Lampowe wzmacniacze słuchawkowe

Lampowy

— wzmacniacze, w których przynajmniej część elementów elektronicznych („wypełnienia”) zbudowana jest na lampach radiowych (w przeciwieństwie do większości nowoczesnych modeli wykorzystujących wyłącznie tranzystory). Podkreślamy, że chodzi tu wyłącznie o strukturę wewnętrzną; ze względu na ich ogólny typ, takie modele mogą być zarówno stacjonarne, jak i przenośne (chociaż pierwsza opcja jest najbardziej rozpowszechniona z wielu powodów).

Główną zaletą tej techniki jest osławione „ciepłe, lampowe brzmienie” – specjalna miękka kolorystyka dźwięku, którą doceniają niektórzy audiofile. Jednocześnie, czysto formalnie, wzmacniacze lampowe są zauważalnie gorsze od tranzystorowych pod względem wydajności — w szczególności mają węższy zakres częstotliwości i wyższe zniekształcenia harmoniczne. Jednak to właśnie takie zniekształcenia nadają dźwiękowi „lampowemu” charakterystyczne podbarwienie, są przyjemniejsze dla ludzkiego ucha niż „zimne” błędy w technice tranzystorowej. Tak więc ten szczegół sam w sobie nie jest wadą, a niektórzy uważają to za jednoznaczną zaletę.

Trzeba też powiedzieć, że wzmacniacze lampowe są bardziej odporne na przeciążenia i pozwalają na uzyskanie gładszego pasma przenoszenia. Ponadto lampy mogą być wykonane w sposób otwarty, co nadaje urządzeniu wyjątkowy styl. Z drugiej strony, taka podstawa elementów ma szereg poważnych wad. Po pierwsze, okazuje się, że jest znacznie droższa niż tranzystorowa. Po drugie, lampy są dość nieporęczne i kruche (co utrudnia ich stosowanie w modelach przenośnych, choć takie rozwiązania też się spotyka). Po trzecie, po włączeniu rozgrzanie elementów zajmuje trochę czasu. Po czwarte, lampy mają bardziej ograniczoną żywotność niż tranzystory. Wobec tego lampowe wzmacniacze słuchawkowe są dziś znacznie mniej popularne niż tranzystorowe i przeznaczone są głównie dla pryncypialnych zwolenników takiej techniki.