Porównanie Plustek OpticFilm 8100 vs Epson Perfection V600 Photo

- Tablet. W takich skanerach skanowany materiał umieszczany jest na specjalnej szklanej powierzchni, pod którą porusza się fotosensor; sam oryginał się nie porusza. Modele płaskie są najbardziej „wszystkożerne”: nie mają ograniczeń co do grubości skanowanego materiału i zazwyczaj pozwalają na pracę nie tylko z pojedynczymi arkuszami, ale także ze stronami i okładkami książek i czasopism, etykietami produktów itp. Ich wadą są spore rozmiary - powierzchnia robocza skanera nie może być mniejsza niż obsługiwany format (patrz "Format").

- Przeciąganie. W skanerach przeciągowych fotosensor jest nieruchomy, a skanowany materiał przesuwany jest względem niego za pomocą mechanizmu podającego. Są znacznie bardziej kompaktowe niż ich odpowiedniki na tablety (patrz wyżej). Z wymagań dotyczących wymiarów skanera w tym przypadku pozostaje tylko szerokość. W przypadku takich skanerów znacznie łatwiej jest przetwarzać długie materiały; dodatkowo często wyposażone są w automatyczne podajniki dokumentów(szczegóły poniżej), co znacznie ułatwia pracę z dużą ilością materiałów. Z drugiej strony mechanizm przeciągania jest w stanie pracować tylko z pojedynczymi kartkami i nie poradzi sobie z książkami i innymi obszernymi nośnikami.

- Tabletka/utrzymywanie się. Najbardziej wszechstronne modele, które łączą zalety obu wzorów. Posiadają zarówno otwier...aną pokrywę ze szklaną powierzchnią pod spodem, która umożliwia pracę z materiałami sypkimi (np. modele ze stołem płaskim), jak i mechanizm przeciągania, który ułatwia pracę z długimi oryginałami i pojedynczymi arkuszami (jak w konstrukcjach przeciągających). Wyposażony w dwa czujniki optyczne, a w niektórych przypadkach można nawet używać obu jednocześnie. Wadami takich skanerów są znaczny koszt i rozmiar, dlatego są one zwykle używane w branży profesjonalnej, gdzie często konieczne jest skanowanie dużych ilości niepodobnych materiałów.

- Skaner slajdów. Skanery te różnią się od wszystkich poprzednich typów ze względu na specyfikę przetwarzanych oryginałów - są przeznaczone do pracy z materiałami przezroczystymi (slajdami), takimi jak np. film fotograficzny. Inne skanery wyposażone w moduły slajdów (patrz „Moduł slajdów”) mogą pracować ze slajdami, ale to wyspecjalizowane modele zapewniają najlepszą jakość.

- Ręczny. Nazwa tego typu wynika z faktu, że taki skaner podczas pracy musi być ręcznie przesuwany po skanowanej powierzchni. Nie jest to tak wygodne, jak używanie modeli ze stołem płaskim lub z przeciąganiem (patrz wyżej), zwłaszcza podczas pracy z dużą ilością materiałów. Jednocześnie gabaryty skanerów ręcznych są jeszcze mniejsze niż przeciągaczy, a pozbawione są takiej wady, jak ograniczenie grubości obrabianych materiałów. Takie urządzenie może „przechwycić” obraz nawet z dużego obiektu, którego nie można umieścić w skanerze płaskim - na przykład pudełka.

- A0. Największy rozmiar arkusza określony przez normę ISO 216 to 1189x841 mm (4 razy większy niż rozkładówka gazety). Występuje wyłącznie w urządzeniach przeciągowych (patrz wyżej), należących do klasy profesjonalnej.

- A1. Rozmiar arkusza 594x841 mm. Z wielu powodów ta opcja nie została rozpowszechniona w skanerach.

- A3. Rozmiar arkusza 297x420 mm, tj. 2 razy standardowy krajobraz. Obsługa tego formatu pozwala w jednym przejściu zeskanować dość duże materiały, na przykład całą rozkładówkę czasopisma lub stronę gazety.

- A4. Standardowy arkusz poziomy 210x297 mm, obecnie najpopularniejszy format papieru, zwłaszcza w dokumentach biurowych. Większość skanerów jest w tym formacie i wystarcza do większości zadań osobistych i roboczych.

- A5. 148x210 mm, czyli połowa standardowego arkusza poziomego. Skanery dla tego formatu są kompaktowe, ale są bardzo rzadkie, ponieważ praca na nich z popularnym formatem A4 jest co najmniej niewygodna.

- A6. 105x148 mm, jedna czwarta standardowego arkusza poziomego. Takie skanery są małe i są wygodne do pracy ze zdjęciami, gdzie standardowy rozmiar wydruku (10x15 cm) jest w przybliżeniu równy A6, ale dziś prawie nigdy nie są używane z tych samych powodów, co format A5 (patrz wyżej).

Określ...a maksymalny dopuszczalny rozmiar skanowania. Zwróć uwagę, że rzeczywisty rozmiar maksymalnego obszaru skanowania (patrz poniżej) może być większy niż rozmiar papieru określony w specyfikacji. Natomiast w modelach z przeciąganiem (patrz „Typ”) wielkość przetwarzanych materiałów jest na ogół ograniczona jedynie szerokością skanera. Zasadniczo producenci określają maksymalny rozmiar, aby ułatwić użytkownikowi określenie możliwości skanera i zgodności z popularnymi rozmiarami papieru.

Najwyższa rozdzielczość obrazu cyfrowego generowanego przez skaner podczas pracy. Jest podawana w punktach na cal — dpi (dots per inch).

Im wyższa rozdzielczość skanowania, tym wyższa rozdzielczość wynikowego obrazu (przy tym samym rozmiarze materiału źródłowego) i tym dokładniej będą na nim odwzorowane drobne szczegóły. Z drugiej strony wysoka rozdzielczość znacząco wpływa na cenę skanera, zwiększa czas przetwarzania i rozmiar pliku wynikowego – mimo że realna potrzeba dużej szczegółowości nie zawsze występuje, a w niektórych przypadkach jest wręcz niepotrzebna (na przykład przy przetwarzaniu obrazu z małymi artefaktami, niewidocznymi przy małej szczegółowości). Dlatego przy wyborze według tego parametru nie należy gonić za wysokimi wartościami rozdzielczości – zaleca się kierować realną potrzebą i specyfiką zamierzonego stosowania skanera.

Najprostsze współczesne skanery mają rozdzielczość około 600x600 dpi( 600x1200 dpi) - to w zupełności wystarcza do rozpoznawania tekstu przy średniej wielkości czcionki. Bardziej zaawansowane warianty mają rozdzielczość 1200x1200 dpi oraz 1200x2400 dpi. A w profesjonalnych modelach z najwyższej półki liczba ta może przekroczyć 7000x7000 dpi.

Maksymalny rozmiar obrazu, który skaner może przetworzyć jednocześnie, w poziomie i w pionie. Warto zwrócić uwagę na parametr ten, jeśli potrzebne są dokładne wymiary obszaru roboczego skanera, z dokładnością do milimetra: chociaż do oznaczania tych wymiarów stosuje się standardowe formaty (patrz „Format”), w praktyce wymiary mogą różnią się od nich.

Maksymalna gęstość optyczna ciemnego obrazu, którą skaner może odróżnić od całkowicie czarnego. Gęstość optyczna określa, jaka część światła padającego na obraz została odbita (dla obrazów nieprzezroczystych) lub przepuszczona (dla obrazów przezroczystych). Im wyższa gęstość optyczna, tym mniej światła odbija/przepuszcza obiekt. W związku z tym im wyższa gęstość optyczna skanera, tym wyższa jego czułość i tym lepiej nadaje się on do pracy z ciemnymi obrazami.

Liczba odcieni szarości rozpoznawanych przez skaner. Warto zwrócić uwagę na parametr ten, jeśli planujesz aktywnie pracować ze złożonymi czarno-białymi materiałami (na przykład zdjęciami) - im więcej odcieni, tym wyższa będzie jakość zdigitalizowanego obrazu. Na ten moment za średni wskaźnik uważa się 512 odcieni - odpowiada to z grubsza możliwościom ludzkiego oka. Modele o niższym indeksie należą do poziomu podstawowego, bardziej zaawansowane „rozumieją” 1024 odcienie.

Maksymalna moc pobierana przez skaner podczas pracy. Im wyższa moc, tym więcej energii pobiera skaner, lecz dotyczy to tylko samego procesu skanowania - pobór mocy w trybie czuwania jest znikomy. I nawet w szczytowym momencie w większości modeli moc jest tak niska, że w praktyce parametr ten praktycznie nie ma wpływu na rachunki za prąd i jest raczej wartością pomocniczą (np. służy do obliczania sumarycznej mocy urządzeń podłączonych do zasilacza awaryjnego).