Butelki i kubki-niekapki: specyfikacje, typy, rodzaje

- Butelka. W tym przypadku butelki zawierają pojemniki przeznaczone do karmienia niemowląt mlekiem lub mieszanką dla niemowląt. Ten pojemnik jest używany tylko ze smoczkiem, najczęściej smoczek jest dostarczany bezpośrednio z butelką.

- Kubek niekapek. Kubki niekapki nie są przeznaczone do jedzenia dla niemowląt („żywności płynnej”), ale raczej do napojów, takich jak sok czy kompot. Są przeznaczone głównie dla starszych dzieci (od 6. miesiąca życia), a zamiast smoczka zastosowano bardziej „dorosły” system, taki jak ustnik lub słomka (patrz „Podawanie napojów”). Jednak niektóre modele mogą być wyposażone w smoczki i mogą być używane w obu rolach; może to być przydatne do przekwalifikowania malucha z butelki na kubek. W każdym razie główną zaletą takich przyborów w porównaniu ze zwykłymi kubkami i szklankami jest to, że wielu kubków niekapków ma system, który nie pozwala na rozlanie się płynu po przewróceniu lub upuszczeniu.

- Kubek niekapek 360. Ten rodzaj kubka niekapka nie posiada tradycyjnego ustnika, co umożliwia picie z obu stron kubka. Z reguły takie modele są dodatkowo wyposażone w specjalny zawór, który otwiera się dopiero w momencie kontaktu z ustami użytkownika. Dzięki zaworowi zawartość nie zostanie zmarnowana. Kubki niekapki 360˚ mają za zadanie uczyć dzieci korzystania z kubków z zastawy stołowej dla dorosłych.

- Kubek niekapek termiczny. Rodzaj kubka niekapka (patrz wyżej), uzupełniony funkcjami termosu: dzięki podwójnym ściankom temperatura płynu w takim naczyniu pozostaje znacznie dłużej niż w konwencjonalnym kubku z pojedynczymi ściankami.

Systemy podawania napoju w kubkach niekapkach lub kubkach niekapkach termicznych, patrz „Rodzaj” (butelki są wyposażone w smoczki i nie posiadają takich systemów).

— Ustnik. Podłużny ustnik z otworami, zwykle znajdującymi się na górze. Aby pić przez takie urządzenie, kubek trzeba przewrócić. Z drugiej strony ustniki są bardzo łatwe w obsłudze (dziecko nie musi naciskać, otwierać itp.) i pozwalają na wypicie całej zawartości pojemnika. Pamiętaj, że ustnik może być wykonany z silikonu i przypominać kształtem smoczek, ale ustnik i smoczek to wciąż dwie różne rzeczy.

— Słomka. Urządzenie podobne do zwykłej słomki: słomka (najczęściej plastikowa), przez którą dziecko może ssać napój bez przewracania kubka. Ta możliwość jest jedną z głównych zalet rurek nad ustnikami; dodatkowo sam proces picia przez słomkę może być interesujący dla dziecka. Z drugiej strony, bez względu na to, jak głęboko sięga rurka, nie da się przez nią wypić całej zawartości kubka - na dnie nieuchronnie pozostanie trochę napoju.

— Zawór. Zawór można opisać jako urządzenie, które otwiera i zamyka otwór „do picia” w pokrywce. Konstrukcja takiego urządzenia może się różnić: na przykład w niektórych pokrywach stosuje się „sportowy” zawór na ustniku, który można przesuwać w górę, aby otworzyć i w dół, aby zamknąć; w innych trzeba nacisnąć przycisk, aby otworzyć kubek (a po zwolnieniu...przycisku otwór zamyka się automatycznie) itp. Jednak w każdym przypadku zawór jest dość skomplikowanym urządzeniem dla dziecka, dlatego występuje głównie w modelach dla starszych dzieci (od 18 miesiąca życia). Istnieją jednak również opcje dla najmłodszych (od 6 miesiąca), gdzie zawór pełni nieco inną rolę – ogranicza i ukierunkowuje przepływ napoju, pozwalając dziecku na komfortowe picie.

Objętość robocza butelki to ilość płynu, dla której jest przeznaczona. Jeśli nalejesz go „pod korek”, w środku zmieści się trochę więcej napoju, ale nadal jest to niepożądane.

Objętość jest wybierana przez producenta, biorąc pod uwagę wiek, dla którego produkt jest przeznaczony i do jakiego rodzaju należy (patrz wyżej). Tak więc dla noworodków najczęściej wystarcza 100 - 200 ml, w kategorii "od 6. miesiąca" są już modele na 300 - 400 ml, a dla starszych dzieci (od 3 lat) produkowane są kubki niekapki na 500 ml i więcej , podobne do bidonów sportowych dla dorosłych. Wszystkie te wartości są całkiem rozsądne z punktu widzenia nauki. Dlatego przy wyborze należy skupić się głównie na „kategorii wiekowej” i rodzaju butelki, a dopiero potem – na jej objętości; zwłaszcza, że modele tej samej klasy i pod względem pojemności zbyt się nie różnią.

Kategoria wiekowa, dla której przeznaczona jest butelka/kubek.

Małe dzieci rosną i rozwijają się bardzo szybko, więc kategoria wiekowa produktów dla dzieci jest wskazywana nie według roku, ale według miesiąca. Każdy wiek ma swoje własne cechy rozwoju fizycznego i umysłowego, a te cechy są brane pod uwagę przez producenta przy projektowaniu butelek i kubków niekapków. Odejście od tych zaleceń jest wysoce niepożądane: pojemnik nieodpowiedni do wieku może okazać się niewygodny dla dziecka, a wręcz niebezpieczny.

Teraz są takie zalecenia wiekowe: dla noworodków, od 3. miesiąca, od 6. miesiąca, od 9. miesiąca, od 12. miesiąca, od 18. miesiąca.

Liczba pojemników wchodzących w skład dostawy. Wskazana, jeśli jest więcej niż jeden pojemnik.

Kubki niekapki zwykłe i termiczne (patrz "Rodzaj") sprzedawane są pojedynczo, więc parametr ten nie ma dla nich znaczenia. Natomiast butelki mogą być sprzedawane po dwie lub więcej sztuk na raz - od dwóch do czterech w jednym zestawie. Uważa się, że takie zestawy są przeznaczone do sytuacji, w których trzeba jednocześnie karmić kilka dzieci - na przykład dla bliźniaków. Mogą się jednak przydać nawet rodzinie z jednym dzieckiem - jeśli maluch jest karmiony mieszanką, do tego zaleca się posiadanie co najmniej 3 butelek, a najlepiej 4 - 5.

Ogólny kształt pojemnika.

- Anatomiczny. Anatomiczny to kształt, który jest dobrany w taki sposób, aby najwygodniej było dziecku trzymać w dłoni butelkę lub napój. Najczęściej pojemność „anatomiczna” zwęża się do środka, ale mogą istnieć inne opcje (na przykład nacięcia na palce). Teoretycznie ta opcja jest uważana za optymalną dla starszych dzieci, które wykazują niezależność i same starają się trzymać butelkę w rękach. W praktyce warto zauważyć, że dzieci mogą mieć różne preferencje, a anatomiczny kształt niekoniecznie musi być najwygodniejszy (i odwrotnie, „nieanatomiczny” nie zawsze oznacza „niewygodny”). Ponadto różnica między formą anatomiczną a „nieanatomiczną” jest bardzo warunkowa (szczególnie w przypadku kubków niekapków, różniących się różnorodnością kształtów). Ale mycie takiego pojemnika jest często trudniejsze niż klasycznego - ze względu na dodatkowe nierówności wewnątrz.

- Klasyczny. W takim przypadku mogą być sugerowane różne kształty, w zależności od rodzaju pojemnika (patrz wyżej). Tak więc w przypadku butelek tradycyjny kształt uważa się za klasyczny - cylindryczny, o gładkich ściankach bez zauważalnych rozszerzeń i zwężeń. Takie naczynia są niedrogie i łatwe w czyszczeniu, ale ten kształt nie jest tak wygodny dla dziecka jak anatomiczny; taka butelka z większym prawdopodobieństwem będzie trzymana w rękach rodzica. Ale w przypadku kubków niekapków i kubków termicznych różne kształty można nazwać „klasycznymi” – zarówno proste, jak i...lekko rozszerzone w górę lub w dół oraz całkiem oryginalne (ale nie związanymi z anatomią).

- Kubek. Ta kategoria obejmuje zastawę stołową dla dzieci, która po zdjęciu pokrywki zamienia się w klasyczną filiżankę lub szklankę. Takie pojemniki są zwykle dość szerokie (szerokość jest niewiele mniejsza od wysokości) i nie ma w nich szyjki jako takiej. Dobrą rzeczą w kubkach jest to, że dziecko może pić z takiego pojemnika „jak dorosły”; innymi słowy, kubek może być przydatny zarówno jako naczynia dla dzieci, jak i jako „pomoc” w nauce posługiwania się zastawą stołową. Jednak takie naczynia są odpowiednie tylko dla starszych dzieci, które są w stanie przynajmniej samodzielnie siedzieć.

Główny materiał, z którego wykonany jest pojemnik. W kubkach niekapkach zwykłych i termicznych (patrz „Rodzaj”) pokrywka jest zwykle wykonana z tego samego materiału, chociaż zdarzają się wyjątki (patrz „Materiał smoczka”).

- Tworzywo sztuczne. Tworzywo sztuczne łączy w sobie lekkość, niski koszt, wszechstronność i praktyczność, dzięki czemu jest najpopularniejszym materiałem na zastawę stołową dla dzieci. Może mieć dowolny kolor, być przezroczysty lub półprzezroczysty i dobrze nadaje się nawet do naczyń o dość złożonym kształcie, a ponadto nie chłodzi rąk (co jest szczególnie ważne, jeśli pojemnik jest trzymany przez samo dziecko). Dodatkowo tworzywo sztuczne jest bezpieczne przed uderzeniami i upadkami – nie pęka; a po ściśnięciu taki pojemnik raczej się spłaszczy niż pęknie. Należy pamiętać, że skład i właściwości tego materiału mogą być różne - na przykład nie wszystkie pojemniki nadają się do gorących napojów lub kwaśnych soków, a tanie, niskiej jakości rodzaje plastiku mogą być niebezpieczne dla zdrowia. Dlatego przed zakupem produktu z tworzywa sztucznego nie zaszkodzi wyjaśnić cechy materiału i upewnić się, że posiada certyfikaty bezpieczeństwa (wszystkie te dane są dostępne w instrukcji i innej dokumentacji producenta). Jednak w naczyniach dla dzieci o normalnej jakości wszystko jest zwykle w porządku z bezpieczeństwem. Ale jedną z jednoznacznych mankamentów plastiku można zauważyć trudność w czyszczeniu: w szczególności nie można go pocierać i myć „tward...ymi” środkami, co utrudnia usuwanie starych zabrudzeń (na przykład, jeśli resztki mieszanki mlecznej wyschły na ścianach), oprócz tego nie każdy pojemnik plastikowy może tolerować gorącą wodę.

- Silikon. Materiał, który wygląda jak przezroczyste tworzywo sztuczne, ale najczęściej jest miękki. Taki pojemnik może być przyjemniejszy w dotyku dla dziecka niż twardy plastikowy, w razie potrzeby można z niego „wycisnąć” płyn. Ponadto silikon jest uważany za całkowicie bezpieczny, nie powoduje uczulenia i normalnie toleruje wysokie temperatury, takie naczynia można nawet gotować. Z drugiej strony tych zalet nie można nazwać kluczowymi, a ten materiał kosztuje nieco więcej niż tworzywo sztuczne. Dlatego jest używany znacznie rzadziej.

- Szkło. Główną przewagą szkła nad przezroczystym plastikiem jest twardość, a co za tym idzie odporność na zarysowania. Dzięki temu naczynia, po pierwsze, tolerują nawet „twarde” mycie (proszki ścierne, metalowe szczotki itp.), a po drugie długo zachowują swój wygląd (podczas gdy tworzywo sztuczne z czasem mętnieje od małych zadrapań) ... Zwracamy również uwagę, że szkło jest materiałem hipoalergicznym, nie wydziela szkodliwych substancji i normalnie toleruje wysokie temperatury, w tym wrzątek. Z drugiej strony silne uderzenie może rozbić szklany pojemnik, a ostre odłamki są niebezpieczne dla dziecka. Dlatego przy takich naczyniach należy zachować szczególną ostrożność.

- Metal. Główną zaletą metalu jest jego wysoka wytrzymałość. Z drugiej strony materiał ten jest nieprzezroczysty, chłodzi dłonie przy dotyku (choć w upale może to być zaletą) i słabo utrzymuje temperaturę zawartości (jednak kubki termiczne nie mają tej wady, patrz "Rodzaj" ). Większość pojemników metalowych przeznaczona jest dla najstarszej grupy wiekowej (od 36 miesiąca życia), niektóre – dla dzieci od 12 miesiąca życia.

— System antykolkowy. Przyrząd, dzięki któremu małe dzieci nie połykają powietrza przy piciu (co jest główną przyczyną kolek). Zadaniem butelki antykolkowej jest wytworzenie dodatniego ciśnienia. W zależności od wykonania takie systemy mogą być różne: z zaworkiem antykolkowym na dnie butelki, wbudowanym w gumowy smoczek, dzięki czemu pozostaje on napełniony w dowolnej pozycji (również poziomej), ze specjalnym pierścieniem lub rezerwuarem wewnątrz pojemnika.

— Do gęstych napojów. Pojemniki na gęste napoje i produkty spożywcze, takie jak kasze lub przeciery owocowe. Najczęściej takie pojemniki wyposażone są w smoczki lub ustniki z dużymi otworami, które umożliwiają wypływ zawartości z pożądaną prędkością.

— Szeroka szyjka. W tym przypadku mamy na myśli nie tylko pojemnik z szyjką o dużej średnicy, ale butelkę (patrz „Rodzaj”) przeznaczoną do „szerokich” smoczków. Smoczki dostępne są w dwóch standardowych rozmiarach - zwykłym i szerokim; w związku z tym produkowane są również butelki dla tych dwóch rozmiarów. Szeroka szyjka jest szczególnie wygodna dla rodzica: łatwiej jest przez nią zmyć i napełnić butelkę.

— Miarka. Miarka to oznaczenie, dzięki któremu można określić ilość napoju wlanego do pojemnika. To znacznie upraszcza dozowanie - w rzeczywistości sama butelka zamienia się w urządzenie do pomiaru objęto...ści. Miarka może być przydatna nie tylko podczas „napełniania” butelki, ale także do oszacowania ilości pozostałego płynu po przyjęciu pokarmu przez dziecko.

— Uchwyty. Dodatkowe podwójne uchwyty, które pozwalają dziecku wygodnie trzymać pojemnik w rękach. Często są zdejmowane, co ułatwia przechowywanie i transport.

— Pasek do przenoszenia. Obecność klasycznego paska, który umożliwia powieszenie butelki lub kubka albo przenoszenie go na spacerze, co sprawia, że model jest wygodniejszy w obsłudze.

— Szczotka do mycia. Obecność w zestawie szczotki, po pierwsze, usunie potrzebę poszukiwania takiego, a po drugie, przyczyni się do dokładniejszego czyszczenia, ponieważ rodzima szczotka lepiej pasuje do konkretnego modelu butelki i jest w stanie przeniknąć do tych miejsc, do których inne szczotki mogą nie sięgać.

Materiał, z którego wykonany jest smoczek w butelce (patrz „Rodzaj”). Ponadto materiał może być wskazany dla ustników (patrz „Podawanie napoju”), jeśli wyglądają one jak smoczki.

— Silikon. Materiał syntetyczny, pod wieloma względami uważany za bardziej zaawansowany niż lateks. Tak więc smoczki silikonowe bez problemu znoszą gotowanie, nie mają smaku ani zapachu i są całkowicie hipoalergiczne (ryzyko uczulenia na ten materiał jest zerowe). Jednocześnie materiał ten jest zauważalnie twardszy niż lateks i nie każde dziecko lubi taki smoczek; a silikon kosztuje trochę więcej.

— Lateks. Elastyczny materiał pochodzenia naturalnego, którego głównymi zaletami są elastyczność i miękkość. A smoczki lateksowe są tańsze niż silikonowe. Co prawda są mniej trwałe, ale najczęściej ta różnica nie jest zauważalna. Niektórzy uważają ten materiał za jak najbardziej „naturalny”, ale naturalne pochodzenie ma też wadę: u dzieci podatnych na uczulenia uczulenie może również pojawić się na lateksie. Jednak prawdopodobieństwo wystąpienia takich problemów jest bardzo małe i ogólnie ten materiał jest nadal uważany za hipoalergiczny. Ale jedną z jednoznacznych wad lateksu można nazwać osobliwy zapach i smak (które dziecko może nie lubić), a także wrażliwość na wysokie temperatury, dlatego takiego smoczka nie można sterylizować we wrzącej wodzie.

Prędkość przepływu napoju zapewniana przez smoczek na butelce.

Prędkość przepływu nie powinna być ani za wysoka, ani za niska. W pierwszym przypadku dziecko będzie się krztusić (co samo w sobie nie jest dobre, a także może powodować odbijanie i kolkę), a jeśli karmienie jest zbyt wolne, dziecko może być kapryśne. Jednak ogólnie rzecz biorąc, preferowana jest niska prędkość niż wysoka. Dlatego model należy dobrać ze względu na prędkość przepływu w następujący sposób: zacznij od wolnego, a następnie w razie potrzeby zaproponuj dziecku średni, a następnie szybki smoczek.

Należy zauważyć, że produkowane są butelki o regulowanej prędkości przepływu - są one nieco droższe niż konwencjonalne, ale są bardziej uniwersalne i można je stosować we wszystkich kategoriach wiekowych.