—
Optyczny. Element roboczy myszy optycznej składa się z diody LED podświetlającej znajdującą się pod nią powierzchnię oraz czujnika optycznego, który fotografuje tę powierzchnię z dużą częstotliwością. Na podstawie otrzymanych zdjęć myszka wnioskuje o kierunku i prędkości ruchu i przesyła odpowiednie dane do komputera. Myszy optyczne są tanie, dość wiarygodne i nie są zbyt wymagające do powierzchni roboczej. Początkowo były one słabo kompatybilne z niektórymi rodzajami powierzchni, takimi jak lustrzane, futrzane, skórzane, itp.; jednak w większości nowoczesnych optycznych sensorów tą wadę udało się wyeliminować, i myszy tego typu często działają na każdej powierzchni.
—
Laserowy. Zasada działania myszek laserowych jest dość podobna do optycznych (patrz wyżej). Główna różnica polega na tym, że do podświetlenia obrazu w nich stosowana jest nie wiązka światła, a wiązka lasera. W ten sposób zapewnia się bardziej szczegółowe ukierunkowanie wiązki, w konsekwencji — bardziej precyzyjne pozycjonowanie kursora, co jest bardzo ważne podczas pracy z szczegółową grafiką, w grach itp. W teorii, myszka laserowa jest mniej uniwersalna i nie jest kompatybilna z tak dużą ilością powierzchni, jak myszka optyczna, jednak różnica ta jest widoczna wyłącznie na konkretnych powierzchniach takich jak futro, polerowany metal itp. Oczywistą wadą tego rodzaju sensorów jest wysoka cena.
— Optyczna,
Bluetrack. Modele optyczne (patrz wyżej), które posiadają sensor z technologią BlueTrack. Początkowo, technologia ta została opracowana przez Microsoft, jednak w dzisiejszych czasach jest spotykana również u innych producentów. Najbardziej zauważalną różnicą takich sensorów od zwykłych optycznych jest niebieski kolor diody led (stąd nazwa). Oprócz tego, w budowie przewidziano szereg ulepszeń: większy obszar oświetlenia powierzchni pod myszką, wysoka rozdzielczość matrycy. Dzięki temu myszki BlueTrack są precyzyjne w działaniu i są w stanie funkcjonować nawet na "trudnych" powierzchniach, takich jak szkło, polerowany kamień, dywan itp.
— Optyczna,
V-Track. Sensor optyczny z technologią V-Track. Technologia ta została opracowana przez firmę A4Tech i jest używana głównie w myszkach tej marki. Jedną z kluczowych cech V-Track jest to, że promień światła w takich sensorach pada na roboczą powierzchnię pionowo (a nie skośnie, jak w zwykłych myszkach optycznych). Ponadto, rozmiar wiązki światła jest bardzo mały, gęstość strumienia świetlnego — wysoka, a otwór przysłony jest bardzo wąski, co daje większą głębię ostrości. Dzięki tym ulepszeniom V-Track zapewnia bardzo wysoką dokładność i (według producentów) jest w stanie pracować nawet na futrze, gdzie inne rodzaje sensorów są bezużyteczne. Jednak myszki, wyposażone w tego typu sensory nie są tanie.
— Laserowy, V-Track. Sensor laserowy z wykorzystaniem technologii V-Track. Więcej o tej technologii patrz wyżej, tutaj należy pamiętać, że w myszkach laserowych zastosowanie V-Track pozwala wyeliminować główną wadę takich urządzeń — wrażliwość na nietypowe powierzchnie. Dokładność i precyzja, charakterystyczna dla laserowych sensorów, jeszcze bardziej się zwiększa dzięki V-Track. Z drugiej zaś strony, cena takich urządzeń jest wyższa. Dlatego takie połączenie sensora laserowego i V-Track jest spotykane bardzo rzadko, głównie w gamingowych myszkach klasy premium od tej samej marki A4Tech.
— Hybrydowy. Połączenie od razu dwóch sensorów — optycznego i laserowego. W ten sposób łączą się zalety obu technologii i częściowo rekompensują się wady: myszy hybrydowe nie są mniej precyzyjne niż laserowe, ale też nie są one tak wrażliwe na nietypowe powierzchnie. Niemniej jednak obecność dwóch czujników znacznie wpływa na cenę urządzenia, a osiągnąć podobne właściwości można również za pomocą jednego sensora np. opisanego powyżej BlueTrack lub V-Track. Dlatego hybrydowy rodzaj sensorów nie jest bardzo popularny.
Rozdzielczość czujnika odpowiedzialnego za śledzenie ruchów myszy na powierzchni roboczej. Określone w DPI — punkty na cal.
Fizyczny sens DPI jest taki. Sensor współczesnej myszy działa na tej samej zasadzie, co i matryca aparatu i składa się z pikseli. A DPI (dots per inch) — jest to liczba pikseli, która przypada na 1 cal powierzchni (długości lub szerokości), "widocznej" dla sensora
Uważa się, że większa liczba DPI oznacza bardziej zaawansowany sensor i mysz; w dzisiejszych czasach nie są rzadkością modele na
3500 – 5000 DPI,
12000 DPI,
16000 DPI a nawet
więcej. W pewnym sensie tak to jest — wysoka rozdzielczość sprzyja precyzji. Jednak jedyne, co bezpośrednio jest określane przez wskaźnik to szybkość poruszania się kursora na ekranie: im wyższa rozdzielczość sensora — tym większa liczba pikseli, o jaką przesunie się kursor podczas przemieszczania myszy na określoną odległość. Warto przy tym przypomnieć, że zbyt duża prędkość jest bardziej niepożądana niż zbyt mała. Więc realna potrzeba w wysokim DPI (
1000 i powyżej) występuje głównie podczas pracy na dużych ekranach (w rozdzielczości 4K i więcej); dla małych ekranów (HD i Full HD) często okazuje się wystarczająca mniejsza wartość.
Opcja ta oznacza, że klikanie myszki brzmi znacznie ciszej, niż większość innych «gryzoni». Klikanie nie musi być całkowicie bez dźwięku, może on być obecny, ale są też modele absolutnie bezszumowe. W każdym razie
"ciche klikanie" może stać się prawdziwym ratunkiem w sytuacjach, gdy zwykłe klikanie przycisków jest niepożądane — na przykład, jeśli intensywnie korzysta się z myszki w późnych godzinach, albo jeżeli użytkownika lub innych bardzo denerwuje ten dźwięk. Warto jednak wziąć pod uwagę, że opcja cichego klikania określa się na podstawie deklaracji producenta, a różne marki mogą w inny sposób rozumieć pojęcie "cichy". Więc jeśli minimalny poziom hałasu jest krytyczny — należy na podstawie dodatkowych źródeł, na przykład, recenzji lub opinii upewnić się, czy wybrany model odpowiada.
