Porównanie Gigabyte Radeon RX 7700 XT GAMING OC 12G vs Gigabyte GeForce RTX 4060 Ti AERO OC 16G

GPU to rodzaj procesora, przeznaczony do przetwarzania grafiki, który i określa podstawowe karty graficznej. Obecnie istnieją dwaj główni producenci – AMD i NVIDIA. Do wyścigu liderów dołączył też Intel z linią Intel Arc.

NVIDIA: GeForce GT 1030, GeForce GTX 1050 Ti, GeForce GTX 1060, GeForce GTX 1070 i inne (wszystkie odnoszą się do GeForce 10 series ), GeForce GTX 1630, GeForce GTX 1650 (SUPER), GeForce GTX 1660 (SUPER, Ti), GeForce RTX 20 series, mianowicie GeForce RTX 2060 (SUPER), GeForce RTX 2070 (SUPER), GeForce RTX 2080 (SUPER, Ti), GeForce RTX 3050, GeForce RTX 3060, GeForce RTX 3060 Ti, GeForce RTX 3070..., GeForce RTX 3070 Ti, GeForce RTX 3080, GeForce RTX 3080 Ti, GeForce RTX 3090, GeForce RTX 3090 Ti, GeForce RTX 4070, GeForce RTX 4070 SUPER, GeForce RTX 4070 Ti, GeForce RTX 4070 Ti SUPER, GeForce RTX 4080, GeForce RTX 4080 SUPER, GeForce RTX 4090, a także profesjonalne Quadro.

AMD: Radeon RX 400 series, Radeon RX 500 series w postaci Radeon RX 550, Radeon RX 560, Radeon RX 570, Radeon RX 580, Radeon RX 590, Radeon RX 5500 XT, Radeon RX 5600 XT, Radeon RX 5700, Radeon RX 5700 XT, Radeon RX 6400, Radeon RX 6500 XT, Radeon RX 6600, Radeon RX 6600 XT, Radeon RX 6650 XT, Radeon RX 6700 XT, Radeon RX 6750 XT, Radeon RX 6800, Radeon RX 6800 XT, Radeon RX 6900 XT, Radeon RX 6950 XT, Radeon RX 7600, href="/list/189/pr-51235/">Radeon RX 7600 XT,Radeon RX 7700 XT, Radeon RX 7800 XT, Radeon RX 7900 XT, Radeon RX 7900 XTX, Radeon RX 7900 GRE, Radeon RX Vega 56, Radeon RX Vega 64, AMD Radeon VII oraz profesjonalne FirePro.

Znając model GPU, możesz znaleźć szczegółowe dane na jego temat (specjalne funkcje, recenzje, opinie itp.) i ocenić, jak ta karta nadaje się do twoich celów. Należy zauważyć, że w kartach graficznych innych marek specyfikacja procesora graficznego może nieznacznie różnić się od standardowej (często w kierunku przyspieszenia i poprawy).

Zestaw właściwości i cech charakterystycznych dla całej rodziny kart graficznych. Architektura GPU została zaprojektowana z myślą o masowych obliczeniach równoległych, aby wydajnie obsługiwać przetwarzanie grafiki komputerowej.

Nowoczesne karty graficzne są zbudowane zgodnie z jedną z kilku popularnych architektur:

Turinga. Architektura NVIDIA Turing zadebiutowała pod koniec 2018 roku. Został nazwany na cześć angielskiego matematyka Alana Turinga. Turing jest pionierem rdzeni RT ze śledzeniem promieni, które przyspieszają obliczenia ruchu światła i dźwięku w środowisku 3D nawet o 10 miliardów promieni na sekundę. Ponadto architektura jest wyposażona w rdzenie tensorowe, nowy wielowątkowy procesor i ujednoliconą architekturę pamięci podręcznej o dwukrotnie większej przepustowości (w porównaniu z poprzednimi generacjami). Używany przez firmę Turing w kartach graficznych GeForce RTX, Quadro RTX i Tesla T4.

Amper. Architektura RTX drugiej generacji, która zastąpiła Turinga w 2020 roku. Jej nazwa pochodzi od francuskiego fizyka i matematyka André-Marie Ampère. Architektura oznaczała powstanie kart graficznych do gier z serii NVIDIA GeForce RTX 3000. Ampere wprowadził nowe multiprocesory strumieniowe, rdzenie RT drugiej edycji i rdzenie tensorowe trzeciej generacji. Kluczowym punktem tych ulepszeń jest nie tylko wzrost wydajności rastra, ale także zmni...ejszenie obciążenia podczas obliczania promieni. Architektura Ampere znajduje się w rodzinie procesorów graficznych GeForce 30 firmy NVIDIA.

Adę Lovelace. Wprowadzona na rynek w 2021 roku rodzina procesorów graficznych Ada Lovelace zawiera nowe rdzenie 3G RT, które zapewniają dwukrotny wzrost wydajności dzięki ray tracingowi. Architektura wykorzystuje również rdzenie tensorowe czwartej generacji, które są nawet dwukrotnie szybsze w operacjach szkoleniowych AI, oraz rdzenie CUDA, które są dwukrotnie wydajniejsze w operacjach pojedynczej precyzji w porównaniu z rozwiązaniami poprzedniej generacji. Architektura ta jest zaimplementowana w kartach graficznych NVIDIA GeForce serii 4000 i 6000.

Nawigacja (RDNA). Pierwsze rozwiązania graficzne firmy AMD oparte na architekturze Navi RDNA pojawiły się latem 2019 roku. Mając połowę powierzchni chipa, udało mu się pomieścić te same 12,5 miliarda tranzystorów, co w poprzedniej generacji chipów na Vega 10. Karty graficzne oparte na architekturze Navi (RDNA) karty graficzne mają zwiększoną efektywność energetyczną i wydajność, zwłaszcza w grach. Debiut architektury miał miejsce w kartach graficznych z linii Radeon RX 5700.

Big Navi (RDNA 2). Architektura Big Navi (RDNA 2) jest w ruchu od 2020 roku. Dostała ulepszone jednostki obliczeniowe, ulepszony potok graficzny i nową szybką pamięć podręczną AMD Infinity Cache. Architektura wykazuje wysoki poziom efektywności energetycznej i wydajności. W szczególności, w porównaniu z pierwszą edycją RDNA, wzrost wydajności na wat wyniósł do 54%. Ponadto Big Navi ulepszyło sprzętowe urządzenia do ray tracingu (Ray Accelerator), który zapewnia bardziej realistyczne renderowanie grafiki w wymagających grach. Architektura ta wykorzystywana jest w kartach graficznych AMD Radeon RX serii 6000 oraz topowych konsolach do gier (Sony PlayStation 5, Xbox S/X).

Navi 3X (RDNA 3). Zmiany w trzeciej odsłonie architektury RDNA mają na celu kompleksową poprawę wydajności gier w wysokich rozdzielczościach 4K i 8K. Procesory graficzne oparte na RDNA 3 to pierwsze wieloukładowe procesory graficzne firmy AMD. Przeprojektowane jednostki obliczeniowe i technologia AMD Infinity Cache drugiej generacji zapewniają wzrost wydajności nawet o 54% w porównaniu z poprzednią generacją Big Navi Navi 3X. Poprawieniu uległa również wydajność ray tracingu – odpowiadające im bloki mogą liczyć na 50% więcej promieni na taktowanie. Architektura znalazła zastosowanie w kartach graficznych do gier z rodziny AMD Radeon RX 7000.

Wielkość własnej pamięci GPU; to właśnie parametr ten jest czasami nazywany pojemnością pamięci karty graficznej. Im więcej pamięci ma procesor graficzny, tym bardziej złożony i szczegółowy obraz może przetwarzać w pewnym okresie czasu, a odpowiednio, tym wyższa jego wydajność i szybkość (co jest szczególnie ważne w przypadku zadań wymagających dużej ilości zasobów, takich jak wymagające gry, edycja wideo, renderowanie 3D itp.).

Przy wyborze należy pamiętać, że na wydajność karty graficznej wpływa nie tylko ilość pamięci, lecz także jej typ, częstotliwość pracy (patrz poniżej) i inne cechy. Dlatego jest całkiem możliwe, że model z mniejszą ilością pamięci będzie bardziej zaawansowany i droższy niż ten z większą. Co więcej, można porównać ze sobą tylko warianty, które mają podobną resztę specyfikacji pamięci.

Na współczesnym rynku dostępne są głównie karty graficzne o wielkości pamięci 1 GB, 2 GB, 3 GB, 4 GB, 6 GB, 8 GB, 10 GB, 11 GB, 12 GB, a w najbardziej zaawansowanych modelach 16 GB, a nawet więcej.

Ilość danych (bitów), które można przesłać przez szynę pamięci karty graficznej w jednym cyklu. Wydajność karty graficznej zależy bezpośrednio od szerokości szyny: im większa szerokość, tym więcej danych szyna przesyła w jednym takcie zegara, a tym samym szybciej pracuje pamięć graficzna.

Minimalna szerokość dla współczesnych kart graficznych to w rzeczywistości 128 bitów, wskaźnik ten jest typowy głównie dla budżetowych modeli. W rozwiązaniach ze średniej półki występują wskaźniki 192-bitowe i 256-bitowe, a w zaawansowanych modelach - 352-bitowe, 384-bitowe i więcej, aż do 2048-bitów.

Częstotliwość pracy procesora graficznego karty graficznej. Z reguły im wyższa częstotliwość GPU, tym wyższa wydajność karty graficznej, ale parametr ten nie jest jedyny - wiele zależy również od cech konstrukcyjnych karty graficznej, w szczególności od rodzaju i ilości pamięci graficznej (patrz odpowiednie punkty słownika). W konsekwencji nierzadko zdarza się, że spośród dwóch kart graficznych model o niższej częstotliwości CPU może być bardziej wydajny. Ponadto warto zauważyć, że procesory o wysokiej częstotliwości mają również wysokie wydzielanie ciepła, co wymaga zastosowania wydajnych systemów chłodzenia.

Wynik pokazany przez kartę graficzną w teście porównawczym Passmark G3D Mark.

Testy porównawcze pozwalają ocenić rzeczywiste możliwości (przede wszystkim ogólną wydajność) karty graficznej. Jest to szczególnie wygodne w świetle faktu, że karty graficzne o podobnych charakterystykach w praktyce mogą znacznie różnić się możliwościami (na przykład ze względu na różnicę w jakości optymalizacji poszczególnych elementów do wykonywania połączeń). A Passmark G3D Mark jest obecnie najpopularniejszym testem porównawczym kart graficznych. Wyniki tego testu są przedstawiane w punktach, przy czym większa liczba punktów odpowiada wyższej wydajności. Od połowy 2020 roku liczba punktów zdobytych w najbardziej zaawansowanych kartach graficznych może przekroczyć 17 000.

Należy pamiętać, że Passmark G3D Mark służy nie tylko do ogólnej oceny wydajności, ale także do określania zgodności karty graficznej z określonym procesorem. Procesor i karta graficzna muszą być w przybliżeniu równe pod względem ogólnego poziomu mocy obliczeniowej, w przeciwnym razie jeden komponent "cofnie się" do drugiego: na przykład słaby procesor nie pozwoli na pełne wykorzystanie potencjału potężnej karty graficznej do gier. Aby wyszukać kartę wideo dla określonego modelu procesora, możesz skorzystać z listy „Optymalne dla procesorów AMD” lub „Optymalne dla procesorów Intel” w naszym katalogu.

Wersja interfejsu HDMI obsługiwana przez kartę graficzną. Więcej informacji na temat samego HDMI znajduje się powyżej, a jego wersje mogą być następujące:

- v.1.4. Najwcześniejszy standard HDMI występujący w kartach graficznych; został przedstawiony w 2009 roku. Pomimo swojego "szanowanego wieku" ma dobre cechy: obsługuje wideo 4K (4096x2160) z szybkością 24 kl./s, Full HD (1920x1080) z szybkością do 120 kl./s, a także nadaje się do przesyłania wideo 3D.

- v 1.4b. Drugie usprawnienie v.1.4 opisane powyżej. Pierwsza aktualizacja, v.1.4a, wprowadziła obsługę dwóch dodatkowych formatów wideo 3D; a w HDMI v.1.4b zaimplementowano głównie drobne ulepszenia i dodatki do specyfikacji v 1.4a, prawie niezauważalne dla zwykłego użytkownika.

- v 2.0. Standard przedstawiony w 2013 roku w celu zastąpienia HDMI v.1.4. Dzięki pełnej obsłudze 4K (do 60 kl./s) jest również znany jako HDMI UHD. Ponadto przepustowość wystarcza na jednoczesną transmisję do 32 ścieżek audio i do 4 osobnych strumieni audio, a lista obsługiwanych formatów ramek została uzupełniona o ultraszeroki 21:9.

- v 2.0b. Druga aktualizacja do opisanego powyżej standardu HDMI 2.0, charakteryzująca się przede wszystkim obsługą HDR. Jednak sama kompatybilność HDR pojawiła się w pierwszej aktualizacji, v.2.0a; a w wersji 2.0b dodano możliwość pracy ze standardami HDR10 i HLG.

- v.2.1. Najnowszy z powszechnych standardów HDMI, wydany w 2017 roku. Możliwość zapewnienia szybko...ści klatek 120 kl./s w sygnałach wideo o ultrawysokiej rozdzielczości — od 4K do 8K włącznie; pojawiły się również pewne ulepszenia związane z aplikacją HDR. Należy pamiętać, że wszystkie funkcje HDMI v.2.1 są dostępne tylko podczas korzystania z kabli Ultra High Speed, chociaż podstawowe funkcje działają za pośrednictwem zwykłych kabli.

Wersja DisplayPort i / lub miniDisplayPort używana przez kartę graficzną. Informacje na temat samych interfejsów można znaleźć w odpowiednich punktach pomocy; tutaj przypominamy, że różnią się one tylko rodzajem wtyczki. Więc lista wersji dla obu przypadków jest taka sama, wygląda to tak:

- v 1.2. Najwcześniejsza powszechnie używana wersja (2010). Jednak już w tej wersji pojawiła się kompatybilność 3D i tryb połączenia szeregowego (daisy chain). Maksymalna w pełni obsługiwana rozdzielczość po podłączeniu jednego monitora to 5K (30 kl./s), z pewnymi ograniczeniami możliwa jest transmisja do 8K; Częstotliwość odświeżania 60 Hz jest obsługiwana do rozdzielczości 3840x2160 i 120 Hz - do 2560x1600. Korzystając z połączenia szeregowego, można jednocześnie podłączyć do 2 ekranów 2560x1600 przy 60 klatkach na sekundę lub do 4 ekranów 1920x1200. Oprócz oryginalnej wersji 1.2 istnieje ulepszona wersja 1.2a, której główną innowacją jest wsparcie dla AMD FreeSync - technologii stosowanej w kartach graficznych AMD do synchronizacji częstotliwości odświeżania monitora z faktyczną liczbą klatek na sekundę na wyjściu karty graficznej.

- v 1.3. Aktualizacja wprowadzona w 2014 roku. Zwiększona przepustowość pozwoliła zapewnić już pełną, bez ograniczeń obsługę 8K przy 30 kl./s, a także przesyłanie obrazów 4K przy 120 kl./s, wystarczających do pracy z 3D. Zwiększyły się również rozdzielczości połączeń szeregowych - do 4K (3840x2160) przy 60 kl./s na dwóch ekranach i 2560x16...00 przy tej samej częstotliwości klatek na cztery. Z konkretnych innowacji warto wspomnieć o trybie Dual Mode, który umożliwia podłączenie urządzeń HDMI i DVI do takiego złącza za pomocą najprostszych adapterów pasywnych.

- v 1.4. Wersja zaprezentowana w marcu 2016. Formalnie przepustowość nie wzrosła w porównaniu do poprzedniej wersji, ale dzięki optymalizacji sygnału stała się możliwa praca z rozdzielczościami 4K i 5K przy 240 klatkach na sekundę oraz z 8K — przy 120 klatkach na sekundę. Jednak, że podłączony ekran musi obsługiwać technologię kodowania DSC - w przeciwnym razie dostępne rozdzielczości nie będą różnić się od wskaźników wersji 1.3. Ponadto w wersji 1.4 dodano obsługę wielu funkcji specjalnych, w tym HDR10, a maksymalna liczba jednocześnie transmitowanych kanałów audio wzrosła do 32.

- v 1.4a. Aktualizacja wydana w 2018 roku „bez zbędnego hałasu” - nawet bez oficjalnego komunikatu prasowego. Główną innowacją była aktualizacja technologii Display Stream Compression z wersji 1.2 do wersji 1.2a.

Obsługa kart graficznych dla technologii wirtualnej rzeczywistości, czyli możliwość pracy z okularami wirtualnej rzeczywistości.

Okulary te zapewniają zmianę obrazu w okularach podczas obracania i pochylania głowy, tworząc w ten sposób efekt immersyjny. Jedną z cech rzeczywistości wirtualnej jest wymóg wydajności graficznej: na przykład częstotliwość odświeżania dla normalnego postrzegania obrazu musi wynosić co najmniej 90 klatek / s. Ponadto tryb VR często wykorzystuje specjalne technologie zaprojektowane w celu zapewnienia wygodnych wrażeń (a także wymagających mocy obliczeniowej).

Wszystkie te punkty są brane pod uwagę w kartach graficznych z obsługą VR. Należy pamiętać, że stopień zgodności z konkretnymi zestawami do rzeczywistości wirtualnej może być inny, kwestię tę należy wyjaśnić osobno; jednak do normalnej pracy z VR w każdym przypadku wymagana będzie karta graficzna, w której ta możliwość jest wyraźnie zadeklarowana. Ponadto takie modele będą przydatne dla twórców treści do wirtualnej rzeczywistości.