Czas pracy przy pełnym obciążeniu
Czas ciągłej pracy UPS z całkowicie naładowanej baterii, gdy podłączone jest do niego obciążenie o mocy równej mocy wyjściowej UPS (maksymalna lub efektywna w zależności od rodzaju obciążenia, więcej szczegółów w odpowiednich punktach). W przypadku zasilaczy UPS zaprojektowanych do pracy z komputerem domowym lub biurowym, czas około 10-15 minut jest uważany za wystarczający, wystarczy do zapisania danych i wyłączenia. Do zasilania serwerów warto wykorzystywać urządzenia o czasie
pracy 20 minut lub więcej.
Czas pracy przy połowicznym obciążeniu
Czas ciągłej pracy UPS z całkowicie naładowanej baterii, gdy podłączone jest do niego obciążenie o mocy równej mocy wyjściowej UPS (maksymalna lub efektywna w zależności od rodzaju obciążenia, więcej szczegółów w odpowiednich paragrafach). Czas pracy przy takim obciążeniu jest znacznie dłuższy niż przy pełnym, a nawet w najprostszych modelach może sięgać 20-30 minut.
Zakres napięcia wejściowego
W danym przypadku chodzi o zakres napięcia wejściowego, w którym UPS jest w stanie dostarczyć do obciążenia stabilne napięcie tylko dzięki własnym regulatorom, bez przełączania się na baterię. W przypadku zasilaczy awaryjnych UPS (patrz "Rodzaj") ten zakres jest dość mały, od 190 do 260 V; w przypadku zasilaczy interaktywnych, a zwłaszcza inwerterowych - jest znacznie szerszy. Niektóre modele zasilaczy UPS umożliwiają ręczne ustawienie zakresu napięcia wejściowego.
Prąd maksymalny
Maksymalny prąd pobierany przez UPS. W praktyce maksymalne natężenie prądu osiągane jest tylko wtedy, gdy UPS pracuje na zasilaniu sieciowym z maksymalną obciążalnością i całkowicie rozładowaną baterią. Nie mniej jednak, przy obliczaniu obciążenia sieci elektrycznej należy wziąć pod uwagę parametr ten.
Dokładność napięcia wyjściowego
Parametr ten charakteryzuje stopień różnicy między napięciem przemiennym na wyjściu UPS a napięciem idealnym, którego wykres ma postać prawidłowej sinusoidy. Idealne napięcie jest tak nazywane, ponieważ jest najbardziej równomierne i powoduje najmniej niepotrzebnego obciążenia podłączonych urządzeń. Zniekształcenie napięcia wyjściowego jest więc jednym z najważniejszych parametrów określających jakość odbieranego przez obciążenie zasilania. Poziom zniekształceń 0% oznacza, że UPS dostarcza idealną sinusoidę, do 5% - niewielkie zniekształcenia sinusoidy, do 18% - silne zniekształcenia, od 18% do 40% - sygnał trapezopodobny, ponad 40% - sygnał prostokątny.
Sprawność
Sprawność (efektywność) w przypadku UPS to stosunek jego mocy wyjściowej do mocy pobieranej z sieci. Jest to jeden z głównych parametrów określających ogólną sprawność urządzenia: im wyższa sprawność, tym mniej energii traci UPS (z powodu nagrzewania się elementów, promieniowania elektromagnetycznego itp.). We współczesnych modelach wartość sprawności może sięgać 99%.
Częstotliwość wyjściowa
Częstotliwość (zakres częstotliwości) napięcia AC dostarczanego przez UPS na wyjście. W przypadku sprzętu komputerowego zakres częstotliwości 47-53 Hz jest uważany za normalny, chociaż im mniejsze odchylenie od standardu 50 Hz, tym lepiej. Z drugiej strony, w niektórych modelach UPS częstotliwość ta może automatycznie synchronizować się z częstotliwością sieci, dzięki czemu moc dostarczana do obciążenia nie będzie się różnić, niezależnie od tego, czy obciążenie jest zasilane z sieci, czy z baterii. W tym przypadku bardziej pożądany jest szerszy zakres częstotliwości.
Liczba gniazd z rezerwą
Liczba
gniazd podłączonych do zasilania rezerwowego (baterii), przewidziana w konstrukcji UPS. Aby zasilacz UPS działał zgodnie ze swoim przeznaczeniem (zapewniał zasilanie rezerwowe w przypadku przerw w dostawie prądu), odpowiednie urządzenia elektryczne muszą być podłączone do tych gniazd. Gniazda mają standardowy kształt i są kompatybilne z większością popularnych wtyczek na 230 V.
Minimum przewidziany w UPS to
1 lub
2 gniazda, a w bardziej zaawansowanych
3 lub
więcej.
Typ gniazd
Gniazdko pod określony rodzaj wtyczki w konstrukcji zasilacza UPS.
—
Typ F (Schuko). Tradycyjne europejskie gniazdko z dwoma okrągłymi otworami w środku i stykami uziemiającymi w postaci dwóch metalowych wsporników (góra i dół gniazda). Termin Schuko przylgnął do tego typu gniazdka dzięki skrótowi od niemieckiego Schutzkontakt - styk ochronny.
—
Typ E (francuski). Gniazdko w stylu francuskim ma dwa okrągłe otwory i wystający kołek uziemiający tuż nad nimi pośrodku. Standard rozpowszechnił się we Francji, Polsce i Belgii (wraz z tradycyjnym gniazdkiem typu F).
—
Typ G (brytyjski). Wtyczka do takich gniazdek składa się z dwóch płaskich kołków poziomych i jednego płaskiego kołka pionowego do uziemienia. Standard występuje głównie w krajach Wielkiej Brytanii, Malty, Cypru, Singapuru i Hongkongu.
—
Typ B (amerykański). Gniazda typu amerykańskiego przeznaczone do wtyczek z dwoma płaskimi bolcami i półokrągłym stykiem uziemiającym. Typ B jest szeroko stosowany w krajach o napięciu 110 — 127 V — USA, Japonii, Arabii Saudyjskiej itp.