Porównanie Microsoft Surface Laptop 4 15 inch [5IG-00001] vs Microsoft Surface Laptop 5 15 inch [RIP-00026]

Kompleksowy program brandingu laptopów mający na celu poprawę jakości konsumenckich laptopów. Jej uczestnicy w pełni ujawniają możliwości platformy sprzętowej opartej na procesorach Intel Tiger Lake. Laptopy z tabliczką znamionową Intel EVO muszą spełniać szereg rygorystycznych wymagań: mieć dobrze skalibrowany wyświetlacz z ekranem dotykowym, być wyposażone w procesory Intel Core i5/i7 11. generacji oraz grafikę Iris Xe, dysk SSD NVMe o pojemności co najmniej 256 GB , dwukanałowa pamięć RAM co najmniej 8 GB, obsługa Thunderbolt 4, Bluetooth 5 i Wi-Fi 6, natychmiastowe wybudzanie (w 1 sekundę). Ponadto systemy marki Intel EVO muszą zapewniać co najmniej 9 godzin pracy na baterii po pełnym naładowaniu i co najmniej 4 godziny autonomii po półgodzinnej procedurze ładowania w warunkach codziennego obciążenia. I to nie jest cała lista specyfikacji, które laptopy muszą spełnić, aby uzyskać upragnioną plakietkę Intel EVO.

Maksymalna jasność, jaką może zapewnić ekran laptopa.

Im jaśniejsze światło otoczenia, tym jaśniejszy musi być ekran laptopa, w przeciwnym razie obraz na nim może być trudny do odczytania. I odwrotnie, przy słabym świetle otoczenia wysoka jasność nie jest konieczna - powoduje duże obciążenie oczu (jednak w tym przypadku wszystkie współczesne laptopy są wyposażone w kontrolę jasności). W związku z tym im wyższy wskaźnik ten, tym bardziej uniwersalny jest ekran, tym szerszy jest zakres warunków, w których można go efektywnie używać. Wadą tych korzyści jest wzrost ceny i zużycia energii.

Jeśli chodzi o konkretne wartości, wiele współczesnych laptopów ma jasność 250 – 300 cd/m2 lub nawet mniej. To wystarcza do pracy przy sztucznym oświetleniu o średniej intensywności, lecz przy jasnym naturalnym świetle mogą już wystąpić problemy z widocznością. Do użytku przy słonecznej pogodzie (szczególnie na zewnątrz) pożądany jest zapas jasności co najmniej 300 – 350 cd/m2. A w najbardziej zaawansowanych modelach parametr ten może wynosić 350 – 400 cd/m2, 401 – 500 cd/m2 a nawet ponad 500 cd/m2.

Kontrast ekranu zainstalowanego w laptopie.

Kontrast to największa różnica w jasności między najjaśniejszą bielą a najciemniejszą czernią, jaką można uzyskać na jednym ekranie. Jest zapisywany jako współczynnik, na przykład rzędu 560:1; przy czym im wyższa pierwsza liczba, tym wyższy kontrast, tym bardziej zaawansowany jest ekran i tym lepszą jakość obrazu można na nim osiągnąć. Jest to szczególnie zauważalne przy dużych różnicach w jasności w obrębie jednej klatki: przy niskim kontraście pojedyncze szczegóły znajdujące się w najciemniejszych lub najjaśniejszych obszarach obrazu mogą zostać utracone, zwiększenie kontrastu pozwala w pewnym stopniu wyeliminować to zjawisko. Wadą tych korzyści jest zwiększony koszt.

Osobno należy podkreślić, że w tym przypadku wskazany jest tylko kontrast statyczny - różnica osiągana w ramach jednej klatki podczas normalnej pracy, przy stałej jasności i bez użycia specjalnych technologii. W celach reklamowych niektórzy producenci mogą również podawać dane o tzw. kontraście dynamicznym - można go mierzyć w bardzo imponujących liczbach (siedmiocyfrowych lub więcej). Warto jednak skupić się przede wszystkim na statycznym kontraście - to podstawowa cecha każdego wyświetlacza.

Jeśli chodzi o konkretne wartości, nawet na najbardziej zaawansowanych ekranach wartość ta nie przekracza 2000:1. Ogólnie rzecz biorąc, współczesne laptopy mają raczej niski kontrast - zakłada się, że do zadań wymagających bardziej zaawansowa...nych właściwości obrazu rozsądniej jest użyć ekranu zewnętrznego (monitora lub telewizora).

Przestrzeń barw matrycy laptopa zgodnie z modelem przestrzeni barw Rec.709 lub sRGB.

Przestrzeń barw opisuje zakres barw, który można wyświetlić na ekranie. Podaje się w procentach, ale nie w odniesieniu do całego widma widocznych barw, ale w odniesieniu do warunkowej przestrzeni barw (modelu przestrzeni barw). Wynika to z faktu, że żaden nowoczesny ekran nie jest w stanie wyświetlić wszystkich barw widocznych dla ludzi. Niemniej jednak im większa przestrzeń barw, tym szersze możliwości ekranu, tym lepsze jest jego odwzorowanie barw.

W szczególności sRGB i Rec. 709 to najpopularniejsze z dzisiejszych modeli przestrzeni barw; mają ten sam zakres i różnią się tylko obszarem zastosowania (sRGB używa się w komputerach, Rec. 709 - w HDTV). Dlatego im bliższa przestrzeń barw jest 100%, tym dokładniej barwy na ekranie będą odpowiadać barwom, które zostały pierwotnie wymyślone przez twórcę filmu, gry itp. Jednocześnie należy pamiętać, że taka dokładność nie jest szczególnie potrzebna w codziennym użytkowaniu - ma kluczowe znaczenie tylko do profesjonalnej pracy z kolorem; i nawet w takich przypadkach wygodniej jest kupić osobny monitor z szeroką przestrzenią barw do laptopa niż szukać laptopa z wysokiej jakości (i odpowiednio drogą) matrycą.

Przestrzeń barw matrycy laptopa oparta na modelu przestrzeni barw Adobe RGB.

Przestrzeń barw opisuje zakres barw, który można wyświetlić na ekranie. Podaje się w procentach, ale nie w odniesieniu do całego widma widocznych barw, ale w odniesieniu do warunkowej przestrzeni barw (modelu przestrzeni barw). Wynika to z faktu, że żaden nowoczesny ekran nie jest w stanie wyświetlić wszystkich barw widocznych dla ludzi. Niemniej jednak im większa przestrzeń barw, tym szersze możliwości ekranu, tym lepsze jest jego odwzorowanie barw.

Model przestrzeni barw Adobe RGB został pierwotnie opracowany do użytku w druku; zakres barw, które obejmuje, odpowiada możliwościom profesjonalnego sprzętu poligraficznego. Dlatego w teorii obszerne pokrycie według tego modelu będzie przydatne dla tych, którzy zajmują się projektowaniem i układem wysokiej jakości produktów drukowanych. Co prawda, ekrany laptopów w większości mają bardzo skromne wartości Adobe RGB, rzadko przekraczające 74%; niemniej jednak można znaleźć wysokiej klasy modele, w których liczba ta zbliża się do 100%. Oczywiście koszt takich laptopów będzie również odpowiedni; dlatego warto zwrócić na nie uwagę przede wszystkim wtedy, gdy kluczowa jest umiejętność pracy z kolorem „w biegu”. Jeśli ma się to odbywać w jednym miejscu, bardziej uzasadniony może być zakup osobnego monitora z rozbudowaną przestrzenią barw (zwłaszcza, że monitor o takich specyfikacjach jest łatwiejszy do...znalezienia niż laptop).

Format technologii HDR obsługiwany przez laptop.

Ta technologia ma na celu rozszerzenie zakresu jasności odtwarzanego przez ekran laptopa; innymi słowy, ekran HDR będzie wyświetlać jaśniejszą biel i ciemniejszą czerń niż zwykła matryca. W praktyce może to znacznie poprawić jakość obrazu. Po pierwsze, rozszerzenie zakresu dynamicznego przyczynia się do jasności i wierności kolorów na ekranie; po drugie, widoczność szczegółów w bardzo jasnych lub bardzo ciemnych obszarach kadru zostaje zachowana (podczas gdy na konwencjonalnym ekranie takie szczegóły często „topią się” w jednolitej bieli lub czerni).

Należy pamiętać, że do pełnego wykorzystania tej funkcji potrzebny jest nie tylko laptop z HDR, ale także odpowiednia treść (pliki wideo nagrane w HDR, gry obsługujące tę technologię itp.). Ponadto laptop musi obsługiwać format HDR używany przez odtwarzaną treść. Obecnie można znaleźć następujące opcje:

- HDR10. Historycznie pierwszy z konsumenckich formatów HDR, mniej zaawansowany niż opisane poniżej, ale niezwykle rozpowszechniony. W szczególności HDR10 jest obsługiwany przez prawie wszystkie serwisy strumieniowe, które ogólnie nadają treści HDR, a także jest powszechny w przypadku dysków Blu-ray. Umożliwia pracę z 10-bitową głębią kolorów (stąd nazwa). Jednocześnie urządzenia tego formatu są również kompatybilne z treściami w HDR10+, choć ich jakość będzie ograniczona możliwościami oryginalnego HDR10.
...r> - HDR10+. Ulepszona wersja HDR10. Przy tej samej głębi kolorów (10 bitów) wykorzystuje tzw. dynamiczne metadane, które pozwalają na przekazywanie informacji o głębi koloru nie tylko dla grup kilku klatek, ale także dla pojedynczych klatek. Zapewnia to dodatkową poprawę odwzorowania barw.

- Dolby Vision. Zaawansowany standard stosowany w szczególności w profesjonalnym kręceniu filmów. Pozwala na osiągnięcie 12-bitowej głębi kolorów, wykorzystuje opisane powyżej dynamiczne metadane, a także umożliwia przesyłanie dwóch wersji obrazu jednocześnie w jednym strumieniu wideo - HDR i normalnym (SDR). Jednocześnie Dolby Vision opiera się na tej samej technologii, co HDR10, więc w laptopach prawie gwarantuje się połączenie przynajmniej z HDR10, jeśli nie HDR10+.

Obecność szkła Gorilla Glass w konstrukcji wyświetlacza laptopa, również w tym punkcie może być wskazana konkretna wersja takiego materiału.

Pod marką Gorilla Glass produkowane jest specjalne szkło hartowane, które przy niewielkiej grubości ma doskonałe właściwości wytrzymałości, przezroczystości i odporności na zarysowania. Ogólnie powłoka ta jest bardziej zaawansowana niż bardziej tradycyjne materiały stosowane w laptopach (takie jak matowe lub błyszczące tworzywo sztuczne), ale również kosztuje więcej; dlatego występuje głównie w dość drogich modelach z wyświetlaczami wysokiej klasy, w tym ekranami dotykowymi.

Jeśli chodzi o różne wersje takiej powłoki, różnią się one zarówno właściwościami ochronnymi, jak i szeregiem innych cech. Oto najbardziej aktualne obecnie opcje:

— Gorilla Glass v3. Najstarsza z aktualnych wersji została wydana w 2013 roku. Niemniej jednak nawet taka powłoka jest zauważalnie lepsza od tradycyjnego szkła (nie wspominając o plastiku) pod względem przejrzystości i odporności na zarysowania.

— Gorilla Glass NBT. Rówieśnica opisanej powyżej wersji v3, wydana w 2013 roku. Główną cechą jest to, że powłoka NBT została pierwotnie opracowana specjalnie dla laptopów z ekranami dotykowymi (podczas gdy wersja 3 została stworzona głównie z myślą o smartfonach). Producent deklaruje w szczególności 8-10 razy większą odporność na zarysowania niż zwykłe szkło (w tym zachowanie wytrzymałości w...przypadku pojawienia się zarysowań i zmniejszoną widoczność takich uszkodzeń), a także odporność na wstrząsy i małą wrażliwość na pojawienie się odcisków palców. Nie ma jednak danych na temat fundamentalnych różnic takiego szkła od zwykłego v3.

— Gorilla Glass v4. Wersja wydana w 2014 roku. Kluczową cechą przy opracowywaniu tej powłoki był nacisk na odporność na wstrząsy (podczas gdy poprzednie generacje skupiały się głównie na odporności na zarysowania). W efekcie szkło okazało się dwukrotnie mocniejsze niż w wersji 3, a jego grubość wynosi zaledwie 0,4 mm.

— Gorilla Glass v5. Ulepszenie "goryla", wydane w 2016 roku, w celu dalszego zwiększenia odporności na wstrząsy. Zdaniem twórców, szkło wersji v5 okazało się 1,8 razy mocniejsze od poprzednika, pozostało nienaruszone w 80% upadków z wysokości 1,6 m „twarzą w dół” na nierówną powierzchnię.

— Gorilla Glass v6. Wersja wprowadzona w 2018 roku. W przypadku tej powłoki deklarowany jest 2-krotny wzrost wytrzymałości w porównaniu z poprzednikami, a także odporność na wielokrotne upadki na twardą powierzchnię (w testach szkło v6 z powodzeniem wytrzymało 15 upadków z wysokości 1 m).

— Gorilla Glass v7. Corning Gorilla Glass v7 chroni ekran laptopa przed uderzeniami, upadkami i zarysowaniami. Ta generacja obiecuje wzrost odporności na upadki o około 150%, a odporności na zarysowania nawet o 200%.

— Gorilla Glass DX. Wersja pierwotnie stworzona dla smartwatchy i innych kompaktowych gadżetów; niezwykle rzadko się spotyka wśród laptopów - w niektórych modelach 2 w 1. Została wprowadzona w 2018 roku wraz z Gorilla Glass v6. Stwierdzono kluczowe ulepszenia tej wersji, w szczególności zwiększone właściwości antyrefleksyjne i wzrost poziomu kontrastu widzialnego obrazu o 50%; ta ostatnia cecha pozwala między innymi na zmniejszenie rzeczywistej jasności, a tym samym zużycia energii przez ekrany bez pogorszenia jakości obrazu.

Konkretny model procesora zainstalowanego w laptopie, a raczej oznaczenie procesora w ramach jego serii (patrz wyżej). Znając pełną nazwę procesora (serię i model), możesz znaleźć szczegółowe dane na jego temat (aż do praktycznych recenzji) i wyjaśnić jego możliwości.

Nazwa kodowa procesora zainstalowanego w laptopie.

Parametr ten charakteryzuje przede wszystkim generację, do której należy procesor i zastosowaną w nim mikroarchitekturę. Jednocześnie chipy o różnych nazwach kodowych mogą należeć do tej samej mikroarchitektury/generacji; w takich przypadkach różnią się innymi parametrami - pozycjonowaniem ogólnym, przynależnością do określonej serii (patrz wyżej), obecnością/brakiem określonych funkcji itp.

Aktualnie procesory Intel mają następujące nazwy kodowe: Coffee Lake, Comet Lake, Ice Lake, Tiger Lake, Jasper Lake, Alder Lake, Raptor Lake (13 gen.), Alder Lake-N, Raptor Lake Refresh (14 gen.), Meteor Lake (Series 1), Raptor Lake (Series 1). W przypadku AMD lista wygląda następująco: Zen 2 Renoir, Zen 2 Lucienne, Zen 3 Cezanne, Zen 3 Barcelo, Zen 3+ Rembrandt, Zen 3+ Rembrandt R, Zen 2 Mendocino..., Zen 3 Barcelo R, Zen 4 Dragon Range, Zen 4 Phoenix, Zen 4 Hawk Point.. Szczegółowe dane dotyczące różnych nazw kodowych można znaleźć w specjalnych źródłach.