Jak wybrać naboje do wiatrówek?

W rzeczywistości pociski i naboje do pneumatyki mają znacznie więcej charakterystycznych różnic, które omówimy w tym artykule i zacznijmy być może od najważniejszego kryterium - kalibru.

Kaliber

Kaliber to średnica otworu broni. Im jest większy, tym większa śmiertelna siła. Ważnymi parametrami są również wielkość energii wylotowej i waga pocisku. Od nich zależy prędkość początkowa i zasięg pocisku. Większość broni rekreacyjnej ma energię wylotową nie większą niż 3,5 J. Opcje sportowe i myśliwskie osiągają na wyjściu 7,5 J i więcej (do 25 J).

Istnieje 5 głównych kalibrów pneumatyki:

• Flaubert nosi imię wynalazcy naboju pneumatycznego 4 mm. Używany w rewolwerach o tej samej nazwie. Atrakcyjność nabojów Flaubert polega na tym, że są to naboje kapiszonowe i nie wymagają do strzelania butli z gazem ani sprężyny. W związku z tym są szeroko stosowane do strzelania rekreacyjnego. Rewolwery Flauberta nie różnią się wyglądem od prawdziwych, wkłada się do nich również naboje, a dźwięk wystrzału jest bardziej realistyczny niż konwencjonalnego „powietrza”.

Nabój Flauberta

• "Dzieci" (4,46 - 4,53 mm) - najczęściej spotykany kaliber pneumatyczny 4,5 mm. Szeroko stosowany w pneumatyce balonów gazowych, karabinach sportowych i myśliwskich. Zasięg lotu takiego pocisku waha się od 10 do 60 m i zależy od jego wagi i mocy broni. Z kaliberem dziecięcym możesz strzelać do szczurów, małych ptaków o wadze do 1,5 kg - wron, leszczyny itp. Jeśli celujesz w głowę, możesz trafić faunę i większą - do 5 kg.
• "Papal" to poważniejszy kaliber (5,5 - 5,52 mm), odpowiedni do polowania na drobną zwierzynę, zdolny do skutecznego trafienia w cel z odległości 30 - 70 m. Można nim polować na bobra, zająca, susła, lisa.
• „Dedovsky” - 6,35 mm, jest pewnie wybrany do polowania na świstaka, bażanta, kaczkę, lisa, zająca, a nawet sarnę powalą strzałem w głowę.
• 9 mm - nadaje się do zastrzelenia prawie każdego zwierzęcia o wadze do 50 kg, nawet dzika (jeśli się postarasz). Nie nadaje się do drobnej zwierzyny, takiej jak leszczyna, ponieważ podczas uderzenia pozostawia zbyt duże dziury.

Najbardziej popularną wśród konsumentów, ze względu na swoją dostępność i względną taniość, jest broń pneumatyczna kalibru „dziecięcego” - 4,5 mm. Aby go kupić, nie jest wymagane żadne specjalne zezwolenie, a wybór pistoletów i strzelb jest dość szeroki.

Forma

Istnieje 7 rodzajów kształtów pocisków pneumatycznych, od których zależą ich właściwości balistyczne i niszczące:

• czapka;
• stożkowy;
• półkulisty;
• z płaską głową;
• z rdzeniem;
• ekspansywny;
• balony.

Kule to najprostszy rodzaj pocisków. Jego zalety to dobra penetracja i dobre właściwości balistyczne. Wadą kul jest niska celność, którą obserwuje się nawet przy strzelaniu z luf gwintowanych. Użycie piłek sprowadza się do ćwiczeń na strzelnicy, a cel musi być odpowiednio duży.

Czapka jest ulepszonym typem, który w porównaniu z piłką lepiej zachowuje tor lotu. Ma dobrą celność, ale siła przebicia jest niewielka. Na strzelnicę taki pocisk lepiej nadaje się niż kula, ale jest mało przydatny do polowania, ponieważ jest zbyt lekki z powodu pustej konstrukcji.

Czapka

Pociski rdzeniowe składają się z miski olejowej i rdzenia i mają średnią penetrację i celność. Nadaje się zarówno do broni gładkolufowej, jak i gwintowanej. Nie są używane w potężnej broni, ponieważ nie są przeznaczone do dużych prędkości - paleta wykonana jest z gumy lub miękkiego ołowiu. Ogień z takich ładunków można oddawać na odległość od 20 do 70 m. Kule pneumatyczne z rdzeniami wybierają myśliwi polujący na zwierzynę średniej wielkości.

podstawowe pociski

Muszle z płaskim łbem wybierane są do uprawiania sportów. Ich parametry aerodynamiczne są wyższe niż czapek, ale dzięki płaskiemu kształtowi główki wzrasta opór powietrza. Dzięki niej takie pociski pozostawiają w papierowym celu wyraźne dziury, które wygodnie jest policzyć. Strzelanie celowane takimi kulami odbywa się zwykle na odległość nie większą niż 20 m, głównie z pistoletów, ale nadają się one również do broni z gwintowaną lufą. Kule z płaską głowicą są również używane do strzelania do drobnej zwierzyny, płaska powierzchnia po uderzeniu ma szokujący wpływ na ptaka.

Kule ze stożkową główką lepiej wbijają się w powierzchnię niż wszystkie poprzednie, dlatego niektóre firmy produkcyjne są oznaczone jako myśliwskie. Takie pociski do wiatrówek dobrze trzymają trajektorię lotu i mają dobrą celność. Są używane w broni o dowolnej mocy. Idealny zarówno do karabinów gwintowanych, jak i gładkolufowych. Potrafi trafić w cel nawet z dużych odległości (70 - 100 m).

Półkuliste kule wyglądają jak lotki do badmintona. Równie skutecznie stosowany w sporcie i myślistwie, w gładkolufowym „powietrzu” i armaturze. Dobrze trzymają trajektorię, wyróżniają się umiarkowaną siłą penetracji i są uważane za uniwersalne na wszystkich dystansach.

Ekspansywne pociski mają wgłębienie w głowie, dzięki czemu rozszerzają się po zetknięciu z celem. Służą do polowania na ptaki lub średnią i dużą zwierzynę w odległości do celu nie większej niż 50 m. Zwykle w takim pocisku ekspansywna wnęka jest wypełniona parafiną lub tworzywem sztucznym. Ze względu na specjalny format, rozległy pocisk rozpada się na cztery fragmenty i segment ogona po uderzeniu.

Pociski (od lewej do prawej): półkuliste, ekspansywne, stożkowe, płaskie

Materiał

Pociski pneumatyczne mogą być wykonane z ołowiu, stali lub stali z powłoką miedzianą/mosiądzową w celu ochrony korpusu przed korozją. Wybierając stalowe kule należy wziąć pod uwagę, że w przypadku ich użycia wzrasta ryzyko rykoszetu. Ponieważ stal jest twardsza od ołowiu, gdy uderzy w betonową ścianę lub metalowy przedmiot, taka kula nie spłaszcza się, lecz odlatuje, prawie nie tracąc prędkości, podczas gdy ołowiane kule, uderzając w twardy przedmiot, spłaszczają się i tracą energię.

Pociski stalowe mają większą siłę penetracji, ale niską celność, podczas gdy pociski ołowiane lecą celniej w cel, ale ich właściwości niszczące nie są wysokie. Pociski ołowiane najlepiej sprawdzają się w broni gwintowanej, ponieważ są stabilizowane przez obrót po przejściu przez gwintowanie lufy.

Waga

Wybierając amunicję do „powietrza”, należy zwrócić uwagę na jej wagę. Połączenie potężnej broni i dużej masy naboju pozwala na osiągnięcie dobrego zasięgu i prowadzenie ognia celowanego na duże odległości. Pociski „ciężkie” nie boją się tak bardzo wiatru, mogą pokonywać duże odległości bez zmiany trajektorii, a ponadto mają dużą zdolność rażenia.

Takie niuanse są przydatne do rozważenia przy wyborze pocisków do polowania lub poważnych sportów. W przypadku pneumatyki do strzelania rekreacyjnego i szkoleniowego odpowiednie są pociski o małej masie, ponieważ moc takiej broni jest niewielka.

W przypadku najpopularniejszego kalibru 4,5 mm z reguły stosuje się pociski o masie od 0,28 do 1 g.

1. Lekkie pociski (do 0,48 g) przeznaczone są do broni o małej mocy: pistoletów gazowych, lekkich karabinów.

2. Średnie (0,48-0,56 g) nadają się do broni o mocy od 7,5 do 15, rzadziej 24 J.

3. Duże (od 0,56 g) stosuje się tylko w potężnej broni klasy Magnum (powyżej 15 J), ponieważ w broni o mniejszej mocy prędkość początkowa i celność lotu takiego pocisku są zauważalnie zmniejszone.

Przeznaczenie

Wybór nabojów do „powietrza”, oprócz powyższych parametrów, wynika również z samego celu użycia broni. Zasadniczo pneumatykę stosuje się w następujących przypadkach:

1. Rozrywka – strzelanie do butelek i innych celów, wyjście na łono natury, staje się coraz bardziej popularną czynnością.

2. Sport - zawody w strzelaniu pneumatycznym, hardballu, airsoftu nie ustępują skutecznością ćwiczeniom z bronią palną.

3. Samoobrona — noszenie pistoletu pneumatycznego daje pewność siebie i pomaga bronić się przed atakami łobuzów i psów.

4. Polowanie - potężna pneumatyka może godnie konkurować z bronią palną.

Biorąc pod uwagę wszystkie te aspekty, właściciel broni decyduje, jakiego naboju pneumatycznego potrzebuje. Aby mieć całkowitą pewność właściwego wyboru, należy stosować się do zaleceń producentów broni i amunicji, a wtedy przyjemność strzelania i jego jakość będą najlepsze.