Fazy zasilania
Liczba faz zasilania procesora przewidzianych na płycie głównej.
W bardzo uproszczony sposób fazy można opisać jako bloki elektroniczne o specjalnej konstrukcji, przez które zasilanie jest dostarczane do procesora. Zadaniem takich bloków jest optymalizacja tego zasilania, w szczególności minimalizacja skoków mocy przy zmianie obciążenia procesora. Generalnie im więcej faz, tym mniejsze obciążenie każdego z nich, stabilniejsze zasilanie i bardziej wytrzymała elektronika płyty głównej. Im mocniejszy jest procesor i im więcej ma rdzeni, tym więcej faz wymaga; liczba ta bardziej wrośnie również, jeśli planowane jest podkręcenie procesora. Na przykład w przypadku zwykłego czterordzeniowego chipa często wystarczają tylko cztery fazy, a już dla podkręconego możesz ich potrzebować co najmniej ośmiu. Właśnie z tego powodu u wydajnych procesorów mogą wystąpić problemy, gdy są używane niedrogie płyty główne z małą liczbą faz.
Szczegółowe zalecenia dotyczące wyboru liczby faz dla poszczególnych serii i modeli procesorów można znaleźć w specjalistycznych źródłach (w tym w dokumentacji samego procesora). Tutaj należy pamiętać, że przy dużej liczbie faz na płycie głównej (więcej niż 8) niektóre z nich mogą być wirtualne. W tym celu rzeczywiste bloki elektroniczne są uzupełniane podwójnymi lub nawet potrójnymi, co formalnie zwiększa liczbę faz: na przykład 12 zadeklarowanych faz może reprezentować 6 fizycznych bloków z podwajaczami. Jednak fazy wirtualne są znacznie gor...sze od rzeczywistych pod względem swoich możliwości - w praktyce są tylko dodatkami, które nieznacznie poprawiają charakterystykę faz realnych. Powiedzmy, że w naszym przypadku bardziej poprawne jest mówienie nie o dwunastu, ale tylko o sześciu (aczkolwiek ulepszonych) fazach. Na te detale należy zwrócić uwagę przy wyborze płyty głównej.
Chipset
Model chipsetu zainstalowany na płycie głównej. Obecnie stosowane modele chipsetów to:
B450,
A520,
B550,
X570,
X570S,
A620,
B650,
B650E,
X670 i
X670E. W przypadku Intel lista chipsetów wygląda następująco:
X299,
H410,
B460,
H470,
Z490,
H510,
B560,
H570,
Z590,
H610,
B660,
H670,
Z690,
B760,
Z790.
Chipset to zestaw układów scalonych na płycie głównej, za pośrednictwem których bezpośrednio odbywa się interakcja poszczególnych komponentów systemu: procesora, pamięci RAM, napędów, adapterów audio i wideo, kontrolerów sieciowych itp. Technicznie taki zestaw składa się z dwóch części - mostka północnego i południowego. Kluczowym elementem
...jest mostek północny, który łączy procesor, pamięć, kartę graficzną i mostek południowy (wraz z urządzeniami, którymi steruje). Dlatego nazwa mostka północnego jest często wskazywana jako model chipsetu, a model mostka południowego jest określany osobno (patrz poniżej); Jest to schemat stosowany w tradycyjnych płytach głównych, w których mostki są wykonane jako oddzielne mikroukłady. Istnieją również rozwiązania, w których oba mostki są połączone w jednym chipie; dla nich można wskazać całą nazwę chipsetu.
Tak czy inaczej, znając model chipsetu, możesz znaleźć wiele różnych dodatkowych danych na jego temat - od ogólnych recenzji po specjalne instrukcje. Zwykły użytkownik z reguły nie potrzebuje takich informacji, jednak mogą być one przydatne przy wykonywaniu specjalistycznych zadań zawodowych.Maksymalna częstotliwość taktowania
Maksymalna częstotliwość taktowania pamięci RAM obsługiwana przez płytę główną. Rzeczywista częstotliwość taktowania zainstalowanych modułów pamięci RAM nie powinna przekraczać tego wskaźnika - w przeciwnym razie możliwe są awarie, a możliwości pamięci RAM nie będą mogły być w pełni wykorzystane.
W przypadku nowoczesnych komputerów PC częstotliwość pamięci RAM
1500 - 2000 MHz lub
mniej jest uważana za bardzo niską,
2000 - 2500 MHz jest skromna,
2500 - 3000 MHz jest średnia,
3000 - 3500 MHz jest powyżej średniej, a w najbardziej zaawansowanych płytach
obsługiwane mogą być 3500 - 4000 MHz, a nawet
ponad 4000 MHz.
Wersja interfejsu M.2
Wersja interfejsu M.2 determinuje zarówno maksymalną prędkość przesyłania danych, jak i obsługiwane urządzenia, do których można podłączyć fizyczne złącza M.2 (patrz odpowiedni punkt).
Wersja interfejsu M.2 w specyfikacjach płyt głównych jest zwykle wskazywana przez liczbę samych złączy i przewidzianą w każdym z nich rewizję PCI-E. Na przykład wpis „3x4.0” oznacza trzy złącza obsługujące PCI-E 4.0; a oznaczenie „2x5.0, 1x4.0” oznacza trio złączy, z których dwa obsługują PCI-E 4.0, a drugie PCI-E 5.0.
Moduł TPM
Specjalistyczne
złącze TPM do podłączenia modułu szyfrującego.
Moduł TPM (Trusted Platform Module) umożliwia szyfrowanie danych przechowywanych na komputerze za pomocą unikalnego klucza, który jest prawie nie do złamania (jest to niezwykle trudne do zrobienia). Klucze są przechowywane w samym module i są niedostępne z zewnątrz, a dane można zabezpieczyć w taki sposób, aby ich normalne odszyfrowanie było możliwe tylko na tym samym komputerze, na którym zostały zaszyfrowane (i tym samym oprogramowaniem). Tak więc, jeśli informacje zostaną nielegalnie skopiowane, atakujący nie będzie mógł uzyskać do nich dostępu, nawet jeśli oryginalny moduł TPM z kluczami szyfrowania zostanie skradziony: TPM rozpozna zmianę systemu i nie pozwoli na odszyfrowanie.
Z technicznego punktu widzenia moduły szyfrujące mogą być wbudowane bezpośrednio na płyty główne, jednak nadal bardziej uzasadnione jest uczynienie ich oddzielnymi urządzeniami: wygodniej jest kupić moduł TPM w razie potrzeby, zamiast przepłacać za natywnie wbudowaną funkcję, która może okazać się niepotrzebna. Z tego powodu istnieją płyty główne
bez złącza TPM.
Złącze Thunderbolt AIC
5-pinowe złącze do podłączenia karty rozszerzeń. To z kolei zapewnia dużą szybkość wymiany danych (do 40 Gbps), możliwość podłączenia zewnętrznych monitorów, szybkie ładowanie kompatybilnych urządzeń itp.
Wi-Fi
Wersja (standard)
Wi-Fi obsługiwana przez moduł Wi-Fi płyty głównej. Głównym przeznaczeniem takich modułów, niezależnie od wersji, jest dostęp do internetu przez routery bezprzewodowe; jednak Wi-Fi może być również wykorzystywane do bezpośredniej komunikacji z innymi urządzeniami - na przykład do przesyłania materiałów (danych) z aparatu cyfrowego lub zdalnego sterowania nim.
W dzisiejszych czasach można spotkać obsługę różnych standardów Wi-Fi (nawet
Wi-Fi 6 lub bardziej zaawansowaną wersję
Wi-Fi 6E). Od tego szczegółu zależy przede wszystkim maksymalna szybkość połączenia. Przy tym różne wersje różnią się także używanymi zakresami; a są ze sobą kompatybilne, jeśli pokrywają się w użytych zakresach. Jednak różne wersje różnią się również stosowanymi zakresami; i są ze sobą kompatybilne, jeśli pokrywają się w użytych zakresach. Jednak moduły bezprzewodowe nowoczesnych płyt głównych często obsługują nie tylko standard Wi-Fi określony w specyfikacjach, jednak także wcześniejsze; punkt ten nie przeszkadza wyjaśnić osobno, jednak w większości przypadków nie pojawiają się problemy ze zgodnością. Niemniej jednak, aby móc korzystać ze wszystkich funkcji danej wersji, muszą ją obsługiwać oba urządzenia - zarówno płyta główna, jak i urządzenie zewnętrzne.
Lista głównych wersji wygląda następująco:
— Wi-Fi 3 (802.11g). Najstarszy obecny standard występuj
...e w czystej postaci tylko na przestarzałych płytach głównych. Działa z prędkością do 54 Mb/s w paśmie 2,4 GHz.
— Wi-Fi 4 (802.11n). Dość popularny standard, który dopiero niedawno zaczął ustępować miejsca bardziej zaawansowanym opcjom. Obsługuje zarówno pasmo 2,4 GHz, jak i bardziej zaawansowane pasmo 5 GHz, a maksymalna szybkość transmisji danych wynosi 150 Mb/s na kanał (do 600 Mb/s przy 4 antenach).
— Wi-Fi 5 (802.11ac). Działa tylko na 5 GHz. Początkowo maksymalna teoretyczna szybkość przesyłania danych wynosiła 1300 Mb/s, jednak od 2016 roku stosowany jest standard 802.11ac Wave 2, gdzie wskaźnik ten został powiększony do 2,34 Gb/s.
— Wi-Fi 6 (802.11ax). Początkowo działa na dwóch pasmach - 2,4 GHz i 5 GHz - jednak specyfikacja tego standardu przewiduje wykorzystanie dowolnego zakresu pracy od 1 GHz do 7 GHz (gdy takie pasma staną się dostępne). Nominalna szybkość przesyłania danych wzrosła tylko o jedną trzecią w porównaniu z Wi-Fi 5, jednak szereg usprawnień zwiększających wydajność komunikacji pozwala osiągnąć znaczny wzrost rzeczywistej prędkości - teoretycznie nawet do 10 Gb/s, a nawet więcej.
— Wi-Fi 6E (802.11ax). Rozbudowana gałąź standardu Wi-Fi 6 z szybkością transmisji danych do 10 Gb/s. Standard Wi-Fi 6E technicznie nazywa się 802.11ax. Ale w przeciwieństwie do podstawowego Wi-Fi 6 o podobnej nazwie zapewnia pracę w nieobciążonym paśmie 6 GHz. Ogólnie rzecz biorąc, standard wykorzystuje 14 różnych pasm częstotliwości, oferując wysoką przepustowość przy wielu aktywnych połączeniach.Bluetooth
Płyta główna posiada własny
moduł Bluetooth, co eliminuje konieczność zakupu takiego adaptera osobno. Technologia Bluetooth służy do bezpośredniego bezprzewodowego połączenia komputera z innymi urządzeniami - telefonami komórkowymi, odtwarzaczami, tabletami, laptopami, słuchawkami bezprzewodowymi itp.; łączność obejmuje zarówno udostępnianie plików, jak i kontrolę urządzeń zewnętrznych. Zasięg połączenia Bluetooth to do 10 m (w późniejszych standardach - do 100 m), a urządzenia nie muszą być w zasięgu wzroku. Różne wersje Bluetooth (pod koniec 2021 r., z których ostatnią jest
Bluetooth v 5) są wzajemnie kompatybilne pod względem podstawowej funkcjonalności i mają różnego rodzaju różnice.
Kontroler LAN
Model kontrolera LAN zainstalowanego na płycie głównej.
Kontroler LAN zapewnia wymianę danych między płytą a portem (portami) sieciowym komputera. W związku z tym zarówno ogólna charakterystyka, jak i indywidualne cechy funkcjonalności sieciowej płyty głównej zależą od cech tego modułu: obsługa specjalnych technologii, jakość połączenia w przypadku niestabilnej komunikacji itp. Znając model kontrolera LAN, możesz znaleźć szczegółowe dane na ten temat - w tym praktyczne recenzje; informacje te rzadko są potrzebne zwykłemu użytkownikowi, jednak mogą być przydatne dla entuzjastów gier online, a także do niektórych konkretnych zadań.
W związku z tym model kontrolera LAN jest sprawdzany głównie w tych przypadkach, gdy jest to dość zaawansowane rozwiązanie, zauważalnie przewyższające standardowe modele. Takie rozwiązania w dzisiejszych czasach produkowane są głównie pod markami
Intel(średni poziom),
Realtek(stosunkowo proste modele),
Aquntia i
Killer(w większości zaawansowane rozwiązania).