Porównanie Rowenta Xpert TN-5241 vs Philips Series 3000 HC3530

Wysokość cięcia zależy od rodzaju części tnącej i obecności nasadek dystansowych. Zębate ostrza przycinają włosy na wysokość 1 mm. Jeśli wyposażysz ostrze zębate w dystansową nasadkę grzebieniową, to wysokość cięcia może wynosić od 2-3 do 20 lub nawet 30 mm - konkretna wysokość zależy od samych grzebieni znajdujących się w zestawie. Rozróżnia się minimalną i maksymalną wysokość cięcia. Minimalna wysokość oznacza możliwości samego ostrza, bez nasadek. Maksymalna wysokość cięcia zależy od rodzaju dystansowej nasadki grzebieniowej.

Liczba opcji długości strzyżenia, przewidzianych w projekcie maszynki lub konstrukcji nasadki. Im więcej takich opcji, tym bardziej wszechstronna jest maszynka i im więcej opcji cięcia zapewnia.

Szerokość narzędzia roboczego (noża) maszynki. Szeroki nóż jest ważny dla maszynki przeznaczonej do strzyżenia włosów na głowie, ponieważ pozwala na uchwycenie większej ilości włosów za jednym przejściem i przyspiesza strzyżenie. Z kolei maszynki do strzyżenia brody i wąsów używają węższych noży, co przydaje się do precyzyjnej pracy przy modelowaniu zarostu.

Prędkość obrotowa silnika maszynki. Od tego parametru zależy bezpośrednio prędkość ruchu ostrzy, a od niej z kolei - jakość strzyżenia: im szybciej poruszają się ostrza, tym szybciej i dokładniej maszynka tnie (przy pozostałych warunkach równych).

Liczba regulowanych prędkości w urządzeniu. W większości przypadków maszynki do strzyżenia działają z tą samą prędkością nominalną. Istnieją jednak modele z 2 prędkościami. Zwykle druga prędkość nazywa się trybem turbo. Jednak niektórzy producenci poszli dalej i wyposażyli swoje urządzenia w 3, 4, a nawet większą liczbę prędkości. Maszynki do strzyżenia z regulacją prędkości są przeznaczone do pracy z gęstszymi włosami ze względu na większą liczbę obrotów silnika.

— Stal nierdzewna. Główną zaletą stali nierdzewnej jest odporność na korozję. Jeśli strzyżarka/trymer ma szczelną obudowę, głowicę tnącą ze stali nierdzewnej można czyścić bezpośrednio pod ciśnieniem wody. Stal nierdzewna stosowana jest zwykle w urządzeniach klasy podstawowej, noże wykonane z tego materiału podlegają nagrzewaniu do wysokich temperatur, dodatkowo krawędź tnąca ze stali nierdzewnej stosunkowo szybko się tępi.

— Tytanowe. Stopy tytanu są wysoce odporne na znaczne naprężenia mechaniczne. Tytanowa krawędź tnąca bez problemu radzi sobie ze strzyżeniem włosów o dowolnej grubości i gęstości, podczas gdy tytanowy nóż praktycznie się nie tępi. Maszynki do strzyżenia/trymery z ostrzami tytanowymi sprawdzają się przy częstym użytkowaniu, na przykład w salonie kosmetycznym. Wadą urządzeń z ostrzami tytanowymi jest ich bardzo wysoki koszt.

— Ceramiczne. Ceramika ma dużą wytrzymałość, takie ostrza praktycznie się nie nagrzewają i nie tępią. Maszynka/trymer z ceramicznym ostrzem bez problemu zbiera najgęstszy porost włosów, a same urządzenia mogą być bezpiecznie używane często i przez długi czas. Jednocześnie modele z nożem ceramicznym są często tańsze niż ich odpowiedniki z ostrzem tytanowym. Ale główną wadą ceramiki jest kruchość, takie noże boją się ciosów i upadków. Maszynki do strzyżenia i trymery, które są dostarczane z nożem ceramicznym, muszą być o...bsługiwane z niezwykłą delikatnością.

— Tytanowo-ceramiczne. Ostrza wykonane z ceramiki o dużej zawartości tytanu. Ceramika w kontekście stosowanego materiału poprawia wydajność cięcia, zmniejsza tarcie i utrzymuje ostrość przez długi czas, a powłoka tytanowa nadaje ostrzom wytrzymałość, zapewnia odporność na zużycie i korozję. Ostrza tytanowo-ceramiczne nadają się do strzyżenia grubych, sztywnych włosów, ale są dość drogie.

— Diamentowe. Ostrza pokryte diamentem charakteryzują się zwiększoną wytrzymałością końcówki. Zazwyczaj takie noże bazują na stali, najczęściej nierdzewnej, ale dzięki diamentowej powłoce nóż zyskuje większą niezawodność i trwałość. Oczywiście obecność powłoki diamentowej na ostrzu znacznie zwiększa koszt urządzenia.

— Stal. Najłatwiej dostępne są noże stalowe. Stal sprawdziła się dobrze w tych maszynkach do strzyżenia/trymerach, które są rzadko używane, to znaczy w ramach użytku domowego. Stalowa krawędź tnąca szybko się tępi, ale w celu zwiększenia właściwości wytrzymałościowych stali często na powierzchni tego materiału stosuje się powłokę ochronną (diamentową, ceramiczną, tytanową itp.). Maszynki do strzyżenia/trymery ze stalowym ostrzem, bez powłoki ochronnej, zwykle należą do kategorii budżetowej.

— Grafit. Powłoka grafitowa jest charakterystyczna dla ostrzy ze stali nierdzewnej, umożliwia łatwiejsze ślizganie się ostrza po włosach i skórze oraz ogólnie zwiększa wydajność i wygodę pracy z taką maszynką. Najczęściej w powłokę grafitową są wyposażone zdejmowane ostrza trymera.

- Samoostrzące się ostrza. Ostrza wykonane są w specjalnej technologii, dzięki której ostrzą się same w wyniku tarcia o siebie podczas procesu działania. Dzięki temu ostrza pozostają ostre przez cały czas, a ich konserwacja ogranicza się do wymiany zużytych ostrzy.

- Funkcja przerzedzania. Przerzedzaniem, inaczej degażowaniem lub efilowaniem, we fryzjerstwie nazywa się obcinanie końcówek włosów na różnych poziomach - w rezultacie po strzyżeniu fryzura wygląda bardziej naturalnie i wspaniale. W maszynkach zwykle stosuje się do tego specjalne nasadki do przerzedzania.

- Mycie pod bieżącą wodą. Możliwość czyszczenia nasadek roboczych maszynki na mokro, czyli mycia pod bieżącą wodą. Należy pamiętać, że chodzi tylko o nasadki – nie wszystkie modele z możliwością mycia pod bieżącą wodą mają wodoodporną obudowę (patrz niżej), choć nawet bez niej możliwe jest umycie nasadek bez wyjmowania ich z maszynki. Ogólnie rzecz biorąc, mycie pod bieżącą wodą jest często skuteczniejsze, szybsze i dokładniejsze niż sprzątanie na sucho.

- Wodoodporna obudowa. W tym przypadku ma się na myśli zamkniętą obudowę, dzięki której maszynka bez konsekwencji toleruje przenikanie wody. Jednocześnie konkretny stopień ochrony może być różny: na przykład niektóre modele pozwalają na krótkotrwałe zanurzenie w wodzie, podczas gdy inne mogą nawet działać pod wodą. Te cechy należy wyj...aśnić zgodnie z instrukcjami. Jednak w każdym przypadku, jeśli chodzi o maszynki używane w miejscach o dużej wilgotności (łazienkach, łaźniach itp.) obecność takiej obudowy jest wysoce pożądana, a czasami konieczna.

- Wbudowany odkurzacz. Strzyżarka wyposażona jest w odkurzacz, który znacznie ułatwia sprzątanie po strzyżeniu. Otwór ssący pod ostrzami zasysa większość ściętych włosów do osobnego zbiornika. Oczywiście nie będzie 100% porządku, ale włosów rozrzuconych na podłodze będzie znacznie mniej. A przy strzyżeniu brody odkurzacz świetnie sobie poradzi.

- Wskaźnik laserowy. Obecność lasera linii prostej w golarce elektrycznej. Z jego pomocą można łatwo, a co najważniejsze, równomiernie i symetrycznie przyciąć pożądane obszary.

- Sieć. Maszynka zasilana jest z 230 V. Zaletą takiego zasilania jest nieograniczony czas pracy (nie ma akumulatorów, które trzeba okresowo doładowywać), wadami jest konieczność posiadania odpowiedniej sieci elektrycznej i kabla sieciowego, który ogranicza swobodę ruchów i stwarza niedogodności podczas pracy.

- Akumulator. Maszynka zasilana jest własnym wbudowanym akumulatorem. Z jednej strony, daje to maksymalną swobodę ruchów (ponieważ nie ma kabla sieciowego) i autonomię – takie maszynki mogą być używane nawet tam, gdzie nie ma sieci elektrycznej. Z drugiej strony, autonomia akumulatora jest ograniczona, trzeba go stale ładować - w przeciwnym razie istnieje ryzyko, że ładunek zostanie wyczerpany w najbardziej nieodpowiednim momencie (np. podczas strzyżenia włosów).

- Baterie. Maszynka zasilana jest wymiennymi bateriami. Pod względem głównych zalet i wad taki zasilacz jest podobny do akumulatora (patrz wyżej), jednak w porównaniu z akumulatorami wbudowanymi baterie wymienne mają małą moc, dlatego najczęściej instalowane są w urządzenia o małej mocy, które nie wymagają długotrwałej pracy, na przykład trymery do nosa (patrz Rodzaj). Z drugiej strony, baterie są wygodne ze względu na możliwość szybkiej wymiany „martwego” ogniwa, natomiast wbudowany akumulator w takim przypadku wymaga dość długiego ładowania.

- Li-Ion. Akumulatory litowo-jonowe (Li-Ion) są obecnie najpopularniejszym typem akumulatora. Wyróżniają się wysoką gęstością energii, pod warunkiem, że są bardzo małe i lekkie. Średnia żywotność akumulatorów Li-Ion to około 400 cykli rozładowania-ładowania. Akumulatory litowo-jonowe praktycznie nie są podatne na samorozładowanie, nie mają wyraźnego „efektu pamięci” (spadku pojemności podczas ładowania niecałkowicie rozładowanego akumulatora). Wadą jest czułość na niskie temperatury i wysokie wymagania wobec jakości prądu ładowania.

- Li-Pol. Akumulatory litowo-polimerowe (Li-Pol) charakteryzują się wysoką stabilnością napięcia wyjściowego nawet przy znacznym rozładowaniu. Średnia żywotność akumulatora Li-Pol to 800 cykli ładowania-rozładowania. Akumulatory Li-Pol pozbawione są efektu pamięci i są w stanie stabilnie pracować w szerokim zakresie temperatur od -20 do +40 C. Wśród wad można zauważyć jedynie podatność na głębokie rozładowanie i przeładowanie. Z tego powodu akumulatory powinny być serwisowane przy użyciu specjalistycznych ładowarek wykorzystujących algorytmy zasilania optymalne dla środowiska litowo-polimerowego.

- Ni-Cd. Akumulatory niklowo-kadmowe (Ni-Cd) są zaprojektowane do wysokich prądów rozładowania i ładowania. Można je swobodnie przechowywać tak w stanie naładowanym, jak i rozładowanym. Akumulatory nie ulegają nagrzewaniu, nie tracą...pojemności podczas pracy w chłodne dni. Główną wadą jest „efekt pamięci”, który objawia się, gdy akumulator jest ładowany z wyprzedzeniem, to znaczy, gdy jest pozostała pojemność. Chociaż są przestarzałe, nadal są rzadko używane w maszynkach do strzyżenia.

- Ni-Mh. Akumulatory niklowo-metalowo-wodorkowe (Ni-MH) mogą pracować z wysokimi prądami ładowania i rozładowania, co umożliwia bezproblemowe zasilanie „żarłocznych” silników elektrycznych, a także przyczynia się do szybkości ładowania. Nowoczesne akumulatory niklowo-metalowo-wodorkowe mają długą żywotność, do 1000-1500 cykli ładowania-rozładowania, a także są przyjazne dla środowiska. Na tle Li-Ion wyglądają masywniej i sprawiają, że urządzenie jest cięższe, ale jednocześnie kosztują mniej. Ten typ akumulatorów zastąpił opisany powyżej niklowo-kadmowy.

- Li-Co. Akumulatory litowo-kobaltowe (Li-Co) są cenione ze względu na ich imponującą pojemność energetyczną, a jednocześnie kompaktowe wymiary i niewielką wagę. Takie baterie mają niewielkie samorozładowanie, nie ma w nich „efektu pamięci”. Zapewniają stabilne napięcie prawie do momentu całkowitego rozładowania. Akumulatory Li-Co nie są fizycznie przystosowane do wysokich prądów rozładowania i ładowania.