Porównanie Maltec DH-800 vs Deerma DEM-CS50M

— Kondensacja. Modele działające na zasadzie klimatyzatora - usuwanie nadmiaru wilgoci odbywa się poprzez kondensację pary wodnej. Aby to zrobić, konstrukcja takich suszarek obejmuje parownik i skraplacz, a czynnik chłodniczy krąży w obwodzie układu. Urządzenie na siłę zasysa wilgotne powietrze z pomieszczenia i kieruje je przez parownik, gdzie strumienie schładzane są do punktu rosy i spada kondensacja. Zebrana wilgoć kierowana jest do specjalnego zbiornika lub usuwana poprzez drenaż. W kolejnym etapie wentylator w konstrukcji osuszacza przepuszcza masy powietrza przez skraplacz, co powoduje ich lekkie podgrzanie i usunięcie suchego, ciepłego powietrza na zewnątrz. Zdecydowana większość modeli domowych należy do kategorii suszarek kondensacyjnych.

— Termoelektryczny (Peltier). Osuszacze powietrza z płytami termoelektrycznymi w swojej konstrukcji - tak zwane „elementy Pelte”. Kiedy do takiej płytki zostanie przyłożone stałe napięcie, jedna jej strona nagrzewa się, a druga staje się zimna. Para wodna z powietrza skrapla się po stronie zimnej, a osuszone powietrze jest podgrzewane po stronie gorącej. Kondensat spływa do specjalnego pojemnika. Osuszacze z elementami Peltiera mają konstrukcję bezsprężarkową i są przeznaczone do osuszania małych pomieszczeń.

- Adsorpcja. Specyficzny rodzaj osuszacza, który wykorzystuje tzw. technologię adsorpcji, czyli poch...łaniania wilgoci z powietrza przez specjalną substancję pochłaniającą. To właśnie odróżnia urządzenia adsorpcyjne od innych typów osuszaczy, które wykorzystują zasadę kondensacji wilgoci na chłodzonych powierzchniach. Technologia jest dość kosztowna, jednak pozwala na pracę w szerokim zakresie temperatur, w tym także ujemnych. Takie jednostki są niezbędne w lodówkach i zamrażarkach, na niektórych etapach produkcji chemicznej, na krytych stadionach lodowych oraz w innych specyficznych warunkach, dla których modele kondensacyjne nie są odpowiednie.

Wydajność nominalna osuszacza to maksymalna ilość wilgoci, jaką urządzenie może usunąć z powietrza w ciągu dnia.

Aby osuszacz działał wydajnie, jego wydajność nie może być mniejsza niż ilość nadmiaru wilgoci, która w tym samym czasie gromadzi się w pomieszczeniu. Ilość tę można obliczyć za pomocą specjalnych formuł lub programów kalkulatora. Co prawda, wyniki takich obliczeń są dość przybliżone, jednak można je wykorzystać w doborze, a dla pełnej gwarancji warto wziąć margines wydajności co najmniej 10 – 20%. W razie potrzeby ten zapas może być większy; należy jednak pamiętać, że wysoka wydajność znacząco wpływa na cenę, wymiary i zużycie energii osuszacza.

Pobór mocy przez osuszacz podczas normalnej pracy.

Z praktycznego punktu widzenia ta cecha jest drugorzędna – producenci dobierają moc w taki sposób, aby zapewnić wymagane parametry pracy (wydajność, przepływ powietrza itp.), a przy wyborze warto skupić się przede wszystkim na tych parametrach. Niemniej jednak od zużycia energii zależą również pewne praktyczne kwestie. Po pierwsze, tylko modele o mocy nie większej niż 3 – 3,5 kW można podłączyć do zwykłych domowych gniazdek; wyższy pobór mocy wymaga albo zasilania 400 V (patrz „Typ podłączenia”), albo bezpośredniego podłączenia do rozdzielnicy. Jednak we współczesnych osuszaczach rzadko spotyka się moc nawet większą niż 2 kW – dla większości tych urządzeń pobór mocy mieści się w przedziale od 500 do 1000 W lub od 1000 do 2000 W, a w najskromniejszych modelach w ogóle nie przekracza 500 W. Po drugie, dane dotyczące mocy mogą być wymagane do obliczenia obciążenia sieci. Taka potrzeba pojawia się głównie przy doborze dodatkowego wyposażenia – wyłączników, stabilizatorów, zasilaczy awaryjnych itp.

Należy również pamiętać, że modele o podobnych parametrach mogą różnić się zużyciem energii. Oszczędniejszy osuszacz jest często droższy, ale przy regularnym użytkowaniu ta różnica procentuje niższymi kosztami energii.

Powierzchnia pomieszczenia, dla którego przeznaczone jest urządzenie. W rzeczywistości ten punkt wskazuje maksymalną powierzchnię, którą ten model może skutecznie obsłużyć: użycie w mniejszych pomieszczeniach jest całkiem możliwe, ale dla większej przestrzeni urządzenie po prostu nie ma wystarczającej wydajności. Należy również pamiętać, że powierzchnia jest wskazana na podstawie wysokości sufitu 2,5 – 3 m – standardowa wartość dla pomieszczeń mieszkalnych; przy większej wysokości sufitu powierzchnia efektywna maleje, można ją przeliczyć za pomocą specjalnych wzorów.

Wybierając według powierzchni pomieszczenia, warto wziąć pewien margines, ale nie powinien on być zbyt duży – w przeciwnym razie urządzenie okaże się niepotrzebnie mocne, nieporęczne i drogie.

Zakres wilgotności względnej (Rh — relative humidity) otaczającego powietrza, przy której osuszacz na pewno poradzi sobie ze swoim zadaniem, a jednocześnie zapewni wydajność na poziomie deklarowanym przez producenta.

Im szerszy zakres, tym bardziej wszechstronne urządzenie, tym mniejsze prawdopodobieństwo, że znajdzie się w niestandardowych warunkach. Jednocześnie przy wyborze warto wziąć pod uwagę specyfikę zastosowania osuszacza. Tak więc osuszacze są początkowo projektowane z myślą o wysokiej wilgotności powietrza, ale nie zawsze wymagana jest zdolność do działania przy 100% wilgotności względnej. Na przykład w zimnych porach powietrze napływające z ulicy jest samoczynnie „osuszane” podczas nagrzewania w pomieszczeniu (ze względu na wzrost temperatury wilgotność względna spada, chociaż rzeczywista ilość wilgoci w powietrzu nie ulega zmianie), a nawet przy deszczowej pogodzie osuszacz o zakresie 80 – 90% może wystarczyć. Dolna granica wilgotności zależy bezpośrednio od zadań stojących przed urządzeniem. Jeśli mówimy o pomieszczeniach mieszkalnych, biurach i innych miejscach, w których konieczne jest stworzenie przyjemnych warunków dla ludzi, należy wziąć pod uwagę, że najbardziej komfortowe wartości dla osoby w stosunku do wilgotności wynoszą 40 – 70%. Dlatego w takich warunkach nie ma sensu szukać konkretnie urządzenia z dolną granicą mniejszą niż 40%. Ale do zadań specjalnych, takich jak suszenie pomieszczeń podczas remontu, przechowywanie w magazynie itp. mogą...być również potrzebne niższe wskaźniki wilgotności.

Należy pamiętać, że wyjście poza zakres roboczy nie zawsze jest sytuacją awaryjną, obarczoną awariami i innymi problemami: wiele modeli jest w stanie pracować w takich warunkach, chyba że wydajność pracy może się zmniejszyć. Jednak ten punkt warto wyjaśnić zgodnie z oficjalną dokumentacją.

Zakres temperatur otoczenia, w którym osuszacz może normalnie pracować. Im szerszy zakres, tym bardziej wszechstronny osuszacz, tym bardziej zróżnicowane są warunki, w jakich może być używany. Należy pamiętać, że w przeciwieństwie do zakresu wilgotności (patrz wyżej), przekroczenie temperatury roboczej jest obarczone nie tylko utratą wydajności, ale także poważnymi usterkami, a nawet awariami. Dlatego warto dobierać urządzenie według tego parametru w taki sposób, aby zagwarantować pokrycie ewentualnych wahań temperatury powietrza, z jakim osuszacz ma pracować.

Należy pamiętać, że większość nowoczesnych modeli jest zaprojektowana do pracy w temperaturach „plusowych”, a dolny próg wynosi średnio około 4 – 5 °C. Jedynym rodzajem osuszaczy, które potrafią działać w temperaturach poniżej zera, są adsorpcyjne (patrz „Rodzaj”).

Pojemność zbiornika do zbierania skroplonej wody (wilgoci usuwanej z powietrza), przewidzianego w konstrukcji osuszacza.

Im pojemniejszy zbiornik na skropliny, tym wolniej będzie się napełniał i tym rzadziej trzeba go opróżniać. Jest to szczególnie ważne w przypadku urządzeń o wysokiej wydajności (patrz wyżej). Z drugiej strony pojemny zbiornik jest odpowiednio zwymiarowany, co wpływa na wymiary osuszacza. Oceniając zależność pomiędzy pojemnością zbiornika a wydajnością osuszacza, należy pamiętać, że urządzenie bardzo rzadko pracuje z pełną wydajnością. Aby uzyskać szczegółowe informacje, zobacz „Wydajność”; tutaj zwracamy uwagę, że jeśli np. osuszacz o wydajności 24 l/dobę ma zbiornik o pojemności 4 l, to nie oznacza to, że zbiornik będzie koniecznie napełniany do góry co 4 godziny. Alternatywą dla zbiorników jest zastosowanie stałych systemów odprowadzania skroplin; aby uzyskać więcej szczegółów, patrz „Funkcje”.

— Higrostat. Automatyczny regulator, który pozwala utrzymać określoną wilgotność w pomieszczeniu. Taki regulator stale monitoruje poziom wilgoci w powietrzu i włącza osuszacz, jeśli ten poziom przekroczy ustawioną wartość, a gdy wilgotność spadnie do pożądanej wartości, wyłącza urządzenie. Higrostat jest szczególnie wygodny w przypadkach, gdy nie trzeba maksymalnie osuszać powietrza, jednak po prostu obniżyć wilgotność do określonego poziomu. Ponieważ osuszacze najczęściej wykorzystywane są właśnie do takich zadań, funkcja ta jest w nich również bardzo popularna – jest dostępna w większości modeli, niezależnie od przeznaczenia.

— Regulacja prędkości wentylatora. Regulator, który pozwala na zmianę prędkości wentylatora wbudowanego w osuszacz — i odpowiednio rzeczywistą wartość przepływu powietrza (patrz wyżej). Funkcja ta umożliwia dostosowanie wartości przepływu powietrza – a tym samym wydajności urządzenia – do konkretnej sytuacji. Na przykład, gdy w pomieszczeniu jest dużo osób, sensowne jest zwiększenie prędkości (ludzkie ciało jest dodatkowym źródłem wilgoci w powietrzu); jeśli jest niewiele osób lub wcale nie ma, można zmniejszyć prędkość wentylatora, zmniejszając zużycie energii i zużycie urządzenia.

— Tryb nocny. Specjalny tryb pracy obliczony na noc. Z reguły w tym trybie urządzenie zmniejsza prędkość wentylatora, redukując w ten sposób hałas. —...Jonizator. Jony to elektrycznie naładowane cząsteczki. Uważa się, że obecność ujemnie naładowanych jonów w powietrzu ma korzystny wpływ na zdrowie i ogólne samopoczucie człowieka. Aby nasycić powietrze takimi jonami, w osuszaczach powietrza stosuje się jonizatory.

— Automatyczne wyłączanie. Obecność w osuszaczu timera, który wyłącza urządzenie po określonym przez użytkownika czasie. Funkcja ta pozwala pozostawić osuszacz włączony bez obaw o jego terminowe wyłączenie — nastąpi to automatycznie po upływie określonego czasu. Timer jest niezbędny w przypadkach, gdy trzeba opuścić pomieszczenie, jednak może nie być możliwości powrotu i ręcznego wyłączenia osuszacza — na przykład, gdy trzeba zamknąć basen na noc, a wilgotność powietrza jest wciąż zbyt wysoka.

— Automatyczne odszranianie. Funkcja zapobiegająca nadmiernemu wychłodzeniu części osuszacza i tworzeniu się na nich dużej ilości szronu. Przypomnijmy, że wszystkie nowoczesne osuszacze (oprócz adsorpcyjnych, patrz „Rodzaj”) posiadają systemy chłodnicze – do usuwania nadmiaru ciepła powstającego podczas koncentracji wilgoci. W niektórych przypadkach poszczególne elementy takich systemów mogą silnie się wychłodzić (do ujemnych temperatur), co jest niepożądane zarówno samo w sobie, jak i ze względu na powstawanie szronu. Aby tego uniknąć, system automatycznego odszraniania stale monitoruje stan parownika i, jeśli to konieczne, włącza ogrzewanie, zapobiegając krytycznemu spadkowi temperatury i usuwając powstały szron.

— Suszenie ubrań (tryb turbo). Tryb intensywnego osuszania powietrza z maksymalną wydajnością pracy urządzenia przyda się przy suszeniu ubrań i bielizny. Pomaga usunąć nadmiar wilgoci przy częstych praniach. Przy tym zapewnia się osuszanie bez konieczności kontrolowania poziomu wilgotności za pomocą higrostatu (patrz odpowiedni punkt).

— Filtr powietrza. Wbudowany filtr powietrza, dzięki któremu osuszacz jest w stanie podczas pracy dodatkowo oczyszczać powietrze. Należy pamiętać, że skuteczność takich filtrów może być różna — od najprostszych systemów wychwytywania kurzu i innych zanieczyszczeń mechanicznych po elementy węglowe, które radzą sobie nawet z obcymi zapachami. Ten niuans, a także możliwości konserwacji filtra, należy wyjaśnić osobno.

— Wskaźnik zużycia filtra. Wskaźnik sygnalizujący konieczność wymiany elementu roboczego w filtrze powietrza. Bez terminowej wymiany materiałów eksploatacyjnych filtr w najlepszym przypadku traci swoją wydajność, w najgorszym — zwiększa obciążenie osuszacza, a nawet zaczyna uwalniać obce substancje do powietrza zamiast je zatrzymywać. Wskaźniki wymiany mogą różnić się funkcjonalnością, jednak w każdym przypadku funkcja ta znacznie zmniejsza prawdopodobieństwo przeoczenia kolejnego okresu konserwacji filtra.

— Wskaźnik napełnienia zbiornika. Wskaźnik pokazujący ilość wody w zbiorniku na skropliny. Najprostszą wersją takiego wskaźnika jest przezroczysta wkładka w ściance zbiornika, która pozwala monitorować poziom wody bez otwierania zbiornika; istnieją również bardziej zaawansowane systemy, aż do czujników elektronicznych z odczytami na wyświetlaczu. Jednak w każdym przypadku wskaźnik napełnienia znacznie ułatwia śledzenie ilości wody i zmniejsza prawdopodobieństwo pominięcia krytycznego poziomu napełnienia.

— Wyłączenie po napełnieniu zbiornika. System monitorujący ilość wody w zbiorniku na skropliny i automatycznie wyłączający osuszacz, gdy ta ilość osiągnie wartość krytyczną. Pozwala to uniknąć zarówno powodzi, jak i awarii samego urządzenia.

— Odprowadzanie skroplin. Możliwość stałego odprowadzania wilgoci „odciągniętej” z powietrza na zewnątrz urządzenia (np. bezpośrednio na ulicę przez specjalny wężyk). Pozwala uprościć czyszczenie zbiornika na skroploną wodę lub zrezygnować z niego w ogóle, co ma pozytywny wpływ na wymiary i wagę osuszacza. Ponadto umożliwia pracę niemalże ciągłą, bez przerw na opróżnianie zbiornika z nagromadzoną wodą, co jest szczególnie ważne w przypadku modeli stosowanych na basenach (patrz „Rodzaj”).

— Pompka skroplin. Pompka do wymuszonego odprowadzania skroplin ze zbiornika. Często obecność pompki jest uzasadniona w osuszaczach przemysłowych, gdy konieczne jest zorganizowanie na bieżąco odprowadzania wody (w tym w razie potrzeby jej odprowadzania na wysokość do kilku metrów).