Щоденник Sandor Marai. Książka do pisania 174 kartki

?Nad miastem, nad wzgórzami nieoczekiwanie, bez żadnego okresu przejściowego, wiosna przypuściła atak. Któregoś ranka otworzyłem okno i aż się wzdrygnąłem. Roztaczało się wokół mnie takie piękno, takie naturalne, delikatne i bezgłośne piękno, o jakim nigdy wcześniej nawet nie marzyłem, które wzruszyło mnie do łez i w dosłownym sensie słowa wstrząsnęło całym moim ciałem. Dostałem dreszczy i gęsiej skórki. Było tak, jakbym uczył się nowe- go, nieznanego języka. Nagle zrozumiałem Florencję. Nagle sensu nabrały te wzgórza, ta rzeka, te mosty nad wodą, pałace i kościoły, obrazy i rzeźby: jakbym poznał zaklęcie, jakbym przekroczył gra- nicę mojej nowej ojczyzny, gdzie wszystko było znajome, znane od straszliwie dawna, a teraz otwarło się przed moimi oczami w tym nowym wyrazie i przemówiło do mnie? W takim oto patetycznym oszołomieniu zaczynałem swój pobyt we Florencji. Nigdy wcześniej ani później los nie obdarował mnie tak szczodrze i nieoczekiwanie jak tamtej florenckiej wiosny. [?] Moje ?zadanie? jaśniało przede mną jak słońce: mam pozostać we Florencji, w pobliżu tego innego świata, do ostatniej chwili, dopóki zezwolą mi na to rządzące moim życiem sekretne potęgi?. Wyznania patrycjusza