Porównanie Asus Vivobook 15X OLED K3504ZA [K3504ZA-BQ036] vs Asus Vivobook 15 X1502ZA [X1502ZA-BQ644]

Wynik pokazany przez procesor laptopa w teście Passmark CPU Mark.

Passmark CPU Mark to kompleksowy test, bardziej szczegółowy i niezawodny niż popularny 3DMark06 (patrz wyżej). Sprawdza nie tylko możliwości gier procesora, ale także jego wydajność w innych trybach, na podstawie czego wyświetla ogólny wynik; zgodnie z tym wynikiem można dość rzetelnie ocenić procesor jako całość (im więcej punktów, tym wyższa wydajność).

Ilość pamięci o dostępie swobodnym (pamięć główna lub RAM) faktycznie zainstalowanej w laptopie.

Ilość pamięci RAM jest jednym z najważniejszych wskaźników charakteryzujących ogólną wydajność systemu. Im więcej pamięci RAM zainstalowano w laptopie, tym lepiej on sobie radzi z „ciężkimi” programami wymagającymi dużej ilości zasobów i tym więcej zadań można na nim wykonywać jednocześnie bez przerw i awarii. Ponadto parametr ten określa możliwość zainstalowania systemu operacyjnego na laptopie: na przykład 32-bitowej wersji systemu Windows 10 wystarczy 1 GB, wersja 64-bitowa potrzebuje co najmniej 2 GB, a do wygodnej pracy z tym systemem operacyjnym pożądane jest, aby mieć co najmniej 4 GB. 8 GB to obecnie wystarczająco duża pamięć do użytku domowego i większości gier, ale w zaawansowanych laptopach gamingowych i profesjonalnych spotyka się też większe wielkości - 64 GB i nawet więcej.

Należy pamiętać, że wiele modeli laptopów umożliwia zwiększenie dostępnej wielkości pamięci RAM; aby uzyskać więcej informacji, patrz „Maksymalna instalowana ilość”.

Wynik pokazany przez kartę graficzną laptopa w teście 3DMark06.

Ten test przede wszystkim określa, jak dobrze karta graficzna radzi sobie z intensywnymi obciążeniami, w szczególności ze szczegółową grafiką 3D. Wynik testu jest podany w punktach; im więcej punktów - tym wyższa wydajność karty graficznej. Wysokie wyniki w benchmarku 3DMark06 są szczególnie ważne w przypadku laptopów gamingowych i zaawansowanych stacji roboczych. Trudno jednak nazwać je wiarygodnymi, gdyż pomiary są dokonywane na kartach graficznych o różnych TDP i podawany jest ogólny średni wynik. Zatem Twój laptop może uzyskać zarówno wynik wyższy od podanego, jak i mniejszy — wszystko zależy od TDP zainstalowanej karty graficznej.

Wynik pokazany przez kartę graficzną laptopa w teście 3DMark Vantage P.

Vantage P to odmiana popularnego benchmarku 3DMark - kolejna wersja tego testu po 3DMark06 (patrz wyżej). Jak wszystkie tego typu testy, służy do sprawdzania wydajności karty graficznej przy dużym obciążeniu i wyświetla wyniki w punktach; im więcej punktów, tym mocniejsza i wydajniejsza jest karta graficzna. Wysokie wyniki w 3DMark Vantage P są szczególnie ważne, jeśli laptop ma być używany do wymagających gier. Trudno jednak nazwać je wiarygodnymi, gdyż pomiary są dokonywane na kartach graficznych o różnych TDP i podawany jest ogólny średni wynik. Zatem Twój laptop może uzyskać zarówno wynik wyższy od podanego, jak i mniejszy — wszystko zależy od TDP zainstalowanej karty graficznej.

Interfejs podłączenia, używany przez moduł SSD ze złączem M.2 zainstalowanym w laptopie (patrz „Typ dysku”).

Jedną z cech złącza M.2 i dysków z takim złączem jest to, że mogą korzystać z dwóch różnych interfejsów połączeniowych: PCI-E (w tej czy innej odmianie) lub SATA. Warto podkreślić, że ten punkt wskazuje dane modułu SSD; w samym złączu mogą być zapewnione inne opcje interfejsu, w tym bardziej zaawansowane - patrz „Interfejs łącza M.2” (na przykład dysk ze złączem PCI-E 3.0 można umieścić w gnieździe obsługującym również szybsze złącze PCI-E 4.0). Jednak w każdym przypadku złącze połączeniowe zwykle pozwala realizować wszystkie możliwości zainstalowanego dysku; więc ta pozycja pozwala dość rzetelnie ocenić możliwości standardowego modułu M.2.

Jeśli chodzi o konkretne interfejsy, obecnie można znaleźć głównie następujące warianty:

- SATA 3. Interfejs SATA został pierwotnie stworzony dla tradycyjnych dysków twardych. Trzecia wersja tego interfejsu jest najnowsza; zapewnia prędkość transmisji danych do 600 MB/s. To znacznie mniej niż ma PCI-E i ogólnie bardzo mało jak na standardy dysków SSD. Dlatego połączenie M.2 za pomocą SATA jest typowe głównie dla niedrogich modułów poziomu podstawowego. Jednak nawet takie nośniki są generalnie szybsze niż większość dysków twardych.

- PCI-E. Uniwersalny interfejs do podłączania wewnętrznych urządzeń peryferyjnych. Zapewnia g...eneralnie większe prędkości niż SATA, dzięki czemu lepiej nadaje się do modułów SSD: teoretycznie PCI-E pozwala dyskom SSD, nawet najszybszym, na osiągnięcie pełnego potencjału. W praktyce obsługiwana prędkość transmisji danych może być różna - w zależności od wersji interfejsu i liczby linii (kanałów transmisji danych). Oto warianty najbardziej odpowiednie dla współczesnych laptopów:

• PCI-E 3.0 2x. Połączenie za pomocą 2 linii PCI-E w wersji 3.0. Ta wersja zapewnia prędkość około 1 GB/s na linię; w związku z tym obydwie linie dają maksymalnie nieco poniżej 2 GB/s.
• PCI-E 3.0 4x. Połączenie za pomocą 4 linii PCI-E w wersji 3.0. Zapewnia maksymalną prędkość około 4 GB/s.
• PCI-E 4.0 4x. Połączenie za pomocą 4 linii PCI-E w wersji 4.0. W tej wersji przepustowość w porównaniu do PCI-E 3.0 została podwojona - tym samym 4 linie dają maksymalną prędkość około 8 MB/s.

Warto zaznaczyć, że w przypadku złączy M.2 różne odmiany PCI-E są zwykle ze sobą dość kompatybilne - chyba że prędkość połączenia podczas pracy z obcym złączem będzie ograniczona możliwościami najwolniejszego komponentu. Na przykład podczas podłączenia modułu SSD PCI-E 3.0 4x do gniazda PCI-E 3.0 2x prędkość ta będzie odpowiadać możliwościom złącza, a podczas podłączenia do PCI-E 4.0 4x - możliwościom dysku.

Standardy Wi-Fi obsługiwane przez laptopa.

Najnowsze i najbardziej zaawansowane od 2020 r. to Wi-Fi 6 (802.11ax) i Wi-Fi 5 (802.11ac). Jednak laptopy często obsługują starsze standardy, przede wszystkim Wi-Fi 4 (802.11n) – zapewnia to kompatybilność z przestarzałym sprzętem bezprzewodowym. Oto cechy każdego z tych standardów:

- Wi Fi 4 (802.11n). Wersja wydana jeszcze w 2009 roku. Kluczową cechą jest obsługa dwóch pasm – zarówno tradycyjnego 2,4 GHz, jak i 5 GHz. Dzięki temu takie moduły są w stanie współpracować zarówno ze starszymi urządzeniami bezprzewodowymi zgodnymi ze specyfikacją Wi-Fi 802.11 b/g, jak i nowszymi technologiami wykorzystującymi Wi-Fi 5 czy nawet Wi-Fi 6. W związku z tym, tę wersję Wi-Fi można znaleźć nawet w nowych laptopach. Ponadto projekt może przewidywać możliwość automatycznego przełączania na inny zakres częstotliwości, jeśli aktualny jest niedostępny lub obciążony zakłóceniami. Ale ten standard nie różni się szybkością - teoretyczne maksimum nie przekracza 300 Mb / s.

- Wi-Fi 5 (802.11ac). Norma wprowadzona w 2013 roku. Działa wyłącznie na częstotliwości 5 GHz, dlatego jest kompatybilny tylko z Wi-Fi 4 i nowszymi wersjami. Zapewnia teoretyczną maksymalną prędkość do 1 Gb/s dla pojedynczego łącza i do 6 Gb/s dla wielokanałowego MIMO, zużywając przy tym znacznie mniej energii niż jego poprzednik.

- Wi-Fi 6 (802.11ax). Standard opracowany jako...bezpośrednie rozwinięcie i udoskonalenie Wi-Fi 5. Wykorzystuje pasma od 1 do 7 GHz – czyli może pracować na standardowych częstotliwościach 2,4 GHz i 5 GHz (w tym ze sprzętem wcześniejszych standardów), oraz w inne pasma częstotliwości. Maksymalna szybkość transmisji danych wzrosła do 10 Gb/s, jednak główną zaletą Wi-Fi 6 nie było nawet to, ale dalsza optymalizacja jednoczesnej pracy kilku urządzeń na tym samym kanale (ulepszenie rozwiązań technicznych zastosowanych w Wi-Fi -Fi 5 i WiGig). Dzięki temu Wi-Fi 6 daje najmniejszy spadek prędkości wśród współczesnych standardów, gdy kanał jest obciążony.

Obecność w laptopie co najmniej jednego złącza USB C z obsługą technologii Power Delivery.

Warto przypomnieć, że USB C może być używane do połączeń USB 3.2 (Gen1 lub Gen2), USB4 i Thunderbolt (v3 i v4). Aby uzyskać szczegółowe informacje na temat wszystkich tych interfejsów, patrz powyżej. A obsługa Power Delivery oznacza co najmniej, że takie złącze może dostarczyć zwiększoną moc do podłączonego urządzenia - do 100 W. Dzięki temu nawet „żarłoczne” peryferie mogą pracować bez osobnego źródła energii. Ponadto, jeśli gadżet obsługujący Power Delivery (lub kompatybilną technologię szybkiego ładowania) jest ładowany z USB C, proces ładowania jest znacznie przyspieszony. Jednocześnie jedną z cech tej technologii jest to, że pozwala ona laptopowi na dopasowanie mocy wyjściowej do podłączonego urządzenia - tak, aby była ona wystarczająca i jednocześnie nie powodowała przeciążeń.

Należy również pamiętać, że USB C w niektórych modelach służy do ładowania akumulatora w samym laptopie. W takich przypadkach Power Delivery pomaga odpowiednio skrócić czas ładowania - oczywiście z kompatybilną ładowarką. Jednak dostępność takiej możliwości należy wyjaśniać osobno.

Obecność w laptopie funkcji szybkiego ładowania. W uwagach do tej pozycji mogą również się określać konkretne możliwości takiego ładowania - na przykład „50% w 40 minut”.

Ogólne cechy tej funkcji wynikają z nazwy - znacznie skraca czas ładowania akumulatora w porównaniu ze standardową procedurą. Wymaga to specjalistycznych ładowarek, ale takie ładowarki są często dostarczane w zestawie z laptopem. Także znalezienie ładowarki innej firmy nie stanowi dużego problemu - po prostu trzeba upewnić się, że obsługuje ona tę samą technologię szybkiego ładowania, co samo urządzenie (lub przynajmniej jedną z kompatybilnych).

Szczegółowe informacje na temat różnych technologii szybkiego ładowania można znaleźć w dedykowanych źródłach. W tym miejscu warto osobno omówić dane o częściowym naładowaniu, które można znaleźć w uwagach - jak wspomniane wyżej „50% w 40 minut”. Oceniając te dane, należy pamiętać, że prędkość ładowania akumulatora jest nierównomierna: jest najwyższa w pierwszych procentach ładowania, następnie proces stopniowo zwalnia. Wynikają z tego dwa praktyczne niuanse. Po pierwsze, informacje o częściowym naładowaniu są istotne tylko wtedy, gdy akumulator jest ładowana od zera. W naszym przykładzie oznacza to, że od 0 do 50% akumulator zostanie faktycznie naładowana w 40 minut, ale naładowanie, powiedzmy, od 20 do 70% zajmie trochę więcej czasu. Drugie zastrzeżenie polega na tym, że czas pełnego naładowania nie będzie w...prost proporcjonalny do wskazanego czasu częściowego naładowania: jeśli wziąć pod uwagę nasz przykład, „50% w 40 minut” nie oznacza „100% w 80 minut” - to drugie potrwa dłużej. W praktyce takie niuanse często nie są fundamentalne, ale mogą okazać się krytyczne w przypadkach, gdy czas ładowania jest bardzo ograniczony.

Maksymalna moc zasilacza w watach, z którego zasilany jest laptop. Należy zaznaczyć, że w danym przypadku podawana jest właśnie maksymalna moc, którą osiąga się tylko przy wykonywaniu najbardziej wymagających zadań, takich jak granie w gry, renderowanie wideo itp. Przez resztę czasu zasilacz zużywa o rząd wielkości mniej energii. Parametr ten może być przydatny przy obliczaniu obciążenia w przypadku podłączenia laptopa do zasilacza awaryjnego (UPS) lub innego podobnego urządzenia. Wybierając samodzielnie zasilacz należy pamiętać, by jego parametry były analogiczne do oryginalnego zasilacza, lub miał on dodatkową rezerwę mocy.