Porównanie Ethic Erawan vs Maraton Extreme

Maksymalna waga użytkownika, jaką konstrukcja hulajnogi może wytrzymać bez awarii i wypadków. Ten punkt jest częściowo określony przez grupę wiekową, ale głównie przez materiały użyte w ramie (patrz oba punkty poniżej). Należy pamiętać, że producenci mogą wskazywać maksymalne obciążenie dla idealnych warunków - gdy hulajnoga porusza się po idealnie płaskiej powierzchni lub ogólnie jest nieruchoma. Dlatego warto wybierać model według tego parametru z pewnym zapasem; jest to szczególnie ważne w przypadku odmian przeznaczonych do zwiększonych obciążeń, w szczególności hulajnóg typu rowerowego i modeli wyczynowych (patrz „Rodzaj”). Co więcej, nie należy przekraczać wagi wskazanej w charakterystyce – nawet jeśli hulajnoga nie zepsuje się od razu, może się to zdarzyć w dowolnym momencie, co obfituje w wypadki i skaleczenia.

Minimalny wiek, w którym dziecku można powierzyć hulajnogę. Zalecenia te są raczej przybliżone, ale zdecydowanie odradza się od nich odstępstwo: zbyt „dorosła” hulajnoga może okazać się niewygodna, a nawet niebezpieczna dla dziecka. W przypadku hulajnóg elektrycznych (patrz „Rodzaj”) warto wziąć pod uwagę, że w niektórych krajach do obsługi takich urządzeń wymagane są uprawnienia uzyskiwane od określonego wieku; więc kupując taki model, warto wyjaśnić wymagania przepisów ruchu drogowego.

Od grupy wiekowej zależy bezpośrednio dopuszczalne obciążenie; według tego kryterium współczesne hulajnogi można podzielić na dziecięce(dopuszczalne obciążenie do 50 kg), młodzieżowe (od 50 do 80 kg) i dorosłe (80 kg i więcej).

Zalecany wzrost to optymalny wzrost użytkownika, dla którego zaprojektowano hulajnogę. Im bardziej rzeczywisty wzrost użytkownika odpowiada zalecanemu, tym wygodniejsze i bezpieczniejsze będzie korzystanie z hulajnogi. Zazwyczaj zalecany wzrost jest wskazywany przez określony zakres wartości. Całkowicie dopuszczalne jest zamówienie wyższej hulajnogi, ale różnica między wzrostem rzeczywistym a zalecanym powinna być minimalna. Przy wyborze hulajnogi należy kierować się również innymi parametrami, takimi jak grupa wiekowa, waga użytkownika i inne cechy.

— Klasyczna (w kształcie litery T). Tradycyjna kierownica hulajnogi w postaci poziomej poprzeczki na pionowym drążku. Występuje w prawie wszystkich typach hulajnóg (patrz „Rodzaj”); zwróć uwagę, że w kickboardach taka kierownica zwykle wymaga nie skręcania, ale nachylenia.

— Wygięta (rowerowa). Kierownica o charakterystycznym, wygiętym kształcie, w którym uchwyty są zagięte do tyłu lub do góry względem środka. Uważana jest za wygodniejszą niż klasyczna, ale jest bardziej skomplikowana w konstrukcji i droższa, a różnica w wygodzie nie jest często zauważalna. Dlatego ten wariant jest znacznie mniej powszechny, występuje głównie w raczej zaawansowanych modelach — w szczególności właśnie w takie kierownice wyposażona jest większość hulajnóg.

— Okrągły uchwyt. Kierownica w formie pierścienia lub pary pierścieni (swoistych „uszu”) osadzona na pionowym drążku; są też opcje w ogóle bez górnego pierścienia, w których drążek kończy się okrągłą gałką. W każdym razie ta konstrukcja jest stosowana w modelach, w których kierownica się nie obraca, ale przechyla na boki - mogą to być zarówno kickboardy, jak i niektóre specjalistyczne modele typu „fliker” (patrz „Rodzaj”).

— W kształcie litery Y. Kierownica z wygięciem górnej rury w kształcie litery Y. Często w tego rodzaju kierownicach stosuje się blachy boczne wzmacniające konstrukcję, dzięki czemu kierowni...ca ta uważana jest za trwalszą w porównaniu z klasycznymi rozwiązaniami w kształcie litery T .

— Bat-Wing. Kształt Bat-Wing przypomina kierownice w kształcie litery Y, jednak w górnej części danego wariantu znajduje się specjalna poprzeczka wzmacniająca konstrukcję. Kierownice Bat-Wing wytrzymują duże obciążenia i są montowane głównie na hulajnogach wyczynowych.

— 2-śrubowy. Zaciski 2-śrubowe są typowe dla hulajnóg z niższej półki cenowej. Zacisk 2-śrubowy jest zwykle używany do łączenia elementów sterujących w hulajnogach miejskich. Jako śruby najczęściej stosuje się złączki z gwintem M8. Złączka 2-śrubowa jest słabo przystosowana do odporności na poluzowanie łączników.

— 3-śrubowy. Zacisk 3-śrubowy pozwala mniej lub bardziej pewnie zamocować elementy sterujące. Hulajnogi z zaciskiem 3-śrubowym są ogólnie uważane za hulajnogi wyczynowe, ale są to hulajnogi dla początkujących. Zacisk 3-śrubowy pozwala zapobiegać luzom w złączce przez pewien czas.

— 4-śrubowy. Zacisk 4-śrubowy jest typowy dla dobrych hulajnóg wyczynowych. Ta złączka pozwala bezpiecznie zamocować elementy sterujące. Obecność 4 punktów mocowania sprawia, że połączenie dobrze opiera się luzowaniu dokręcania, a śruby w takich zaciskach są słabo podatne na samoluzowanie.

— 5-śrubowy. Zacisk 5-śrubowy to wysokiej jakości rozwiązanie, które można znaleźć w zaawansowanych hulajnogach wyczynowych. Obecność 5 punktów mocowania pozwala bezpiecznie zamocować kierownicę w pożądanej pozycji. Zacisk 5-śrubowy zapobiega powstawaniu luzów w złączce. Takie zaciski są w stanie utrzymać stopień dokręcenia złączek nawet przy dużych obciążeniach wibracyjnych.

System kompresji to specjalne urządzenie, które łączy widelec z kierownicą. System kompresji zapewnia sztywność i niezawodność połączenia kolumny kierownicy z widelcem.

— IHC. Nadaje się do hulajnóg z kierownicą o standardowej średnicy 31,8 mm lub 1¼". Ten rodzaj systemu kompresji jest prosty w konstrukcji i wysoce niezawodny. System IHC składa się ze śruby kompresyjnej i gwiazdki kompresyjnej. Śruba jest wkręcana od góry do dołu. System jest chroniony od góry pokrywą. Kompresja IHC wymaga kierownicy z nacięciem. Kierownica jest połączona z systemem kompresji za pomocą zacisku.

— HIC (Hidden Compression System) - ten rodzaj systemu kompresji występuje w hulajnogach o powiększonej średnicy kierownicy: 34,9 mm lub 1⅜". System HIC stał się powszechny ze względu na swoją niezawodność i prostotę konstrukcji. Śruba kompresyjna jest wkręcana od góry do dołu. Siła docisku śruby określa siłę docisku gwiazdki kompresyjnej. Głośnik kierownicy jest używana z nacięciem. Kierownica jest ciągnięta za pomocą zacisku. System HIC ma taką samą konstrukcję jak IHC. Różnica dotyczy tylko średnicy kierownicy. HIC jest przeznaczony do kolumn kierownicy o średnicy 34,9 mm, a IHC stosuje się do kolumn kierownicy o średnicy 31,8 mm.

— SCS (Standart Compression System) – zaawansowany system kompresji. Aby korzystać z SCS, potrzebujesz hulajnogi z kolumną kierownic...y bez nacięcia. Charakterystyczną cechą systemu kompresji SCS jest zastosowanie 4-śrubowego zacisku. Śruba kompresyjna jest wkręcana od góry do dołu. Głośnik kierownicy jest umieszczana wewnątrz zacisku. System SCS jest stworzony dla kierownic o różnych średnicach: 34,9 lub 31,8 mm. Konstrukcja systemu SCS jest podobna do systemu HIC. Kluczowa różnica między tymi rodzajami kompresji tkwi głównie w nacięciu w kolumnie kierownicy. SCS nie ma nacięcia, ale HIC ma.

— ICS (Inverted Compression System) to prosty i niezawodny system kompresji. System jest reprezentowany przez śrubę kompresyjną, która jest przykręcana od dołu do góry przez przednie koła. Gwiazdka kompresyjna jest zwykle fabrycznie montowana w widelcu. Ale w niektórych przypadkach gwiazdkę kompresyjną należy samodzielnie wbić w widelec. Podczas pracy z systemem kompresji zwykle pojawia się kilka trudności. Po pierwsze, do pracy z łącznikami potrzebny jest specjalny długi klucz. Po drugie, konieczne jest zdejmowania przednich kół za każdym razem, gdy system jest dokręcany.

— Gwintowany. Gwintowany system kompresji to najprostszy sposób łączenia kolumny kierownicy z widelcem. Taki system kompresji jest typowy dla hulajnóg z niższej półki cenowej. Hulajnogi z takim systemem są pozycjonowane jako modele do miejskich spacerów. Takie modele nie są fizycznie przystosowane do dużych obciążeń mechanicznych.

Twardość kół dostarczanych standardowo w hulajnodze.

Im wyższa liczba podana w tym parametrze, tym twardsze materiały są użyte do budowy kół i tym są one sztywniejsze. Twarde koła „chętniej” toczą się po różnych nawierzchniach, łatwiej je rozpędzić, pozwalają dokładniej wyczuć nawierzchnię pod stopami i nie ścierają się tak szybko jak miękkie; koła te jednak mają mniejszą przyczepność, są bardziej podatne na wibracje i wstrząsy oraz wymagają szczególnej ostrożności podczas pokonywania zakrętów. Dlatego koła o dużej twardości są typowe głównie dla modeli profesjonalnych, a wersje miękkie polecane są początkującym użytkownikom.

Pamiętaj, że większość hulajnóg umożliwia zmianę kół; ta procedura jest co jakiś czas obowiązkowa, ponieważ koła zużywają się, jednak w razie potrzeby można zmienić komplet całkiem nadający się do jazdy - na twardszy lub odwrotnie, bardziej miękki.

— 82A. Koła o twardości 82A są optymalne do hulajnóg miejskich. Ten poziom twardości zapewnia kołom dobrą wytrzymałość, podczas gdy koła mają trwały kontakt z powierzchnią toczenia. Te hulajnogi słabo nadają się do jazdy wyczynowej.

— 84A. Koła o twardości 84A uważane są za uniwersalne. Można je znaleźć zarówno w hulajnogach spacerowych (miejskich), jak i modelach do jazdy wyczynowej. Sztywność 84A zapewnia kołom dobry poziom trwałości. Hulajnogi te nadal są zdolne do „miękkiego” kontaktu z powierzchnią toczenia, jednak użytkownik będzie już odczuwał „twardy odrzut...” podczas uderzania w wyboje. — 85A. Koła o twardości 85A są bardziej związane z hulajnogami wyczynowymi. Ten poziom twardości zapewnia kołom dobry poziom wytrzymałości, jednak ze względu na zwiększoną twardość utracony zostaje miękki kontakt kół z powierzchnią toczenia. Jeśli hulajnoga nie ma własnej amortyzacji, twardość kół odbije się z powrotem na platformę i drążek kierowniczy podczas uderzania w wyboje.

— 86A. Koła o twardości 86A stosowane są w hulajnogach do jazdy sportowej i wyczynowej. Uważa się, że twardość na poziomie 86A jest zwiększona. Hulajnogi z takimi kołami są zwykle przeznaczone do dość dużych obciążeń. Takie koła przenoszą na hulajnogę wstrząsy i wibracje. Hulajnogi bez własnej amortyzacji sprawiają, że jazda na tak twardych kołach jest mniej komfortowa. Ale jednocześnie wzrastają właściwości wytrzymałościowe kół, podwozie staje się bardziej niezawodne i trwałe.

— 88A. Koła o twardości 88A można znaleźć w hulajnogach wyczynowych. Wyróżniają się podwyższonymi właściwościami wytrzymałościowymi. Dzięki dużej twardości koła z łatwością wytrzymują jazdę po każdej nawierzchni toczenia. Z drugiej strony jazda na kołach 88A zapewnia całkiem spory odrzut w platformę i kolumnę kierownicy. Koła te są zalecane do hulajnóg z wbudowanym systemem amortyzacji.

Łożyska, w które wyposażona jest hulajnoga. W tym punkcie zwykle wskazuje się nie model/markę, ale klasę łożyska zgodnie ze standardem ABEC. Standardowe opcje współczesnych hulajnóg to ABEC 5, ABEC 7 i ABEC 9; im większa liczba, tym wyższa jakość i dokładność wykonania części.

Uważa się, że lepsze łożyska pozwalają na lepsze przyspieszenie i szybszą jazdę. To częściowo prawda, ale przyspieszenie i prędkość silnie zależą od wielu innych czynników – rozmiaru i materiału kół, wagi hulajnogi itp. Tak więc modele z łożyskami tej samej klasy mogą znacznie różnić się charakterystyką prędkości. Ale to, na co wskaźnik ten wpływa jednoznacznie, to trwałość i cena: wysoka dokładność wpływa na koszt, ale takie łożyska trwają dłużej i lepiej przenoszą obciążenia.

Zwróć też uwagę, że do stosunkowo prostego użytkowania wystarczą łożyska ABEC 5. Szczególnie sensowne jest szukanie modelu z ABEC 7 lub ABEC 9 tylko wtedy, gdy potrzebujesz hulajnogi do zaawansowanych trików lub profesjonalnej jazdy z dużą prędkością. Zresztą jeśli wybrany model zawiera wysokiej jakości łożyska, w żadnym wypadku to nie zaszkodzi.

— Składana. Możliwość złożenia hulajnogi – najczęściej poprzez „ułożenie” kierownicy w pozycji poziomej na platformie; w niektórych modelach uchwyty kierownicy są również składane. Funkcja ta znacznie upraszcza przechowywanie i transport poza godzinami pracy. Co prawda, modele składane są nieco droższe i trochę mniej niezawodne niż te nieskładane, jednak w wielu przypadkach te punkty absolutnie nie są krytyczne.

— Regulacja wysokości kierownicy. Możliwość zmiany wysokości kierownicy ze względu na wzrost użytkownika. Funkcja ta przyda się szczególnie, jeśli hulajnogę kupujemy dla dziecka na kilka lat: dzieci szybko dorastają, a każdy sezon wymaga coraz większej wysokości kierownicy. Aby uzyskać szczegółowe informacje na temat regulacji według wzrostu, patrz „Maksymalna wysokość”.

— Amortyzacja. Hulajnoga posiada system amortyzacji – najczęściej na przednim kole, jednak zdarzają się modele z pełną amortyzacją. W każdym razie taki system czyni jazdę bardziej komfortową, niweluje wibracje i wstrząsy, jednak zmniejsza zdolność poruszania się siłą inercji i dokładność sterowania. Dlatego na przykład hulajnogi wyczynowe i śnieżne (patrz „Rodzaj”) w zasadzie nie mają tej funkcji, a w kickboardach jest to niezwykle rzadkie.

— Stopka. Urządzenie pozwalające na ustawienie hulajnogi w pozycji pionowej na dowolnej odpowied...niej powierzchni bez stosowania dodatkowych podpór takich jak ściany, ławki, płoty itp. Wykonywana jest zwykle w formie składanej płyty lub ramki pod platformą: w stanie „złożonym” jest podnoszona i nie przeszkadza w ruchu, a jeśli jest obniżona, hulajnoga zyskuje dodatkowy punkt podparcia.

— Siedzisko. Własne siedzisko umożliwiające jazdę na hulajnodze w pozycji siedzącej. Najczęściej funkcja ta znajduje się w kickboardach (patrz „Rodzaj”) dla najmłodszych dzieci, które wciąż nie potrafią pewnie utrzymać równowagi – siedzisko w takich modelach pełni również funkcję zabezpieczenia przed upadkiem. Ponadto w siedzenie z definicji wyposażone są modele do driftu.

— Koszyk na kierownicę. Koszyk montowany na kierownicę pełni rolę bagażnika - w nim można przewozić różne przedmioty, na przykład ulubione zabawki czy ubrania na zmianę. Pojemność koszyków jest zwykle niewielka, jednak mogą zapewnić pewną wygodę. Funkcja ta występuje głównie w modelach dla młodszych dzieci.

— Uchwyt na butelkę. Urządzenie umożliwiające instalację wyłącznie butelki do picia. Ułatwia to cylindryczny kształt, w którym taki pojemnik idealnie się zmieści, a jednocześnie nie wypadnie podczas jazdy. To rozwiązanie dotyczy nie tyle dziecięcych hulajnóg, co dorosłych, kiedy hulajnoga tak naprawdę nie służy do rozrywki, lecz do ruchu i pragnienie można poczuć w każdej chwili.

— Świecące koła/platforma. Hulajnoga posiada podświetlenie kół i/lub platformy. Podświetlane koła są zwykle wykonane z przezroczystego polimeru, w którym osadzone są diody LED; platforma może być oświetlona zarówno po bokach, jak i od dołu. W każdym razie funkcja ta nie tylko zapewnia oryginalny wygląd, jednak także sprawia, że hulajnoga jest bardziej widoczna, co pozytywnie wpływa na bezpieczeństwo – zwłaszcza o zmierzchu i ciemności. Podświetlenie może być zasilane zarówno z baterii, jak i z wbudowanego generatora, który generuje energię podczas obracania się kół.

— Latarka/reflektor. Obecność latarki lub reflektora w hulajnodze. Funkcja ta przyda się przede wszystkim o zmierzchu i ciemności: zapewnia oświetlenie drogi, a także sprawia, że hulajnoga jest bardziej widoczna dla innych użytkowników drogi.

— Sygnał/dzwonek. Obecność dzwonka lub innego sygnału dźwiękowego (na przykład klaksonu) w zestawie. Takie urządzenie przydaje się do ostrzegania innych o ruchu hulajnogi, pozwala uniknąć nieprzyjemnych wypadków.

— Pegi. Urządzenia na kołach hulajnóg wyczynowych, które pozwalają wykonywać różne triki, a mianowicie ślizgać się po krawężnikach, balustradach itp. Jest to dodatkowy ogranicznik, który jest montowany w osi koła hulajnogi i może służyć nie tylko jako punkt podparcia dla stopy, jednak również jako podpora podczas pokonywania różnych przeszkód (balustrady, rampy itp.). Z reguły w pegi wyposażone są hulajnogi do jazdy wyczynowej/sportowej. Jednocześnie w nie mogą być wyposażone zarówno przednie, jak i tylne koła, a w niektórych przypadkach peg montowany jest zarówno po prawej, jak i lewej stronie koła.

— Uchwyt rodzicielski. Długa rączka dopasowana do niektórych kickboardów, dzięki czemu osoba dorosła może się jej wygodnie trzymać stojąc obok. W ten sposób rodzic może do pewnego stopnia kontrolować ruch dziecka, zatrzymać je w odpowiednim momencie lub odwrotnie, pchać, a nawet wozić dziecko, jak w wózku. Takie rozwiązanie jest odpowiednie dla modeli z siedziskiem oraz dla dzieci, które nie są na razie zdolne do samodzielnego poruszania się na hulajnodze.