Porównanie Hisense 50E7HQ 50 " vs Hisense 50A63H 50 "

Rodzaj matrycy zastosowanej w telewizorze. Wśród nich na największą uwagę zasługują OLED, QLED i NanoCell, które można znaleźć w telewizorach z odpowiedniego przedziału cenowego. Teraz bardziej szczegółowo o każdym z nich i o innych, bardziej klasycznych opcjach:

— OLED. Telewizory z ekranami wykorzystującymi organiczne diody elektroluminescencyjne. Takie diody LED mogą służyć zarówno do podświetlania tradycyjnej matrycy LCD, jak i jako elementy, z których zbudowany jest ekran. W pierwszym przypadku przewagą OLED nad tradycyjnym podświetleniem LED jest kompaktowość, wyjątkowo niski pobór mocy, równomierność podświetlenia, a także doskonała jasność i kontrast. A w matrycach w całości składających się z OLED zalety te są jeszcze wyraźniejsze. Głównymi wadami telewizorów OLED są wysoka cena (która jednak stale spada wraz z rozwojem i udoskonalaniem technologii), a także podatność pikseli organicznych na wypalanie się przy długotrwałej transmisji statycznych obrazów lub obrazów ze statycznymi elementami (logo kanału telewizyjnego, panel informacyjny itp.).

— QLED. Telewizory z ekranami wykorzystującymi technologię kropek kwantowych - QLED. Takie ekrany różnią się od zwykłych matryc LED konstrukcją podświetlenia: wielowarstwowe filtry barwne w takim podświetleniu zastępowane są powłoką cienkowarstwową, przepuszczającą światło na bazie nanocząstek, a tradycy...jne białe diody LED - niebieskimi. Pozwala to osiągnąć znaczny wzrost jasności i nasycenia kolorów przy jednoczesnej poprawie jakości odwzorowania kolorów, dodatkowo zmniejsza grubość i zmniejsza pobór mocy ekranu. Wadą matryc QLED jest tradycyjna - wysoka cena.

— QD-OLED. Modyfikacja technologii "kropek kwantowych" (QLED) zaprezentowana przez firmę Samsung pod koniec 2021 roku jako odpowiedź na zaawansowane matryce OLED firmy LG. Z zasady działania ta technologia jest całkowicie podobna do oryginalnej QLED: niebieskie diody LED, samoświecące piksele (zamiast oświetlenia zewnętrznego) oraz „kropki kwantowe”, które pełnią rolę filtrów barwnych, lecz jednocześnie praktycznie nie osłabiają światła (w przeciwieństwie do tradycyjnych filtrów). Jednocześnie dzięki zastosowaniu szeregu zaawansowanych rozwiązań twórcom udało się osiągnąć całkiem imponującą specyfikację, znacząco przewyższającą wiele innych matryc OLED. Specyfikacja ta obejmuje szczytową jasność 1000 nitów (cd/m²), doskonały kontrast i głębię czerni, a także pokrycie kolorów w 90% zgodnie ze standardem BT.2020 i w 120% zgodnie z DCI-P3. — TN+Film. Najstarszy z typów matryc stosowanych w nowoczesnych telewizorach, jest też najprostszy i najtańszy. Oprócz niskiego kosztu zaletą TN-Film jest dobry czas reakcji. Jednocześnie jakość obrazu i oddawanie barw są stosunkowo skromne, kąty widzenia niewielkie, a rezerwa jasności niska. Dlatego opcja ta jest używana głównie w modelach niedrogich z małymi ekranami.

— IPS. Typ matrycy pierwotnie opracowany w oparciu o wysoką jakość odwzorowania kolorów. Rzeczywiście, ekrany IPS dają jasne, nasycone kolory, mają dobrą przestrzeń kolorów, wysoką jasność i szerokie kąty widzenia. Początkową wadą tej technologii był krótki czas reakcji, ale w nowoczesnych modyfikacjach IPS moment ten został praktycznie wyeliminowany. To samo dotyczy kosztów: same ekrany IPS są droższe niż TN-film, ale w nowoczesnych telewizorach różnica ta jest stosunkowo niewielka, prawie niezauważalna na tle całkowitego kosztu telewizorów. Dzięki temu matryce tego typu cieszą się sporą popularnością.

— *VA. W tym przypadku chodzi o jedną z odmian matryc, takich jak VA - MVA, PVA, Super PVA itp. Poszczególne odmiany mogą się nieco różnić właściwościami użytkowymi, ale wszystkie mają wspólne cechy. W rzeczywistości matryce *VA są opcją przejściową między klasy wysoką IPS a niedrogą TN-Film: są stosunkowo niedrogie, zapewniają dość dobre odwzorowanie kolorów i kąty widzenia do 178°. Główną wadą takich ekranów jest długi czas reakcji, ale jest on stopniowo eliminowany wraz z rozwojem i ulepszaniem technologii. Matryce *VA stosowane są w szczególności w telewizorach pozycjonowanych jako funkcjonalne i jednocześnie niedrogie modele.

— PLS. W rzeczywistości - jedna z opisanych powyżej odmian matryc IPS, opracowana przez firmę Samsung. Według producenta w takich matrycach udało się osiągnąć wyższą jasność i kontrast niż w tradycyjnych IPS, a także nieco obniżyć koszty.

— NanoCell. Matryca oparta na kropkach kwantowych. Ten rodzaj matryc jest stosowany w telewizorach LG i został po raz pierwszy zaprezentowany w 2017 roku. Matryce NanoCell wykorzystują strukturę klasycznych wyświetlaczy LCD. Ale w przeciwieństwie do tych ostatnich, używają tak zwanych kropek kwantowych zamiast klasycznego ogólnego podświetlenia tła, które zapewniają światło monochromatyczne. Technologia NanoCell pozwala zmniejszyć zużycie energii, jednocześnie zwiększając zasięg kolorów i kąt widzenia. Warto zauważyć, że matryce NanoCell nie są jedynymi, które wykorzystują technologię kropek kwantowych. Podobne rozwiązania oferują: Samsung (matryca QLED), Sony (Matryca Triluminos), Hisense (ULED).

— Edge LED — boczne podświetlenie matrycy. W tym przypadku diody LED są rozmieszczone na obwodzie ekranu. Aby równomiernie rozprowadzić oświetlenie, tło matrycy posiada specjalny odbłyśnik. Istotną zaletą telewizorów Edge LED jest minimalna grubość urządzenia. Spośród wad można wyróżnić obecność rozjaśnień wzdłuż krawędzi, które pojawiają się w określonych warunkach. Światła można zobaczyć w scenach, w których dominują ciemne odcienie.

— Direct LED — podświetlenie matrycy. W takim przypadku diody LED są równomiernie rozmieszczone na całym obszarze ekranu. Bezpośrednie podświetlenie LED sprawia, że obraz jest jednocześnie kontrastowy i jasny. Telewizory z tą technologią mają dobrą reprodukcję kolorów. Wadą mogą stać zwiększony pobór mocy i zwiększone wymiary obudowy. Dodatkowo takie telewizory mają duże opóźnienie wejściowe, przez co ekrany z podświetleniem Direct LED słabo nadają się do gier dynamicznych.

— FALD (Full-Array Local Dimming) to technologia podświetlenie szeroko stosowana w telewizorach LG. Bliskim odpowiednikiem FALD jest bezpośrednie podświetlenie LED. Diody LED są również równomiernie rozmieszczone na całej powierzchni matrycy, ale technologia FALD zapewnia jasny, nasycony kolorami obraz o wysokim kontraście. Inną charakterystyczną cechą FALD jest zdolność do reprodukcji czerni naturalnej. Kiedy na ekranie wyświetla się czerń, diody...LED są wyłączane w grupach, w sektorach, co pozwala na silne nasycenie czerni. Oczywiście obfitość diod LED na matrycy sprawia, że telewizor jest masywniejszy, a jednocześnie cięższy. "Apetyt" na prąd w takich modelach jest powyżej średniej.

— Mini LED. System podświetlenia ekranu na podłożu ze zredukowanych diod LED (stąd prefiks Mini). Na tej samej płaszczyźnie panelu telewizora liczba diod LED wzrosła kilkukrotnie, jeśli narysujemy paralele z tradycyjnymi systemami LED. Dzięki temu płótno z podświetleniem Mini LED posiada wielokrotnie więcej lokalnych stref przyciemniania obrazu (Local Dimming), co jest niezbędne do poprawnego działania technologii obrazu z rozszerzonym zakresem dynamiki. Do odtwarzania treści HDR systemy Mini LED są znacznie lepsze niż zwykłe wyświetlacze LCD.

— Dual LED. Markowy system podświetlenia stosowany w telewizorach Samsung. Technologia polega na podświetlaniu obrazu na ekranie dwoma rodzajami diod LED: jedna emituje światło w zimnym spektrum, druga w ciepłym. Podwójne podświetlenie Dual LED poprawia odwzorowanie kolorów i zwiększa kontrast szczegółów, dostosowując tonację kolorów obrazu do treści na ekranie.

 

— oddzielne 2 nogi. Dwie nogi pełniące rolę stojaków mieszczą się zwykle po przeciwnych stronach dolnej krawędzi obudowy panelu telewizora. Taka konstrukcja polega na umieszczeniu telewizora na dość dużej płaskiej powierzchni, która rozciąga się wzdłuż całej dolnej strony urządzenia. Na dwóch nogach telewizor jest często stabilniejszy niż na jednej.

— 1 noga na podstawie. Stojak do obudowy telewizora z okrągłą lub prostokątną podstawą, która całą swoją płaszczyzną styka się z powierzchnią panelu telewizora (stolikiem, szafką itp.).

- 1 noga z podpórkami. Stojaki tego typu składają się z jednej nogi i podstawy o różnych geometrycznych kształtach, która podtrzymuje obudowę telewizora. Takie rozwiązanie zapewnia niezawodną stabilność panelu TV, a pod względem wzorniczym jest stylowym elementem wystroju.

- Jednoczęściowa. Jednoczęściowa podstawa z dwoma lub więcej punktami mocowania do spodu obudowy oraz monolitycznymi ramkami, które pełnią rolę podpórki do montażu panelu TV na płaskiej powierzchni biurka lub szafki.

Zużycie energii telewizorem. Parametr ten zależy w wysokim stopniu od przekątnej ekranu i mocy dźwiękowej (patrz powyżej), ale można go określić innymi parametrami, przede wszystkim dodatkowymi funkcjami i technologiami zaimplementowanymi w konstrukcji. Warto zauważyć, że większość nowoczesnych telewizorów LCD jest dość ekonomiczna i najczęściej parametr ten nie odgrywa znaczącej roli - w większości przypadków pobór mocy wynosi około kilkudziesięciu Wat. Nawet duże modele o przekątnej 70 - 90" zużywają 200 - 300 W - można to porównać z jednostką systemową komputera stacjonarnego o niskim poborze mocy.

Dany parametr charakteryzuje efektywność poboru energii elektrycznej. Klasy są oznaczane literami łacińskimi od A do G, w miarę rośnięcia efektywności poboru energii. Właściwie taki był pierwotny zamysł, dopóki do klasy A nie dodano bardziej energooszczędnych modeli, które ostatecznie dostały oznaczenie A+, A++, A+++. Dalsze rozwinięcie technologii umożliwiło pójście jeszcze dalej i aby nie płodzić plusy w znakowaniu klas energetycznych, w marcu 2021 roku producenci powrócili do starych oznaczeń od G do A, gdzie A to najbardziej energooszczędny telewizor. W związku z tym modele z 2021 roku będą miały nowe oznaczenia, a stare wzorce będą oznaczane w ten sam sposób. W związku z tym obecnie klasy energetyczne G, F, E zyskały największą popularność, a modele o efektywności energetycznej A, D, C są widziane rzadziej.