Porównanie Lenovo LOQ 15IRH8 [15IRH8 82XV009WPB] vs MSI Cyborg 15 A12VF [A12VF-219XCZ]

- Błyszcząca. Błyszcząca powierzchnia poprawia ogólną jakość obrazu: przy pozostałych warunkach równych obraz na takim ekranie wygląda jaśniej i bardziej kolorowo niż na matowym. Z drugiej strony na takiej powierzchni bardzo zauważalne są zanieczyszczenia, a w jasnym otoczeniu pojawia się na niej dużo odblasków, które mogą mocno przeszkadzać w oglądaniu. Dlatego zamiast klasycznego połysku w laptopach coraz częściej stosuje się antyrefleksyjną wersję takiej powłoki (patrz poniżej). Niemniej jednak ta opcja nadal nie traci na popularności: kosztuje nieco mniej niż powłoka antyrefleksyjna, a przy miękkim, stosunkowo słabym oświetleniu może nawet zapewnić przyjemniejszy dla oka obraz.

- Matowa. Matowa powłoka jest niedroga i nie powoduje odblasków, nawet przy dość jasnym oświetleniu. Z drugiej strony obraz na takim ekranie okazuje się zauważalnie ciemniejszy niż na podobnym błyszczącym wyświetlaczu. Jednak ten szczegół można skompensować różnymi rozwiązaniami konstrukcyjnymi (przede wszystkim dobrym zapasem jasności); więc tę opcję można znaleźć we wszystkich kategoriach nowoczesnych laptopów - od niedrogich modeli do pracy z dokumentami po najlepsze konfiguracje do gier.

- Błyszcząca (antyrefleksyjna). Odmiana opisanej powyżej błyszczącej powłoki, mająca na celu ograniczenie odblasków z zewnętrznych źródeł światła. Takie ekrany naprawdę odbijają zauważalni...e mniej niż tradycyjne błyszczące (lub nawet nie dają odblasków); jednocześnie pod względem jakości obrazu są co najmniej lepsze od matowych. Więc to właśnie ten rodzaj powłoki jest obecnie najbardziej popularny.

Maksymalna jasność, jaką może zapewnić ekran laptopa.

Im jaśniejsze światło otoczenia, tym jaśniejszy musi być ekran laptopa, w przeciwnym razie obraz na nim może być trudny do odczytania. I odwrotnie, przy słabym świetle otoczenia wysoka jasność nie jest konieczna - powoduje duże obciążenie oczu (jednak w tym przypadku wszystkie współczesne laptopy są wyposażone w kontrolę jasności). W związku z tym im wyższy wskaźnik ten, tym bardziej uniwersalny jest ekran, tym szerszy jest zakres warunków, w których można go efektywnie używać. Wadą tych korzyści jest wzrost ceny i zużycia energii.

Jeśli chodzi o konkretne wartości, wiele współczesnych laptopów ma jasność 250 – 300 cd/m2 lub nawet mniej. To wystarcza do pracy przy sztucznym oświetleniu o średniej intensywności, lecz przy jasnym naturalnym świetle mogą już wystąpić problemy z widocznością. Do użytku przy słonecznej pogodzie (szczególnie na zewnątrz) pożądany jest zapas jasności co najmniej 300 – 350 cd/m2. A w najbardziej zaawansowanych modelach parametr ten może wynosić 350 – 400 cd/m2, 401 – 500 cd/m2 a nawet ponad 500 cd/m2.

Kontrast ekranu zainstalowanego w laptopie.

Kontrast to największa różnica w jasności między najjaśniejszą bielą a najciemniejszą czernią, jaką można uzyskać na jednym ekranie. Jest zapisywany jako współczynnik, na przykład rzędu 560:1; przy czym im wyższa pierwsza liczba, tym wyższy kontrast, tym bardziej zaawansowany jest ekran i tym lepszą jakość obrazu można na nim osiągnąć. Jest to szczególnie zauważalne przy dużych różnicach w jasności w obrębie jednej klatki: przy niskim kontraście pojedyncze szczegóły znajdujące się w najciemniejszych lub najjaśniejszych obszarach obrazu mogą zostać utracone, zwiększenie kontrastu pozwala w pewnym stopniu wyeliminować to zjawisko. Wadą tych korzyści jest zwiększony koszt.

Osobno należy podkreślić, że w tym przypadku wskazany jest tylko kontrast statyczny - różnica osiągana w ramach jednej klatki podczas normalnej pracy, przy stałej jasności i bez użycia specjalnych technologii. W celach reklamowych niektórzy producenci mogą również podawać dane o tzw. kontraście dynamicznym - można go mierzyć w bardzo imponujących liczbach (siedmiocyfrowych lub więcej). Warto jednak skupić się przede wszystkim na statycznym kontraście - to podstawowa cecha każdego wyświetlacza.

Jeśli chodzi o konkretne wartości, nawet na najbardziej zaawansowanych ekranach wartość ta nie przekracza 2000:1. Ogólnie rzecz biorąc, współczesne laptopy mają raczej niski kontrast - zakłada się, że do zadań wymagających bardziej zaawansowa...nych właściwości obrazu rozsądniej jest użyć ekranu zewnętrznego (monitora lub telewizora).

Laptop wyposażony w obsługę technologii NVIDIA G-Sync.

Funkcja ta jest dostępna tylko w modelach z dedykowanymi kartami graficznymi NVIDIA. Służy do dopasowania liczby klatek na sekundę ekranu i liczby klatek na sekundę sygnału przychodzącego, aby te częstotliwości były zgodne. Pozwala to uniknąć migotania, drgań i innych defektów obrazu, które mogą wystąpić z powodu braku synchronizacji. Funkcja ta jest szczególnie przydatna w grach, w których liczba klatek na sekundę sygnału wideo może zmieniać się w zależności od obciążenia rdzenia graficznego; w rzeczywistości większość laptopów z G-Sync jest specjalnie przeznaczona do gier.

Podobne rozwiązanie dla kart graficznych AMD nazywa się FreeSync.

Każda seria łączy w sobie układy, które są podobne pod względem ogólnego poziomu, przeznaczenia, a często także indywidualnych cech szczególnych. Jednocześnie większość serii zawiera procesory kilku generacji na raz, które mogą się znacznie różnić pod względem ich rzeczywistych właściwości. Warto zauważyć, że do niedawna w laptopach instalowano wyłącznie procesory firmy AMD lub Intel – do czasu, gdy w 2020 roku firma Apple wprowadziła swój własny układ Apple M1 (z odświeżonymi wersjami Apple M1 Pro i Apple M1 Max), Apple M2 (2022 rok) z wydajnymi układami M2 Pro, M2 Max i Apple M3, M3 Pro, M3 Max (2023 rok). Aktualnie w laptopach występują głównie następujące serie:

— AMD Ryzen 3. Najtańsza seria układów AMD z rodziny Ryzen (Ryzen 3, Ryzen 5, Ryzen 7 i Ryzen 9) wykorzystujących mikroarchitekturę Zen. Pod względem ogólnej konstrukcji Ryzen 3 są podobne do swoich "starszych braci", ale połowa rdzeni obliczeniowych jest w nich dezaktywowana. Jest jednak dość zaawansow...ana i można ją znaleźć nawet w ultrabookach.

— Ryzen 5. Druga seria procesorów opartych na architekturze Zen to tańsza alternatywa dla układów Ryzen 7. Układy Ryzen 5 mają nieco skromniejsze specyfikacje (w szczególności niższą częstotliwość taktowania i, w niektórych modelach, pamięć podręczną L3). Poza tym są one całkowicie podobne do „siódemki” i są również pozycjonowane jako wysokowydajne układy do gier i stacji roboczych. Szczegółowe informacje można znaleźć w „Ryzen 7” poniżej.

— Ryzen 7. Pierwsza seria procesorów firmy AMD opartych na mikroarchitekturze Zen. Została wprowadzona w marcu 2017 roku. Ogólnie rzecz biorąc, układy Ryzen (wszystkie serie) są sprzedawane jako zaawansowane rozwiązania dla graczy, programistów, grafików i edytorów wideo. Jedną z głównych różnic między Zen a poprzednimi mikroarchitekturami jest zastosowanie współbieżnej wielowątkowości, co znacznie zwiększyło liczbę operacji na sekundę przy tej samej częstotliwości taktowania. Ponadto każdy rdzeń otrzymał własną jednostkę obliczeniową zmiennoprzecinkową, wzrosła prędkość pamięci podręcznej pierwszego poziomu, a ilość pamięci podręcznej L3 w układach Ryzen 7 wynosi nominalnie 16 MB.

— Atom. Procesory specjalnie zaprojektowane przez firmę Intel dla urządzeń mobilnych (w tym do smartfonów). Stosowane są głównie w ultrakompaktowych laptopach.

— Core M. Procesory przeznaczone dla urządzeń przenośnych (w szczególności ultrakompaktowych laptopów) i charakteryzujące się wyjątkowo niskim rozpraszaniem ciepła, pozwalającym na zastosowanie układów pasywnego chłodzenia. Zostały zaprezentowane w 2014 roku jako pierwsze seryjne układy z procesem technologicznym 14 nm.

— Celeron. Najtańsza seria w aktualnej linii procesorów Intel do komputerów stacjonarnych. Jednak najnowsze generacje mają zintegrowaną grafikę.

— Pentium. Niedrogie procesory do komputerów stacjonarnych firmy Intel, nieco przewyższające Celerona pod względem specyfikacji, jednak nieco gorsze od Core i3. Posiadają również wbudowaną grafikę.

— Procesor. Linia procesorów klasy podstawowej, która w obecnej hierarchii Intela poprzedza rodzinę Core i3. Takie chipsety spotyka się w laptopach klasy podstawowej przeznaczonych do codziennego użytku domowego lub biurowego, a także do niewymagających gier.

— Core i3. Seria procesorów klasy podstawowej i średniej, najtańsza seria z rodziny Core ix, jednak przewyższająca serie Pentium i Celeron pod względem specyfikacji.

— Core i5. Seria procesorów średniej klasy, zarówno ogólnie, jak i w ramach rodziny Core ix. Architektura jest dwu- lub czterordzeniowa, mają pamięć podręczną trzeciego poziomu, wiele modeli jest również wyposażonych w zintegrowany układ graficzny.

— Core i7. Seria wydajnych procesorów; przed i9 była najbardziej zaawansowaną w rodzinie „Core i”. Układy Core i7 mają co najmniej 4 rdzenie, dużą pamięć podręczną trzeciego poziomu i zintegrowaną grafikę.

— Core i9. Najwyższej klasy procesory wydane w 2017 roku; najmocniejsza linia procesorów do laptopów klasy konsumenckiej w momencie jej wprowadzenia, przewyższająca układy Core i7 pod tym względem. Mają od 6 rdzeni i dużą pamięć podręczną trzeciego poziomu.

— Core Ultra 5. Transformacja popularnej serii procesorów mobilnych ze średniej półki Intel Core i5, która otrzymała dopisek Ultra od końca 2023 roku – kiedy zadebiutowała generacja chipsetów Meteor Lake. Główną cechą procesorów Core Ultra 5 jest osobny NPU, który daje przewagę podczas pracy z AI.

— Core Ultra 7. Pre-topowa seria wysokowydajnych procesorów mobilnych firmy Intel, która pod koniec 2023 roku zastąpiła rodzinę Core i7 (wraz z pojawieniem się nowej generacji chipsetów Meteor Lake). Koprocesor neuronowy odpowiedzialny za przyspieszanie działania algorytmów sztucznej inteligencji stał się obowiązkowym atrybutem modeli Ultra.

— Core Ultra 9. Linia najpotężniejszych procesorów do laptopów firmy Intel, wypuszczona na rynek pod koniec 2023 roku w celu zastąpienia rodziny Core i9. Premiera modeli Ultra miała miejsce w generacji chipsetów Meteor Lake. Charakterystyczną cechą Intel Core Ultra 9 jest obecność oddzielnej jednostki NPU poprawiającej efektywność wykorzystania modeli sztucznej inteligencji.

— Apple. Seria procesorów firmy Apple, wprowadzona w listopadzie 2020 roku wraz z następną generacją MacBooka, MacBooka Air i MacBooka Pro. W bazowych konfiguracjach procesory wyposażone są w 8 rdzeni - 4 wydajne i 4 oszczędne; te drugie, zdaniem ich twórców, zużywają 10 razy mniej energii niż te pierwsze. To, w połączeniu z pięcionanometrowym procesem technologicznym, zaowocowało bardzo wysoką energooszczędnością i jednocześnie wydajnością. Warto też zaznaczyć, że procesory z tej serii wykonane są według schematu system-on-chip: pojedynczy moduł łączy w sobie procesor, kartę graficzną, pamięć RAM (w pierwszych modelach - 8 lub 16 GB), półprzewodnikowy dysk NVMe i niektóre inne komponenty (w szczególności kontrolery Thunderbolt 4).

Konkretny model procesora zainstalowanego w laptopie, a raczej oznaczenie procesora w ramach jego serii (patrz wyżej). Znając pełną nazwę procesora (serię i model), możesz znaleźć szczegółowe dane na jego temat (aż do praktycznych recenzji) i wyjaśnić jego możliwości.

Nazwa kodowa procesora zainstalowanego w laptopie.

Parametr ten charakteryzuje przede wszystkim generację, do której należy procesor i zastosowaną w nim mikroarchitekturę. Jednocześnie chipy o różnych nazwach kodowych mogą należeć do tej samej mikroarchitektury/generacji; w takich przypadkach różnią się innymi parametrami - pozycjonowaniem ogólnym, przynależnością do określonej serii (patrz wyżej), obecnością/brakiem określonych funkcji itp.

Aktualnie procesory Intel mają następujące nazwy kodowe: Coffee Lake, Comet Lake, Ice Lake, Tiger Lake, Jasper Lake, Alder Lake, Raptor Lake (13 gen.), Alder Lake-N, Raptor Lake Refresh (14 gen.), Meteor Lake (Series 1), Raptor Lake (Series 1). W przypadku AMD lista wygląda następująco: Zen 2 Renoir, Zen 2 Lucienne, Zen 3 Cezanne, Zen 3 Barcelo, Zen 3+ Rembrandt, Zen 3+ Rembrandt R, Zen 2 Mendocino..., Zen 3 Barcelo R, Zen 4 Dragon Range, Zen 4 Phoenix, Zen 4 Hawk Point.. Szczegółowe dane dotyczące różnych nazw kodowych można znaleźć w specjalnych źródłach.

Liczba rdzeni w procesorze laptopa.

Rdzeń jest częścią procesora przeznaczoną do przetwarzania jednego strumienia instrukcji (a czasem więcej, dla takich modeli patrz „Liczba wątków”). Obecnie laptopy mogą być wyposażone w następujące procesory: 2-rdzeniowe, 4-rdzeniowe< /a>, 6-rdzeniowe, 8-rdzeniowe, 10-rdzeniowe, 12-rdzeniowe, 14-rdzeniowe.

Teoretycznie więcej rdzeni oznacza lepszą wydajność - szczególnie w przypadku równoległych zadań obliczeniowych lub podczas jednoczesnego przetwarzania wielu zadań wymagających dużej ilości zasobów. Jednak w praktyce jest to prawdą tylko „przy pozostałych warunkach równych” - to znaczy przy podobnej mikroarchitekturze, częstotliwości zegara, wielkości pamięci podręcznej i innych kluczowych parametrach. Jednocześnie współczesne procesory mogą tak bardzo różnić się tymi parametrami, że większa liczba rdzeni sama w sobie nie oznacza wyższej wydajności. Jest to szczególnie prawdziwe w przypadku układów dwu- i czterordzeniowych: procesor na poziomie mobilnym (na przykład Snapdragon, patrz „Seria procesorów”) z 4 rdzeniami może mieć gorsze możliwości niż dwurdzeniowy układ z serii komputerów stacjonarnych (taki jak Core i3 lub i5..., które są często używane w laptopach uniwersalnych o „optymalnych” specyfikacjach do różnych zadań). Dlatego oceniając procesory z 2 lub 4 rdzeniami, należy przede wszystkim przyjrzeć się ogólnym specyfikacjom i pozycjonowaniu. Jednak obecność sześciu, ośmiu, a nawet więcej niż dziesięciu rdzeni jest prawie na pewno oznaką potężnego procesora wysokiej jakości; taki sprzęt jest typowy głównie dla zaawansowanych laptopów gamingowych i profesjonalnych.

Częstotliwość taktowania procesora zainstalowanego w laptopie (dla procesorów wielordzeniowych częstotliwość poszczególnych rdzeni).

Teoretycznie wyższa częstotliwość taktowania ma pozytywny wpływ na wydajność, ponieważ pozwala procesorowi wykonać więcej operacji w ciągu jednostki czasu. Jednak w praktyce możliwości procesora zależą od wielu innych specyfikacji - przede wszystkim od serii, do której należy (patrz wyżej). Zdarza się nawet, że z dwóch chipów ten „wolniejszy” okazuje się wydajniejszy. Mając to na uwadze, sensowne jest porównywanie według częstotliwości taktowania tylko procesorów z tej samej serii, a najlepiej również z tej samej generacji; a laptop w całości należy oceniać na podstawie ogólnych specyfikacji systemu i testów porównawczych (patrz poniżej).