Porównanie Ergo 32WFS9000 32 " vs Ergo 32GFS6500 32 "

- Smart TV (system własny). System operacyjny telewizora jest reprezentowany przez markowe oprogramowanie producenta. Z reguły takie systemy operacyjne mają atrakcyjne i zrozumiałe menu, podobnie jak tradycyjne telewizory Smart TV. Zastrzeżony system operacyjny jest opracowywany przez samego producenta dla zasobów sprzętowych konkretnego modelu telewizora lub całej serii. Ale, jak pokazuje praktyka, w porównaniu z klasycznym Smart TV, funkcjonalność systemu własnego często ma znaczące ograniczenia, a sam system jest w rzeczywistości okrojoną wersją pełnowartościowego Smart TV.

- Smart TV (Android AOSP). Ten typ systemu operacyjnego jest modyfikacją popularnego systemu operacyjnego Android, wyróżniającego się głównie otwartym kodem źródłowym. Jest to wszechstronny system operacyjny, który daje użytkownikowi znacznie większą swobodę w tworzeniu zmian i ustawień w samym systemie. Jednocześnie nie gwarantuje się instalacji i stabilności niektórych aplikacji na tej platformie, a ogólne sterowanie systemem nie zostało specjalnie „zaostrzone” dla dużych ekranów, co może powodować pewne niedogodności. Przede wszystkim takie rozwiązania wzbudzają zainteresowanie użytkowników, którzy znają się na cechach systemu operacyjnego Android, lubią wszystko dostosowywać i sterować i mają na to czas.

- Android TV. Telewizory tego typu oferują pełne oprogramowanie Andro...id TV, specjalnie przystosowane do pracy na dużych ekranach. Jak sama nazwa wskazuje, jest to rodzaj systemu operacyjnego Android specjalnie „wyostrzonego” dla telewizorów/projektorów itp. Oprócz wspólnych cech wszystkich Androidów (np. Możliwość instalowania dodatkowych aplikacji, w tym nawet gier), posiada szereg funkcji specjalnych: zoptymalizowany interfejs, łączenie się ze smartfonami (w tym możliwość używania ich jako pilota), wyszukiwanie głosowe itp. Dzięki temu telewizory z tą funkcją mają znacznie lepszą funkcjonalność niż modele ze „zwykłym” Smart TV. Oczywiście dedykowany procesor, podsystem graficzny i pamięć są przeznaczone do działania wielofunkcyjnego systemu operacyjnego, a obecność takich zasobów sprzętowych wpływa na ogólny koszt telewizora. Zapewniając tę samą konstrukcję optyczną, modele Android TV będą kosztować więcej niż klasyczne urządzenia z prostym wieloliniowym menu.

— Google TV. Rebranding platformy Android TV dla telewizorów i smart konsoli, a raczej - nowa powłoka na szczycie systemu operacyjnego pod znakiem „zielonego droida”, wprowadzona od 2021 roku. Wśród innowacji znajduje się przeprojektowany interfejs użytkownika, ulepszona baza wiedzy, która efektywniej dystrybuuje treści według gatunku i zbiera informacje o wyszukiwaniu z całej listy zainstalowanych aplikacji i subskrypcji. Asystent głosowy teraz lepiej rozumie potrzeby słuchaczy i przedstawia szczegółową listę znalezionych informacji. Oddzielna zakładka w interfejsie zawiera transmisje na żywo z bieżących wydarzeń, czy to wydarzeń sportowych, czy startu rakiety na Marsa. W systemie poprawiono m.in. aspekty związane z wykorzystaniem telewizora jako stanowiska dowodzenia do sterowania jedynym ekosystemem „inteligentnego” domu.

Maksymalna jasność obrazu, zapewniana przez ekran telewizora.

Obraz na ekranie powinien być wystarczająco jasny, aby nie trzeba było niepotrzebnie obciążać oczu, żeby go zobaczyć. Jednak zbyt duża jasność jest niepożądana — również prowadzi do zmęczenia. Jednocześnie optymalny poziom jasności zależy od warunków otoczenia: im intensywniejsze światło otoczenia, tym jaśniejszy powinien być ekran telewizora. Tak więc w słoneczny dzień ekran może wymagać maksymalnego „przekręcenia”, a wieczorem, przy słabym świetle, stosunkowo ciemny obraz będzie wygodniejszy. Ponadto zauważamy, że większe ekrany wymagają wyższej jasności, ponieważ są zaprojektowane z myślą o większej odległości od widza.

Zatem im wyższa liczba w danym punkcie, tym większą rezerwę jasności posiada ten model i tym lepiej będzie działać w intensywnym świetle zewnętrznym. Za najmniejszy wskaźnik wystarczający do mniej lub bardziej komfortowego oglądania w każdych warunkach uważa się 300 cd/m² dla modeli o przekątnej do 32 cale, 400 cd/m² dla modeli w zakresie 32 - 55 cali i 600 cd/m² dla dużych ekranów o przekątnej 60 cali i większych. W takim przypadku rezerwa jasności i tak nie będzie zbyteczną. Ale przy mniejszych wskaźnikach, być może dla wygodnego oglądania, będziesz musiał nieco przyciemnić pokój.

Liczba wejść HDMI dostępnych w telewizorze.

HDMI to wszechstronny interfejs cyfrowy, który umożliwia przesyłanie wideo w wysokiej rozdzielczości i wielokanałowego dźwięku za pomocą jednego kabla. Jest szeroko rozpowszechniony w urządzeniach nowoczesnych, obsługujących HD - w rzeczywistości takie wyjście jest obowiązkowe dla nowoczesnych centrów multimedialnych, odtwarzaczy DVD itp. Dlatego telewizory LCD w zdecydowanej większości przypadków wyposażone są w co najmniej jeden port HDMI. A obecność kilku takich portów pozwala jednocześnie łączyć kilka źródeł sygnału i przełączać się między nimi; w niektórych modelach liczba HDMI może wynosić do 4 lub więcej. Jednocześnie niektórzy producenci używają technologii, które umożliwiają sterowanie urządzeniami podłączonymi do telewizora przez HDMI za pomocą jednego pilota.

Łączność telewizora opiera się nie tylko na technologiach bezprzewodowych (opisanych powyżej), ale także na połączeniu przewodowym. W szczególności transmisja wideo może odbywać się przez złącza VGA, AV. Część z nich zapewnia również transmisję dźwięku, oprócz tego może być mini-Jack (3,5 mm). Oraz inne do komunikacji z urządzeniami zewnętrznymi. Więcej o nich:

- USB. Złącze do podłączenia zewnętrznych urządzeń peryferyjnych. Obecność USB oznacza przynajmniej, że telewizor może odtwarzać treści z dysków flash i innych zewnętrznych urządzeń pamięci masowej USB. Ponadto można przewidzieć inne sposoby wykorzystania tego wejścia: nagrywanie programów telewizyjnych na nośniku zewnętrznym, podłączenie kamery internetowej (patrz ibid.), Klawiatura i mysz do korzystania z wbudowanej przeglądarki i innego oprogramowania itp. zestaw opcji zależy od funkcjonalności telewizora, należy go każdorazowo określić osobno.

- Czytnik kart. Urządzenie do pracy z kartami pamięci, najczęściej w formacie SD. Głównym zastosowaniem czytnika kart jest odtwarzanie treści z takich kart na telewizorze; funkcja ta jest szczególnie wygodna przy przeglądaniu materiałów z aparatów fotograficznych i wideo - w takich urządzeniach karty pamięci są szeroko stosowane. Można przewidzieć inne sposob...y wykorzystania tej funkcji, na przykład nagrywanie transmisji, a nawet wymianę plików między kartą a pamięcią telewizora. Należy pamiętać, że karty SD mają kilka podgatunków - oryginalne SD, SD HC i SD XC i nie wszystkie z nich mogą być obsługiwane przez czytnik kart.

- LAN. Standardowe złącze do połączenia przewodowego z sieciami komputerowymi (zarówno LAN jak i Internet). Występuje głównie w modelach obsługujących Smart TV (w tym urządzenia Android TV; zobacz odpowiednie punkty). Połączenie przewodowe jest mniej wygodne niż Wi-Fi, nie jest tak estetyczne, więc producenci skupiają się bardziej na połączeniu bezprzewodowym, w wyniku czego wskaźniki prędkości złącza LAN nie są wskazane, a w niektórych przypadkach mogą być niedopuszczalne transmisje 4K.

- VGA. Analogowe wejście wideo, znane również jako D-sub 15 pin. Początkowo interfejs VGA został opracowany dla komputerów, ale ze względu na pojawienie się bardziej zaawansowanych standardów, takich jak HDMI (patrz poniżej) i ograniczenia techniczne (maksymalna rozdzielczość to tylko 1280x1024, brak możliwości przesyłania dźwięku) jest uważany za przestarzały i jest używany coraz mniej. Dlatego sensowne jest poszukiwanie telewizora z takim złączem głównie w przypadkach, gdy planowane jest użycie go jako monitora przestarzałego komputera lub laptopa.

- AV. Kombinowany analogowy interfejs audio/wideo, jest to złącze zazwyczaj określane jako wejście A/V. W rzeczywistości w interfejsie kompozytowym są zwykle trzy złącza - osobno dla wideo i lewego/prawego kanału dźwięku stereo (w telewizorach z jednym głośnikiem, który nie obsługuje stereo, brakuje jednego ze złączy audio). Jakość obrazu podczas pracy z tym wejściem jest niska, a formaty HD nie są w ogóle obsługiwane; z drugiej strony interfejs kompozytowy jest niezwykle rozpowszechniony nie tylko w nowoczesnym, ale i wcześniejszym sprzęcie, takim jak magnetowidy VHS.

- Port COM (RS-232). Złącze początkowo zaprojektowane dla technologii komputerowej. W telewizorach służy jako kontroler: podłączając urządzenie do komputera, można sterować parametrami telewizora i różnymi ustawieniami, czasami dość specyficznymi i niedostępnymi przy użyciu zwykłego pilota.

Ilość pamięci RAM zainstalowanej w telewizorze.

Ogólnie rzecz biorąc, ilość ta jest wybierana przez producenta w taki sposób, aby urządzenie mogło normalnie poradzić sobie z zadaniami, które są dla niego deklarowane. Z drugiej strony, przy wszystkich innych zachowanych warunkach, większa ilość pamięci RAM ( 3 GB, 4 GB lub więcej) z reguły oznacza szybszą pracę. Parametr ten jest szczególnie ważny, jeśli telewizor działa pod kontrolą systemu operacyjnego Android: to oprogramowanie umożliwia instalację dodatkowych aplikacji, które mogą mieć dość wysokie wymagania dotyczące ilości pamięci RAM. Jednak telewizory z 2 GB pamięci RAM i mniej również nie mogą być dyskontowane — tylko bardzo wymagające aplikacje mogą nie działać porządnie. Ale nie zapominaj, że to jest telewizor, a nie laptop.

Lwia część telewizorów posiada uchwyt ścienny VESA, który może różnić się rozmiarem. Podstawą dla takiego mocowania jest prostokątna płytka z czterema otworami pod śruby w rogach. Główną cechą takiego uchwytu jest odległość między otworami — jest mierzona po bokach prostokąta i wyrażona dwiema cyframi. Oryginalny format VESA jest 100x100, taki uchwyt stosuje się do większości telewizorów LCD średniej wielkości. Dla małych ekranów dostępne są uchwyty 75x75, dla dużych — 200x200 i więcej (aż do 800x400).

Istnieją jednak modele wyposażone w standardowe (markowe) mocowanie od producenta. Głównie to są albo cienkie telewizory, albo modele wzornicze. W każdym razie w zestawie obecny jest uchwyt na ścianę, który pasuje tylko do wybranego modelu.

— oddzielne 2 nogi. Dwie nogi pełniące rolę stojaków mieszczą się zwykle po przeciwnych stronach dolnej krawędzi obudowy panelu telewizora. Taka konstrukcja polega na umieszczeniu telewizora na dość dużej płaskiej powierzchni, która rozciąga się wzdłuż całej dolnej strony urządzenia. Na dwóch nogach telewizor jest często stabilniejszy niż na jednej.

— 1 noga na podstawie. Stojak do obudowy telewizora z okrągłą lub prostokątną podstawą, która całą swoją płaszczyzną styka się z powierzchnią panelu telewizora (stolikiem, szafką itp.).

- 1 noga z podpórkami. Stojaki tego typu składają się z jednej nogi i podstawy o różnych geometrycznych kształtach, która podtrzymuje obudowę telewizora. Takie rozwiązanie zapewnia niezawodną stabilność panelu TV, a pod względem wzorniczym jest stylowym elementem wystroju.

- Jednoczęściowa. Jednoczęściowa podstawa z dwoma lub więcej punktami mocowania do spodu obudowy oraz monolitycznymi ramkami, które pełnią rolę podpórki do montażu panelu TV na płaskiej powierzchni biurka lub szafki.

Zużycie energii telewizorem. Parametr ten zależy w wysokim stopniu od przekątnej ekranu i mocy dźwiękowej (patrz powyżej), ale można go określić innymi parametrami, przede wszystkim dodatkowymi funkcjami i technologiami zaimplementowanymi w konstrukcji. Warto zauważyć, że większość nowoczesnych telewizorów LCD jest dość ekonomiczna i najczęściej parametr ten nie odgrywa znaczącej roli - w większości przypadków pobór mocy wynosi około kilkudziesięciu Wat. Nawet duże modele o przekątnej 70 - 90" zużywają 200 - 300 W - można to porównać z jednostką systemową komputera stacjonarnego o niskim poborze mocy.

Klasa energetyczna charakteryzuje efektywność zużycia energii elektrycznej przez telewizor. Początkowo klasy oznaczano prostymi łacińskimi literami - A (najbardziej ekonomiczna), B, C. Jednak później pojawiły się ulepszone klasy „A+ ”, „A++” itp. (im więcej „plusów”, tym bardziej ekonomiczne jest urządzenie).

Klasa energetyczna zazwyczaj odpowiednio wpływa na cenę, lecz różnica ta w końcu opłaca się ze względu na niższe rachunki za energię elektryczną.