Porównanie Asus GeForce RTX 3060 Ti Dual OC 8GB vs Asus GeForce RTX 3060 Ti Dual V2 OC Mini LHR

Karty graficzne, które są sprzętowo zabezpieczone przed wydobyciem. Termin Low Hash Rate został wymyślony przez firmę NVIDIA, aby zniechęcić górników kryptowalutowych do korzystania z kart graficznych i odzyskać przychylność społeczności graczy komputerowych. Karty graficzne w wersji LHR występują tylko wśród generacji kart NVIDIA GeForce RTX serii 3000. Wczesne akceleratory graficzne GeForce nie mają fabrycznych ograniczeń dotyczących wydobycia, podobnie jak wszystkie starsze i nowsze karty graficzne AMD Radeon. Wśród kart z serii GeForce RTX 3000 są jednak karty wideo bez LHR.

Rodzaj pamięci graficznej używanej przez kartę graficzną (zobacz Pamięć GPU). Obecnie używane są następujące rodzaje pamięci:

- DDR3. Pamięć RAM ogólnego przeznaczenia, która nie jest wyspecjalizowana do przetwarzania grafiki i została pierwotnie stworzona do użytku we wspólnej systemowej pamięci RAM. Jednak ze względu na dobrą wydajność i stosunkowo niski koszt, został ostatnio użyta w kartach graficznych (choć głównie na poziomie budżetowym).

— DDR4. Dalszy, po DDR3, rozwój pamięci RAM ogólnego przeznaczenia. W szczególności w przypadku kart graficznych jest to niezwykle rzadkie ze względu na rozpowszechnienie bardziej zaawansowanych, specjalistycznych standardów.

- GDDR2. Pamięć drugiej generacji, zbudowana w oparciu o technologię Double Data-Rate („podwojona szybkość transferu danych”). W rzeczywistości jest to modyfikacja pamięci RAM typu DDR2, zoptymalizowana do użytku w kartach graficznych; tak jak oryginalna DDR2, zapewnia 4 operacje transferu danych na jeden cykl zegara (oryginalne operacje DDR - 2). Nie była szeroko stosowana ze względu na tendencję do silnego nagrzewania się podczas pracy.

- GDDR3. Ulepszona wersja GDDR2 (patrz wyżej). Charakteryzuje się wyższą efektywną częstotliwością (co za tym idzie - wydajnością), wyróżniając się jednocześnie niższą emisją ciepła. Niegdyś cieszyła się sporą popularnością, obecnie stopniowo wychodzi z użytku, ustępuj...ąc miejsca bardziej zaawansowanym standardom.

- GDDR5. Całkiem zaawansowany format pamięci graficznej; w przeciwieństwie do wcześniejszych wersji GDDR (patrz wyżej) jest oparta na pamięci RAM DDR3.

- GDDR5X. Dalsze ulepszenia pamięci GDDR5, mające na celu zwiększenie przepustowości (a tym samym ogólnej szybkości i wydajności grafiki). Różne ulepszenia konstrukcyjne umożliwiły osiągnięcie 2-krotnego wzrostu maksymalnej prędkości - do 12 Gb/s w porównaniu do 6 Gb/s w przypadku oryginalnej pamięci GDDR5. Jednocześnie, chociaż GDDR5X ma gorszą charakterystykę od HBM (patrz poniżej), jest znacznie tańsza.

- GDDR6. Dalszy, po GDDR5X, rozwój pamięci graficznej, takiej jak GDDR. Umożliwia przesyłanie danych z szybkością do 16 Gb/s na pin, czyli prawie dwa razy więcej niż GDDR5, przy niższym napięciu roboczym. Takie cechy pozwalają wykorzystać GDDR6 do pracy z rozdzielczościami 4K i wyższymi, a także systemami wirtualnej rzeczywistości; karty graficzne z taką pamięcią to głównie rozwiązania z najwyższej półki.

- GDDR6X. Ulepszona wersja GDDR6 wydana jesienią 2020 roku. Według twórców jest to najszybsza pamięć graficzna w momencie premiery. Jedną z kluczowych aktualizacji jest zastosowanie tak zwanej modulacji wielowarstwowej PAM4, która umożliwia przesyłanie 2 bitów danych na cykl (w przeciwieństwie do 1 bitu w poprzednikach). Dzięki temu przepustowość GDDR6X może osiągnąć 21 Gb/s dla 1 pinu i 1 TB/s dla całego bloku pamięci (w porównaniu z odpowiednio 16 Gb / si 700 GB/s w poprzedniej wersji). Ten rodzaj pamięci jest świetny nawet dla najpotężniejszych nowoczesnych kart graficznych, jednak odpowiednio też kosztuje.

- HBM. Rodzaj pamięci zaprojektowany w oparciu o maksymalne zwiększenie przepustowości. Różni się zasadniczo od różnych wersji GDDR tym, że moduł HBM jest zbudowany na zasadzie „kanapki” - układy pamięci są ułożone warstwowo i umożliwiają jednoczesny dostęp; a do komunikacji z procesorem stosowana jest specjalna warstwa krzemu tzw. „interposer”, który zapewnia wydajną transmisję dużych ilości danych. Dzięki temu HBM znacznie (kilkakrotnie) przewyższa nawet najbardziej zaawansowane wersje GDDR pod względem szybkości, a częstotliwość taktowania takich modułów pamięci jest niska, co daje kolejną zaletę - wyjątkowo niskie zużycie energii i wydzielanie ciepła. Główną wadą tej technologii jest jej wysoki koszt.

- HBM2. Druga generacja szybkich pamięci typu HBM, wprowadzona w 2016 roku. Więcej informacji na temat ogólnych funkcji HBM znajduje się powyżej, a w przypadku HBM2 przepustowość została podwojona w porównaniu z pierwszą wersją tej technologii. To sprawia, że ta pamięć jest idealna do zadań wymagających dużej ilości zasobów, takich jak praca z wirtualną rzeczywistością.

Szybkość, z jaką karta graficzna może przetwarzać dane przechowywane w jej pamięci VRAM. W rzeczywistości wartość ta określa maksymalną liczbę operacji odbierania lub przesyłania danych przez moduł pamięci w jednostce czasu. Częstotliwość ta wyrażana jest w megahercach (MHz) – milionach operacji na sekundę. Wysoka częstotliwość pamięci VRAM pomaga poprawić wydajność przy wykonywaniu zadań wymagających dużych zasobów, takich jak przetwarzanie tekstur, renderowanie grafiki i inne operacje graficzne. Jednak parametr nie jest jedynym czynnikiem wpływającym na ogólną wydajność karty graficznej — ważne jest, aby wziąć pod uwagę architekturę GPU, liczbę rdzeni, częstotliwość rdzeni i inne parametry.

Karta graficzna posiada system podświetlenia. Funkcja ta nadaje płytce oryginalny wygląd, co szczególnie docenią gracze i miłośnicy zewnętrznych modów na PC. Podświetlenie może mieć różny kolor, w niektórych modelach ten kolor może się nawet zmienić. Jednocześnie należy pamiętać, że funkcja ta nie wpływa na funkcjonalność karty graficznej, ale znacząco wpływa na koszty. Warto więc szukać specjalnie podświetlanej karty graficznej tylko w przypadkach, gdy nietypowy design jest dla Ciebie nie mniej ważny niż wydajność. Warto również pamiętać, że takie karty graficzne muszą być instalowane w odpowiednich obudowach— otwartych lub z oknem obserwacyjnym, w przeciwnym razie podświetlenie po prostu nie będzie widoczne.

Format dodatkowego zasilania, niezbędnego do działania karty graficznej.

Samo w sobie złącze PCI-E, które jest powszechnie używane do podłączania kart graficznych, dostarcza 75 W mocy. W przypadku wielu modeli, nawet dość wydajnych, to wystarczy, a wiele nowoczesnych kart graficznych nie wymaga dodatkowego zasilania. Natomiast większą popularnością, zwłaszcza wśród rozwiązań wysokiej klasy, cieszą się modele z dodatkowym zasilaniem.

Najprostszą wersją takiego zasilacza jest jedno złącze 6-pinowe lub 8-pinowe. 6-pinowe złącze może ponadto zapewnić do 75W, a 8-pinowe do 150 W. Jednak w przypadku wysokiej klasy rozwiązań jedno złącze to za mało, dlatego są modele z zasilaniem w formacie 6+8 pin, 8+8 pin, a nawet 8+8 + 6 pin czy 8+8 + 8 pin. A nowe karty są całkowicie 16-pin. Takie złącza zasilające mają łącznie 16 linii: 12 do zasilania prądem i 4 sygnałowe. Skuteczny próg mocy złącza 16-pin wynosi do 600 W. Podłączenie do niego odbywa się za pomocą przejściówki 3×8 pin.

Należy pamiętać, że teoretycznie możliwe jest podłączenie 6-pinowego zasilacza do 8-pinowego złącza i odwrotnie; do tego są nawet produkowane odpowiednie adaptery. Jednak w prakty...ce możliwość takiego połączenia należy wyjaśnić osobno, a stosować takie sztuczki należy tylko w skrajnych przypadkach, gdy inne warianty nie są dostępne.

Całkowita długość karty graficznej.

Długość w tym przypadku oznacza wielkość urządzenia od płytki ze złączami (która jest przymocowana do tylnej ściany jednostki systemowej) na przeciwną stronę. Sama płyta i wystające na zewnątrz łączniki zwykle nie są brane pod uwagę.

Dane dotyczące długości karty graficznej są potrzebne przede wszystkim po to, aby ocenić, czy w konkretnym przypadku jest na nią wystarczająco dużo miejsca. Ponadto dłuższe płyty z reguły mają bardziej zaawansowane cechy (chociaż nie ma tu ścisłej zależności, a karty graficzne podobnej klasy mogą mieć różne długości). Jeśli chodzi o konkretne wartości, najbardziej kompaktowe rozwiązania obecnie mają rozmiar 150 - 200 mm lub mniej ; wskaźnik 200-250 mm nadal można uznać za stosunkowo mały, 250-290 mm - średni, a wiele modeli (głównie na poziomie zaawansowanym) ma długość ponad 290 mm.