Porównanie Maiwo K3082 vs Maiwo K3502-U2S

Współczynnik kształtu napędu, dla którego zaprojektowano kieszeń.

Takie akcesoria są wykonane dla standardowych formatów dysków wewnętrznych: 3,5", 2,5"(często dla obu naraz), a także dysków SSD M.2. Oto cechy każdej z tych wariantów:

- HDD 3,5" 3,5" - tradycyjny kształt dysków wewnętrznych do pełnowymiarowych komputerów stacjonarnych. W związku z tym kieszenie wewnętrzne na ten współczynnik są używane wyłącznie w komputerach PC lub serwerach, są zbyt obszerne dla laptopów; ponadto większość z nich kieszenie to podwozia - "sanki" (patrz "Przeznaczenie"). Zewnętrzne rozwiązania okazują się bardziej nieporęczne niż modele poniżej 2,5", jednak ze względu na brak ścisłych ograniczeń co do wielkości pojemnych napędów takie kieszenie są znacznie tańsze niż miniaturowe analogi o tej samej pojemności. Należy również zauważyć, że większość dysków 3,5-calowych to tradycyjne dyski twarde (lub hybrydowe urządzenia SSHD), moduły SSD w tym formacie są praktycznie niedostępne.

- SSD lub HDD 2,5". Obudowa 2,5" została pierwotnie stworzona jako "laptop", co odpowiada większości dysków we współczesnych laptopach. Dlatego wewnętrzne kieszenie tego współczynnika kształtu są przeznaczone głównie do laptopów; Klasyczna wersja takiego akcesorium to adapter do instalacji napędu w gnieździe napędu optycznego. W modelach komputerów PC ta opcja nie zyskała dużego rozpowsze...chnienia - nowoczesne komputery stacjonarne mają zwykle nie tylko 3,5-calowe, ale także 2,5-calowe wnęki na napędy; i z wielu powodów wygodniej jest stosować rozwiązania na saniach 3,5 "jako szybko odłączanych" (patrz wyżej). Ale w przypadku serwerów produkowane są wewnętrzne kieszenie o tym współczynniku kształtu - na kilka gniazd; zwykle reprezentują one również podwozia „sanki”. Jeśli chodzi o modele zewnętrzne, kieszenie 2,5” są zauważalnie mniejsze niż analogi 3,5”, ale dyski do nich są droższe za gigabajt pojemności (szczególnie przy dużych wolumenach).

- SSD lub HDD 2,5"/3,5". Modele zaprojektowane z myślą o dwóch obudowach jednocześnie. Znaczenie tego oznaczenia zależy od konkretnego typu kieszeni. Tak więc w modelach zewnętrznych i stacjach dokujących (patrz „Typ”) zwykle zakłada się możliwość zainstalowania dysku w kieszeni o dowolnym z dwóch współczynników kształtu do wyboru. Z reguły wnęki lub gniazda w takich modelach są początkowo projektowane na 3,5 ", a do mocowania dysków 2,5 cala w takich gniazdach służą specjalne wtyczki (należy pamiętać, że takich wtyczek w dokach może być mniej niż gniazd) Podobna konstrukcja jest stosowana w modelach wewnętrznych dla serwerów, a także w obudowach dla komputerów PC, które wyglądają jak „sanki” (patrz „Przeznaczenie”).Jednak w modelach na komputery PC istnieje inna opcja - adaptery do umieszczenia dysku twardego / SSD 2,5" w gniazdach o współczynniku kształtu 3,5" ; takie akcesoria również znajdą się w tej kategorii.

- SSD M.2. Obudowa zaprojektowana specjalnie dla miniaturowych komponentów wewnętrznych, w tym dysków półprzewodnikowych. Wymiary obrzeża M.2 to od 12 do 30 mm szerokości i od 16 do 110 mm długości, takie elementy łączy się złączem o tej samej nazwie. Zewnętrzne kieszenie tego współczynnika kształtu są kompaktowe. Z kolei modele wewnętrzne to najczęściej laptopowe rozwiązania do instalacji dysku SSD w gnieździe napędu optycznego. Istnieje jednak również dość specyficzna opcja - akcesoria do komputera PC, które umożliwiają podłączenie dysków M.2 do gniazda PCI-E (jak osobna karta dźwiękowa lub inna karta rozszerzeń).
Należy pamiętać, że połączenie przez M.2 może odbywać się zarówno w oparciu o PCI-E, jak i w oparciu o SATA; więcej szczegółów w rozdziale „Interfejs napędu”, tutaj zwracamy uwagę, że aktualny moment i kompatybilność z konkretnym napędem należy wyjaśniać osobno.

Przewidziany w konstrukcji sposób podłączenia kieszeni z zainstalowanym napędem do komputera.

Należy zauważyć, że parametr ten jest określany tylko w przypadkach, gdy interfejs połączenia różni się od interfejsu przemiennika (patrz wyżej). Podobna funkcja jest typowa dla wszystkich modeli zewnętrznych i stacji dokujących (patrz "Typ"): obecnie najczęściej używają USB 3.2 gen1, rzadziej - USB 2.0 lub USB C w tej lub innej wersji (patrz poniżej). W rozwiązaniach wewnętrznych złącze napędu rzadko różni się od złącza samej kieszeni, chociaż zdarzają się wyjątki.

Należy również powiedzieć, że w modelach zewnętrznych sposób połączenia jest zwykle określany przez rodzaj dostarczonego kabla; Co więcej, taki kabel często jest rozpinany, z możliwością zastąpienia go „przewodem” z innym rodzajem wtyczki.

Jeśli chodzi o konkretne metody połączenia, oto ich główne możliwości:

-USB 2.0. USB służy do podłączania zewnętrznych urządzeń peryferyjnych, w tym kieszeni; jest to najpopularniejszy nowoczesny interfejs do tego celu. A wersja 2.0 jest najstarszym obecnie używanym standardem USB. Możliwości takiego połączenia są bardzo skromne - w szczególności zasilanie przez złącze to 2,5 W, a maksymalna szybkość przesyłania danych nie przekracza 480 Mbit/s. Jest to zauważalnie wolniejsze niż chociażby SATA 2 (3Gb/s) nie wspominając o SATA 3 (6 Gb/s); więc ogó...lnie ten standard jest uważany za przestarzały, a w kieszeniach z tego typu połączeniem ogólna szybkość pracy jest ograniczona tylko możliwościami USB 2.0. Jednak obsługa tego interfejsu jest niedroga; w przypadku prostych zadań, które nie są związane z dużą ilością informacji, często wystarcza; ponadto urządzenia USB 2.0 są w pełni kompatybilne z nowszymi portami USB. Tak więc w dzisiejszych czasach wciąż można znaleźć kieszenie z tego typu połączeniem - są to w zasadzie najprostsze i najtańsze modele.

- USB 3.2 gen.1. Łączy się z pełnowymiarowym złączem USB (nie USB C) zgodnym z wersją 3.2 gen1. Ta wersja (wcześniej znana jako USB 3.1 gen1 i USB 3.0) jest bezpośrednim następcą USB 2.0, oferując 10x szybszy transfer danych – do 4,8 Gb/s – i większą moc. Wspomniana prędkość jest prawie jeden do jednego z możliwościami popularnego wewnętrznego interfejsu SATA 3; dlatego kieszenie z tego typu połączeniem są obecnie niezwykle powszechne.

-USB C 3.2 gen1. Połączenie USB C zgodne z wersją 3.2 gen1. Pod względem możliwości ta metoda jest identyczna z opisanym powyżej „zwykłym” USB 3.2 gen1, jedyną różnicą jest rodzaj złącza. USB C to stosunkowo nowy standard stosowany zarówno w elektronice stacjonarnej, jak i przenośnej. Złącze to jest zauważalnie mniejsze od standardowego USB A (nieco większe niż microUSB), a jednocześnie ma wygodną, dwustronną konstrukcję. Jednak szczególnie w komputerach, a nawet laptopach, porty USB C są używane znacznie rzadziej niż pełnowymiarowe USB, więc ta opcja jest stosunkowo rzadka w kieszeniach.

-USB C 3.2 gen2. Połączenie USB C zgodne z wersją 3.2 gen2. Więcej ogólnych informacji na temat USB C można znaleźć powyżej. A wersja USB 3.2 gen2 (wcześniej znana jako 3.1 gen2 lub po prostu 3.1) jest następcą 3.2 gen1 z jeszcze bardziej zaawansowanymi parametrami: maksymalna prędkość połączenia w tym standardzie wynosi 10 Gb/s. Z drugiej strony taka prędkość jest zbędna dla dysków SATA, obsługa tej wersji jest dość droga, a porty USB C 3.2 gen2 wciąż są stosunkowo rzadkie. Dlatego ta opcja nie otrzymała dystrybucji w kieszeniach: jest dostępna tylko w niektórych modelach dla dysków SSD M.2 z połączeniem PCI-E, gdzie prędkość wewnętrznego interfejsu jest już mierzona w dziesiątkach gigabitów na sekundę.

- PCI-E. Łączy się ze standardowym gniazdem PCI-E na płycie głównej. Innymi słowy, te kieszenie są podłączone do komputera w taki sam sposób, jak karty graficzne, karty dźwiękowe i inne karty rozszerzeń. Ta konstrukcja jest używany w wybranych modelach wewnętrznych dysków SSD M.2; korzystając z takiej kieszeni, można podłączyć podobny dysk do komputera stacjonarnego, nawet jeśli własne porty M.2 płyty głównej są zajęte, niedostępne, nie nadają się do podłączenia (np. wykorzystują interfejs SATA, podczas gdy dysk jest przeznaczony dla PCI -E) lub w ogóle.
Zwróć uwagę, że takie kieszenie są zazwyczaj kompatybilne z modułami SSD dla M.2 PCI-E bez żadnych problemów, ale kompatybilność z M.2 SATA powinna być wyjaśniona osobno (chociaż taka funkcjonalność jest również spotykana). Należy również powiedzieć, że gniazda PCI-E i urządzenia do nich mogą mieć różną liczbę linii, a ogólna zasada jest następująca: liczba linii dla gniazda na „płycie głównej” nie powinna być mniejsza niż liczba podłączona płytka. Jednak w kieszeniach z takim połączeniem zwykle przewidziane są nie więcej niż 4 linie, więc można je podłączyć do slotów PCI-E już od 4x.

- IDE. Przestarzały interfejs do podłączania dysków wewnętrznych. Niezwykle rzadko występuje we współczesnych kieszeniach - w poszczególnych modelach przeznaczonych do montażu nowoczesnych lub HDD/SSD w przestarzałych komputerach bez SATA i innych odpowiednich złączy.

Liczba osobnych gniazd na napędy, przewidziana w konstrukcji kieszeni, innymi słowy - liczba napędów, dla których ten model jest przeznaczony.

Oprócz modeli na jeden slot, w dzisiejszych czasach można znaleźć rozwiązania bardziej pojemne – na dwa napędy, a nawet więcej. To „wielokrotne ładowanie” występuje w trzech typach urządzeń. Pierwsza to kieszenie wielkoformatowe do celów stacjonarnych (patrz wyżej), działające w formacie oddzielnych magazynów na duże ilości danych. Modele te mogą obsługiwać macierze RAID (patrz wyżej) i inne funkcje specjalne. Drugi typ urządzeń z więcej niż jednym gniazdem to oddzielne stacje dokujące (patrz „Typ”) o podobnej funkcjonalności. Trzeci typ to modele serwerowe (patrz „Przeznaczenie”) z instalacją wewnętrzną; ponownie pozwalają na organizację tablic, ale za pomocą samego serwera.

Należy pamiętać, że urządzenia zewnętrzne z jednym gniazdem mogą być zasilane z portu USB, ale kilka napędów w tym przypadku nieuchronnie wymaga oddzielnego zasilacza (patrz „Zasilanie”).

Rodzaj żywności przewidzianej w konstrukcji kieszeni.

Parametr ten dotyczy wyłącznie modeli zewnętrznych (w rozwiązaniach wewnętrznych zasilanie jest określane wyłącznie przez interfejs połączeniowy). Opcje mogą być następujące:

- USB. Zasilany przez ten sam port USB, który jest używany do głównego połączenia. Zaleta tej opcji jest oczywista: pozwala obejść się bez zbędnych przewodów i korzystać z kieszeni bez względu na obecność gniazd (co jest ważne np. podczas pracy z laptopem w podróży). Jednocześnie moc zasilacza USB jest na ogół niska, co więcej, zależy to bezpośrednio od wersji złącza (patrz „Połączenie”). Tak więc w przypadku kieszeni na kilka płyt ta opcja zasadniczo nie jest odpowiednia. W innych przypadkach należy zwrócić uwagę na kompatybilność podczas podłączania do złącza USB starszej wersji niż obsługiwane przez kieszeń. Na przykład model z USB 3.2 gen1 można bez problemu fizycznie podłączyć do portu USB 2.0, ale do normalnej pracy może nie mieć wystarczającego zasilania. Jednak nowsze wersje (USB 3.2 gen1 i gen2) praktycznie nie mają takich problemów ze zgodnością.

- Zasilacz. Zasilany osobnym zasilaczem, zwykle podłączonym do gniazdka. Te kieszenie są bardziej nieporęczne i mniej mobilne niż modele zasilane przez USB, nie mogą działać bez gniazdek w pobliżu, a dodatkowy przewód jest uciążliwy. Z drugiej strony zasilacz jest w stanie dostarczyć większą moc niż USB, a ta moc jest stała i nie zależy...od wersji portu, do którego podłączony jest dysk. Tak wiele modeli stacjonarnych korzysta z tego rodzaju mocy; a w przypadku zewnętrznych kieszeni na dwa lub więcej dysków jest to zazwyczaj jedyna dostępna opcja.