Alarmy samochodowe z dialogowym kodem zabezpieczenia pilota

Dialogowe zabezpieczenie przed skanowaniem

— ochrona, działająca na zasadzie rozpoznania „przyjaciel czy wróg”: przed podaniem sygnału sterującego breloczek i centralka alarmowa wymieniają dane serwisowe, identyfikując się nawzajem i upewniając się, że sygnał pochodzi od prawowitego właściciela.

Odbywa się to w następujący sposób. Po naciśnięciu przycisku na pilocie wysyła on żądanie połączenia z danymi o jego numerze seryjnym. Centralka sprawdza numer seryjny i jeśli wynik testu jest pozytywny, wysyła losowo wygenerowany numer do breloka. Brelok przetwarza tę liczbę zgodnie z określonym algorytmem i wysyła wynik (wraz z prośbą o działanie) do centralki alarmowej, która wykonuje obliczenia według tego samego algorytmu; jeśli wyniki się zgadzają, ochrona daje zielone światło dla polecenia. Algorytm użyty do obliczeń jest unikalny w każdej indywidualnej sygnalizacji, a do szyfrowania przesyłanych danych wykorzystywane są tzw. algorytmy haszujące.

Systemy dialogowe są nieco droższe niż dynamiczne, ale znacznie przewyższają je niezawodnością i odpornością na włamanie; w rzeczywistości przy obecnym poziomie technologii nie można złamać takiego kodu za pomocą skanera. Najpierw w tym celu napastnik musi przechwycić 3 pakiety danych (żądanie, zagadka, odpowiedź). Po drugie, w czystej postaci dane te są bezużyteczne - przy kolejnym żądaniu połączenia system wyśle kolejną zagadkę i zażąda innej odpowiedzi. Po trzecie, algorytm szyfrowania jest unikalny dla każdej centralki i prawie niemożliwe jest „wyodrębnienie” go ze skanowanego sygnału: dane w takim sygnale są szyfrowane za pomocą tzw. funkcji skrótu, a złamanie tego szyfru bez klucza deszyfrującego nawet na najpotężniejszych komputerach zajęłoby dziesięciolecia. Sam klucz deszyfrujący jest również wbudowany w alarm i nie jest dostępny bez fizycznego dostępu do urządzenia.