Sprawność
Sprawność w tym przypadku to stosunek mocy zasilacza (patrz „Moc”) do jego zużycia energii. Im wyższa sprawność, tym wydajniejszy zasilacz, tym mniej energii pobiera z sieci przy tej samej mocy wyjściowej i tym tańsza jest jego eksploatacja. Sprawność może się różnić w zależności od obciążenia; specyfikacja może wskazywać zarówno minimalną sprawność, jak i jej wartość przy średnim obciążeniu (50%).
Należy zauważyć, że od tego wskaźnika bezpośrednio zależy zgodność z takim lub innym poziomem wydajności 80PLUS (więcej szczegółów w „Certyfikat”).
Średnica wentylatora
Średnica wentylatora (wentylatorów) w układzie chłodzenia zasilacza.
Duża średnica pozwala na dobrą wydajność przy stosunkowo niskich obrotach, co z kolei zmniejsza hałas i zużycie energii. Duże wentylatory są jednak droższe od małych i zajmują dużo miejsca, co wpływa na ogólną wielkość zasilacza. Podkreślamy też, że mały wentylator nie jest jeszcze oznaką taniego zasilacza – taki sprzęt można spotkać również w dość zaawansowanych modelach przez wzgląd na zmniejszenie wymiarów.
Jeśli chodzi o konkretne średnice, najmniejszą wartością, jaką można znaleźć we współczesnych zasilaczach konsumenckich, jest
80 mm. Najpopularniejsza opcja to
120 mm, ten rozmiar daje dobrą wydajność i stosunkowo niski poziom hałasu przy rozsądnej cenie i wymiarach. Nieco rzadziej spotykane są większe średnice –
135 mm i
140 mm.
Certyfikat
Posiadanie przez zasilacz certyfikatu 80+ lub jego brak. Ten certyfikat wskazuje na wysoką wydajność energetyczną: aby go uzyskać, sprawność (patrz wyżej) musi wynosić co najmniej 80%, przy czym w różnych trybach (20%, 50% i 100% maksymalnego załadunku). Istnieje kilka stopni 80+:
-
80+. Oryginalna wersja certyfikatu zakładająca sprawność co najmniej 82% (co najmniej 85% przy 50% obciążeniu).
-
80+ White. Druga nazwa oryginalnego certyfikatu 80+ (patrz wyżej).
-
80+ Bronze - sprawność nie mniejsza niż 85% (dla połowy załadunku - 88%).
-
80+ Silver - odpowiednio 87% (90% dla połowy załadunku).
-
80+ Gold - 89% (92% dla połowy załadunku).
-
80+ Platinium - 90% (94% dla połowy załadunku).
-
80+ Titanium - 94% (96% dla połowy załadunku).
Współczynnik mocy (patrz „Rodzaj układu PFC”) musi wynosić co najmniej 0,9 dla niższych poziomów i co najmniej 0,95 dla poziomu Platinum. Należy również zauważyć, że w przypadku nadmiarowego zasilania używanego w systemach serwerowych wymagania dotyczące sprawności są nieco niższe.
Cybenetics Efficiency
Cybenetics Efficiency to system certyfikacji efektywności energetycznej zasilaczy (PSU), która stanowi alternatywę dla standardu 80 PLUS. Jest bardziej dokładna, ponieważ uwzględnia efektywność przy różnych poziomach obciążenia (10%, 20%, 50%, 100%) i przy różnych napięciach wejściowych (115V, 230V). Oznaczenia tego systemu są identyczne z 80 PLUS:
Bronze — ogólna efektywność od 82% do 85% przy napięciu wejściowym 115 V i od 84% do 87% przy 230 V;
Silver — 85 – 87% i 87 – 89% odpowiednio;
Gold — od 87% do 89% (115 V) i od 89% do 91% (230 V);
Platinum — 89 – 91% przy 115 V i 91 – 93% przy 230 V;
Titanium — 91 – 93% (115 V) i 93 – 95% (230 V);
Diamond — ≥ 93/95%.
Cybenetics Noise
System certyfikacji Cybenetics Lambda ocenia poziom hałasu zasilaczy (PSU), dostarczając konsumentom informacji o ich właściwościach akustycznych. W rezultacie można polegać nie tylko na wydajności pracy zasilacza, ale także na jego hałaśliwości. Istnieją następujące poziomy certyfikacji Cybenetics Lambda:
Standard — od 40 dB(A) do 45 dB(A) – odczuwalny hałas;
Standard+ — od 35 dB(A) do 40 dB(A) – zauważalny hałas;
Standard++ — od 30 dB(A) do 35 dB(A) – umiarkowany hałas;
A- — od 25 dB(A) do 30 dB(A) – umiarkowanie cicho;
A — od 20 dB(A) do 25 dB(A) – cicho;
A+ — od 15 dB(A) do 20 dB(A) – bardzo cicho;
A++ — mniej niż 15 dB(A) – praktycznie bezgłośnie.
Standard ATX 12V v.
Standard dla zasilaczy uzupełniający specyfikacje ATX w zakresie zasilania 12 V. Wprowadzony od czasów procesora Intel Pentium 4. Pierwsza seria standardu wykorzystywała głównie linię +5 V, od wersji 2.0 została wprowadzona linia +12 V w celu pełnego zasilania podzespołów komputera. Również w drugiej generacji pojawiło się 24-pinowe złącze zasilania, które jest używane w większości współczesnych płyt głównych.
Standard EPS 12V v.
Wersja standardu EPS12V, z którą zgodny jest zasilacz.
Standard EPS12V jest przeznaczony przede wszystkim dla energochłonnych komputerów osobistych (ponad 700 W, patrz „Moc”) i serwerów klasy podstawowej. Te zasilacze mają 24-pinowe złącze do płyty głównej i 8-pinowe złącze do zasilania procesora (czasami więcej niż jedno, więcej szczegółów można znaleźć w „Zasilanie płyty głównej/CPU”). Charakteryzują się również zwiększoną niezawodnością w porównaniu do ATX12V. Są one kompatybilne z większością płyt głównych w standardzie ATX, jednak w starych płytach głównych mogą wystąpić problemy z kompatybilnością złączy, dlatego kwestię tę należy wyjaśnić osobno (jednakże w celu rozwiązania tego problemu w niektórych zasilaczach części wtyczki są zdejmowane, co umożliwia zmniejszenie ich w razie potrzeby do wymiarów złączy na płycie głównej).
SATA
Liczba złączy zasilania SATA zapewnionych w zasilaczu.
Obecnie SATA jest standardowym interfejsem do podłączania wewnętrznych dysków twardych, można go również znaleźć w innych typach dysków (SSD, SSHD itp.). Ten interfejs składa się ze złącza danych, które łączy się z płytą główną, i złącza zasilania, które łączy się z zasilaczem. W związku z tym w tym punkcie chodzi o liczbę wtyczek zasilania SATA zapewnionych w zasilaczu. Liczba ta odpowiada liczbie dysków SATA, które mogą być jednocześnie zasilane z tego modelu.
MOLEX
Liczba złączy Molex (IDE) przewidziana w konstrukcji zasilacza.
Początkowo złącze to było przeznaczone do zasilania urządzeń peryferyjnych interfejsu IDE, przede wszystkim dysków twardych. I chociaż samo IDE jest dziś całkowicie przestarzałe i nie jest używane w nowych komponentach, złącze zasilania Molex nadal jest instalowane w zasilaczach i prawie bezbłędnie. Prawie każdy współczesny zasilacz ma co najmniej
1-2 takie złącza, a w modelach z wyższej półki liczba ta może wynosić
7 lub więcej. Ta sytuacja wynika z faktu, że Molex IDE jest dość uniwersalnym standardem, a za pomocą najprostszych adapterów można zasilać komponenty z innym interfejsem zasilania. Na przykład są adaptery Molex - SATA do napędów, Molex - 6 pin do kart graficznych itp.
