Prowadnice do wiercenia

 

— urządzenia używane głównie do wiercenia lub znakowania - do precyzyjnego pozycjonowania otworów (lub zaznaczania przyszłych otworów).

Przyrząd zazwyczaj łączy w sobie funkcjonalność szablonu i przewodnika. Takim urządzeniem jest szyna lub płyta z wykonanymi w niej zestawem otworów o określonej średnicy. Najprostsza opcja projektowa polega po prostu na szeregu otworów w linii prostej, jednak zdarzają się również bardziej skomplikowane urządzenia, w których otwory są rozmieszczone według określonego wzoru - są to w szczególności przewody meblowe przeznaczone do przygotowania gniazd pod zawiasy, listwy , systemy przesuwne i inne akcesoria.

Ze względu na konkretne zastosowanie, obecnie najczęściej spotykane są przyrządy do wiercenia – w nich otwory mają jednakową średnicę na całej głębokości, co pozwala na swobodne przejście wiertła do obrabianego przedmiotu. Takie urządzenie znacznie ułatwia pracę z otworami/wgłębieniami, które muszą znajdować się w ściśle określonej odległości od siebie: zamiast ręcznie mierzyć tę odległość, a następnie „celować” wiertłem do środka każdego otworu, wystarczy nałożyć odpowiedni przyrząd i po prostu wywiercić w nim otwory. Istnieje również inna opcja specjalizacji - wiercenie otworów w ściśle określonej odległości od krawędzi obrabianego przedmiotu (w szczególności przy przygotowywaniu miejsc na kołki). W takich przyrządach można przewidzieć zestaw otworów o różnych średnicach (dla różnych wierteł), jednak podczas pracy używany jest tylko jeden z nich, odpowiadający średnicy wiertła; a odległość od krawędzi z reguły można regulować w pewnych granicach.

Z kolei w urządzeniach do znakowania zadań otwory robocze mają kształt lejka, zwężający się ku dołowi do średnicy około milimetra lub nawet mniejszej. Pozwala to na znakowanie z dużą dokładnością i minimalnym odchyleniem od środka otworu. To właśnie wśród takich przewodników przeważają modele ze specyficznym układem otworów – na przykład w kształcie krzyża.