Porównanie iTrike SR 2-018-11 vs Maraton Decider

Maksymalna waga użytkownika, jaką konstrukcja hulajnogi może wytrzymać bez awarii i wypadków. Ten punkt jest częściowo określony przez grupę wiekową, ale głównie przez materiały użyte w ramie (patrz oba punkty poniżej). Należy pamiętać, że producenci mogą wskazywać maksymalne obciążenie dla idealnych warunków - gdy hulajnoga porusza się po idealnie płaskiej powierzchni lub ogólnie jest nieruchoma. Dlatego warto wybierać model według tego parametru z pewnym zapasem; jest to szczególnie ważne w przypadku odmian przeznaczonych do zwiększonych obciążeń, w szczególności hulajnóg typu rowerowego i modeli wyczynowych (patrz „Rodzaj”). Co więcej, nie należy przekraczać wagi wskazanej w charakterystyce – nawet jeśli hulajnoga nie zepsuje się od razu, może się to zdarzyć w dowolnym momencie, co obfituje w wypadki i skaleczenia.

Minimalny wiek, w którym dziecku można powierzyć hulajnogę. Zalecenia te są raczej przybliżone, ale zdecydowanie odradza się od nich odstępstwo: zbyt „dorosła” hulajnoga może okazać się niewygodna, a nawet niebezpieczna dla dziecka. W przypadku hulajnóg elektrycznych (patrz „Rodzaj”) warto wziąć pod uwagę, że w niektórych krajach do obsługi takich urządzeń wymagane są uprawnienia uzyskiwane od określonego wieku; więc kupując taki model, warto wyjaśnić wymagania przepisów ruchu drogowego.

Od grupy wiekowej zależy bezpośrednio dopuszczalne obciążenie; według tego kryterium współczesne hulajnogi można podzielić na dziecięce(dopuszczalne obciążenie do 50 kg), młodzieżowe (od 50 do 80 kg) i dorosłe (80 kg i więcej).

Od materiału, z którego wykonana jest platforma, zależą waga hulajnogi, jej wytrzymałość i odporność na obciążenia. We współczesnych modelach mogą sie stosować następujące opcje:

— Tworzywo sztuczne. W hulajnogach ten materiał należy do poziomu podstawowego. Wytrzymałość tworzywa sztucznego nie jest wysoka, nie jest ono przeznaczone do dużych ciężarów i dużych obciążeń, dlatego można je znaleźć głównie w modelach dla młodszej grupy wiekowej i typu klasycznego (patrz wyżej). Z drugiej strony w tej kategorii tworzywo sztuczne prezentuje się najlepiej: może mieć prawie dowolny kolor i wzór, niedużo waży i jest niedrogie.

— Aluminium. Stopy na bazie aluminium łączą w sobie wytrzymałość, odporność na obciążenia i niewielką wagę, dzięki czemu są dość popularne jako materiał wśród wszystkich typów hulajnóg (patrz wyżej).

— Stal. Główną zaletą stali jest jej wysoka wytrzymałość, nawet przewyższająca właściwości aluminium, nie mówiąc już o tworzywie sztucznym. Natomiast materiał ten ma dużą wagę i dlatego jest używany rzadziej niż inne, głównie w hulajnogach typu rowerowego (patrz „Rodzaj”) dla starszej grupy wiekowej.

— Stop magnezu. Dość zaawansowany materiał, który łączy bardzo niską wagę z dużą wytrzymałością i sprężystością. Jednocześnie jego koszt jest również dość wysoki. Dlatego magnezowe ramy można...spotkać głównie w drogich modelach klasy premium.

— CFRP. Termin ten zazwyczaj oznacza kompozyt zbrojony włóknem węglowym i polimerową osłoną. Uważa się za materiał klasy premium: jego wytrzymałość jest porównywalna ze stalą, a jego waga jest znacznie mniejsza. Co prawda, taki materiał jest wrażliwy na uderzenia punktowe - mogą z nich powstawać pęknięcia; generalnie jednak taka „uciążliwość” wymaga raczej niefortunnych okoliczności. Ale jedną z jednoznacznych wad włókna węglowego można nazwać wysoki koszt. Ponadto zwracamy uwagę, że materiał ten jest używany głównie w hulajnogach elektrycznych (patrz „Rodzaj”) – w przypadku innych odmian z wielu powodów łatwiej jest używać tańszych materiałów, nawet jeśli chodzi o drogi i wysokiej jakości model.

— 2-śrubowy. Zaciski 2-śrubowe są typowe dla hulajnóg z niższej półki cenowej. Zacisk 2-śrubowy jest zwykle używany do łączenia elementów sterujących w hulajnogach miejskich. Jako śruby najczęściej stosuje się złączki z gwintem M8. Złączka 2-śrubowa jest słabo przystosowana do odporności na poluzowanie łączników.

— 3-śrubowy. Zacisk 3-śrubowy pozwala mniej lub bardziej pewnie zamocować elementy sterujące. Hulajnogi z zaciskiem 3-śrubowym są ogólnie uważane za hulajnogi wyczynowe, ale są to hulajnogi dla początkujących. Zacisk 3-śrubowy pozwala zapobiegać luzom w złączce przez pewien czas.

— 4-śrubowy. Zacisk 4-śrubowy jest typowy dla dobrych hulajnóg wyczynowych. Ta złączka pozwala bezpiecznie zamocować elementy sterujące. Obecność 4 punktów mocowania sprawia, że połączenie dobrze opiera się luzowaniu dokręcania, a śruby w takich zaciskach są słabo podatne na samoluzowanie.

— 5-śrubowy. Zacisk 5-śrubowy to wysokiej jakości rozwiązanie, które można znaleźć w zaawansowanych hulajnogach wyczynowych. Obecność 5 punktów mocowania pozwala bezpiecznie zamocować kierownicę w pożądanej pozycji. Zacisk 5-śrubowy zapobiega powstawaniu luzów w złączce. Takie zaciski są w stanie utrzymać stopień dokręcenia złączek nawet przy dużych obciążeniach wibracyjnych.

Twardość kół dostarczanych standardowo w hulajnodze.

Im wyższa liczba podana w tym parametrze, tym twardsze materiały są użyte do budowy kół i tym są one sztywniejsze. Twarde koła „chętniej” toczą się po różnych nawierzchniach, łatwiej je rozpędzić, pozwalają dokładniej wyczuć nawierzchnię pod stopami i nie ścierają się tak szybko jak miękkie; koła te jednak mają mniejszą przyczepność, są bardziej podatne na wibracje i wstrząsy oraz wymagają szczególnej ostrożności podczas pokonywania zakrętów. Dlatego koła o dużej twardości są typowe głównie dla modeli profesjonalnych, a wersje miękkie polecane są początkującym użytkownikom.

Pamiętaj, że większość hulajnóg umożliwia zmianę kół; ta procedura jest co jakiś czas obowiązkowa, ponieważ koła zużywają się, jednak w razie potrzeby można zmienić komplet całkiem nadający się do jazdy - na twardszy lub odwrotnie, bardziej miękki.

— 82A. Koła o twardości 82A są optymalne do hulajnóg miejskich. Ten poziom twardości zapewnia kołom dobrą wytrzymałość, podczas gdy koła mają trwały kontakt z powierzchnią toczenia. Te hulajnogi słabo nadają się do jazdy wyczynowej.

— 84A. Koła o twardości 84A uważane są za uniwersalne. Można je znaleźć zarówno w hulajnogach spacerowych (miejskich), jak i modelach do jazdy wyczynowej. Sztywność 84A zapewnia kołom dobry poziom trwałości. Hulajnogi te nadal są zdolne do „miękkiego” kontaktu z powierzchnią toczenia, jednak użytkownik będzie już odczuwał „twardy odrzut...” podczas uderzania w wyboje. — 85A. Koła o twardości 85A są bardziej związane z hulajnogami wyczynowymi. Ten poziom twardości zapewnia kołom dobry poziom wytrzymałości, jednak ze względu na zwiększoną twardość utracony zostaje miękki kontakt kół z powierzchnią toczenia. Jeśli hulajnoga nie ma własnej amortyzacji, twardość kół odbije się z powrotem na platformę i drążek kierowniczy podczas uderzania w wyboje.

— 86A. Koła o twardości 86A stosowane są w hulajnogach do jazdy sportowej i wyczynowej. Uważa się, że twardość na poziomie 86A jest zwiększona. Hulajnogi z takimi kołami są zwykle przeznaczone do dość dużych obciążeń. Takie koła przenoszą na hulajnogę wstrząsy i wibracje. Hulajnogi bez własnej amortyzacji sprawiają, że jazda na tak twardych kołach jest mniej komfortowa. Ale jednocześnie wzrastają właściwości wytrzymałościowe kół, podwozie staje się bardziej niezawodne i trwałe.

— 88A. Koła o twardości 88A można znaleźć w hulajnogach wyczynowych. Wyróżniają się podwyższonymi właściwościami wytrzymałościowymi. Dzięki dużej twardości koła z łatwością wytrzymują jazdę po każdej nawierzchni toczenia. Z drugiej strony jazda na kołach 88A zapewnia całkiem spory odrzut w platformę i kolumnę kierownicy. Koła te są zalecane do hulajnóg z wbudowanym systemem amortyzacji.

Łożyska, w które wyposażona jest hulajnoga. W tym punkcie zwykle wskazuje się nie model/markę, ale klasę łożyska zgodnie ze standardem ABEC. Standardowe opcje współczesnych hulajnóg to ABEC 5, ABEC 7 i ABEC 9; im większa liczba, tym wyższa jakość i dokładność wykonania części.

Uważa się, że lepsze łożyska pozwalają na lepsze przyspieszenie i szybszą jazdę. To częściowo prawda, ale przyspieszenie i prędkość silnie zależą od wielu innych czynników – rozmiaru i materiału kół, wagi hulajnogi itp. Tak więc modele z łożyskami tej samej klasy mogą znacznie różnić się charakterystyką prędkości. Ale to, na co wskaźnik ten wpływa jednoznacznie, to trwałość i cena: wysoka dokładność wpływa na koszt, ale takie łożyska trwają dłużej i lepiej przenoszą obciążenia.

Zwróć też uwagę, że do stosunkowo prostego użytkowania wystarczą łożyska ABEC 5. Szczególnie sensowne jest szukanie modelu z ABEC 7 lub ABEC 9 tylko wtedy, gdy potrzebujesz hulajnogi do zaawansowanych trików lub profesjonalnej jazdy z dużą prędkością. Zresztą jeśli wybrany model zawiera wysokiej jakości łożyska, w żadnym wypadku to nie zaszkodzi.

— Brak. Tylne koło nie jest wyposażone w hamulec. W takim przypadku układ hamulcowy może się zapewniać z przodu. Istnieją jednak hulajnogi, które nie mają hamulców ani z tyłu, ani z przodu. Zaletą hulajnóg bez tylnego hamulca jest to, że pojazd nie ślizga się na bok podczas aktywnego hamowania na zakrętach. Hulajnogi bez hamulców, zarówno z przodu, jak iz tyłu, to w większości najprostsze modele dla dzieci, które nie rozpędzają się do niebezpiecznych prędkości. W takim przypadku hamowanie następuje albo przez zmniejszenie przechyłu, albo przez stopę na ziemi.

— Szczękowy (V-Brake). Hamulce szczękowe zwalniają i zatrzymują hulajnogę, dociskając klocki do obręczy koła. Układ hamulcowy szczękowy ma średnią skuteczność. Zazwyczaj hulajnoga zatrzymuje się miękko i płynnie. Hamulec szczękowy montowany jest najczęściej na tylnym kole hulajnogi. Miękki hamulec zapobiega poślizgowi pojazdu podczas hamowania na zakrętach. Zaletą hamulców szczękowych jest to, że mają prostą konstrukcję. Ten rodzaj układu hamulcowego jest łatwy w utrzymaniu. Słabym punktem hamulców szczękowych jest gwałtowny spadek wydajności, gdy na obręcz dostaje się wilgoć.

— Tarczowy. Hamulec tarczowy na tylnym kole zapewnia szybkie zatrzymanie hulajnogi. Układ hamulcowy tego typu jest przeznaczony bardziej do hulajnóg wyczynowych, które często wymagają szybkiego hamowania przy dużych prędkościach. Ale hamulec tarczowy można znaleźć również w hulajnogach tradycyjnych i kickboardach. Hamulce...tarczowe mają sprzęgło z krótkim skokiem. Dzięki niewielkiej odległości między klockami a tarczą sprzęgło bardzo szybko wchodzi w kontakt z powierzchnią roboczą tarczy hamulcowej. W takim przypadku sprzęgło jest dociskane do tarczy z wystarczająco dużą siłą. Hamulec tarczowy umożliwia niezwykle efektywne zatrzymanie hulajnogi. Należy jednak zachować ostrożność podczas używania hamulca tarczowego na tylnym kole, ponieważ gwałtowne hamowanie, zwłaszcza podczas pokonywania zakrętów, może spowodować poślizg hulajnogi w bok.

— Bębnowy. Hamulec bębnowy ma ponadprzeciętną wydajność. Hamulec bębnowy sprawia, że tylne koło jest masywne i ciężkie. Z tego powodu hulajnogi z hamulcami bębnowymi są rzadko używane w hulajnogach wyczynowych i sportowych, ale są wyjątki. W hamulec bębnowy są często wyposażone uniwersalne modele miejskie i kickboardy. Ten typ hamulca ma konstrukcję zamkniętą. Klocki znajdują się wewnątrz koła. Podkładki cierne ocierają się o wewnętrzną powierzchnię felgi. Dostęp do hamulca bębnowego chroniony jest osłoną ochronną. Dzięki zamkniętej konstrukcji do wnętrza bębna hamulcowego nie przedostaje się wilgoć ani inne zatory, co sprawia, że praca hamulca jest bardziej niezawodna i bezproblemowa. Wśród wad można zauważyć: wzrost wymiarów i masy koła, złożoność konserwacji.

— Elektryczny. Hamulec elektryczny jest używany w hulajnogach elektrycznych. Układ hamulcowy tego typu sprawia, że zatrzymanie jest wyjątkowo łagodne, hamowanie prędkości następuje, gdy prędkość silnika elektrycznego maleje. Tylna lokalizacja hamulca elektrycznego przewiduje, że silnik elektryczny jest zamontowany na tylnym kole. Obecność silnika elektrycznego sprawia, że koło jest masywne, takie hulajnogi są trudne w użyciu do wyczynów kaskaderskich lub jazdy sportowej, chociaż silnik pozwala szybko nabrać i utrzymać prędkość przez długi czas. Elektryczny układ hamulcowy jest wysoce niezawodny i trwały oraz nie wymaga konserwacji. Ale jeśli akumulator w skuterze jest rozładowany, hamulec elektryczny nie będzie działał. W takich przypadkach zwykle przewidziany jest dodatkowy hamulec mechaniczny (ręczny lub nożny).

— Nożny. Najprostszy rodzaj hamulców zaciskowych, który polega na zwalnianiu i zatrzymywaniu hulajnogi poprzez wciśnięcie stopą błotnika tylnego koła. Należy zaznaczyć, że spośród istniejących wariantów jest to najmniej wydajny układ hamulcowy.

Maksymalna wysokość, na jaką można ustawić kierownicę z regulacją wysokości (lub po prostu wysokość kierownicy w pozycji roboczej, jeśli nie ma regulacji wysokości).

Wysokość kierownicy powinna być taka, aby użytkownik mógł stać prosto na platformie bez zginania pleców i trzymać uchwyty lekko zgiętymi rękami. Jednocześnie nie ma jednoznacznego związku między tym wskaźnikiem a wzrostem użytkownika, wiele zależy od budowy ciała. Idealną opcją jest więc określenie optymalnej wysokości za pomocą „dopasowania na żywo”, a następnie wybór hulajnogi na podstawie wyniku.

Rozmiar platformy hulajnogi. W tym punkcie może się wskazywać zarówno długość, jak i szerokość lub tylko jeden rozmiar - najczęściej jest to długość.

Ogólnie parametr ten jest drugorzędny: producenci wybierają rozmiar platformy w zależności od rodzaju, kategorii wiekowej, ogólnej specjalizacji i innych cech hulajnogi. Z reguły na platformie jest wystarczająco dużo miejsca na nogi. Zwracamy tylko uwagę, że krótsze platformy okazują się zwinniejsze, dłuższe - stabilniejsze podczas jazdy.