Nawilżacze ultradźwiękowe

Ultradźwiękowe

— dzięki tej metodzie nawilżania rolę parownika pełni płyta wibrująca z częstotliwością ultradźwiękową - dzięki temu spadająca na nią woda jest rozpylana w postaci drobnej mgiełki. Jest to najpopularniejsza zasada działania i jest uważana za najbardziej odpowiednią do nawilżaczy domowych. Wynika to z wielu zalet. Po pierwsze, „mgiełka” ma temperaturę pokojową, a ryzyko oparzenia parą jest zerowe, co jest szczególnie ważne, jeśli w domu są małe dzieci; jednak niektóre modele mogą mieć opcję podgrzewania pary (patrz „Ciepła para”). Po drugie, modele ultradźwiękowe mają dobrą skuteczność i wydajność przy niskim zużyciu energii. Po trzecie, ultradźwięki nie są słyszalne dla człowieka, a główny hałas wytwarza wentylator - a poziom tego hałasu nie jest wysoki. Po czwarte, urządzenia tego typu mogą być lekkie, kompaktowe i łatwe w podróży. Wady urządzenia ultradźwiękego obejmują fakt, że „odparowuje” nie tylko wodę, ale także rozpuszczone w niej sole. W praktyce oznacza to, że do pracy trzeba używać dobrze oczyszczonej wody - w przeciwnym razie na przedmiotach w pomieszczeniu może pojawić się trudna do usunięcia biała powłoka.