Telefony VoIP: specyfikacje, typy, rodzaje

Typ określa ogólny układ i użytkowanie telefonu IP.

- Telefon przewodowy. Większość modeli tego typu to urządzenia w postaci klasycznych telefonów stacjonarnych, w postaci podstawy i rurki połączonej z nią przewodem. Jednocześnie zauważamy, że baza może również łączyć się z siecią bezprzewodowo, korzystając z Wi-Fi(patrz „Interfejsy”). Innym rodzajem modeli przewodowych są oryginalne urządzenia w formie tuby, które do pracy muszą być połączone z innym urządzeniem przez USB.

- telefon bezprzewodowy. Ta kategoria obejmuje wszystkie telefony VoIP z bezprzewodową słuchawką. Istnieją dwa główne typy takich urządzeń. Pierwszy jest podobny do radiotelefonów: zestaw zawiera bazę, która łączy się z siecią oraz słuchawkę, która działa tylko przez bazę. Drugi bardziej przypomina „telefony komórkowe”: w konstrukcji nie ma bazy, a słuchawka jest podłączona do sieci bezpośrednio, zwykle przez Wi-Fi. W każdym razie modele bezprzewodowe są bardzo wygodne ze względu na możliwość przemieszczania się z miejsca na miejsce podczas rozmowy - najważniejsze jest, aby nie wykraczać poza zasięg komunikacji bezprzewodowej. Modele drugiego typu można zwykle nosić przy sobie przez cały czas, łącząc się w razie potrzeby z różnymi punktami Wi-Fi. Wadami tej opcji są wysokie koszty i ograniczony czas pracy słuchawki między ładowaniami.

- ...f="/list/313/pr-18741/">Telefon konferencyjny (głośnik). Specyficzny typ telefonów IP, które w ogóle nie mają słuchawki i działają w trybie głośnomówiącym (patrz „Funkcje/Możliwości”). Jednocześnie konstrukcja większości modeli została zaprojektowana tak, aby kilka osób wokół urządzenia mogło jednocześnie rozmawiać przez telefon. Właściwie to właśnie do takich sytuacji projektuje się zestawy głośnomówiące: na przykład świetnie sprawdzają się w salach konferencyjnych i salach spotkań.

Protokoły głosowe VoIP obsługiwane przez telefon.

VoIP to zestaw standardów i zasad transmisji głosu przez sieci TCP/IP (w tym Internet). We współczesnych telefonach IP można znaleźć następujące opcje:

- SIP. Jeden z najpopularniejszych protokołów występujących w większości nowoczesnych telefonów IP. SIP nie odpowiada za całą komunikację jako całość, ale za sterowanie połączeniami - łączenie i rozłączanie abonentów. Wyróżnia się dobrym zestawem funkcji, dużą szybkością nawiązywania połączenia, a także prostotą i niewielką ilością przesyłanych informacji o usługach. Główną wadą jest słaba kompatybilność różnych urządzeń ze sobą. Dotyczy to jednak tylko funkcji dodatkowych, a przy podstawowych funkcjach, takich jak nawiązywanie i zrywanie połączenia, problemy zwykle nie pojawiają się. W rezultacie SIP jest coraz częściej używany i stopniowo zastępuje standard H.323.

- H.323. Kolejny popularny protokół komunikacyjny VoIP. Technicznie standard H.323 obejmuje cały zestaw protokołów, ale w tym przypadku chodzi o sposób zarządzania połączeniami. W porównaniu z SIP dodatkowe możliwości H.323 są bardziej ograniczone, a format danych jest bardziej złożony i niewygodny. Z drugiej strony protokół ten ma dość ścisły zestaw specyfikacji, co gwarantuje doskonałą kompatybilność podłączonych urządzeń, nawet jeśli są one wydawane przez różnych producentów.

- MGCP. Tak zwany protokół kont...rolny bramy medialne - urządzenia przeznaczone do konwersji ruchu pomiędzy sieciami różnego typu, w tym przypadku - pomiędzy siecią IP a publicznymi sieciami telefonicznymi (mobilnymi lub stacjonarnymi).

- SCCP. Protokół będący własnością firmy Cisco Systems i używany w jej sprzęcie telekomunikacyjnym. Oprócz standardowych funkcji zarządzania połączeniami (ustawianie/rozłączanie) posiada szereg dodatkowych opcji. Należy pamiętać, że komunikacja głosowa w urządzeniach SCCP odbywa się za pośrednictwem systemu Cisco CallManager, który zapewnia interoperacyjność z innymi popularnymi protokołami, takimi jak opisane powyżej SIP, H.323 i MGCP.

- SDP. Dość wielofunkcyjny protokół do negocjowania połączeń, który można wykorzystać nie tylko w telefonii, ale także do przesyłania innego rodzaju informacji - wideo, danych, aplikacji sterujących i strumieniowych. Występuje głównie w telefonach IP klasy premium, które wyróżniają się mnóstwem dodatkowych funkcji.

Ta lista nie jest wyczerpująca, producenci mogą uwzględnić w konstrukcji inne protokoły VoIP.

Interfejsy połączeń przewidziane w konstrukcji telefonu.

- WAN. Złącze do przewodowego połączenia z globalnymi sieciami komputerowymi. Najbardziej uderzającym przykładem takiej sieci jest Internet, ale są też inne sieci, z reguły wyspecjalizowane. W telefonach IP port WAN najczęściej wykorzystywany jest właśnie do bezpośredniego połączenia z Internetem, bez użycia routerów i innego sprzętu. Co więcej, ten interfejs zwykle wykorzystuje standardowy port sieciowy RJ-45 - taki sam jak w interfejsie Ethernet (patrz poniżej); jednak nie nadaje się do pracy z sieciami lokalnymi - WAN i LAN używają różnych protokołów komunikacyjnych.

-Ethernet. Interfejs przewodowy używany do łączenia się z sieciami lokalnymi (LAN); w mowie potocznej jest często określany jako „LAN”, wykorzystuje standardowe złącze RJ-45. Zauważ, że w tym przypadku nie chodzi o wszystkie typy Ethernetu, ale tylko o „klasyczny” typ Fast Ethernet, który obsługuje prędkości do 100 Mb/s. Jest wolniejszy niż opisany poniżej Gigabit Ethernet, ale w większości przypadków ta prędkość jest więcej niż wystarczająca.

- Gigabit Ethernet. Rodzaj złącza Ethernet, charakteryzujący się zwiększoną szybkością transmisji danych - do 1 Gbit/s (stąd nazwa). Z jednej strony to złącze jest uważane za bardziej zaawansowane. Z drugiej strony realne zapotrzebowanie na takie prędkości pojawia się dość rzadko, głów...nie przy przesyłaniu dużych ilości danych (na przykład podczas komunikacji wideo). I nie wszystkie urządzenia sieciowe obsługują Gigabit Ethernet. Dlatego ten interfejs jest stosunkowo rzadki w telefonach IP.

- USB. Uniwersalny port służący do podłączania zewnętrznych urządzeń peryferyjnych. W telefonach IP port ten można wykorzystać do adapterów Bluetooth, niektórych modeli zestawów słuchawkowych, kamer zewnętrznych, napędów USB (do różnych celów), a w najbardziej zaawansowanych modelach nawet do klawiatur i myszy. Niektóre urządzenia z tym interfejsem są same zaprojektowane do użytku jako urządzenia peryferyjne - są to oddzielne modele przewodowe (więcej informacji można znaleźć w rozdziale „Typ”).

- HDMI. Wszechstronne cyfrowe wyjście wideo i audio dla wideo i audio w wysokiej rozdzielczości do wielokanałowego. Dotyczy to przede wszystkim pracy z wideotelefonią: możesz podłączyć duży ekran zewnętrzny (monitor, telewizor, a nawet panel ścienny) do złącza HDMI i komunikować się za pomocą tego ekranu, co jest znacznie wygodniejsze niż używanie małego wbudowanego telefonu wyświetlacz. Jednocześnie obecność co najmniej jednego wejścia HDMI jest w rzeczywistości obowiązkowa dla nowoczesnych urządzeń wideo, co zapewnia bardzo szerokie możliwości ich połączenia.

- Czytnik kart. Gniazdo do pracy z kartami pamięci (najczęściej SD lub microSD). Sposób wykorzystania tych gniazd może się różnić w zależności od modelu. Jedną z najpopularniejszych opcji jest więc nagrywanie rozmów na kartę pamięci, ale mogą być też dostępne inne opcje - od czysto usługowych, takich jak aktualizacja oprogramowania i ładowanie automatycznych ustawień, po odtwarzanie plików wideo na własnym ekranie telefonu i praca z aplikacjami Android OS (patrz „Funkcje/Możliwości”). Jednak w każdym przypadku obecność czytnika kart daje dodatkowe możliwości, m.in. do wymiany danych z innymi urządzeniami. Należy również pamiętać, że karty wymienne to najwygodniejszy sposób na rozszerzenie pamięci wewnętrznej urządzenia (patrz poniżej) - pod względem gigabajta objętości kosztują znacznie taniej niż dyski wbudowane, a rozmiar karty można wybrać według własnego uznania .

- Wi-Fi. Bezprzewodowy interfejs służący do budowy sieci komputerowych, dostępu do Internetu za pośrednictwem takich sieci lub bezprzewodowych punktów dostępowych, a od niedawna także bezpośredniego połączenia między różnymi urządzeniami. Główną zaletą tego interfejsu w porównaniu z Ethernetem jest brak przewodów, co ułatwia instalację i przenoszenie sprzętu stacjonarnego, a także umożliwia tworzenie przenośnych bezprzewodowych telefonów IP działających jak telefony komórkowe (więcej szczegółów w rozdziale „Typ” ). Wśród mankamentów warto zwrócić uwagę na nieco niższą niezawodność i praktyczną szybkość komunikacji, zwłaszcza przy ruchliwych kanałach. A bezpośrednie połączenie przez Wi-Fi można wykorzystać na przykład do połączenia ze smartfonem w celu synchronizacji kontaktów i rejestrów połączeń.

- Bluetooth. Technologia bezprzewodowa zaprojektowana do bezpośredniego łączenia różnych urządzeń. Możliwości takiej komunikacji w różnych modelach telefonów IP mogą być różne - wszystko zależy od zestawu protokołów Bluetooth dostarczonych przez producenta. Najpopularniejsze opcje to podłączenie bezprzewodowych zestawów słuchawkowych i bezpośrednia komunikacja ze smartfonem, tabletem itp. (przesyłanie plików, synchronizacja kontaktów itp.). Zasięg Bluetooth wynosi około 10 m.

- Złącze zestawu słuchawkowego. Złącze do podłączenia przewodowego zestawu słuchawkowego; może to być standardowy mini-jack 3,5 mm lub własny port. W każdym razie przewodowe zestawy słuchawkowe pozwalają rozmówcy mieć wolne ręce – na przykład do nagrywania – bez włączania zestawu głośnomówiącego lub uciekania się do innych sztuczek, takich jak trzymanie słuchawki za ramię. Co prawda przewodowe zestawy słuchawkowe nie są tak wygodne, jak bezprzewodowe z połączeniem Bluetooth (patrz wyżej); z drugiej strony mają nieograniczony czas pracy, zapewniają lepszą jakość dźwięku i są tańsze.

- Kamera. Obecność własnej wbudowanej kamery wideo w konstrukcji telefonu IP. Funkcja ta umożliwia nie tylko komunikację głosową, ale także wideo – oczywiście, jeśli sprzęt rozmówcy również obsługuje ten format komunikacji. W niektórych modelach aparat może być również używany do tradycyjnego celu - do filmowania zdjęć i filmów.

- Wsparcie Skype. Obsługa telefonu IP dla popularnego komunikatora Skype. Możliwości Skype'a obejmują nie tylko komunikację głosową, ale także komunikację wideo, wiadomości tekstowe oraz połączenia z numerami stacjonarnymi i komórkowymi. Jednocześnie komunikator ten wykorzystuje własne protokoły komunikacyjne, które są niekompatybilne z popularnymi protokołami VoIP (patrz wyżej). Dlatego komunikacja z innym telefonem IP przez Skype jest możliwa tylko wtedy, gdy ten telefon obsługuje również Skype.

- System operacyjny Android. Obecność systemu operacyjnego Android w telefonie. Kluczową cechą takiego oprogramowania jest możliwość instalowania różnych dodatkowych aplikacji, które mogą nie być związane z pierwotnym przeznaczeniem urządzenia (na przykład gry). Tak więc obecność Androida w telefonie IP w rzeczywistości zamienia go w smartfon i pozwala znacznie rozszerzyć oryginalną funkcjonalność urządzenia. Pamiętaj, że funkcja ta zwykle wymaga ekranu dotykowego.

- automatyczna sekretarka. Obe...cność automatycznej sekretarki w konstrukcji telefonu IP. Funkcja ta zakłada co najmniej obsługę klasycznych funkcji automatycznej sekretarki – odtworzenie powitania i nagranie wiadomości głosowej od dzwoniącego. Ponadto mogą być zapewnione dodatkowe funkcje - na przykład zdalne odsłuchiwanie wiadomości podczas wprowadzania hasła.

- ID dzwoniącego. Dostępność identyfikatora dzwoniącego w telefonie IP - automatyczne identyfikator dzwoniącego. Przeznaczenie tej funkcji wynika z nazwy: pozwala użytkownikowi zobaczyć numer, z którego dzwoni.

- Połączenia konferencyjne. Funkcja połączenia konferencyjnego w telefonie pozwala na wykorzystanie telefonu do organizowania rozmów między kilkoma osobami jednocześnie. Dzięki temu podczas rozmowy grupowej nie jest wymagana osobista obecność każdego uczestnika - może on połączyć się z konferencją zdalnie. Jednocześnie mogą być przewidziane dodatkowe możliwości – np. przejście na prywatną rozmowę z jednym z abonentów. Pamiętaj, że urządzenia uczestników połączenia konferencyjnego mogą nie obsługiwać połączeń konferencyjnych - najważniejsze jest to, że jest on dostępny na telefonie organizatora.

- Głośnik (głośnik). Telefon IP obsługuje tryb głośnomówiący. W tym przypadku głos abonenta na drugim końcu linii jest nadawany przez zewnętrzny głośnik, a głos „właściciela” telefonu jest odbierany przez mikrofon wbudowany w korpus. Pozwala to nie tylko na rozmowę bez trzymania słuchawki w ręku, ale także pozwala na udział w rozmowie kilku osób jednocześnie – najważniejsze jest to, że znajdują się one wystarczająco blisko urządzenia. Funkcja ta jest dość często spotykana we współczesnych telefonach IP, a w telefonach konferencyjnych (patrz "Typ") jest to ogólnie standardowy (i z reguły jedyny) tryb działania.

- Wsparcie dla wiadomości SMS. Zdolność telefonu do współpracy z SMS-ami - krótkimi wiadomościami tekstowymi znanymi większości użytkowników telefonów komórkowych. Dzięki tej funkcji możesz odbierać i wysyłać SMS-y w taki sam sposób, jak robi się to ze zwykłego „telefonu komórkowego” (oczywiście, jeśli takie możliwości są obsługiwane przez sieć).

- anulowanie echa. Obecność funkcji usuwania echa w konstrukcji telefonu IP. Specyfika nowoczesnej komunikacji polega na tym, że w niektórych przypadkach podczas rozmowy może wystąpić echo - gdy użytkownik z niewielkim opóźnieniem usłyszy własny głos w głośniku urządzenia. Jest to bardzo niewygodne, więc dość duża liczba nowoczesnych urządzeń IP jest wyposażona w systemy eliminacji echa.

- Wykrywanie aktywności głosowej. Obecność w konstrukcji telefonu IP systemu reagującego na głos użytkownika. Ze względu na działanie tego systemu sygnał nadawany przez telefon dzieli się na dwa odrębne tryby – „mowa” i „pauza”; podczas przerw szybkość przesyłania danych spada, a ich objętość znacznie się zmniejsza. Pomaga to zaoszczędzić ruch, a także optymalnie wykorzystać kanał komunikacji, bez „zapychania” go niepotrzebnymi danymi, gdy linia jest cicha. Wadą takich systemów jest pojawianie się nieprzyjemnych „nudnych” przerw, które tworzą efekt zerwania połączenia; jednak można je skompensować, generując komfortowy hałas (patrz poniżej).

- Generowanie komfortowego hałasu. Obecność w konstrukcji telefonu IP systemu, który generuje na linii cichy, stały szum o tonie przyjemnym dla ludzkiego ucha. Hałas ten nie przeszkadza w rozmowach i jest w ich trakcie praktycznie niesłyszalny, ale jest wyraźnie widoczny podczas przerw. W rzeczywistości „wypełnianie przerw” jest głównym zadaniem tej funkcji: całkowita cisza na linii może wywołać wrażenie, że połączenie jest zerwane, a w obecności hałasu takie odczucia nie powstają.

- Interfejs sieciowy. Obsługa telefonu IP dla interfejsu internetowego. Funkcja ta pozwala na konfigurację parametrów urządzenia poprzez zwykłą przeglądarkę internetową na komputerze, bez instalowania dodatkowego oprogramowania i bez zagłębiania się w sam telefon: wystarczy otworzyć stronę serwisową w przeglądarce pod określonym adresem - a wszystkie ustawienia telefonu zostaną być wyświetlane użytkownikowi. Zaletami interfejsu internetowego są po pierwsze dostępność z dowolnego komputera PC lub nawet smartfona/tabletu podłączonego do sieci lokalnej i przy odpowiednich ustawieniach przez Internet; po drugie, bogactwo ustawień i łatwość pracy z nimi.

- Obsługa PoE. Obsługa telefonu IP dla PoE - Power over Ethernet. Funkcja ta umożliwia zasilanie urządzenia bezpośrednio przez kabel sieciowy Ethernet (patrz „Interfejsy”), przez to samo złącze, które jest używane do podłączenia do sieci komputerowej. Eliminuje to potrzebę oddzielnego podłączenia elektrycznego. Należy pamiętać, że aby skorzystać z tej funkcji, musi być ona obsługiwana nie tylko przez samo urządzenie, ale również przez urządzenie sieciowe (switch lub router), do którego jest podłączone.

- Wsparcie dla NAT/NAPT. Telefon IP obsługuje technologię NAT / NAPT. Technologia ta służy do konwersji wewnętrznych adresów IP pakietów danych na zewnętrzne i odwrotnie, zapewniając w ten sposób, że każdy komputer w sieci lokalnej jest podłączony do Internetu. Obsługa NAT/NAPT w telefonie IP wskazuje, że urządzenie obsługuje pewne funkcje routera i może służyć jako zewnętrzna brama dla sieci lokalnej (dokładniej podsieci - porty WAN nie są powszechne nawet w takich urządzeniach).

- OtwórzVPN. Obsługa telefonu IP dla technologii OpenVPN. VPN oznacza wirtualną sieć prywatną. Ideą takiej sieci jest to, że wszystkie podłączone do niej komputery (w tym przez Internet) współdziałają tak, jakby znajdowały się w tej samej sieci LAN, co pozwala tworzyć sieci prywatne, niezależnie od tego, czy wszystkie niezbędne terminale znajdują się w jednym fizyczna sieć lokalna, czy nie. OpenVPN to jedna z najpopularniejszych (dzięki darmowym i open source) technologii tworzenia takich sieci.

Pojemność pamięci wbudowanej przewidziana w konstrukcji urządzenia.

W tej pamięci można przechowywać różne dane: listy kontaktów, nagrane rozmowy, odebrane SMS-y, dodatkowe aplikacje itp., w zależności od modelu urządzenia. Im większa pojemność wbudowanej pamięci, tym szerszy telefon może być i tym droższy będzie kosztować. Parametr ten jest szczególnie ważny w przypadku modeli z systemem operacyjnym Android (patrz „Funkcje / Możliwości”), który umożliwia pracę z różnymi dodatkowymi aplikacjami - w takich modelach ilość pamięci wbudowanej mierzona jest w gigabajtach. Jednocześnie zauważamy, że obecność czytnika kart(patrz „Interfejsy”) może stać się całkiem godną alternatywą dla napędu woluminów.

Obsługa przez telefon IP typu bezprzewodowego (patrz wyżej) standardu GAP.

GAP (General Access Protocol) to technologia stosowana w radiotelefonach (zarówno konwencjonalnych, jak i opartych na IP). Jego ideą jest zapewnienie wzajemnej kompatybilności rur i podstaw różnych producentów: obsługa GAP w słuchawce i podstawie zapewnia, że mogą ze sobą dobrze współpracować niezależnie od marki, pod którą zostały wypuszczone. W takim przypadku jedna podstawa może być połączona z kilkoma rurami i odwrotnie. To prawda, określone funkcje (takie jak sterowanie automatyczną sekretarką za pomocą słuchawki) podczas pracy z „nie-rodzimym” sprzętem mogą być niedostępne.

Maksymalna liczba słuchawek, które można podłączyć do jednej bazy bezprzewodowego telefonu IP (patrz Typ).

Obsługa więcej niż jednej słuchawki pozwala na zorganizowanie telefonu na jednej bazie w kilka równoległych słuchawek - na przykład do dużego pokoju, gdzie łatwiej jest trzymać kilka słuchawek w różnych miejscach niż ciągle biegać do telefonu, aby odebrać połączenie . Ponadto takie urządzenia mogą zapewniać możliwość bezpośredniej komunikacji pomiędzy rurkami.

Maksymalna liczba baz, do których można jednocześnie podłączyć bezprzewodową słuchawkę telefonu IP (patrz Typ).

Możliwość połączenia z wieloma bazami pozwala na używanie jednej słuchawki do odbierania połączeń z kilku telefonów obsługujących różne numery. Jednocześnie nie jest konieczne, aby wszystkie te urządzenia były telefonami IP: GAP zakłada kompatybilność bazy i słuchawki, niezależnie od specyfiki połączenia z linią komunikacyjną. W praktyce oznacza to, że telefon IP i zwykły numer miasta można powiązać ze słuchawką obsługującą kilka baz.

Największa liczba linii telefonicznych, do których można jednocześnie podłączyć telefon IP. W rzeczywistości jest to liczba połączeń, z którymi urządzenie może pracować jednocześnie. Obsługa kilku linii telefonicznych zapewnia różne dodatkowe funkcje - przełączanie między połączeniami, organizowanie konferencji (patrz "Funkcje / możliwości"), łączenie abonentów ze sobą itp. Konkretna funkcjonalność może być jednak inna – wszystko zależy od modelu.

Największa liczba kont VoIP, które można zarejestrować w telefonie.

Konto VoIP określa, przez który serwer (i odpowiednio przez którego dostawcę) telefon będzie działał. Obsługa wielu kont VoIP pozwala w razie potrzeby przełączać się między nimi, korzystając z tego, który w danej chwili jest najwygodniejszy lub najkorzystniejszy. Na przykład możesz zachować jeden „numer” na połączenia w kraju, a drugi, z korzystniejszymi taryfami międzynarodowymi, może być używany do połączeń za granicą.

Największa liczba numerów, które mogą być jednocześnie przechowywane we własnej książce telefonicznej telefonu IP. Książka telefoniczna przyspiesza wybieranie numerów, umożliwia wyświetlenie nazwy osoby dzwoniącej po wywołaniu identyfikatora dzwoniącego (patrz „Funkcje/Możliwości”) i zapewnia kilka innych możliwości. Pojemność takiej książki nawet w najskromniejszych telefonach IP wynosi około 100 numerów, a w najbardziej zaawansowanych modelach może sięgać nawet kilku tysięcy.

Maksymalna liczba numerów, z których odebrano połączenia przychodzące, którą telefon może jednocześnie przechowywać w rejestrze połączeń. Im większa liczba numerów – im obszerniejszy magazyn, tym dłuższy okres czasu może obejmować.

Maksymalna liczba numerów, na które wykonano połączenia wychodzące, które telefon może jednocześnie przechowywać w rejestrze połączeń. Im większa liczba numerów – im obszerniejszy magazyn, tym dłuższy okres czasu może obejmować.

Liczba dzwonków w telefonie IP. Im ich więcej, im szerszy wybór użytkownika, tym większe prawdopodobieństwo znalezienia najlepszej opcji na liście. Jednocześnie zwracamy uwagę, że niektóre modele pozwalają na pobranie dodatkowych melodii na życzenie właściciela.

Typ wyświetlacza zainstalowanego w słuchawce telefonu IP. Należy pamiętać, że tylko modele bezprzewodowe są wyposażone we własne wyświetlacze (patrz „Typ”) - w innych odmianach wyświetlacz na podstawie jest wygodniejszy.

- Monochromatyczny. Wyświetlacze te są również znane jako „czarno-białe”, chociaż istnieją inne kombinacje kolorów, takie jak znaki zielone lub pomarańczowe. W każdym razie wyświetlacze monochromatyczne nie mają tak bogatych funkcji jak kolorowe, ale są znacznie tańsze, zużywają mniej energii, a przy tym całkiem dobrze radzą sobie z kluczowymi informacjami (wyświetlanie wybieranego numeru, stanu baterii, książki telefonicznej, itp.).

- Kolorowe. Wyświetlacze kolorowe oferują więcej opcji niż wyświetlacze monochromatyczne – na przykład mogą być używane do wideorozmów, przeglądania zdjęć, a nawet grania w gry. A obraz kolorowy wygląda ogólnie przyjemniej. Z drugiej strony ekrany te są droższe i wymagają więcej energii niż ekrany czarno-białe.

Typ wyświetlacza zainstalowanego w telefonie IP. Takie ekrany można znaleźć we wszystkich typach urządzeń (patrz wyżej) - oczywiście w obecności samej bazy.

- Monochromatyczny. Wyświetlacze te są również znane jako „czarno-białe”, chociaż istnieją inne kombinacje kolorów, takie jak znaki zielone lub pomarańczowe. W każdym razie wyświetlacze monochromatyczne nie mają tak bogatych funkcji jak kolorowe, ale są znacznie tańsze, zużywają mniej energii, a przy tym całkiem dobrze radzą sobie z kluczowymi informacjami (wyświetlanie wybieranego numeru, stanu baterii, książki telefonicznej, itp.).

- Kolorowe. Wyświetlacze kolorowe oferują więcej opcji niż wyświetlacze monochromatyczne – na przykład mogą być używane do wideorozmów, przeglądania zdjęć, a nawet grania w gry. A obraz kolorowy wygląda ogólnie przyjemniej. Z drugiej strony ekrany te są droższe i wymagają więcej energii niż ekrany czarno-białe.

Obecność ekranu dotykowego w konstrukcji telefonu IP.

Taki ekran można umieścić zarówno na słuchawce, jak i na bazie (patrz wyżej). Jednocześnie, niezależnie od umiejscowienia, zapewnia większe możliwości sterowania: możesz obsługiwać urządzenie dotykając palcem obrazu na ekranie, tak jak w smartfonie czy tablecie. Takie sterowanie uważane jest za bardzo uniwersalne i intuicyjne, ale ekrany dotykowe są dość drogie – nie tylko ze względu na sam sensor, ale też dlatego, że taki ekran musi być dość duży i najlepiej kolorowy.

Czas działania bezprzewodowego telefonu IP (patrz „Rodzaj”) na jednym ładowaniu akumulatora w trybie czuwania.

W trybie czuwania telefon jest włączony i gotowy do użycia, m.in. do odbierania połączeń, ale żadna z jego funkcji nie jest używana, a zużycie energii jest minimalne. Dlatego wskaźnik ten jest raczej teoretyczny - w praktyce czas działania jest zwykle krótszy, ponieważ nawet bez połączeń, użytkownik często musi mieć dostęp do różnych funkcji telefonu.

Czas działania bezprzewodowego telefonu IP (patrz "Typ") na jednym ładowaniu akumulatora w trybie głośnomówiącym.

Zwróć uwagę, że ten punkt wskazuje „idealny” czas - w przypadku, gdy użytkownik nie pracuje z żadnymi innymi funkcjami, z wyjątkiem rozmowy. A ponieważ w praktyce jest to nierealne (trzeba użyć przynajmniej sterowania i ekranu), to rzeczywisty czas ciągłych połączeń będzie krótszy niż podany. Niemniej jednak wskaźnik ten pozwala dość dokładnie ocenić autonomię telefonu.

Możliwość montażu telefonu IP (całe urządzenie lub podstawa przewodowa w zależności od typu) na ścianie. Ta opcja montażu może być bardzo przydatna w przypadkach, gdy potrzebujesz zaoszczędzić miejsce na stole lub gdy w pobliżu nie ma powierzchni, która byłaby odpowiednia do zainstalowania telefonu.