuacji bezpośrednio zależy od poboru mocy, a z drugiej od zużycia energii elektrycznej. A ciężkie „żarłoczne” urządzenia klasy przemysłowej mogą wymagać połączenia trójfazowego (patrz „Zasilanie”).

- Ewakuacja kontenerów. Możliwość zastosowania urządzenia do odprowadzania powietrza z pojemników ze specjalnymi zaworami. Jest to praktycznie obowiązkowe dla ręcznych pakowaczy (patrz „Przeznaczenie”), ale występuje również w innych odmianach - z reguły używają specjalnego węża podłączonego do pojemnika.

- Ewakuacja butelek. Możliwość zastosowania urządzenia do pompowania powietrza z butelek. Zabieg ten przedłuża trwałość płynów reagujących z powietrzem – w szczególności wina i niektórych rodzajów olejów roślinnych. Do opróżniania butelek stosuje się specjalne korki z zaworami; są one zwykle dołączone do urządzenia, chociaż ten punkt nie zaszkodzi wyjaśnić osobno.

- Do produktów zawierających wilgoć. Urządzenie może być wykorzystywane do pakowania produktów o dużej zawartości wilgoci. Główną cechą takich modeli jest nieco wydłużony czas zgrzewania: paker dokładnie podgrzewa szew, aby wilgoć, która mogła tam dostać się z zawartości, odparowała i nie wpłynęła na jakość gotowego szwu.

- Podwójnie spawany szew. Zgrzewanie worków podwójnym szwem - dwa równoległe szwy w odległości kilku milimetrów od siebie. Ta metoda zwiększa niezawodność opakowania: nawet jeśli w jednym ze szwów występuje wada, istnieje duże prawdopodobieństwo, że drugi pozostanie nienaruszony.

- Regulacja próżni. Możliwość wyb...oru stopnia odkurzania opakowań. Zapewnia to dodatkowe opcje wyboru ustawień dla konkretnej sytuacji. Tak więc przy długotrwałym przechowywaniu wymagana jest najgłębsza próżnia, ale w przypadku delikatnych produktów stopień odkurzania można zmniejszyć, aby mocno skompresowane opakowanie ich nie zmiażdżyło. Należy zauważyć, że w tym przypadku chodzi nie tylko o możliwość zatrzymania procesu na polecenie użytkownika, ale o kilka oddzielnych programów, każdy z własnym stopniem ewakuacji.

- Pojemnik na rolkę. Obecność pojemnika na rolkę folii opakowaniowej w korpusie urządzenia. Funkcja ta umożliwia trzymanie materiału opakowaniowego pod ręką. Pojemnik jest zwykle uzupełniany o urządzenie ułatwiające odwijanie, a często, choć niekoniecznie, w konstrukcji przewidziany jest wbudowany nóż do folii (patrz odpowiedni punkt).

- Wbudowany obcinacz folii. Obecność wbudowanego noża do folii w konstrukcji pakowarki. Własny nóż pozwala dokładnie odciąć wymaganą ilość materiału opakowaniowego bez użycia nożyczek lub innych dodatkowych narzędzi.

- Pojemnik do zbierania płynu. Obecność w pakerze specjalnego pojemnika do zbierania cieczy zassanej przez pompę próżniową wraz z odprowadzonym powietrzem. Ta cecha jest bardzo pożądana przy pakowaniu produktów z dużą ilością wilgoci: zamiast dostać się do pompy lub wylać, płyn gromadzi się w pojemniku, skąd można go łatwo wylać.

Główny materiał użyty do budowy korpusu pakera.

- Plastikowy. Plastik jest niedrogi i dość praktyczny, ale jest wyraźnie gorszy od metalu pod względem wytrzymałości, odporności na ciepło i odporności na zarysowania. Dlatego jest stosowany głównie w urządzeniach, które nie są przeznaczone do dużych nakładów pracy i dużych obciążeń - a mianowicie w ręcznych i energooszczędnych pakowarkach biurkowych.

- Metal. Metalowe etui są niezwykle trwałe i niezawodne, ale są droższe i ważą więcej niż plastikowe. Dlatego znajdują się one głównie w ciężkich modelach przemysłowych, dla których trwałość i niezawodność mają kluczowe znaczenie.

- Plastik / metal. Z reguły w tym przypadku mamy na myśli plastikowe etui, w których newralgiczne miejsca wzmocnione są metalowymi wstawkami. Ta opcja jest typowa głównie dla modeli stacjonarnych na poziomie średniozaawansowanym i zaawansowanym. Zobacz powyżej szczegóły dotyczące plastiku i metalu; tutaj zauważamy, że takie połączenie pozwala połączyć zalety i do pewnego stopnia wzajemnie kompensować wady obu materiałów. Tak więc obudowy nie są tak drogie i ciężkie jak metalowe, a jednocześnie bardziej niezawodne niż całkowicie plastikowe.