Porównanie Vulkan MV-140 140 l vs Kentavr BM-140P 140 l

230 V

Sposób przeniesienia siły obrotowej z silnika betoniarki na bęben.

- Korona. Korona jest rodzajem „pasa” z zębami umieszczonymi na obwodzie bębna mieszającego; zębnik na wale silnika sprzęga się z tymi zębami, umożliwiając w ten sposób obracanie się mieszadła. Konstrukcja takiego napędu jest niezwykle prosta, co zapewnia zarówno niski koszt, jak i łatwość konserwacji i naprawy. Główną wadą jest otwartość ruchomych części, a co za tym idzie duże prawdopodobieństwo dostania się do nich ciał stałych (piasek, a nawet drobnego żwiru), przez co korona i koło zębate szybko się zużywają. Jednocześnie nawet w niesprzyjających warunkach napędy popręgowe mogą pracować dość długo. Wszystko to doprowadziło do ich dużej popularności we współczesnych betoniarkach.

- Reduktor. Jak sama nazwa wskazuje, kluczowym elementem w konstrukcji tego napędu jest reduktor – urządzenie zmniejszające prędkość obrotową przenoszoną na bęben i zwiększające moment obrotowy. Zwykle jest to zamknięta jednostka umieszczona między silnikiem elektrycznym a bębnem. Właściwie bliskość jest główną zaletą przekładni zębatej - korpus chroni ją przed piaskiem i innymi zanieczyszczeniami, które mogą uszkodzić mechanizmy. Z drugiej strony większość skrzyń biegów jest praktycznie niezniszczalna w przypadku awarii - jedyną opcją jest wymiana całego zespołu, co jest dość drogie. Ogólnie rzecz biorąc, cena takich mikserów jest znacznie wyższ...a niż w przypadku modeli z napędem koronowym.

Największa ilość zaprawy, jaką można za jednym razem przygotować w betoniarce. Ponieważ proces mieszania zgodnie z najpopularniejszą technologią grawitacyjną (patrz „Rodzaj mieszania”) zakłada nachylenie bębna, nie można go napełnić po brzegi - zawartość po prostu się wyleje. W związku z tym objętość gotowej mieszanki w każdym przypadku będzie mniejsza niż całkowita objętość. To ostatnie dotyczy również jednostek typu wymuszonego.

Oceniając model z mieszaniem grawitacyjnym w zależności od objętości gotowej mieszanki, należy pamiętać, że ze względu na kształt bębna objętość ta nie może przekraczać 2/3 całkowitej pojemności - na przykład w przypadku betoniarki przy 120-litrowym bębnie będzie to około 80 litrów. Jeśli producent poda wyższe liczby, to istnieje duże prawdopodobieństwo, że mówimy o teoretycznej ilości betonu, jaką silnik i napęd mogą bez problemu obrócić w bęben. To dobry wskaźnik niezawodności, ale daleko mu do tego, że w praktyce można przygotować taką ilość roztworu na raz.

W każdym razie parametr ten pełni również rolę ogranicznika: nie można załadować betoniarki ponad objętość gotowej mieszanki zadeklarowaną przez producenta. Tak, jest prawdopodobne, że taka ilość składników zmieści się do bębna, urządzenie nie pęknie od razu, a nawet będzie w stanie przez chwilę pracować stabilnie. Jednak mechanizmy betoniarki w takim trybie będą poddawane zwiększonym obciążeniom, co może prowadzić do ich przedwczesnej awarii; i takie przypadki nie są obję...te gwarancją producenta.

Prędkość, z jaką porusza się bęben lub łopatki (w zależności od rodzaju mieszania, patrz wyżej) betoniarki podczas pracy. W większości modeli klasy konsumenckiej wskaźnik ten ma raczej charakter ogólny niż praktyczny – optymalna prędkość dla rozwiązań, z którymi takie urządzenia zwykle muszą pracować to około 23-28 obr./min, a zdecydowana większość modeli dobrze wpisuje się w ten zakres . Różnice między poszczególnymi wartościami z reguły nie są krytyczne i wynikają z różnicy wielkości bębnów i mocy silników.

Urządzenie mocujące bęben wpływa na zasadę i wygodę rozładunku gotowej mieszanki z betoniarki.

- Instrukcja. Ręczne koło skrętne w konstrukcji betoniarki. Aby rozładować mieszankę, pociągnij ją do siebie, po poluzowaniu obróć bęben do wymaganego kąta nachylenia betoniarki i zwolnij koło. W takim przypadku ładunek spada na ręce.

- Stopa. Koło obrotowe do regulacji kąta nachylenia bębna w konstrukcji blokady nożnej jest uzupełnione kołkiem lub pedałem w kształcie litery L, którego wystająca część jest dociskana stopą. Zaletą tego rozwiązania jest to, że aby osłabić mechanizm mocowania bębna, należy przyłożyć siłę do wciśnięcia „pogrzebacza”, a ręce mają minimalne obciążenie.