Niszczarki do papieru: specyfikacje, typy, rodzaje

Poziom bezpieczeństwa niszczarki zgodnie z DIN 66399.

Wskaźnik ten określa, jak dobrze przeprowadzane jest niszczenie, jak trudno będzie odzyskać dokument lub nośnik przechodzący przez urządzenie. Norma DIN 66399 zapewnia siedem poziomów poufności z najprostszą numeracją od najniższej do najwyższej: 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7. Poziomy te dotyczą zarówno papieru, jak i innych nośników, jednak niszczarki są używane głównie do dokumentów papierowych, opcja ta zostanie omówiona tutaj; podobne informacje o innych materiałach można znaleźć w rozdziale „Niszczy”.

- 1. Papier jest cięty na paski o szerokości nie większej niż 12 mm lub na fragmenty do 2000 mm2. Podstawowy poziom, który pozwala na łatwe odtworzenie zniszczonego dokumentu; przeznaczony do recyklingu papieru, który nie zawiera informacji niejawnych.

- 2. Papier jest cięty na paski o szerokości nie większej niż 6 mm lub na kawałki do 800 mm2. Z praktycznego punktu widzenia nie różni się ona zasadniczo od poziomu 1 - poza tym, że kosz niszczarki nie zapełnia się tak szybko ze względu na mniejszy rozmiar fragmentów.

- 3. Papier jest cięty na paski o szerokości nie większej niż 2 mm lub na kawałki do 320 mm2. Zniszczonego w ten sposób dokumentu nie da się prz...ywrócić ręcznie, choć można to zrobić przy użyciu specjalnych środków technicznych.

- 4. Papier jest cięty na kawałki o szerokości nie większej niż 6 mm i powierzchni nie większej niż 160 mm2. Poziom ten jest uważany za prawie najbardziej optymalny w przypadku materiałów „wrażliwych”, które jednocześnie nie wymagają maksymalnych poziomów tajności – na przykład codziennych dokumentów biznesowych, takich jak sprawozdania finansowe. Odzyskiwanie z leczenia na poziomie 4 jest niezwykle trudne, nawet przy użyciu specjalnego sprzętu (choć możliwe), a same niszczarki są stosunkowo proste i niedrogie. Ponadto mogą łatwo zapewnić możliwość niszczenia zszywek i zszywek.

- 5. Papier jest cięty na kawałki o szerokości nie większej niż 2 mm i powierzchni nie większej niż 30 mm2. Ten poziom jest już odpowiedni dla dokumentów biznesowych o znaczeniu strategicznym, takich jak plany długoterminowe.

- 6. Papier jest cięty na fragmenty o szerokości nie większej niż 1 mm i powierzchni nie większej niż 10 mm2. Po takim przetworzeniu przywrócenie dokumentu staje się prawie niemożliwe.

- 7. Maksymalny poziom bezpieczeństwa: papier jest cięty na kawałki o szerokości nie większej niż 1 mm i powierzchni nie większej niż 5 mm2. Takie rozdrabniacze są bardzo drogie, a poza tym nie różnią się wydajnością. Dlatego sensowne jest ich zastosowanie do dokumentów o szczególnym znaczeniu państwowym i innych materiałów o podobnym znaczeniu.

Warto również zauważyć, że podczas pracy z papierem poziom tajności wpływa na szybkość napełniania kosza niszczarki. Im mniejsze kawałki papieru, tym gęściej mieszczą się w koszu i tym dłużej trwa jego wypełnienie przy tej samej objętości.

Rodzaje nośników i materiałów, które niszczarka może poddać recyklingowi. Należy zauważyć, że z definicji wszystkie takie urządzenia są zdolne do pracy z dokumentami papierowymi, dlatego papier nie jest wymieniony w tym punkcie (niektóre modele są generalnie kompatybilne tylko z papierem i nie pozwalają na ładowanie innych materiałów). Jednak znacznie częściej spotykane są niszczyciele z możliwością pozbywania się różnych dodatkowych przedmiotów – głównie zszywek, spinaczy do papieru, plastikowych kart i/lub dysków optycznych. Oto cechy każdej z tych opcji:

- Zszywanie zszywek. Funkcja pomocnicza mająca na celu zapewnienie, że zszyte materiały nie muszą być rozdzielane przed załadowaniem do niszczarki. Pozwala znacznie zaoszczędzić czas przy utylizacji takich materiałów, zwłaszcza w dużych ilościach; zapewnia również gwarancję przed przypadkowym uderzeniem zszywki w agregacie.

- Spinacze. Spinacze do papieru są usuwane znacznie łatwiej niż zszywki, nie ma z nimi specjalnych problemów, nawet przy dużej objętości dokumentów. Dlatego funkcja ta jest raczej zabezpieczeniem przed dostaniem się takiej zszywki do urządzenia wraz z dokumentem.

- Karty plastikowe. Możliwość recyklingu różnych kart plastikowych z nośnikami magnetycznymi - karty kredytowe, karnety itp. Zapobiega to przynajm...niej nielegalnemu używaniu takich kart, a przy wysokim stopniu tajności pozwala również na zachowanie faktu istnienia danej karty. sekret. W rzeczywistości poziomy tajności takiego usuwania są określone w ogólnie przyjętej normie DIN 66399, ponieważ w przypadku papieru jest ich siedem:

• 1 – karta pozostaje nienaruszona, jej powierzchnia jest uszkodzona mechanicznie;
• 2 - karta jest cięta na fragmenty o powierzchni nie większej niż 2000 mm2;
• 3 - wielkość fragmentu nie większa niż 320 mm2;
• 4 - nie więcej niż 160 mm2;
• 5 - nie więcej niż 30 mm2;
• 6 - nie więcej niż 10 mm2;
• 7 - nie więcej niż 2,5 mm2.

- Dyski optyczne. Możliwość recyklingu dysków optycznych, które mogą również przechowywać poufne informacje. W przypadku takich mediów norma DIN 66399 zapewnia również 7 poziomów tajemnicy:

• 1 - dysk jest cięty na fragmenty o powierzchni nie większej niż 2000 mm2;
• 2 - nie więcej niż 800 mm2;
• 3 - nie więcej niż 160 mm2
• 4 - nie więcej niż 30 mm2;
• 5 - nie więcej niż 10 mm2;
• 6 - nie więcej niż 5 mm2;
• 7 - nie więcej niż 0,2 mm2.

Sposób poruszania się noży rozdrabniacza w trakcie pracy.

- Równoległy. Jest też nazwa „prosta” lub „wzdłużna”. Modele tego typu posiadają jeden rząd noży, a podczas pracy tną materiał nadający się do recyklingu na paski. Stopień ochrony przed odzyskiwaniem (niezawodność niszczenia informacji) jest nieco niższy niż w niszczarkach krzyżowych, ale cięcie równoległe zapewnia znacznie większą szybkość i wydajność. Dlatego takie modele są polecane przede wszystkim w przypadkach, w których możliwość pracy z dużymi ilościami materiałów jest na pierwszym miejscu.

- Krzyż. Do cięcia poprzecznego stosuje się dwa rzędy noży, ustawione pod kątem do siebie; dzięki temu zniszczony materiał nie jest cięty na paski, ale na oddzielne fragmenty o określonej wielkości, w zależności od poziomu tajemnicy (patrz wyżej). Ogólnie rzecz biorąc, stopień tajności okazuje się znacznie wyższy niż przy cięciu równoległym, a jeśli bezpieczeństwo i niezawodność niszczenia jest dla Ciebie na pierwszym miejscu, warto zwrócić uwagę właśnie na takie modele. Kolejną zaletą jest to, że małe fragmenty zapewniają szczelniejsze wypełnienie pojemnika na odpady i znacznie rzadziej trzeba go będzie opróżniać. Wśród mankamentów warto zwrócić uwagę na stosunkowo niską szybkość pracy i wyższy koszt.

Największy rozmiar odłamków, które wychodzą spod noży niszczarki po obróbce materiału. To prawda, fragmenty są omawiane tylko w przypadku przekrojów; w przypadku modeli równoległych (patrz „Typ cięcia”) ta pozycja wskazuje największą szerokość taśmy. Poziom tajności zapewniany przez niszczarkę jest bezpośrednio związany z rozmiarem fragmentów; szczegółowe informacje można znaleźć w odpowiednim punkcie powyżej.

Szerokość wejścia niszczarki — szczeliny, w którą umieszczane są materiały do utylizacji. Wskaźnik ten określa maksymalną wielkość materiału, którą urządzenie może obsłużyć za jednym razem, bez konieczności składania lub cięcia arkusza. Standardowym wskaźnikiem dla większości modeli biurowych jest 220 – 230 mm – pozwala to na bezproblemową pracę z popularnym formatem A4(szerokość arkusza – 210 mm). Ale w przypadku arkusza A3 o szerokości 297 mm potrzebujesz szzeliny co najmniej 310 mm.

Szybkość, z jaką przetwarzany materiał przechodzi przez mechanizm niszczarki podczas procesu utylizacji. W związku z tym im wyższy wskaźnik ten, tym wyższa wydajność niszczarki i tym więcej materiałów może zniszczyć w określonym czasie. A znając wielkość dokumentów do zniszczenia można łatwo określić czas potrzebny na recykling: np. przy prędkości 45 mm/s jeden „załadunek” ze standardowych kartek A4 (długość 297 mm) zajmie 297/s. 45=6,6 s.

Należy jednak pamiętać, że parametr ten jest zwykle wskazywany dla papieru o określonej gęstości - 80 g/m2 (standardowy papier biurowy w domowych pracach biurowych) lub nawet 70 g/m2, w zależności od producenta. Podczas pracy z grubszym papierem, a także innymi materiałami (patrz "Niszczy"), stopień zniszczenia może być znacznie niższy niż podano.

Liczba arkuszy, które niszczarka może przetwarzać w tym samym czasie, to innymi słowy największy stos arkuszy, który można „załadować” do urządzenia. Większość nowoczesnych niszczarek może obsługiwać wiele arkuszy; za jednym razem do 5 szt. uważa się za bardzo skromny wskaźnik, do 10 szt. - małe, 11 - 15 szt. można nazwać wartością średnią, 16 - 20 szt. - całkiem solidną, a w najmocniejszych modelach wskaźnik ten przekracza 20 szt..

Zauważ, że parametr ten jest podany dla papieru o określonej gęstości (i odpowiednio grubości). Jednocześnie krajowym standardem papieru biurowego jest gęstość 80 g / m2, a w wielu krajach zagranicznych stosuje się cieńszy papier o gramaturze 70 g / m2, do tego wskazana jest pojemność wielu niszczarek. Dlatego też, jeśli ten punkt nie jest określony w charakterystyce, najlepiej załadować niszczarkę nie całkowicie, robiąc zapas 1 arkusza na każde 8 arkuszy pojemności - 1 arkusz o grubości stosu do 8 arkuszy, 2 arkusze o grubość od 8 do 16 arkuszy itp. Jednak dokumenty do niszczarki mogą wskazywać inne warunki dotyczące gęstości.

Zwracamy również uwagę, że liczba arkuszy na ładunek jest określana przez producentów na podstawie wyników badań w idealnych warunkach - przy braku spinaczy na papierze, przy niskiej wilgotności, optymalnym napięciu w sieci, idealnym ost...rzeniu noży itp. W praktyce , jeśli możliwe są odchylenia od tych wskaźników, pewien spadek wydajności.

Cykl pracy niszczarki to maksymalny czas, w którym może ona pracować bez przerwy.

Ograniczenia czasu pracy wynikają z faktu, że niszczenie dokumentów i innych nośników wiąże się z dość znacznymi obciążeniami silnika elektrycznego i mechanizmów. Prowadzi to do silnego nagrzewania, a przerwy pozwalają na schłodzenie „napełniania” niszczarki. Istnieją jednak modele z możliwością ciągłej pracy, ale są drogie i nie zawsze naprawdę potrzebne; zobacz „Funkcje i możliwości”, aby uzyskać szczegółowe informacje.

W małych niszczarkach do użytku domowego cykl pracy wynosi często tylko kilka minut, a wśród potężnych profesjonalnych jednostek są wartości pół godziny lub więcej. Zauważamy również, że w niektórych modelach wyłączenie po pełnym cyklu jest zapewniane automatycznie z powodu ochrony przed przegrzaniem (patrz „Funkcje i możliwości”), jednak obecność takiego systemu nie oznacza obecności automatycznego wyłączenia w czasie - to można uruchomić tylko w przypadku krytycznego wzrostu temperatury.

Minimalny czas przerwy wymagany dla niszczarki po pełnym cyklu pracy (patrz wyżej).

Konieczna jest przerwa, aby silnik i mechanizmy urządzenia mogły ostygnąć po intensywnych obciążeniach, jakim są poddawane podczas pracy. Ponadto, jeśli czas pracy był krótszy niż pełny cykl, przerwa może być również skrócona; jeśli jednak urządzenie pracowało dłużej niż pół cyklu, dla pełnej gwarancji należy cały czas przeznaczony na nie przeznaczyć na przerwę. W niektórych modelach mogą być podane inne zalecenia w tym zakresie - należy je wyjaśnić zgodnie z instrukcjami.

Największa liczba arkuszy papieru, jaką niszczarka może zniszczyć w ciągu dnia bez przeładowania i innych problemów. Określony jako standard dla papieru A4 o określonej gramaturze; Co więcej, jeśli ta gęstość nie jest podana w charakterystyce, warto wyjść z tego, że mówimy o papierze o wskaźniku 70 g / m2, który jest uważany za standard w wielu krajach zachodnich. A ponieważ w domowych pracach biurowych używa się grubszego papieru - 80 g / m2 - przy wyborze niszczarki według zasobu warto wziąć pewien zapas (co najmniej 10 - 15%).

Pamiętaj, że nawet najprostsza nowoczesna niszczarka poradzi sobie ze sporadycznym niszczeniem dokumentów (do kilkudziesięciu arkuszy dziennie). Dlatego warto zwrócić uwagę na wskaźnik ten głównie w przypadkach, gdy planowane jest „cięcie papieru” często i w dużych ilościach. Zauważamy również, że przy wszystkich innych rzeczach równych, wzrost poziomu tajności (patrz odpowiedni punkt) zmniejsza zasób - dokładniejsze zniszczenie wiąże się z większym obciążeniem mechanizmów jednostki.

Liczba arkuszy papieru, które można za jednym razem załadować do podajnika ADF niszczarki. Podawanie automatyczne samo w sobie znacznie ułatwia pracę z dużymi ilościami dokumentów: zamiast ładować je ręcznie porcjami, a nawet upewniając się, że wielkość każdej „porcji” nie przekracza zalecanej wartości (więcej szczegółów w rozdziale „Arkusze jeden ładowany "), wystarczy umieścić cały stos w podajniku ADF - a niszczarka automatycznie przetworzy cały stos w optymalny sposób.

Należy pamiętać, że liczba arkuszy jest często wskazywana dla papieru, którego cechy różnią się od tych przyjętych w domowej pracy biurowej; szczegóły patrz "Arkusze jeden ładunek".

Objętość kosza to pojemnik, do którego trafiają rozdrobnione materiały po przejściu przez niszczarkę. Im jest większy, tym rzadziej trzeba opróżniać kosz; jednocześnie duże pojemniki zwiększają zarówno wagę i wielkość, jak i koszt urządzenia. Dla porównania: pojemność standardowego wiadra domowego to około 10 litrów, rozdrabniacz z koszem o takiej pojemności będzie miał wymiary rzędu 35x30x15 cm i będzie odnosić się do poziomu wyjściowego pod względem pojemności.

Moc silnika napędzającego ostrza tępiciela.

Charakterystyki silnika są dobierane przez producentów w taki sposób, aby zagwarantować, że urządzenie poradzi sobie z postawionymi dla niej zadaniami. Dlatego przy wyborze tego parametru ma drugorzędne znaczenie, główną uwagę należy zwrócić na bardziej "bliskie życiu" cechy - pojemność jednego pobrania, szybkość niszczenia itp. Jednak urządzenia o podobnym stopniu tajności i cenie kategoria może różnić się mocą. W takich przypadkach różnica polega na tym, że mocniejszy silnik jest w stanie zapewnić grubszy stos załadowczy, wyższą szybkość niszczenia i/lub dłuższy cykl pracy (patrz wyżej). Minusem tych korzyści są zwiększone koszty i zużycie energii.

Pod względem zużycia energii warto również zauważyć, że moc silnika zwykle mniej więcej odpowiada całkowitemu poborowi mocy rozdrabniacza. Dane te mogą być przydatne do niektórych szczegółowych obliczeń - na przykład obliczania całkowitej mocy załadunku podłączonego do zasilacza awaryjnego.

- Autostart / autostop. System automatycznego włączania i wyłączania niszczarki ułatwia jej użytkowanie. Aby kontrolować proces w takich modelach, nie trzeba naciskać przycisków ani wykonywać żadnych innych dodatkowych czynności: wystarczy umieścić przetworzony materiał w otworze roboczym - a niszczarka sama rozpocznie proces przetwarzania, a po jego zakończeniu wyłączy się automatycznie.

- Rewers. Możliwość obrotu noży rozdrabniacza w przeciwnym kierunku. Funkcja ta ma kilka zastosowań. Jednym z najbardziej oczywistych jest naprawa sytuacji, gdy noże się zacięły (np. jeśli dostał się tam zbyt gruby stos papieru) lub zatkały się mechanizmy: włączając rewers można łatwo usunąć zakleszczone materiały z obróbki mechanizm. Również odwrotność może się przydać w przypadkach, gdy „w ostatniej chwili” trzeba było coś wyjaśnić z nie do końca wyciętego dokumentu. Ponadto recykling plastikowych kart i dysków optycznych (patrz „Niszczy”) w większości przypadków (choć niekoniecznie) odbywa się w trybie odwrotnym.

- Praca ciągła. Ta cecha sprawia, że niszczarka nie wymaga przerw w pracy i może bez przerw pozbywać się dużej ilości dokumentów (przynajmniej na poziomie dziennego zasobu – patrz wyżej). Takie jednostki są niezwykle wygodne w przypadku dużych nakładów pracy, gdy objętość jednorazowej porcji materiałów pochodzących z recyklingu można zmierzyć w tysiącach arkuszy. Z drugiej strony ciągła praca...wymaga bardzo wysokiej niezawodności silnika i mechanizmów, co znacznie podnosi koszt. Dlatego sensowne jest szukanie konkretnego modelu z możliwością pracy ciągłej tylko w przypadkach, gdy funkcja ta ma fundamentalne znaczenie.

- Zabezpieczenie przed przegrzaniem. System bezpieczeństwa, który automatycznie wyłącza silnik niszczyciela w przypadku krytycznego wzrostu jego temperatury (zwykle dzieje się to podczas długotrwałej eksploatacji przy dużym obciążeniu). Pozwala to uniknąć nieprzyjemnych konsekwencji - od awarii samego urządzenia po pożar. Należy zauważyć, że w niektórych modelach zabezpieczenie przed przegrzaniem pełni rolę wyłącznika, który jest wyzwalany pod koniec cyklu roboczego (patrz powyżej); w innych funkcja ta działa tylko w nietypowych sytuacjach, gdy temperatura znacznie wzrasta z powodu poważnej awarii.

- Automatyczne zatrzymanie podczas napełniania. Czujnik, który monitoruje zapełnienie kosza i automatycznie wyłącza urządzenie, gdy jest pełny. Funkcja ta nie tylko eliminuje konieczność ciągłego monitorowania zapełnienia kosza, ale także zapobiega przeładowaniu ze względu na niemożność „wepchnięcia” kolejnej paczki materiałów do przepełnionego pojemnika.

Własny wyświetlacz na obudowie urządzenia, przeznaczony do wyświetlania różnych informacji serwisowych. Często jest to najprostszy ekran cyfrowy z 2 - 3 znakami (plus ewentualnie specjalne ikony). Jednak nawet taki ekran znacznie poprawia użyteczność, ponieważ może wyświetlać dość różnorodne informacje: tryb pracy (do przodu/do tyłu), pozostałą część dziennego zasobu, komunikaty o błędach z kodami błędów itp. I w wysokiej klasy niszczycielach są też bardziej zaawansowane wyświetlacze – w tym ekrany dotykowe, służące również do sterowania.

Rolki transportowe to małe kółka, które działają jako podpory. Takie kółka znacznie ułatwiają przemieszczanie się z miejsca na miejsce: jedna osoba może bez problemu przetoczyć nawet dość ciężką jednostkę, której nie dało się samodzielnie podnieść. I nawet przy niewielkiej wadze rolki mogą być bardzo przydatne – np. jeśli z niszczarki korzysta naprzemiennie kilka osób w tym samym pomieszczeniu, a łatwiej jest chwilowo przenieść urządzenie na jeden ze stołów niż przenosić dokumenty do recyklingu za każdym razem.

Koła transportowe można zdemontować; w razie potrzeby punkt ten należy wyjaśnić osobno.

Maksymalny poziom hałasu, wytwarzany przez niszczarkę podczas pracy. Im niższy wskaźnik ten - im ciszej pracuje urządzenie i im wygodniej jest z niego korzystać, tym lepiej sprawdza się w warunkach, w których wymagana jest cisza (np. biblioteki czy archiwa).

Przy ocenie poziomu hałasu, należy pamiętać, że decybele, w których mierzony jest wskaźnik ten, są wartością nieliniową, a hałasy z różnicą kilku decybeli różnią się znacznie głośnością. Dla porównania możemy skorzystać z następujących danych: niszczarki biurowe, pozycjonowane przez producenta jako „ciche”, mają poziom hałasu około 55 – 60 dB, co odpowiada głośności zwykłej ludzkiej mowy. 65 dB można porównać z głośną rozmową, 70 - z głośną ulicą, 75 - z krzykiem, a wśród modeli biurowych wyższy poziom głośności prawie że nie występuje.