Porównanie Dell XPS 13 Plus 9320 [PXYPR] vs Microsoft Surface Laptop 5 15 inch [RIP-00001]

Przekątna ekranu laptopa.

Im większy ekran, tym wygodniejszy laptop do oglądania filmów w wysokiej rozdzielczości, nowoczesnych gier, pracy z wielkoformatowymi materiałami graficznymi itp. Duże ekrany są szczególnie ważne w przypadku modeli multimedialnych i gamingowych. Z drugiej strony przekątna ekranu wpływa bezpośrednio na wymiary i koszt całego urządzenia. Jeśli więc kluczowa jest przenośność, warto zwrócić uwagę na stosunkowo małe rozwiązania; zwłaszcza, że większość nowoczesnych laptopów ma wyjścia wideo, takie jak HDMI lub DisplayPort i umożliwia podłączenie wielkoformatowych monitorów zewnętrznych.

Wobec tego rzeczywiste maksimum dla dzisiejszych laptopów wynosi 17" (17,3"); jednakże większe urządzenia (18") zaczęły ponownie się pojawiać na półkach sklepowych. Standardowy wariant dla laptopów ogólnego przeznaczenia to 15"(15,6 "), rzadziej 16", przekątna 13"(13,3") lub 14" jest uważany za mały według standardów dla takich urządzeń. A ekrany o mniejszych rozmiarach można spotkać głównie w specyficznych kompaktowych typach laptopów - ultrabookach, 2 w 1, laptopach konwertowalnych, netbookach; wśród takich urządzeń są rozwiązania o przekątnej 12", 11", a nawet ...>10" i mniej.

Technologia, według której wykonana jest matryca laptopa.

Najbardziej rozpowszechnione w naszych czasach są matryce typu TN+film, IPS i *VA; rzadziej spotykane są ekrany typu OLED, AMOLED, QLED, miniLED, a także bardziej specyficzne rozwiązania, takie jak LTPS czy IGZO. Oto bardziej szczegółowy opis wszystkich tych rodzajów:

— TN-film. Najstarsza, najprostsza i najtańsza obecnie technologia. Kluczowe zalety tego typu wyświetlaczy to niski koszt i doskonały czas reakcji. Z drugiej strony takie matryce nie wyróżniają się wysoką jakością obrazu: jasność, dokładność kolorów i kąty widzenia ekranów TN-film są na średnim poziomie. Te wskaźniki są wystarczające do pracy z dokumentami, przeglądania stron internetowych, większości gier itp. Jednak w przypadku poważniejszych zadań wymagających wysokiej jakości i dokładnego obrazu (na przykład designu lub korekcji kolorów zdjęcia/wideo) takie ekrany są prawie bezużyteczne. Wobec tego matryce TN-film są obecnie stosunkowo rzadkie, głównie wśród niedrogich laptopów; bardziej zaawansowane urządzenia wyposażone są w ekrany lepszej jakości, najczęściej IPS.

— IPS (In-Plane Switching). Najpopularniejszy rodzaj matrycy do laptopów ze średniej i wyższej półki cenowej; jednak coraz...częściej występuje w niedrogich modelach, a w przypadku laptopów konwertowalnych i urządzeń „2 w 1” (patrz „Rodzaj”) jest to prawie standardowa opcja. Ekrany tego typu są zauważalnie lepsze od TN-film pod względem jakości „obrazka”: dają jasny, dokładny i bogaty obraz, który prawie się nie zmienia przy zmianie kąta widzenia. Ponadto technologia ta zapewnia szeroką gamę kolorów zgodnie z różnymi specjalnymi standardami (patrz poniżej) i jest odpowiednia do tworzenia wyświetlaczy z zaawansowanymi funkcjami, takimi jak obsługa HDR lub certyfikacja Pantone / CalMAN (patrz również poniżej). Początkowo matryce IPS były drogie i miały niską szybkość reakcji; jednak w naszych czasach stosuje się różne modyfikacje tej technologii, w których te wady są w pełni lub częściowo kompensowane. Jednocześnie różne modyfikacje mogą różnić się cechami praktycznymi: na przykład niektóre zostały stworzone z myślą o maksymalnej wiarygodności obrazu, inne wyróżniają się przystępnym kosztem itp. Więc warto osobno wyjaśnić faktyczne specyfikacje ekranu IPS przed zakupem - zwłaszcza jeśli laptop ma być używany do określonych zadań, w których jakość obrazu ma kluczowe znaczenie.

— *VA. Różne modyfikacje matryc typu „Vertical Alignment”: MVA, PVA, Super PVA, ASVA itp. Różnice między tymi technologiami dotyczą głównie nazwy i producenta. Początkowo matryce tego typu zostały opracowane jako kompromis między IPS (wysokiej jakości, jednak drogą i wolną) a TN-film (szybką, niedrogą, jednak skromną pod względem jakości obrazu). W rezultacie ekrany *VA okazały się tańsze niż IPS i bardziej zaawansowane niż TN-film - mają dobre odwzorowanie kolorów, głęboką czerń i szerokie kąty widzenia. Jednocześnie należy zauważyć, że balans kolorów obrazu na takim wyświetlaczu zmienia się nieco wraz ze zmianą kąta widzenia. Utrudnia to stosowanie matryc *VA w profesjonalnych pracach z kolorem. Ogólnie ta opcja jest przeznaczona głównie dla tych, którzy nie potrzebują idealnej dokładności odwzorowania kolorów, a jednocześnie chcą widzieć jasny i kolorowy obraz.

— OLED. Matryce oparte na tzw. organicznych diodach elektroluminescencyjnych. Kluczową cechą takich wyświetlaczy jest to, że w nich każdy piksel sam jest źródłem światła (w odróżnieniu od klasycznych ekranów LCD, w których podświetlenie jest wykonywane osobno). Ta zasada konstrukcyjna w połączeniu z szeregiem innych rozwiązań zapewnia doskonałą jasność, kontrast i odwzorowanie kolorów, bogatą czerń, najszersze kąty widzenia oraz niewielką grubość samych ekranów. Z drugiej strony, matryce OLED do laptopów w większości okazują się dość drogie i „żarłoczne” pod względem zużycia energii, a także zużywają się nierównomiernie: im częściej i jaśniej piksel się świeci, tym szybciej traci swoje właściwości (jednak zjawisko to staje się zauważalne dopiero po kilku latach intensywnego użytkowania). Ponadto z wielu powodów takie ekrany są uważane za nieodpowiednie do stosowania w grach. Wobec tego matryce tego typu są obecnie rzadko spotykane - głównie w wybranych laptopach klasy high-end zaprojektowanych do profesjonalnej pracy z kolorem i posiadających odpowiednie funkcje, takie jak obsługa HDR, rozbudowana przestrzeń barw i/lub certyfikacja Pantone / CalMAN (patrz poniżej ).

— AMOLED. Typ matryc na organicznych diodach elektroluminescencyjnych, stworzony przez firmę Samsung (jednak jest też używany przez innych producentów). Pod względem głównych cech zbliżony jest do innych typów matryc OLED (patrz wyżej): z jednej strony pozwala na uzyskanie doskonałej jakości obrazu, z drugiej jest drogi i nierównomiernie się zużywa. Jednocześnie ekrany AMOLED mają jeszcze bardziej zaawansowaną wydajność odwzorowania kolorów w połączeniu z lepszą optymalizacją zużycia energii. A niskie rozpowszechnienie tej technologii wynika głównie z tego, że została pierwotnie stworzona dla smartfonów i dopiero niedawno (od 2020 roku) zaczęła być używana w laptopach.

— MiniLED. System podświetlenia ekranu na podłożu z miniaturowych diod LED o wielkości około 100-200 mikronów (µm). Na tej samej płaszczyźnie wyświetlacza udało się kilkukrotnie zwiększyć liczbę diod, a ich macierz rozmieszczono bezpośrednio za samą matrycą. Główną zaletą technologii miniLED można nazwać dużą liczbę stref lokalnego zaciemniania, co w sumie daje lepszą jasność, kontrast i bardziej nasycone kolory z głęboką czernią. Ekrany MiniLED uwalniają potencjał technologii High Dynamic Range (HDR), są odpowiednie dla grafików i twórców treści cyfrowych.

— QLED. Matryce „kropek kwantowych” z przeprojektowanym systemem podświetlenia LED. W szczególności przewiduje zastąpienie wielowarstwowych filtrów barwnych specjalną cienkowarstwową powłoką nanocząstek. Zamiast tradycyjnych białych diod LED panele QLED wykorzystują niebieskie diody LED. W rezultacie kompleks konstruktywnych innowacji pozwala osiągnąć wyższy próg jasności, nasycenia kolorów, ogólną poprawę jakości odwzorowania kolorów, przy jednoczesnym zmniejszeniu grubości ekranu i zmniejszeniu zużycia energii. Druga strona medalu matryc QLED — nietani koszt.

— PLS. Typ matrycy opracowany jako alternatywa dla opisanego powyżej IPS i według niektórych doniesień jest jedną z jego modyfikacji. Takie matryce charakteryzują się również wysoką jakością odwzorowania kolorów i dobrą jasnością; ponadto zalety PLS to dobra przydatność do ekranów o wysokiej rozdzielczości (ze względu na dużą gęstość pikseli), a także niższy koszt niż większości modyfikacji IPS oraz niskie zużycie energii. Jednocześnie szybkość reakcji takich ekranów nie jest zbyt duża.

— LTPS. Zaawansowany typ matryc TFT oparty na tzw. niskotemperaturowym krzemie polikrystalicznym. Takie matryce mają wysoką jakość odwzorowania kolorów, a także świetnie sprawdzają się w ekranach o dużej gęstości pikseli - innymi słowy, mogą służyć do tworzenia małych wyświetlaczy o bardzo wysokiej rozdzielczości. Kolejną zaletą jest to, że część elektroniki sterującej można wbudować bezpośrednio w matrycę, zmniejszając całkowitą grubość ekranu. Z drugiej strony matryce LTPS są trudne w produkcji i drogie, dlatego spotyka się je głównie w laptopach klasy premium.

— IGZO. Technologia konstruowania wyświetlaczy LCD z wykorzystaniem materiału półprzewodnikowego na bazie tlenków indu, galu i cynku (w odróżnieniu od bardziej tradycyjnych opcji opartych na amorficznym krzemie). Technologia ta zapewnia szybki czas reakcji, niskie zużycie energii i bardzo wysoką jakość odwzorowania kolorów; ponadto osiąga wysoką gęstość pikseli, dzięki czemu dobrze nadaje się do ekranów o ultra wysokiej rozdzielczości. Jednak na razie takie wyświetlacze w laptopach są niezwykle rzadkie. Tłumaczy się to zarówno wysokim kosztem, jak i faktem, że do produkcji matryc IGZO używa się dość rzadkich metali, co utrudnia produkcję na dużą skalę.

Rozdzielczość wyświetlacza zainstalowanego w laptopie - czyli rozmiar ekranu w pikselach w poziomie i w pionie.

Z jednej strony, wysoka rozdzielczość daje ostrzejsze i bardziej szczegółowe obrazy; z drugiej strony — zwiększa koszt laptopa. To ostatnie wiąże się nie tylko z kosztem samych wyświetlaczy, ale także z tym, że do efektywnej pracy przy wysokich rozdzielczościach potrzebne jest odpowiednie wyposażenie (przede wszystkim karta graficzna). Jest to szczególnie prawdziwe w grach; więc jeśli szuka się laptopa z ekranem o wysokiej rozdzielczości, który potrafi skutecznie sprawdzać się w nowoczesnych grach, warto zwrócić uwagę nie tylko na specyfikacje wyświetlania, ale także na inne dane (rodzaj i parametry karty graficznej, wyniki testów, możliwość współpracy z niektórymi grami — patrz poniżej). Z drugiej strony, jeśli urządzenie ma być używane do prostych zadań, takich jak praca z dokumentami, surfowanie po Internecie i oglądanie filmów, można zignorować parametry wyposażenia: w każdym przypadku są one tak dobrane, aby laptop na pewno poradził sobie z takimi zadaniami przy pełnej rozdzielczości "natywnego" ekranu.

Jeśli chodzi o konkretne wartości rozdzielczości, obecne opcje można podzielić na 4 główne grupy: HD (720), Full HD (1080), Quad HD i UltraHD 4K. Oto bardziej szczegółowy opis:

— HD (720). Ta ka...tegoria zwykle obejmuje wszystkie wyświetlacze o rozmiarze pionowym mniejszym niż 1080 pikseli. Najpopularniejsza rozdzielczość HD we współczesnych laptopach to 1366x768; w urządzeniach o przekątnej większej niż 15,6" rozdzielczość 1600x900 jest również często spotykana. Inne wartości są dość egzotyczne i rzadko używane. Ogólnie ekrany tego standardu są obecnie typowe głównie dla laptopów klasy podstawowej.

— Full HD (1080). Początkowo standard Full HD przewiduje rozmiar klatki 1920×1080 i jest to rozdzielczość najczęściej stosowana w ekranach laptopów z tej kategorii. Jednak oprócz tego inne opcje rozdzielczości są również odnoszone do tego formatu, w którym rozmiar pionowy wynosi co najmniej 1080 pikseli, ale nie osiąga 1440 pikseli. Na przykład 1920x1200 i 2560x1080. Ogólnie rzecz biorąc, wyświetlacze Full HD zapewniają dobrą równowagę między kosztami, jakością obrazu i wymaganiami sprzętowymi laptopa. Z tego powodu w naszych czasach są one niezwykle rozpowszechnione; matryce tego standardu można spotkać nawet w niedrogich urządzeniach, choć przeważnie są one nadal wykorzystywane w bardziej zaawansowanych sprzętach.

— Quad HD. Opcja przejściowa między popularnym Full HD 1080 (patrz wyżej) a wysokiej klasy i drogim UltraHD 4K. Rozmiar takich ekranów w pionie zaczyna się od 1440 pikseli i może dochodzić do 2000 pikseli. Warto dodać, że rozdzielczości QuadHD są szczególnie popularne w laptopach Apple; najczęściej takie urządzenia mają ekrany 2560x1600, chociaż są inne opcje.

— UltraHD 4K. Najbardziej zaawansowany standard we współczesnych laptopach. Rozmiar takich ekranów w pionie wynosi nie mniej niż 2160 pikseli (do 2400 w niektórych konfiguracjach); klasyczna rozdzielczość współczesnej matrycy UltraHD to 3840x2160, ale są też inne wartości. W każdym razie wyświetlacz 4K pozwala jednak na zapewnienie wysokiej jakości obrazu, i kosztuje odpowiednio - w tym ze względu na wysokie wymagania dotyczące karty graficznej; ponadto do pracy z wysokimi rozdzielczościami wygodniej jest podłączyć zewnętrzny monitor do laptopa. W związku z tym takie ekrany są stosunkowo rzadko używane, głównie wśród laptopów klasy premium.

Czas reakcji ekranu na sygnał sterujący - czyli czas pomiędzy pojawieniem się takiego sygnału na matrycy a przełączeniem pikseli w określony tryb.

Teoretycznie im krótszy czas reakcji, tym lepiej ekran radzi sobie z dynamicznymi scenami, tym większą liczbę klatek można na nim osiągnąć. Jednocześnie należy zauważyć, że prawie wszystkie współczesne matryce mają wystarczającą szybkość reakcji, aby skutecznie przetwarzać klasyczną częstotliwość klatek 60 Hz, co w większości przypadków jest wystarczające. Warto więc zwracać uwagę na parametr ten przede wszystkim wtedy, kiedy kupuje się zaawansowany model gamingowy, którego ekran działa z częstotliwością klatek większą niż 60 Hz. W innych przypadkach czas reakcji często w ogóle nie jest wskazywany.

Maksymalna jasność, jaką może zapewnić ekran laptopa.

Im jaśniejsze światło otoczenia, tym jaśniejszy musi być ekran laptopa, w przeciwnym razie obraz na nim może być trudny do odczytania. I odwrotnie, przy słabym świetle otoczenia wysoka jasność nie jest konieczna - powoduje duże obciążenie oczu (jednak w tym przypadku wszystkie współczesne laptopy są wyposażone w kontrolę jasności). W związku z tym im wyższy wskaźnik ten, tym bardziej uniwersalny jest ekran, tym szerszy jest zakres warunków, w których można go efektywnie używać. Wadą tych korzyści jest wzrost ceny i zużycia energii.

Jeśli chodzi o konkretne wartości, wiele współczesnych laptopów ma jasność 250 – 300 nitów lub nawet mniej. To wystarcza do pracy przy sztucznym oświetleniu o średniej intensywności, lecz przy jasnym naturalnym świetle mogą już wystąpić problemy z widocznością. Do użytku przy słonecznej pogodzie (szczególnie na zewnątrz) pożądany jest zapas jasności co najmniej 300 – 350 nitów. A w najbardziej zaawansowanych modelach parametr ten może wynosić 350 – 400 nitów, 401 – 500 nitów a nawet ponad 500 nitów.

Kontrast ekranu zainstalowanego w laptopie.

Kontrast to największa różnica w jasności między najjaśniejszą bielą a najciemniejszą czernią, jaką można uzyskać na jednym ekranie. Jest zapisywany jako współczynnik, na przykład rzędu 560:1; przy czym im wyższa pierwsza liczba, tym wyższy kontrast, tym bardziej zaawansowany jest ekran i tym lepszą jakość obrazu można na nim osiągnąć. Jest to szczególnie zauważalne przy dużych różnicach w jasności w obrębie jednej klatki: przy niskim kontraście pojedyncze szczegóły znajdujące się w najciemniejszych lub najjaśniejszych obszarach obrazu mogą zostać utracone, zwiększenie kontrastu pozwala w pewnym stopniu wyeliminować to zjawisko. Wadą tych korzyści jest zwiększony koszt.

Osobno należy podkreślić, że w tym przypadku wskazany jest tylko kontrast statyczny - różnica osiągana w ramach jednej klatki podczas normalnej pracy, przy stałej jasności i bez użycia specjalnych technologii. W celach reklamowych niektórzy producenci mogą również podawać dane o tzw. kontraście dynamicznym - można go mierzyć w bardzo imponujących liczbach (siedmiocyfrowych lub więcej). Warto jednak skupić się przede wszystkim na statycznym kontraście - to podstawowa cecha każdego wyświetlacza.

Jeśli chodzi o konkretne wartości, nawet na najbardziej zaawansowanych ekranach wartość ta nie przekracza 2000:1. Ogólnie rzecz biorąc, współczesne laptopy mają raczej niski kontrast - zakłada się, że do zadań wymagających bardziej zaawansowa...nych właściwości obrazu rozsądniej jest użyć ekranu zewnętrznego (monitora lub telewizora).

Przestrzeń barw matrycy laptopa zgodnie z modelem przestrzeni barw Rec.709 lub sRGB.

Przestrzeń barw opisuje zakres barw, który można wyświetlić na ekranie. Podaje się w procentach, ale nie w odniesieniu do całego widma widocznych barw, ale w odniesieniu do warunkowej przestrzeni barw (modelu przestrzeni barw). Wynika to z faktu, że żaden nowoczesny ekran nie jest w stanie wyświetlić wszystkich barw widocznych dla ludzi. Niemniej jednak im większa przestrzeń barw, tym szersze możliwości ekranu, tym lepsze jest jego odwzorowanie barw.

W szczególności sRGB i Rec. 709 to najpopularniejsze z dzisiejszych modeli przestrzeni barw; mają ten sam zakres i różnią się tylko obszarem zastosowania (sRGB używa się w komputerach, Rec. 709 - w HDTV). Dlatego im bliższa przestrzeń barw jest 100%, tym dokładniej barwy na ekranie będą odpowiadać barwom, które zostały pierwotnie wymyślone przez twórcę filmu, gry itp. Jednocześnie należy pamiętać, że taka dokładność nie jest szczególnie potrzebna w codziennym użytkowaniu - ma kluczowe znaczenie tylko do profesjonalnej pracy z kolorem; i nawet w takich przypadkach wygodniej jest kupić osobny monitor z szeroką przestrzenią barw do laptopa niż szukać laptopa z wysokiej jakości (i odpowiednio drogą) matrycą.

Format technologii HDR obsługiwany przez laptop.

Ta technologia ma na celu rozszerzenie zakresu jasności odtwarzanego przez ekran laptopa; innymi słowy, ekran HDR będzie wyświetlać jaśniejszą biel i ciemniejszą czerń niż zwykła matryca. W praktyce może to znacznie poprawić jakość obrazu. Po pierwsze, rozszerzenie zakresu dynamicznego przyczynia się do jasności i wierności kolorów na ekranie; po drugie, widoczność szczegółów w bardzo jasnych lub bardzo ciemnych obszarach kadru zostaje zachowana (podczas gdy na konwencjonalnym ekranie takie szczegóły często „topią się” w jednolitej bieli lub czerni).

Należy pamiętać, że do pełnego wykorzystania tej funkcji potrzebny jest nie tylko laptop z HDR, ale także odpowiednia treść (pliki wideo nagrane w HDR, gry obsługujące tę technologię itp.). Ponadto laptop musi obsługiwać format HDR używany przez odtwarzaną treść. Obecnie można znaleźć następujące opcje:

- HDR10. Historycznie pierwszy z konsumenckich formatów HDR, mniej zaawansowany niż opisane poniżej, ale niezwykle rozpowszechniony. W szczególności HDR10 jest obsługiwany przez prawie wszystkie serwisy strumieniowe, które ogólnie nadają treści HDR, a także jest powszechny w przypadku dysków Blu-ray. Umożliwia pracę z 10-bitową głębią kolorów (stąd nazwa). Jednocześnie urządzenia tego formatu są również kompatybilne z treściami w HDR10+, choć ich jakość będzie ograniczona możliwościami oryginalnego HDR10.
...r> - HDR10+. Ulepszona wersja HDR10. Przy tej samej głębi kolorów (10 bitów) wykorzystuje tzw. dynamiczne metadane, które pozwalają na przekazywanie informacji o głębi koloru nie tylko dla grup kilku klatek, ale także dla pojedynczych klatek. Zapewnia to dodatkową poprawę odwzorowania barw.

- Dolby Vision. Zaawansowany standard stosowany w szczególności w profesjonalnym kręceniu filmów. Pozwala na osiągnięcie 12-bitowej głębi kolorów, wykorzystuje opisane powyżej dynamiczne metadane, a także umożliwia przesyłanie dwóch wersji obrazu jednocześnie w jednym strumieniu wideo - HDR i normalnym (SDR). Jednocześnie Dolby Vision opiera się na tej samej technologii, co HDR10, więc w laptopach prawie gwarantuje się połączenie przynajmniej z HDR10, jeśli nie HDR10+.

Obecność szkła Gorilla Glass w konstrukcji wyświetlacza laptopa, również w tym punkcie może być wskazana konkretna wersja takiego materiału.

Pod marką Gorilla Glass produkowane jest specjalne szkło hartowane, które przy niewielkiej grubości ma doskonałe właściwości wytrzymałości, przezroczystości i odporności na zarysowania. Ogólnie powłoka ta jest bardziej zaawansowana niż bardziej tradycyjne materiały stosowane w laptopach (takie jak matowe lub błyszczące tworzywo sztuczne), ale również kosztuje więcej; dlatego występuje głównie w dość drogich modelach z wyświetlaczami wysokiej klasy, w tym ekranami dotykowymi.

Jeśli chodzi o różne wersje takiej powłoki, różnią się one zarówno właściwościami ochronnymi, jak i szeregiem innych cech. Oto najbardziej aktualne obecnie odmiany:

— Gorilla Glass v3. Najstarsza z aktualnych wersji została wydana w 2013 roku. Niemniej jednak nawet taka powłoka jest zauważalnie lepsza od tradycyjnego szkła (nie wspominając o plastiku) pod względem przejrzystości i odporności na zarysowania.

— Gorilla Glass NBT. Rówieśnica opisanej powyżej wersji v3, wydana w 2013 roku. Główną cechą jest to, że powłoka NBT została pierwotnie opracowana specjalnie dla laptopów z ekranami dotykowymi (podczas gdy wersja 3 została stworzona głównie z myślą o smartfonach). Producent deklaruje w szczególności 8-10 razy większą odporność na zarysowania niż zwykłe szkło (w tym zachowanie wytrzymałośc...i w przypadku pojawienia się zarysowań i zmniejszoną widoczność takich uszkodzeń), a także odporność na wstrząsy i małą wrażliwość na pojawienie się odcisków palców. Nie ma jednak danych na temat fundamentalnych różnic takiego szkła od zwykłego v3.

— Gorilla Glass v4. Wersja wydana w 2014 roku. Kluczową cechą przy opracowywaniu tej powłoki był nacisk na odporność na wstrząsy (podczas gdy poprzednie generacje skupiały się głównie na odporności na zarysowania). W efekcie szkło okazało się dwukrotnie mocniejsze niż w wersji 3, a jego grubość wynosi zaledwie 0,4 mm.

— Gorilla Glass v5. Ulepszenie "goryla", wydane w 2016 roku, w celu dalszego zwiększenia odporności na wstrząsy. Zdaniem twórców, szkło wersji v5 okazało się 1,8 razy mocniejsze od poprzednika, pozostało nienaruszone w 80% upadków z wysokości 1,6 m „twarzą w dół” na nierówną powierzchnię.

— Gorilla Glass v6. Wersja wprowadzona w 2018 roku. W przypadku tej powłoki deklarowany jest 2-krotny wzrost wytrzymałości w porównaniu z poprzednikami, a także odporność na wielokrotne upadki na twardą powierzchnię (w testach szkło v6 z powodzeniem wytrzymało 15 upadków z wysokości 1 m).

— Gorilla Glass v7. Corning Gorilla Glass v7 chroni ekran laptopa przed uderzeniami, upadkami i zarysowaniami. Ta generacja obiecuje wzrost odporności na upadki o około 150%, a odporności na zarysowania nawet o 200%.

— Gorilla Glass DX. Wersja pierwotnie stworzona dla smartwatchy i innych kompaktowych gadżetów; niezwykle rzadko się spotyka wśród laptopów - w niektórych modelach 2 w 1. Została wprowadzona w 2018 roku wraz z Gorilla Glass v6. Stwierdzono kluczowe ulepszenia tej wersji, w szczególności zwiększone właściwości antyrefleksyjne i wzrost poziomu kontrastu widzialnego obrazu o 50%; ta ostatnia cecha pozwala między innymi na zmniejszenie rzeczywistej jasności, a tym samym zużycia energii przez ekrany bez pogorszenia jakości obrazu.