5 fajnych klawiatur do gier

Genius specjalizuje się w urządzeniach budżetowych i średniej klasy. Imperator Pro z linii GX zainteresuje przede wszystkim tych, którzy chcą kupić wysokiej jakości, ale niedrogie urządzenie.

Genius Imperator Pro jest kompaktowy i smukły. Dzięki temu bez problemu zmieści się na Twoim biurku. Korpus urządzenia wykonany jest z wysokiej jakości tworzywa sztucznego i wyposażony jest w podpórkę pod nadgarstki. Gadżet jest podłączony, podobnie jak inne klawiatury w recenzji, przez interfejs USB. Model ten ma nie jedną, a dwie wtyczki USB na końcu długiego przewodu (1,8 m): jedna odpowiada za transmisję sygnału, druga za działanie koncentratora USB na jednym porcie.

Imperator Pro ma 16 dodatkowych klawiszy, z których sześć można zaprogramować za pomocą zastrzeżonego narzędzia (dostępnego na dysku dostarczonym z urządzeniem). Konfigurowalne przyciski G1-G6 znajdują się po lewej stronie i są ułożone w kolumnie. Jest to bardzo praktyczne - w normalnej pracy nie przeszkadzają, ponieważ są oddzielone od jednostki głównej o około centymetr, a podczas zabawy łatwo je obmacywać na ślepo małym i serdecznym palcem. Za pomocą przycisków znajdujących się na górze możesz sterować multimediami i przełączać tryby ustawień.

Konstrukcja klawiszy w Genius Imperator Pro jest membranowa. Wszystkie posiadają podświetlenie, które można regulować za pomocą specjalnych przycisków, a mianowicie zmieniać jego kolor. Wadą jest brak specjalnych symboli na klawiszach numerycznych jednostki głównej, które są dostępne podczas wprowadzania z języka rosyjskiego i ukraińskiego. Ci, którzy nie umieją pisać bezwzrokowo, będą musieli pamiętać na przykład, że cudzysłowy znajdują się na przycisku 2, dwukropki na 6, a znaki zapytania na 7.

Ale zdecydowanym plusem dla graczy jest dobra czułość klawiszy i ich pewny ruch. Nie przyklejają się przy jednoczesnym wciśnięciu (do 18 przycisków na raz), co może spowodować zawieszenie się gry. Klawisz Windows, który może spowodować wyjście z trybu pełnoekranowego, jest opcjonalnie wyłączony na czas gry. Dzięki temu klawiatura Genius Imperator Pro nie zawiedzie Cię w decydującym momencie wirtualnej bitwy.

Stylowy design ze ściętymi narożnikami, agresywnymi występami i zdecydowanymi liniami sprawia, że Roccat Isku FX wygląda jak transformator. Wystarczy spojrzeć, zamiast urządzenia do gier na stole pojawi się Autobot. Jednak, jak na ironię, Roccat Isku FX nie ma ważnej funkcji "transformatora" - masywnej podpórki pod nadgarstki nie można usunąć. Jeśli masz kompaktowy stół, zalecamy zwrócenie uwagi na inne modele z naszej recenzji. W końcu Roccat jest największy w naszym rankingu. Ale masywność (waga około 1 kg) i gumowe nóżki zapewniają mu dobrą stabilność. Aby przenieść go z miejsca podczas pracy lub zabawy, musisz spróbować.

Klawisze Roccat Isku FX są twarde i hałaśliwe i trzeba się do nich przyzwyczaić. Jednocześnie ich konstrukcja nie jest mechaniczna, a membranowa, co razem stanowi główną wadę urządzenia. Ale ma trzy bloki dodatkowych kluczy. Na podstawce pod spacją znajdziesz trzy przyciski T1-T3. Na górze znajdują się przyciski multimedialne i klawisze do sterowania podświetleniem i nagrywania makr. Po lewej stronie, podobnie jak w Genius Imperator Pro, znajduje się kolumna programowalnych klawiszy oznaczonych M1–M5. A w lewym górnym rogu znajdują się wskaźniki funkcji zastrzeżonych. Standard, zgodnie z oczekiwaniami, po prawej stronie.

Wszystkie klocki posiadają podświetlenie, którego intensywność i kolor można regulować. Jeśli lubisz efekty, możesz ustawić płynną zmianę koloru (wygląda ładnie). Ale przyciski T1-T3, wskaźniki profili i klawisze serwisowe świecą zbyt jasno w ciemności. Czasami to rozprasza.

Zastrzeżone narzędzie dobrze uzupełnia urządzenie. Dzięki niemu możesz robić rzeczy, których nie mogą zrobić standardowe klawiatury. W programie możesz na przykład monitorować statystyki użytkowania urządzenia i otwarte osiągnięcia (Osiągnięcia). A jego głównym celem jest programowanie przycisków i nagrywanie makr. Możesz to zrobić nie tylko z kluczami zaprojektowanymi domyślnie do samodzielnej konfiguracji. Możesz ustawić dodatkowe polecenia dla 20 przycisków w prostokącie, którego wierzchołkami są klawisze 1, 5, Z i B. A jeśli chcesz, możesz zmienić przypisanie zarówno przycisków multimedialnych, jak i klawiszy F. Jak widać, jest gdzie wędrować, a skonfigurowanie urządzenia dla siebie jest bardzo proste.

Cała ta funkcjonalność sprawia, że Roccat Isku FX jest interesujący przede wszystkim dla miłośników strategii, MMO/MOBA i innych gier, w których w grę wchodzi duża liczba przycisków. A dla strzelców, ze względu na ostrą reakcję, nie jest to najlepsza opcja.

SteelSeries słynie z urządzeń gamingowych i nieszablonowego podejścia do ich konstrukcji. W SteelSeries Apex spowodowało to spację o podwójnej wysokości i ten sam przycisk Esc. Jednocześnie gabaryty klawiatury nie wyróżniają się na tle innych. Nawet na małym stoliku bez problemu mieści się i stoi na nim stabilnie.

Nad klawiszami serwisowymi znajduje się rząd półprzycisków M1-M12. Po prawej stronie bloku numerycznego znajduje się kolumna przycisków multimedialnych. Po lewej stronie znajdują się dwie dodatkowe kolumny z klawiszami nagrywania makr MX1-MX10. Nad nimi znajduje się blok L1-L4, oddzielony membraną i przeznaczony do przełączania profili. A dodatkowym bonusem jest dwuportowy hub USB. Łącznie w SteelSeries Apex dostępne będą 34 dodatkowe przyciski. Spośród nich 26 jest programowanych. A biorąc pod uwagę, że można stworzyć cztery profile, a pozostałe klawisze też są konfigurowalne, liczba dostępnych kombinacji przekracza 500. Ta zaleta prowadzi również do znacznej niedogodności – przyzwyczajenie się do klawiatury zajmuje dużo czasu. Sądząc po recenzjach w Internecie, proces ten może potrwać nawet miesiąc. A potem, grając na innych klawiszach, przegapisz funkcje znane ze SteelSeries Apex.

SteelSeries Apex to klawiatura membranowa ze sztywnym skokiem klawiszy. Aby je sprasować, trzeba zastosować zauważalny wysiłek w porównaniu do mechanicznych. Jest dobry do pisania, ale nie do grania. Z przyklejaniem po naciśnięciu kilku przycisków jednocześnie, walczy funkcja Anti-ghosting. Działa z 20 powszechnie używanymi przyciskami w grach, w tym strzałkami, spacją, lewym klawiszem Ctrl i Shift. Jednocześnie można wcisnąć do sześciu z tych klawiszy.

Urządzenie posiada cztery strefy oświetleniowe, które można konfigurować niezależnie od siebie. Na przykład w jednym żółtym będzie świecić jasno, a w drugim stonowanym niebieskim. Istnieje wiele opcji, a także liczba obsługiwanych kolorów. Pierwsza strefa to lewe kolumny. Drugi to klawisze obsługi i półprzyciski nad nimi. Trzecia to główna część klawiatury z literami i klawiszami funkcyjnymi. Czwarty to kursor, blok numeryczny i przyciski multimedialne. Istnieje również piąta strefa (logo SteelSeries), która pełni funkcję ozdobną. Dla każdego z nich jasność regulowana jest osobno, a jej zasięg wystarcza zarówno w dzień, jak i w nocy.

Podobnie jak Roccat Isku FX, SteelSeries Apex będzie odpowiadał „strategom”. A jeśli przyzwyczaisz się do niestandardowego projektu, możesz go użyć do wygodnego pisania.

Klawiatura mechaniczna znanego producenta urządzeń do gier. Podobnie jak Logitech G710+, nie różni się dużymi rozmiarami i wieloma dodatkowymi klawiszami. Ale w przeciwieństwie do tego ostatniego wygląda bardzo stylowo: matowy plastik i agresywnie posiekane formy od razu pokazują, że jest to urządzenie do gier.

Ten model waży 1,5 kg. Jednocześnie użytkownicy narzekają, że jest mało stabilny ze względu na małe gumowane nóżki. Wysoka czułość klawiszy rekompensuje to niedociągnięcie. Kiedy je wciskasz, nie musisz się specjalnie wysilać, co oznacza, że klawiatura nie pójdzie w złym momencie.

Spośród wszystkich testowanych klawiatur, Razer BlackWidow Ultimate 2014 ma najmniej dodatkowych klawiszy – tylko pięć. Ale ma przycisk Fn, który zastępuje prawy klawisz Windows i nie zajmuje dodatkowego miejsca. Po jego naciśnięciu zmienia się przyporządkowanie serwisowych przycisków F. Zmieniają się w klawisze sterowania mediami. To dobra decyzja. Dzięki temu twórcy znacznie zaoszczędzili miejsce na dodatkowe klucze (M1-M5). Są one tradycyjnie ustawione w kolumnie i znajdują się przy lewej krawędzi. Wszystkie przyciski klawiatury są podświetlone „toksycznym” zielonym światłem. Jasność można regulować w zakresie 20 gradacji. Podświetlone są nie tylko symbole na przyciskach, ale także obszar między klawiszami. W ciemności wygląda imponująco.

Klawiatura wyposażona jest w mechaniczne przełączniki własnej konstrukcji firmy - Razer Switch. W porównaniu z systemami Cherry MX, które można znaleźć w większości klawiatur mechanicznych, przełącznik Razer Switch ma przedłużoną żywotność 60 milionów naciśnięć klawiszy w porównaniu do 50 milionów Cherry. Klawisze są łatwe i przyjemne w naciśnięciu, są dość czułe, więc w grach nie będzie problemów.

W autorskim programie instalacyjnym można przypisać dowolną akcję do dowolnego klawisza, w tym nagranych makr. A wśród dodatkowych funkcji oprócz koncentratora USB zwracamy uwagę na wyjście audio do podłączenia zestawu słuchawkowego. Inni uczestnicy TOP-5 nie mają takiego „chipka”.

W przeciwieństwie do SteelSeries, Logitech nie skupia się wyłącznie na urządzeniach do gier. Mimo to sprawia, że swoje modele w tym segmencie mają wysoką jakość. Potwierdza to klawiatura Logitech G710+. To już wielkie ligi – prawdziwi gracze preferują klawiatury mechaniczne i są gotowi za nie przepłacać. G710+ ma mechaniczny skok klawiszy Cherry Brown MX. Posiada doskonałą czułość przycisków i cichą pracę w porównaniu z innymi klawiaturami mechanicznymi.

Urządzenie wcale nie jest pretensjonalne pod względem wzornictwa i dodatkowych funkcji. Można go porównać z karabinem szturmowym Kałasznikowa - prostym i niezawodnym narzędziem bez dzwonków i gwizdków, ale bardzo skutecznym. Klawiatura posiada 110 klawiszy, z których sześć (G1-G6) jest programowalnych. Znajdują się one tradycyjnie przy lewej krawędzi klawiatury w postaci dodatkowej kolumny. Kolejny rząd guzików znajduje się przy górnej krawędzi. Większość z nich odpowiada za zarządzanie mediami. Przyciski W, A, S i D oraz strzałki są szare i wyróżniają się na tle pozostałych. Ale to nie jest takie ważne, bo w Logitechu G710+ podświetlone są wszystkie przyciski. Do tego jest pięć poziomów jasności, a blok WASD również świeci autonomicznie. Możesz na przykład ustawić jasność tych klawiszy na maksimum, a na pozostałych wyciszyć do minimum. Jako miły bonus jest koncentrator USB.

Za regulację jasności odpowiada para osobnych przycisków nad rzędem klawiszy funkcyjnych. Nie zabrakło też przycisków do przełączania profili (w sumie są trzy) i nagrywania makr. Kolejny specjalny przycisk aktywuje tryb gry. Nie można przypadkowo zminimalizować gry i wyjść do systemu Windows, naciskając przycisk serwisowy lub kombinację. A nad blokiem cyfrowym znajduje się duży wałek do regulacji dźwięku. Trudno ocenić, na ile ten element jest potrzebny. Nie przeszkadza w pracy, ale też nie przynosi większych korzyści.

Klawiatura jest konfigurowana za pomocą markowej aplikacji. Dzięki niemu łatwo jest skonfigurować programowalne przyciski, a także nagrywać makra. Ktoś powie, że jest ich niewiele, ale wskaźnik ten wyraźnie nie jest dla wszystkich - wielu na ogół radzi sobie ze standardowymi kluczami, a dodatkowe w ogóle się nie programują.

Przyzwyczajenie się do urządzenia jest bardzo szybkie. W naszym teście Logitech G710+ trzyma palmę pierwszeństwa w tym parametrze. Nic w tym dziwnego – jego konstrukcja jest standardowa. Nawet rozmieszczenie klawiszy do gier G1-G6 (są podzielone na trzy minibloki po dwa przyciski każdy) nie myli ich z innymi.