Porównanie JBL Bar 2.1 Deep Bass vs Yamaha YAS-207

Obsługa przez projektor funkcji wirtualnego dźwięku przestrzennego.

Istotą tej funkcji jest to, że dzięki specjalnym ustawieniom dźwięku i odbiciu fal dźwiękowych od ścian pomieszczenia, słuchacz słyszy więcej kanałów niż jest w rzeczywistości obecnych w projektorze (patrz „Format dźwięku”). Na przykład system 3.1 z wirtualnym dźwiękiem przestrzennym może generować dźwięk podobny do dźwięku przestrzennego 5.1. Pozwala to na osiągnięcie efektu „zanurzenia” w dźwięk bez zwiększania liczby kanałów i kosztu projektora. Natomiast wierność takiego dźwięku jest zwykle zauważalnie gorsza niż prawdziwego dźwięku przestrzennego, a ogólna jakość w dużym stopniu zależy od cech konkretnego pomieszczenia.

Należy zaznaczyć, że funkcja wirtualnego dźwięku przestrzennego jest podawana dla systemów w formacie 2.0, 2.1, 3.0, 3.1. W bardziej zaawansowanych systemach wielokanałowych istnieją dodatkowe kanały do ​​odtwarzania dźwięku przestrzennego.

Możliwość wyprowadzenia przez projektor sygnału wideo w formacie 3D – czyli obrazu „wolumetrycznego” posiadającego trzy pełne wymiary (w tym głębokość). Ponieważ 3D służy do dzielenia obrazu na dwie części (dla lewego i prawego oka), format takiego sygnału różni się od zwykłego dwuwymiarowego i nie każdy model jest w stanie z nim pracować. Należy również pamiętać, że oglądanie treści 3D wymaga nie tylko projektora, ale także telewizora (lub innego urządzenia odtwarzającego) z odpowiednimi możliwościami ekranu.

Funkcja ta zakłada, że projektor ma co najmniej jedno wyjście HDMI (patrz poniżej). W tym przypadku źródłem sygnału wideo może być albo urządzenie zewnętrzne, albo sam projektor działający w formacie odtwarzacza multimedialnego (np. model z możliwością bezpośredniego odtwarzania z nośnika USB).

Możliwość wyprowadzenia przez projektor sygnału wideo w rozdzielczości Ultra HD (4K) — 3840x2160. To najwyższa rozdzielczość stosowana w dzisiejszym konsumenckim sprzęcie wideo – 4 razy wyższa niż Full HD. Należy jednak pamiętać, że funkcja ta znacząco wpływa na cenę projektora, a do oglądania takiego sygnału wideo wymagany jest odpowiedni ekran. Dlatego sensowne jest szukanie urządzenia UltraHD tylko wtedy, gdy początkowo planujesz podłączyć je do ekranu o odpowiedniej rozdzielczości.

Funkcja ta zakłada, że projektor ma co najmniej jedno wyjście HDMI (patrz poniżej). W tym przypadku źródłem sygnału wideo może być albo urządzenie zewnętrzne, albo sam projektor działający w formacie odtwarzacza multimedialnego (np. model z możliwością bezpośredniego odtwarzania z nośnika USB).

Całkowita moc znamionowa głośników projektora dźwięku (w tym subwoofera, jeśli jest dostępny).

Parametr ten jest często używany do oszacowania ogólnej głośności dźwięku urządzenia, ale nie jest to do końca prawda. Chodzi o to, że rzeczywista głośność dźwięku zależy głównie od mocy głównych głośników projektora dźwięku, a całkowita moc to suma tej mocy i mocy subwoofera. W związku z tym modele o tej samej mocy znamionowej mogą znacznie różnić się głośnością rzeczywistą: na przykład zestaw 150-watowego soundbara z 50-watowym subwooferem będzie głośniejszy niż połączenie 100-watowego projektora z subwooferem o tej samej mocy, chociaż w obu przypadkach moc będzie równa 200 W.

Podsumowując, można powiedzieć, że ocenić głośność na podstawie mocy znamionowej można tylko wtedy, gdy projektor dźwięku nie jest wyposażony w subwoofer – w takich modelach moc znamionowa jest równa mocy głośników głównych. W innych przypadkach należy skoncentrować się na mocy soundbara i mocy subwoofera bezpośrednio podanej w specyfikacji (patrz poniżej dla obu).

Zakres częstotliwości dźwięku obsługiwany przez głośniki projektora.

Oceniając parametr ten warto pamiętać, że zakres słyszalności ludzkiego ucha jest rzędu 16 – 22 000 Hz (i zawęża się z wiekiem). Jeśli zakres częstotliwości projektora jest węższy, może to prowadzić do „obcinania” niskich lub wysokich częstotliwości (jednak przy niewielkiej redukcji efekt ten jest prawie niezauważalny). Istnieją modele o znacznie szerszym limicie częstotliwości – jest to jednak swego rodzaju „skutek uboczny” wysokiej jakości głośników i nie ma żadnej wartości poza reklamą.

Zwróć też uwagę, że szeroki zakres częstotliwości sam w sobie nie gwarantuje wysokiej jakości dźwięku - wiele zależy od innych parametrów projektora.

Moc całkowita subwoofera uwzględniona w konstrukcji lub zestawie dostawy projektora dźwięku.

Im wyższa moc, tym głośniej może zabrzmieć subwoofer, tym bardziej nasycony bas może on zapewnić. Jednak wraz ze wzrostem mocy nieuchronnie rosną wymiary i koszt głośnika. Dlatego zbyt potężny subwoofer jest tak samo niepożądany, jak zbyt słaby. Szczegółowe zalecenia dotyczące doboru mocy do wielkości i charakterystyki akustycznej danego pomieszczenia można znaleźć w dedykowanych źródłach.

Dekoder można ogólnie określić jako standard, w którym nagrywany jest dźwięk cyfrowy (często wielokanałowy). Do normalnego odtwarzania takiego dźwięku urządzenie musi obsługiwać odpowiedni dekoder. Pierwszymi jaskółkami dekodowania wielokanałowego były Dolby Digital i DTS, stopniowo ulepszane i uzupełniane o nowe funkcje. Ostatnie w 2020 roku to dekodery Dolby Atmos i DTS X.

— Dolby Atmos. Dekoder, który wykorzystuje nie sztywny podział dźwięku na kanały, ale przetwarzanie obiektów audio, dzięki czemu może być używany z prawie dowolną liczbą kanałów w systemie odtwarzającym - dźwięk zostanie podzielony między kanałami tak, aby każdy obiekt audio był słyszalny jak najbliżej zamierzonego miejsca. W przypadku Dolby Atmos głośniki sufitowe (lub głośniki skierowane w sufit) są uważane za wysoce pożądane. Jednak w ostateczności można się bez nich obejść.

— DTS X. Analog do Dolby Atmos opisanego powyżej, gdy dźwięk jest rozprowadzany nie przez oddzielne kanały, ale przez obiekty audio. Sygnał cyfrowy zawiera informacje o tym, gdzie (zgodnie z intencją reżysera) powinien znajdować się słyszalny przez użytkownika obiekt i w jaki sposób powinien się poruszać, a procesor urządzenia odtwarzającego przetwarza te informacje i określa, jak dokładnie dźwięk ma być rozłożony na dostępne kanały w celu uzyskania wymaganej lokalizacji. Dzięki temu DTS X nie jest przywiązany do określonej liczby kanałów dźw...iękowych – może ich być tyle, ile chcesz, system automatycznie podzieli dźwięk na nie, osiągając pożądany dźwięk. Zwróć też uwagę, że ten dekoder umożliwia oddzielną regulację głośności okien dialogowych. Osobnym wariantem DTS X jest dekoder DTS Virtual:X, który zapewnia dźwięk przestrzenny bez konieczności stosowania dodatkowych głośników skierowanych do góry w soundbarze. Aby osiągnąć pożądany efekt, DTS Virtual:X może posługiwać się tylko na dwoma kanałami i oddzielnym subwooferem. br>
— IMAX Enhanced. Certyfikat i IMAX Enhanced jest przyznawany urządzeniom, które spełniają wymagania jakości dźwięku firmy IMAX Corporation. W połączeniu z technologią audio DTS zapewnia ona autorską jakość dźwięku jak w kinie IMAX. Najbardziej dokładne odtwarzanie takiego dźwięku jest możliwe w urządzeniach z dużą liczbą kanałów (5.1 lub więcej). Należy pamiętać, że aby uzyskać w pełni wciągające wrażenia, certyfikacja IMAX Enhanced musi obejmować także urządzeń wideo do odtwarzania treści (telewizor, projektor itp.).

— USB A. W tym przypadku chodzi o złącze USB, które umożliwia podłączenie zewnętrznych urządzeń pamięci masowej (pendrive'ów, dysków twardych) do projektora i bezpośrednie odtwarzanie z nich treści. Jednocześnie modele z wyjściami wideo (patrz poniżej) często mogą pełnić funkcję odtwarzacza multimedialnego, wysyłając sygnał wideo do telewizora lub innego zewnętrznego ekranu.

— mini-Jack (3,5 mm). Samo złącze 3,5 mm może być używane w różnych typach interfejsów; w tym przypadku chodzi o wejście liniowe audio z gniazdem mini-Jack. Wejście to służy głównie do podłączenia przenośnego sprzętu audio (odtwarzaczy, smartfonów) do projektora dźwięku.

— RCA. Technicznie rzecz biorąc, RCA (potocznie „cinch”) to rodzaj złącza, które można stosować w różnych interfejsach. Jednak termin „wejście RCA” zwykle odnosi się tylko do wejść liniowych do podłączenia sygnału analogowego w formacie stereo. Zauważ, że to wejście składa się z dwóch gniazd dla kabli RCA, gdyż jednym kablem można przesyłać tylko jeden kanał audio.

— Optyczne. Złącze do podłączenia cyfrowego sygnału audio za pomocą kabla światłowodowego TOSLINK. Interfejs ten umożliwia wielokanałową transmisję dźwięku i jest praktycznie odporny na zakłócenia elektryczne; jego wadą jest kruchość kabla.

— Koaksjalne S/P-DIF. Złącze d...o podłączenia cyfrowego sygnału audio kablem elektrycznym z wtyczką RCA (nie mylić z opisanym powyżej liniowym RCA). Podobne do wejścia optycznego opisanego powyżej, w szczególności możliwością przesyłania dźwięku wielokanałowego przez pojedyncze złącze. Jednocześnie kabel koaksjalny, z jednej strony, nie jest tak delikatny, a z drugiej - jest wrażliwy na zakłócenia elektryczne (dlatego do takiego połączenia wskazane jest zastosowanie specjalnego przewodu ekranowanego).

— Kompozytowe. W tym przypadku chodzi nie o pełnoformatowy kompozytowy interfejs z trzema złączami, który umożliwia przesyłanie sygnałów audio i wideo, ale tylko o jedno złącze do pracy z wideo. A ponieważ projektory dźwięku nie odtwarzają obrazu, wejście kompozytowe służy do przesyłania sygnału wideo przez projektor do innego urządzenia, takiego jak telewizor. Kompozytowy interfejs wideo nie pozwala na pracę z HD i nie jest wysokiej jakości; jednak jest szeroko rozpowszechniony i może być używany nawet do pracy z przestarzałym sprzętem wideo. Zazwyczaj to wejście wykorzystuje żółtą wtyczkę RCA.

— Komponentowe. Wejście przeznaczone do odbioru analogowego sygnału wideo w celu dalszej transmisji do innego urządzenia - telewizora, projektora wideo itp. Połączenie to wykorzystuje zwykle trzy złącza RCA, z których każde zawiera własny komponent sygnału wideo (stąd nazwa). Dzięki temu interfejs komponentowy ma dobrą przepustowość i jakość obrazu, pozwala na pracę z HD i jest uważany za najbardziej zaawansowany współczesny standard analogowego wideo.

— Wejście sterowania podczerwienią. Złącze do podłaczenia zewnętrznego odbiornika pilota na podczerwień. Odpowiednio umieszczony, taki odbiornik pozwoli na korzystanie z pilota nawet w miejscach, gdzie sygnał z pilota nie może dotrzeć do głównego (wbudowanego) czujnika - np. w innym pomieszczeniu. Zwróć uwagę, że rolę odbiornika może pełnić nie tylko wyspecjalizowane urządzenie, ale także inny element systemu audio - na przykład wzmacniacz z wyjściem sterowania podczerwienią.

— Do subwoofera. Dedykowane wyjście do podłączenia zewnętrznego subwoofera. Zazwyczaj jest to wyjście liniowe, które odtwarza tylko basy - eliminuje to potrzebę stosowania zewnętrznych filtrów częstotliwości. Takie złącze jest przeznaczone do podłączenia aktywnego subwoofera - pasywny będzie potrzebował własnego wzmacniacza. Zwróć uwagę, że to wyjście może być dostarczone w modelach wyposażonych we własny subwoofer (patrz wyżej) - w przypadku, gdy możliwości tego subwoofera są niewystarczające.

— RCA. Pomimo tego, że złącza RCA są używane w różnych interfejsach, termin „wyjście RCA” jest zwykle używany tylko dla wyjścia liniowego z takimi złączami. To wyjście służy do przesyłania analogowego sygnału audio do urządzenia zewnętrznego; zwykle używa formatu stereo i składa się z dwóch gniazd RCA (po jednym dla każdego kanału). W projektorach dźwięku wyjście liniowe może się przydać np. do podłączenia dodatkowych głośników.

— Kompozytowe. W tym przypadku chodzi nie o pełnoformatowy kompozytowy interfejs z trzema złączami, który umożliwia przesyłanie sygnałów audio i wideo, ale tylko o jedno złącze do pracy z wideo. To wyjście służy do podłączenia projektora dźwięku do telewizora i pracy jako odtwarzacz multimedialny. Kompozytowy interfejs wideo nie pozwala na pracę z HD i nie jest wysokiej jakości; jednak jest szeroko rozpowszechniony i może być nawet używany do pracy ze szczerze przestarzałym sprzętem wideo (na przykład telew...izorami CRT). Zazwyczaj to wejście wykorzystuje żółtą wtyczkę RCA.

— Komponentowe. Wyjście używane do przesyłania analogowych sygnałów wideo do zewnętrznego wyświetlacza. Wykorzystuje trzy kable (zwykle z wtyczkami RCA), z których każdy przesyła własny komponent sygnału wideo (stąd nazwa). Dzięki temu interfejs komponentowy ma dobrą przepustowość i jakość obrazu, pozwala na pracę z HD i jest uważany za najbardziej zaawansowany współczesny standard analogowego wideo.

— Wyjście sterowania podczerwienią. Wyjście umożliwiające używanie projektora dźwięku jako zewnętrznego odbiornika podczerwieni dla innych urządzeń (na przykład wzmacniacza lub odbiornika audio). Dzięki takiemu wyjściu projektor dźwięku może przesyłać odebrane polecenia z panelu sterowania do podłączonego sprzętu. Pozwala to na zainstalowanie urządzenia zewnętrznego w dowolnym miejscu, nawet poza zasięgiem pilota. Ponadto funkcja ta jest szczególnie przydatna w przypadku niektórych modeli półkowych (patrz „Rodzaj montażu”), które po zainstalowaniu mogą zasłaniać odbiornik podczerwieni telewizora. Co prawda, należy pamiętać, że sprzęt różnych producentów może być niekompatybilny w złączach sterujących.