Porównanie Asus Vivobook 17 X1704ZA [X1704ZA-AU010] vs Asus Vivobook 17X K1703ZA [K1703ZA-AU062]

Konkretny model procesora zainstalowanego w laptopie, a raczej oznaczenie procesora w ramach jego serii (patrz wyżej). Znając pełną nazwę procesora (serię i model), możesz znaleźć szczegółowe dane na jego temat (aż do praktycznych recenzji) i wyjaśnić jego możliwości.

Liczba rdzeni w procesorze laptopa.

Rdzeń jest częścią procesora przeznaczoną do przetwarzania jednego strumienia instrukcji (a czasem więcej, dla takich modeli patrz „Liczba wątków”). Obecnie laptopy mogą być wyposażone w następujące procesory: 2-rdzeniowe, 4-rdzeniowe< /a>, 6-rdzeniowe, 8-rdzeniowe, 10-rdzeniowe, 12-rdzeniowe, 14-rdzeniowe.

Teoretycznie więcej rdzeni oznacza lepszą wydajność - szczególnie w przypadku równoległych zadań obliczeniowych lub podczas jednoczesnego przetwarzania wielu zadań wymagających dużej ilości zasobów. Jednak w praktyce jest to prawdą tylko „przy pozostałych warunkach równych” - to znaczy przy podobnej mikroarchitekturze, częstotliwości zegara, wielkości pamięci podręcznej i innych kluczowych parametrach. Jednocześnie współczesne procesory mogą tak bardzo różnić się tymi parametrami, że większa liczba rdzeni sama w sobie nie oznacza wyższej wydajności. Jest to szczególnie prawdziwe w przypadku układów dwu- i czterordzeniowych: procesor na poziomie mobilnym (na przykład Snapdragon, patrz „Seria procesorów”) z 4 rdzeniami może mieć gorsze możliwości niż dwurdzeniowy układ z serii komputerów stacjonarnych (taki jak Core i3 lub i5..., które są często używane w laptopach uniwersalnych o „optymalnych” specyfikacjach do różnych zadań). Dlatego oceniając procesory z 2 lub 4 rdzeniami, należy przede wszystkim przyjrzeć się ogólnym specyfikacjom i pozycjonowaniu. Jednak obecność sześciu, ośmiu, a nawet więcej niż dziesięciu rdzeni jest prawie na pewno oznaką potężnego procesora wysokiej jakości; taki sprzęt jest typowy głównie dla zaawansowanych laptopów gamingowych i profesjonalnych.

Liczba wątków obsługiwanych przez procesor laptopa.

Wątek to sekwencja instrukcji wykonywanych przez procesor. Początkowo każdy rdzeń procesora był przeznaczony dla jednej takiej sekwencji, a liczba wątków była równa liczbie rdzeni. Jednak nowoczesne procesory coraz częściej wykorzystują technologie wielowątkowości, które pozwalają na wykonanie dwóch sekwencji poleceń przez każdy rdzeń jednocześnie. Takie technologie mają różne nazwy u różnych producentów, ale zasada ich działania jest taka sama: podczas nieuniknionych przerw w wykonaniu jednego z wątków rdzenia nie stoi bezczynnie, ale pracuje z inną sekwencją. W związku z tym całkowita liczba wątków w takich procesorach jest dwukrotnie większa niż liczba rdzeni; taki schemat pracy znacznie zwiększa wydajność (choć oczywiście wpływa również na koszty).

Częstotliwość taktowania procesora zainstalowanego w laptopie (dla procesorów wielordzeniowych częstotliwość poszczególnych rdzeni).

Teoretycznie wyższa częstotliwość taktowania ma pozytywny wpływ na wydajność, ponieważ pozwala procesorowi wykonać więcej operacji w ciągu jednostki czasu. Jednak w praktyce możliwości procesora zależą od wielu innych specyfikacji - przede wszystkim od serii, do której należy (patrz wyżej). Zdarza się nawet, że z dwóch chipów ten „wolniejszy” okazuje się wydajniejszy. Mając to na uwadze, sensowne jest porównywanie według częstotliwości taktowania tylko procesorów z tej samej serii, a najlepiej również z tej samej generacji; a laptop w całości należy oceniać na podstawie ogólnych specyfikacji systemu i testów porównawczych (patrz poniżej).

Częstotliwość taktowania procesora osiągana w trybie podkręcania TurboBoost lub TurboCore.

Technologie Turbo Boost i Turbo Core są używane przez różnych producentów (odpowiednio Intel i AMD), ale mają tę samą zasadę działania: rozkładają obciążenie z bardziej obciążonych rdzeni procesorów na mniej obciążone, aby poprawić wydajność. Tryb podkręcania charakteryzuje się zwiększoną częstotliwością taktowania, co w tym przypadku jest wskazane.

Aby uzyskać więcej informacji na temat częstotliwości taktowania w ogólnych zarysach, zobacz odpowiedni punkt powyżej.

Ilość ciepła, wydzielana przez procesor podczas normalnej pracy. Parametr ten określa wymagania dotyczące układu chłodzenia niezbędnego do normalnej pracy procesora, dlatego czasami nazywa się go TDP - thermal design power, dosłownie „moc układu temperaturowego (chłodzącego)”. Mówiąc najprościej, jeśli procesor ma wydzielanie ciepła na poziomie 60 W, potrzebuje systemu chłodzenia, który może odprowadzić przynajmniej taką ilość ciepła. W związku z tym, im niższe TDP, tym mniejsze są wymagania dla układu chłodzenia.

Wynik pokazany przez procesor laptopa w teście Passmark CPU Mark.

Passmark CPU Mark to kompleksowy test, bardziej szczegółowy i niezawodny niż popularny 3DMark06 (patrz wyżej). Sprawdza nie tylko możliwości gier procesora, ale także jego wydajność w innych trybach, na podstawie czego wyświetla ogólny wynik; zgodnie z tym wynikiem można dość rzetelnie ocenić procesor jako całość (im więcej punktów, tym wyższa wydajność).

Wynik pokazany przez kartę graficzną laptopa w teście 3DMark06.

Ten test przede wszystkim określa, jak dobrze karta graficzna radzi sobie z intensywnymi obciążeniami, w szczególności ze szczegółową grafiką 3D. Wynik testu jest podany w punktach; im więcej punktów - tym wyższa wydajność karty graficznej. Wysokie wyniki w benchmarku 3DMark06 są szczególnie ważne w przypadku laptopów gamingowych i zaawansowanych stacji roboczych. Trudno jednak nazwać je wiarygodnymi, gdyż pomiary są dokonywane na kartach graficznych o różnych TDP i podawany jest ogólny średni wynik. Zatem Twój laptop może uzyskać zarówno wynik wyższy od podanego, jak i mniejszy — wszystko zależy od TDP zainstalowanej karty graficznej.

Standardy Wi-Fi obsługiwane przez laptopa.

Najnowsze i najbardziej zaawansowane od 2020 r. to Wi-Fi 6 (802.11ax) i Wi-Fi 5 (802.11ac). Jednak laptopy często obsługują starsze standardy, przede wszystkim Wi-Fi 4 (802.11n) – zapewnia to kompatybilność z przestarzałym sprzętem bezprzewodowym. Oto cechy każdego z tych standardów:

- Wi Fi 4 (802.11n). Wersja wydana jeszcze w 2009 roku. Kluczową cechą jest obsługa dwóch pasm – zarówno tradycyjnego 2,4 GHz, jak i 5 GHz. Dzięki temu takie moduły są w stanie współpracować zarówno ze starszymi urządzeniami bezprzewodowymi zgodnymi ze specyfikacją Wi-Fi 802.11 b/g, jak i nowszymi technologiami wykorzystującymi Wi-Fi 5 czy nawet Wi-Fi 6. W związku z tym, tę wersję Wi-Fi można znaleźć nawet w nowych laptopach. Ponadto projekt może przewidywać możliwość automatycznego przełączania na inny zakres częstotliwości, jeśli aktualny jest niedostępny lub obciążony zakłóceniami. Ale ten standard nie różni się szybkością - teoretyczne maksimum nie przekracza 300 Mb / s.

- Wi-Fi 5 (802.11ac). Norma wprowadzona w 2013 roku. Działa wyłącznie na częstotliwości 5 GHz, dlatego jest kompatybilny tylko z Wi-Fi 4 i nowszymi wersjami. Zapewnia teoretyczną maksymalną prędkość do 1 Gb/s dla pojedynczego łącza i do 6 Gb/s dla wielokanałowego MIMO, zużywając przy tym znacznie mniej energii niż jego poprzednik.

- Wi-Fi 6 (802.11ax). Standard opracowany jako...bezpośrednie rozwinięcie i udoskonalenie Wi-Fi 5. Wykorzystuje pasma od 1 do 7 GHz – czyli może pracować na standardowych częstotliwościach 2,4 GHz i 5 GHz (w tym ze sprzętem wcześniejszych standardów), oraz w inne pasma częstotliwości. Maksymalna szybkość transmisji danych wzrosła do 10 Gb/s, jednak główną zaletą Wi-Fi 6 nie było nawet to, ale dalsza optymalizacja jednoczesnej pracy kilku urządzeń na tym samym kanale (ulepszenie rozwiązań technicznych zastosowanych w Wi-Fi -Fi 5 i WiGig). Dzięki temu Wi-Fi 6 daje najmniejszy spadek prędkości wśród współczesnych standardów, gdy kanał jest obciążony.