Porównanie QUBE Overlord G24F144 24 " czarny vs MSI Optix G24C4 24 " czarny

Obecność zakrzywionego ekranu w konstrukcji monitora.

Taki ekran ma lewą i prawą krawędź zakrzywioną do przodu – uważa się, że taki kształt znacząco poprawia percepcję w porównaniu do płaskiej powierzchni. Jednocześnie sensowne jest zapewnienie tej funkcji tylko na dość dużych przekątnych - co najmniej 30"; dlatego jest ona typowa głównie dla modeli z wyższej półki. Warto też zaznaczyć, że aby wykorzystać wszystkie zalety zakrzywionego ekranu trzeba na niego patrzeć z pewnego punktu - z optymalnej odległości, dokładnie pośrodku, jednak w przypadku monitorów komputerowych zwykle nie stanowi to problemu.

Głównym parametrem zakrzywionego ekranu jest promień krzywizny. Jest on wskazany w milimetrach wzdłuż promienia okręgu, którego zagięcie odpowiada zagięciu monitora: na przykład oznaczenie 1800R oznacza promień 1,8 m.

Im mniejsza liczba w tym oznaczeniu, tym bardziej zakrzywiony ekran (przy wszystkich pozostałych czynnikach niezmienionych). Jednocześnie niektórzy producenci twierdzą, że idealna wartość krzywizny wynosi 1000R: podobno przy tej krzywiźnie ekranu obraz na nim okazuje się być jak najbliżej naturalnego pola widzenia człowieka, a im bliżej krzywizna monitora wynosi 1000R, tym lepsze wrażenia wizualne. Jednak w praktyce wiele zależy od osobistych preferencji; a przy oglądaniu z dużej odległości (przekraczającej promień krzywizny półtora raza lub więcej) tracone są wszystkie zalety zakrzywionego ekranu.

Technologia, w której wykonana jest matryca monitora.

— TN+film. Najstarsza i najbardziej rozpowszechniona technologia produkowania matryc. Oryginalne monitory TN (Twisted Nematic) mają szybki czas reakcji i niski koszt, ale jakość obrazu jest przeciętna. Na przykład jakość odwzorowania barw jest niska, a idealna czerń jest generalnie niemożliwa do odtworzenia. Ponadto oryginalna technologia TN zapewnia stosunkowo małe kąty widzenia. Aby poprawić tę sytuację, na powierzchnię matrycy nakłada się specjalną folię. Te matryce nazwano „TN+film”. Monitory z taką matrycą są rozpowszechnione i niedrogie. Idealnie nadają się do wykorzystania przez niewymagających użytkowników zarówno w domu, jak i w biurze, a gracze docenią szybki czas reakcji.

— *VA (Vertical Aligment, opcje: MVA, PVA, Super MVA, Super PVA). Swego rodzaju przejściowa opcja między drogą i wysokiej jakości IPS a budżetową TN. Zapewniają dość wysokiej jakości odwzorowanie barw, w tym czerni, kąty widzenia sięgają 178°. Główną wadą matryc VA jest znaczny czas reakcji (szczególnie w przypadku monitorów MVA), przez co takie monitory stosunkowo słabo nadają się do oglądania filmów i szybkich gier. Ta wada jest stopniowo eliminowana, a najnowsze monitory VA zbliżają się do TN+film pod względem czasu reakcji.

— IPS. Początkowo techn...ologia IPS została stworzona z myślą o monitorach wysokiej klasy (w szczególności „designerskich”), dla których kluczowymi parametrami była jakość odwzorowania barw oraz szeroka przestrzeń barw. Przy tych wszystkich zaletach oryginalne matryce IPS miały szereg poważnych wad - przede wszystkim niską szybkość reakcji i imponujący koszt. W związku z tym opracowano wiele modyfikacji technologii IPS, mających w pewnym stopniu skompensować te wady.

— OLED. Monitory z ekranami wykorzystującymi organiczne diody elektroluminescencyjne - OLED. Takie diody LED można wykorzystywać zarówno do podświetlenia tradycyjnej matrycy, jak i jako elementy, z których zbudowany jest ekran. W pierwszym przypadku przewagami OLED nad tradycyjnym podświetleniem LED są kompaktowość, wyjątkowo niski pobór mocy, równomierność podświetlenia, a także doskonała jasność i kontrast. A w matrycach w całości składających się z OLED te zalety są jeszcze wyraźniejsze. Głównymi wadami monitorów OLED są: wysoka cena (która jednak stale spada wraz z rozwojem i udoskonalaniem technologii), a także podatność pikseli organicznych na wypalanie się przy transmisji statycznych obrazów przez długi czas lub obrazów ze statycznymi elementami (pasek powiadomień, zegar itp.).

— QLED. Monitory zbudowane w technologii kropek kwantowych (QLED). Ta technologia może być stosowana w różnych rodzajach matryc. Polega ona na zastąpieniu zestawu kilku filtrów barwnych stosowanych w klasycznych matrycach specjalną cienkowarstwową powłoką opartą na nanocząsteczkach, a tradycyjnych białych diod LED na niebieskie. Pozwala to na uzyskanie wyższej jasności, nasycenia kolorów i jakości odwzorowania barw przy jednoczesnym zmniejszeniu grubości i zużycia energii. Ponadto QLED dobrze nadaje się do zakrzywionych ekranów. Minusem tych zalet jest wysoki koszt.

— QD-OLED. Rodzaj hybrydowych matryc, łączących w sobie „kropki kwantowe” (Quantum Dot) i organiczne diody elektroluminescencyjne (OLED). Technologia czerpie najlepsze rozwiązania z QLED i OLED: opiera się na niebieskich diodach LED, samoświecących pikselach (zamiast zewnętrznego podświetlenia) i „kropkach kwantowych”, które pełnią rolę filtrów barwnych, ale jednocześnie prawie nie osłabiają światło (w odróżnieniu od tradycyjnych filtrów). Dzięki zastosowaniu szeregu zaawansowanych rozwiązań twórcom udało się uzyskać bardzo imponujące parametry, znacząco przewyższające wiele innych matryc OLED. Należą do nich wysoka jasność szczytowa od 1000 nitów (cd/m²), doskonały kontrast i głębia czerni, a także rozszerzona przestrzeń barw (ponad 120% gamy DCI P3). Takie matryce spotyka się głównie w drogich, zaawansowanych monitorach o dużej przekątnej ekranu.

— AHVA. Rodzaj matrycy stworzony przez AU Optronics (joint venture pomiędzy Acer i BenQ) jako rozwiązanie podobne do współczesnego IPS. Wśród kluczowych zalet tej opcji w porównaniu z analogami jest prawie całkowity brak zniekształceń kolorów pod każdym kątem widzenia.

— PLS (Plane to Line Switching). Ten rodzaj matrycy został opracowany przez inżynierów Samsunga. Opiera się na znanej technologii IPS. Pod pewnymi względami, a mianowicie: jasność i kontrast PLS przekracza IPS o 10%. Głównym celem stworzenia nowego typu ekranów było obniżenie kosztu matrycy, zdaniem dewelopera koszt produkcji został obniżony o 15%, co wpłynie pozytywnie na ostateczną cenę monitorów w porównaniu z odpowiednikami IPS.

— IGZO. Technologia wprowadzona przez firmę Sharp w 2012 roku. Kluczową różnicą pomiędzy matrycami IGZO a klasycznymi matrycami LCD jest to, że w warstwie aktywnej (odpowiedzialnej za tworzenie obrazu) zastosowano nie krzem amorficzny, a materiał półprzewodnikowy na bazie tlenku indu, galu i cynku. Umożliwia to tworzenie ekranów o niezwykle krótkim czasie reakcji i dużej gęstości pikseli, a ta technologia jest uważana za dobrze dopasowaną do ekranów o ultrawysokiej rozdzielczości. Przy tym wszystkim cechy odwzorowania barw pozwalają na stosowanie monitorów IGZO nawet w profesjonalnym polu, a pobór mocy jest bardzo niski. Główną wadą tej odmiany jest jej wysoki koszt.

- UV2A. Technologia LCD opracowana przez firmę Sharp i wprowadzona w 2009 roku. Jedną z kluczowych cech matryc UV2A jest to, że są zbudowane na ciekłych kryształach wrażliwych na światło ultrafioletowe. I to właśnie promieniowanie UV jest wykorzystywane jako sygnał sterujący – zapewnia to, że kryształy obracają się we właściwym kierunku, tworząc obraz. Techniczne cechy takich układów są takie, że położenie poszczególnych kryształów można regulować z niezwykle dużą dokładnością – nawet do kilku pikometrów (przy wielkości samych kryształów około 2 nm). Według producenta zapewnia to dwie kluczowe korzyści: brak „wycieku” podświetlenia oraz lepszą transmisję światła przy „otwartych” kryształach. Pierwsza pozwala osiągnąć bardzo głęboką i bogatą czerń, druga zapewnia doskonałą jasność przy niskim zużyciu energii, a w połączeniu te dwie cechy umożliwiają tworzenie ekranów o bardzo wysokim współczynniku kontrastu statycznego - aż 5000:1. Jednocześnie zwracamy uwagę, że rzeczywiste cechy kontrastu w monitorach UV2A mogą być zauważalnie skromniejsze – wszystko zależy od specyfikacji konkretnej matrycy oraz cech, które producent był w stanie lub uznał za konieczne zapewnić.

- Mini LED IPS. Odmiana znanej matrycy IPS, która jest oświetlona szeregiem diod LED o zmniejszonych rozmiarach. Mały kaliber poszczególnych źródeł światła (około 100-200 mikronów) pozwala na formowanie znacznie większej liczby stref kontrolowanego lokalnego ściemniania ekranu. Razem zapewnia to lepszą jasność, kontrast, nasycenie kolorów i głębię czerni oraz podnosi poprzeczkę dla technologii HDR.

- Mini LED VA. Odmiana matryc VA z systemem podświetlenia Mini LED. Składa się z mnóstwa maleńkich diod LED, które ze względu na swoją liczbę tworzą wielokrotnie więcej lokalnych stref przyciemniania ekranu niż standardowe płótna. W rezultacie panele VA z podświetleniem Mini LED mogą pochwalić się lepszym odwzorowaniem kolorów, imponującą głębią czerni i znacznie poprawioną wydajnością treści HDR.

- Mini LED QLED. Za płaszczyzną paneli QLED w monitorach z systemem podświetlenia Mini LED kryją się tysiące miniaturowych diod LED nie większych niż 200 mikronów, które dzielą ekran na bardzo wiele stref z kontrolowanym, lokalnym ściemnianiem. Można je indywidualnie przyciemniać w celu pełnego wyświetlania treści HDR z jasnym światłem i głęboką czernią.

We współczesnych monitorach mogą być stosowane wyświetlacze z błyszczącą i matową powierzchnią ekranu. W niektórych przypadkach preferowana jest matowa powierzchnia ze względu na fakt, że na błyszczącym ekranie po wystawieniu na działanie jasnego światła pojawia się zauważalny odblask, czasami zakłócający oglądanie. Z drugiej strony, błyszczące ekrany oferują lepszą jakość obrazu, wyższą jasność i bardziej nasycone kolory.
Na skutek rozwoju technologii na rynku pojawiły się monitory ze specjalną powłoką antyrefleksyjną, która, zachowując wszystkie zalety błyszczącego ekranu, wytwarza znacznie mniej widoczne odblaski w jasnym świetle otoczenia.

Rozmiar jednego punktu (piksela) na ekranie monitora. Parametr ten związany jest z maksymalną rozdzielczością monitora i jego przekątną - im wyższa rozdzielczość, tym mniejszy rozmiar piksela (przy tej samej przekątnej) i odwrotnie, im większa przekątna, tym większy rozmiar jednego piksela (przy tej samej rozdzielczości). Im mniejszy rozmiar jednego piksela, tym wyraźniejszy obraz będzie wyświetlany na monitorze, tym mniej zauważalna będzie jego ziarnistość, co jest szczególnie ważne na dużych monitorach. Z drugiej strony, mały rozmiar piksela stwarza dyskomfort podczas pracy z drobnymi szczegółami i tekstem - dotyczy to głównie monitorów o małej przekątnej.

Czas, jaki potrzebuje każdy pojedynczy punkt na monitorze, aby przełączyć się z jednego stanu do drugiego. Im krótszy czas reakcji, tym szybciej matryca reaguje na sygnał sterujący, tym mniejsze opóźnienie i lepsza jakość obrazu w scenach dynamicznych.

Zwróć uwagę, że w danym przypadku stosowana jest metoda gray-to-gray (czas uruchomienia od 10% szarego do 90%). Warto zwrócić uwagę na parametr ten, jeśli monitor kupuje się do dynamicznych gier, oglądania filmów i innych zastosowań związanych z szybkim ruchem na ekranie. I nawet w takich przypadkach wystarczy szybkość reakcji 8 ms; dalsze skrócenie czasu odpowiedzi nie wpływa na jakość postrzeganego obrazu.

Parametr wyraża, jak długo obiekt poruszający się w kadrze jest wyświetlany na ekranie, aż do całkowitego zniknięcia. Im niższy wskaźnik ten, tym bardziej realistycznie wyglądają na monitorze sceny dynamiczne. Reakcja matrycy na ruchy wyraźnie pokazuje czas istnienia śladu ze zmieniającego się obrazu. Parametr MPRT jest bardziej związany z częstotliwością odświeżania ekranu monitora niż z czasem odpowiedzi pikseli. Aby zmniejszyć jego wartość, często wykorzystywana jest funkcja Motion Blur Reduction (MBR), która na krótko wyłącza podświetlenie pod koniec dynamicznych kadrów w celu zwiększenia szczegółowości dynamicznych scen.

Maksymalna jasność zapewniana przez ekran monitora.

Monitor o dużej jasności warto wybierać przede wszystkim wtedy, gdy urządzenie ma być używane w jasnym otoczeniu - na przykład gdy światło słoneczne wpada do miejsca pracy. Takie oświetlenie może „zagłuszyć” przyciemniony obraz, przez co praca jest niewygodna. W innych warunkach wysoka jasność ekranu bardzo męczy oczy.

Większość współczesnych monitorów jest w stanie zapewnić około 200 - 400 cd/m2 - to zwykle wystarcza nawet w słońcu. Jednak są też wyższe wartości: na przykład w panelach LCD (patrz „Rodzaj”) jasność może osiągać kilka tysięcy cd/m2. Jest to konieczne biorąc pod uwagę specyfikę takich urządzeń - obraz musi być wyraźnie rozpoznawalny z dużej odległości.

Kontrast statyczny zapewniany przez ekran monitora.

Parametr ten opisuje różnicę między najjaśniejszą bielą a najciemniejszą czernią, jaką może wyświetlić ekran. Jednocześnie, w przeciwieństwie do kontrastu dynamicznego (patrz poniżej), różnica jest wskazywana pod warunkiem, że jasność podświetlenia ekranu pozostaje niezmieniona. Innymi słowy, jest to kontrast, który można osiągnąć w ramach jednej klatki. Kontrast statyczny jest nieuchronnie niższy niż dynamiczny. Jednak to on opisuje podstawowe możliwości ekranu.

Minimalny statyczny współczynnik kontrastu dla akceptowalnej jakości obrazu wynosi 250:1, ale nawet najskromniejsze współczesne monitory dają około 400:1 (i wartość 1000:1 nie należy do najwyższej klasy), a w modelach z wyższej półki wskaźnik ten może osiągnąć 2000:1, a nawet więcej.

Dynamiczny kontrast zapewniany przez ekran monitora.

Dynamiczny kontrast to różnica między najjaśniejszą bielą przy maksymalnej jasności podświetlenia a najgłębszą czernią przy minimalnej. W ten sposób wskaźnik ten różni się od statycznego kontrastu, który jest wskazywany przy stałym poziomie podświetlenia (patrz powyżej). Dynamiczny kontrast można wyrazić bardzo imponującymi liczbami (w niektórych modelach ponad 100000000:1). Jednak w praktyce liczby te są słabo skorelowane z tym, co widzi widz: prawie niemożliwe jest osiągnięcie takiej różnicy w ramach jednej klatki. Dlatego kontrast dynamiczny jest częściej reklamą niż praktycznie istotnym wskaźnikiem, często jest wskazany właśnie w nadziei, że zrobi wrażenie na niedoświadczonym nabywcy. Jednocześnie zauważamy, że istnieją technologie inteligentnego podświetlenia, które pozwalają zmienić jego jasność w określonych obszarach ekranu i uzyskać wyższy kontrast w jednej klatce niż deklarowany statyczny; technologie te można znaleźć głównie w monitorach klasy premium.