Pojemność
Pojemność nominalna to jeden z kluczowych parametrów dysku twardego, określający, ile informacji może się na nim zmieścić. W przypadku dysków SSHD ta pozycja wskazuje pojemność tylko dysku twardego, a w przypadku macierzy RAID — całkowitą pojemność macierzy.
Ilość informacji we współczesnym świecie stale rośnie i wymaga coraz pojemniejszych urządzeń pamięci masowej. Dlatego w większości przypadków warto wybrać większy dysk. W rzeczywistości kwestia wyboru według tego parametru często zależy tylko od ceny: koszt napędu zależy bezpośrednio od pojemności.
Jeśli pytanie brzmi w ten sposób, że trzeba wybrać dysk „mniejszy i tańszy, ale wystarczający”, warto ocenić ilość informacji, z którymi mamy do czynienia, oraz specyfikę jej użytkowania. Na przykład dla zwykłego komputera biurowego przeznaczonego głównie do pracy z dokumentami dysk wewnętrzny o pojemności
2 TB, a nawet
1 TB będzie więcej niż wystarczający, a entuzjastyczny gracz będzie potrzebował
4 TB,
6 TB, a nawet
8 TB nie będzie zbędny. Jeśli używasz dysku do nagrywania z kamer, możesz kupić
dysk HDD o pojemności 10 TB,
12 TB,
14 TB,
16 TB,
18 TB lub więcej.
Format
Współczynnik kształtu, w którym wykonany jest dysk twardy.
Wskaźnik ten określa przede wszystkim wymiary urządzenia. Ale jego bardziej szczegółowe znaczenie zależy od wykonania (patrz odpowiedni punkt). Tak więc w przypadku dysków zewnętrznych od współczynnika kształtu zależą tylko wymiary obudowy i jest to dość przybliżone. Ale wewnętrzne dyski twarde są instalowane w gniazdach o dobrze określonym rozmiarze i lokalizacji otworów na elementy złączne; te otwory są wykonane specjalnie dla tego lub innego współczynnika kształtu. W przypadku komputerów stacjonarnych standardowy współczynnik kształtu to
3,5", w przypadku laptopów -
2,5"; przy tym w ostatnich latach w komputerach stacjonarnych pojawiła się tendencja do miniaturyzacji i przejścia na dyski 2,5-calowe. Teoretycznie jest jeszcze mniejszy współczynnik kształtu - 1,8", ale w praktyce jest używany głównie wśród ultrakompaktowych zewnętrznych dysków twardych.
Gwarancja producenta
Gwarancja producenta na ten model.
W rzeczywistości jest to minimalna żywotność obiecana przez producenta, z zastrzeżeniem zasad działania. Najczęściej rzeczywista żywotność urządzenia jest znacznie dłuższa niż gwarantowana.
Prędkość obrotowa
W przypadku dysków używanych w komputerach stacjonarnych (patrz „Przeznaczenie”) standardowe prędkości to
5400 obr./min (normalna) i
7200 obr./min (podwyższona). Dostępne są również
bardziej specyficzne opcje, w tym modele z możliwością dostosowania prędkości w zależności od obciążenia. Z kolei w dyskach serwerowych mogą się stosować wyższe prędkości –
10 000 obr./min, a nawet
15 000 obr./min.
Źródło zasilania (zewnętrzne)
-
Port USB. Zasilanie zewnętrznego dysku twardego bezpośrednio przez złącze USB używane do podłączenia do komputera. Zaletą takich dysków jest to, że nie wymagają osobnego źródła zasilania - dzięki temu mogą być używane nawet z laptopami w przypadku braku połączenia elektrycznego. Należy jednak pamiętać, że moc prądu dostarczanego przez złącze USB może czasami nie wystarczyć do uruchomienia dysku – zwłaszcza jeśli połączenie odbywa się przez koncentrator USB jednocześnie z kilkoma innymi urządzeniami.
- Thunderbolt. Zasilanie bezpośrednio przez złącze Thunderbolt - to samo, które jest używane do głównego podłączenia. Więcej szczegółów na temat samego złącza można znaleźć w „Typ podłączenia”, poza tym opcja ta jest całkowicie analogiczna do opisanego powyżej zasilania przez USB (poza tym, że Thunderbolt nie korzysta z koncentratorów).
-
Zasilacz. Zasilanie zewnętrznego dysku twardego z zasilacza podłączonego do standardowej sieci 230 V. Takie dyski mogą mieć interfejs połączeniowy inny niż USB, są wolne od problemów związanych z niewystarczającym zasilaniem, ale ich mobilność jest ograniczona dostępnością gniazd elektrycznych.
Obudowa
Główny materiał użyty do wykonania obudowy zewnętrznego dysku twardego (patrz „Wekonanie”).
-
Plastikowa. Najpopularniejsza opcja. Tworzywo sztuczne jest lekkie, tanie, wystarczająco praktyczne, m.in. ma dobre wskaźniki wytrzymałości. Ponadto umożliwia tworzenie obudów o skomplikowanych kształtach i niemal dowolnym kolorze.
-
Metalowa. Zazwyczaj do produkcji obudów metalowych stosuje się stopy na bazie aluminium, ale dostępne są również inne opcje. W każdym razie takie obudowy są znacznie mocniejsze niż plastikowe, a także mają stylowy wygląd. Pod względem ochrony przed wstrząsami materiał ten nie ma jednak przewagi nad tworzywem sztucznym, ale jest znacznie droższy i może ważyć znacznie więcej (w zależności od konkretnego stopu).
-
Gumowana. W tym przypadku zwykle oznacza to dodatkową zewnętrzną powłokę gumową nałożoną na plastikową lub metalową obudowę. Wszystkie gumowane obudowy są odporne na wstrząsy (patrz „Funkcje i możliwości”) – dzięki swojej miękkości i elastyczności powłoka ta zapewnia dodatkową ochronę przed uderzeniami. Ponadto materiał ten nie ślizga się w dłoniach, co zmniejsza ryzyko upuszczenia urządzenia.
- Skórzana. Obudowa wykonana z solidnego materiału (metalu lub tworzywa sztucznego, patrz wyżej), pokrytego skórą lub sztuczną skórą. Ta powłoka odgrywa wyłącznie rolę estetyczną: nadaje dyskowi elegancki wygląd, w r
...zeczywistości zamieniając urządzenie w modne akcesorium. Co więcej, użycie skóry znacząco wpływa na koszt; warto więc zwrócić uwagę na takie modele dla tych, dla których design napędu jest nie mniej ważny niż funkcjonalność.
