Dodatkowe zasilanie
Konieczność podłączenia dodatkowego zasilania do karty dźwiękowej.
Większość wewnętrznych i zewnętrznych (patrz „Rodzaj”) kart dźwiękowych jest zasilana bezpośrednio przez złącze połączeniowe (patrz „Interfejs połączeń”). Jednocześnie do normalnej pracy zaawansowanych modeli (na przykład audiofilskich i gamingowych, a także niektórych DAC-ów; patrz „Widok”) ta moc może nie wystarczyć, co wymaga dodatkowego zasilania. W wewnętrznych kartach dźwiękowych odbywa się to z zasilania komputera, w zewnętrznych - bezpośrednio z 230 V.
Zakres dynamiczny
Zakres dynamiczny przetwornika cyfrowo-analogowego to stosunek między najgłośniejszym dźwiękiem, jaki konwerter może wytworzyć, a najcichszym. Im szerszy zakres dynamiki, tym bogatszy dźwięk, tym mniejsze prawdopodobieństwo, że ciche dźwięki uzupełniające ogólny obraz zostaną zagłuszone podczas konwersji. Jednocześnie należy zauważyć, że prawie wszystkie nowoczesne karty dźwiękowe zapewniają zakres dynamiki wystarczający do wygodnego codziennego użytkowania, a w wielu modelach parametr ten może w ogóle nie być wskazany. Warto zwrócić na to uwagę przy wyborze zaawansowanej, specjalistycznej karty dźwiękowej – na przykład gamingowej (patrz „Widok”). Minimum dla modeli profesjonalnych to 90 dB, w praktyce wśród podobnych rozwiązań wartość ta wynosi zwykle 120 dB lub więcej.
Maks. częstotliwość próbkowania
Najwyższa częstotliwość próbkowania, jaką może zapewnić przetwornik analogowo-cyfrowy (ADC) karty dźwiękowej przy digitalizacji dźwięku. Nie wchodząc w szczegóły można powiedzieć, że rola tego parametru jest niemal całkowicie analogiczna do rozdzielczości bitowej opisanej w powyżej. A jego standardowe wartości występujące we współczesnych kartach dźwiękowych odpowiadają następującym wskaźnikom jakości dźwięku:
44,1 kHz — płyta audio CD;
48 kHz — DVD
96 kHz — DVD-Audio 5.1
192 kHz - DVD-Audio 2.0 (z wielu powodów dźwięk dwukanałowy ma wyższą częstotliwość próbkowania niż wielokanałowy), najwyższa częstotliwość we współczesnych kartach dźwiękowych klasy konsumenckiej.
Jack (6.35 mm)
Liczba wejść w konstrukcji karty dźwiękowej wykorzystujących złącza w standardzie Jack 6,35 mm. Złącze to jest pod wieloma względami podobne do opisanego wyżej mini-jacka 3,5 mm (i jest z nim kompatybilne poprzez najprostszy adapter), jednak ze względu na większe rozmiary słabo nadaje się do przenośnej elektroniki. Z drugiej strony, w standardzie 6,35 mm łatwiej jest zaimplementować trzykanałowy schemat połączeń i zapewnić zbalansowaną transmisję sygnału (więcej szczegółów w „XLR”), co jest często wymagane w profesjonalnej pracy audio. Dlatego złącza tego typu są dość popularne w zaawansowanej technologii stacjonarnej, gdzie niezawodność połączenia i jakość sygnału są ważniejsze niż kompaktowość. Wejście Jack może być używane do różnych celów, co jest zwykle wskazane w charakterystyce; jednak sama jego obecność z reguły świadczy o dość wysokiej klasie karty dźwiękowej.
Zwróć uwagę, że w zbalansowanych modelach XLR (patrz poniżej) wejście 6,35 mm może być wbudowane bezpośrednio w złącze XLR; w takich przypadkach interfejsy te nie mogą być używane jednocześnie.
mini Jack (3.5 mm)
Liczba wyjść ze
złączami mini-Jack 3,5 mm w konstrukcji karty dźwiękowej. To właśnie z tego złącza korzysta zdecydowana większość nowoczesnych słuchawek i głośników komputerowych we wszystkich kategoriach cenowych (choć jest to stosunkowo rzadkie w technologii z najwyższej półki) i jest bardzo popularne w innych urządzeniach audio klasy konsumenckiej. Dlatego prawie wszystkie karty dźwiękowe klasy podstawowej i średniej mają co najmniej jedno gniazdo 3,5 mm; brak takich wyjść jest typowy dla modeli specjalistycznych (na przykład DAC, patrz "Widok"). Zwracamy również uwagę, że pojedyncze wyjście mini-jack może pracować z maksymalnie dwoma kanałami, jednak ten interfejs jest również wykorzystywany w wielokanałowych systemach dźwiękowych – w tym przypadku karta dźwiękowa wyposażona jest w kilka złączy, z których każde odpowiada za własnej części systemu. Na przykład w systemach 5.1 jedno złącze jest przydzielone do środka, jedno do pary przednich kanałów, jedno do pary tylnych kanałów, a jedno do subwoofera.
Podobnie jak w przypadku wejść 3,5 mm (patrz wyżej), wyjścia tego typu mogą mieć różne przeznaczenie, a nawet można je rekonfigurować.
Jack (6.35 mm)
Ilość wyjść ze
złączami w standardzie Jack 6,35 mm przewidziana w konstrukcji karty dźwiękowej.
Złącze to jest pod wieloma względami podobne do opisanego wyżej mini-jacka 3,5 mm (i jest z nim kompatybilne poprzez najprostszy adapter), jednak ze względu na większe rozmiary słabo nadaje się do przenośnej elektroniki. Z drugiej strony standard 6,35 mm zapewnia bardziej niezawodne połączenie z mniejszą szansą na zakłócenia na złączach; poza tym możliwe jest zaimplementowanie połączenia symetrycznego bez żadnych szczególnych trudności (więcej szczegółów w rozdziale „Zbalansowany XLR”). Oba są ważne w profesjonalnej pracy audio. Tak więc obecność takiego złącza z reguły wskazuje na dość wysoką klasę karty dźwiękowej. Ale specyfika korzystania z wyjścia typu Jack w różnych modelach może być różna, niuanse te należy wyjaśnić osobno.
