Porównanie HIPE H1 vs Micro Sprite

— Hulajnoga. Hulajnogi o tradycyjnej konstrukcji to platforma z kierownicą osadzona na kołach o stosunkowo małej średnicy. Innymi słowy, ta kategoria obejmuje wszystkie modele, które nie należą do bardziej specyficznych odmian.

— Kickboard. Rodzaj hulajnogi, która ma dwa koła z przodu, a kierownicy nie trzeba skręcać, ale przechylać ją w odpowiednim kierunku. Dzięki trzem punktom podparcia modele kickboard są stabilniejsze niż klasyczne hulajnogi i dobrze nadają się do wstępnej nauki jazdy; w rzeczywistości większość z tych produktów jest przeznaczona dla młodszego wieku.

— Hulajnoga wyczynowa. Różnorodność klasycznych hulajnóg przeznaczonych do sportowej jazdy wyczynowej. Główną cechą wyróżniającą takie modele jest zwiększona wytrzymałość: rama wykonana jest z metalu, jednoczęściowa kierownica bez regulacji wysokości i składania. Ponadto takie hulajnogi mogą być wyposażone w pegi i inne elementy do programu wyczynowego. Co prawda, podobne modele kosztują odpowiednio.

— Hulajnoga typu rowerowego (footbike). Hulajnogi z kołami rowerowymi: dużymi, ze szprychami i pompowanymi oponami. To znacznie zwiększa możliwości przejazdu i pozwala na jazdę nawet po drogach gruntowych i innym nierównym terenie. Pamiętaj, że takich produktów nie należy mylić z rowerami bez pedałów (rowerami bi...egowymi): w tym przypadku chodzi właśnie o odmianę hulajnogi.

— Hulajnoga trójkołowa typu „fliker”. Główną cechą wyróżniającą hulajnogi Fliker jest obecność dwóch oddzielnych platform, pod każdą nogą. Odpowiednio ma się trzy koła - jedno z przodu i po jednym na każdej platformie z tyłu. Jazda na takiej hulajnodze różni się od klasycznej tym, że nogi mogą stale stać na platformach. Ruch naprzód w różnych modelach odbywa się na różne sposoby. Jedną z opcji są hulajnogi, w których trzeba huśtać się z boku na bok; w związku z tym na nich nie da się jeździć ściśle w linii prostej - trajektoria ruchu będzie falista, chwiejna. Inną opcją są tzw. „nożyczki”: platformy są w stanie poruszać się i rozszerzać, podobnie jak ostrza nożyczek, co zapewnia ruch do przodu.

— Hulajnoga śnieżna. Hulajnogi, pierwotnie przeznaczone do poruszania się po śniegu. W konstrukcji są podobne do zwykłych hulajnóg, ale zamiast każdego z kół zainstalowano małą płozę; ponadto w konstrukcji zastosowano materiały mrozoodporne. Jednocześnie wiele hulajnóg śnieżnych umożliwia wymianę płoz na koła (patrz "Cechy dodatkowe") i można z nich korzystać w ciepłym sezonie.

— Do driftu. Hulajnogi specjalnie zaprojektowane do jazdy z aktywnym wykorzystaniem driftów kontrolowanych. Zewnętrznie są nie tyle podobne do hulajnóg, co do trójkołowców z napędem elektrycznym, mają siedzenie i trzy koła - przednie (kierujące) i dwa tylne. Stopy kierowcy podczas jazdy są na podnóżkach i nie dotykają podłoża, przyczepność zapewnia silnik elektryczny na przednim kole, a tylne koła są zwykle obracane (jak w wózkach supermarketowych) i można je obracać w kierunku poślizgu. Taka konstrukcja pozwala na łatwe i bezpieczne wykonywanie trików przy użyciu driftu. Najbardziej cechy dodatkowe i prędkościowe modele, przeznaczone dla profesjonalistów, mają bardziej tradycyjne tylne koła, bez możliwości skręcania.

Minimalny wiek, w którym dziecku można powierzyć hulajnogę. Zalecenia te są raczej przybliżone, ale zdecydowanie odradza się od nich odstępstwo: zbyt „dorosła” hulajnoga może okazać się niewygodna, a nawet niebezpieczna dla dziecka. W przypadku hulajnóg elektrycznych (patrz „Rodzaj”) warto wziąć pod uwagę, że w niektórych krajach do obsługi takich urządzeń wymagane są uprawnienia uzyskiwane od określonego wieku; więc kupując taki model, warto wyjaśnić wymagania przepisów ruchu drogowego.

Od grupy wiekowej zależy bezpośrednio dopuszczalne obciążenie; według tego kryterium współczesne hulajnogi można podzielić na dziecięce(dopuszczalne obciążenie do 50 kg), młodzieżowe (od 50 do 80 kg) i dorosłe (80 kg i więcej).

— Klasyczna (w kształcie litery T). Tradycyjna kierownica hulajnogi w postaci poziomej poprzeczki na pionowym drążku. Występuje w prawie wszystkich typach hulajnóg (patrz „Rodzaj”); zwróć uwagę, że w kickboardach taka kierownica zwykle wymaga nie skręcania, ale nachylenia.

— Wygięta (rowerowa). Kierownica o charakterystycznym, wygiętym kształcie, w którym uchwyty są zagięte do tyłu lub do góry względem środka. Uważana jest za wygodniejszą niż klasyczna, ale jest bardziej skomplikowana w konstrukcji i droższa, a różnica w wygodzie nie jest często zauważalna. Dlatego ten wariant jest znacznie mniej powszechny, występuje głównie w raczej zaawansowanych modelach — w szczególności właśnie w takie kierownice wyposażona jest większość hulajnóg.

— Okrągły uchwyt. Kierownica w formie pierścienia lub pary pierścieni (swoistych „uszu”) osadzona na pionowym drążku; są też opcje w ogóle bez górnego pierścienia, w których drążek kończy się okrągłą gałką. W każdym razie ta konstrukcja jest stosowana w modelach, w których kierownica się nie obraca, ale przechyla na boki - mogą to być zarówno kickboardy, jak i niektóre specjalistyczne modele typu „fliker” (patrz „Rodzaj”).

— W kształcie litery Y. Kierownica z wygięciem górnej rury w kształcie litery Y. Często w tego rodzaju kierownicach stosuje się blachy boczne wzmacniające konstrukcję, dzięki czemu kierowni...ca ta uważana jest za trwalszą w porównaniu z klasycznymi rozwiązaniami w kształcie litery T .

— Bat-Wing. Kształt Bat-Wing przypomina kierownice w kształcie litery Y, jednak w górnej części danego wariantu znajduje się specjalna poprzeczka wzmacniająca konstrukcję. Kierownice Bat-Wing wytrzymują duże obciążenia i są montowane głównie na hulajnogach wyczynowych.

— 2-śrubowy. Zaciski 2-śrubowe są typowe dla hulajnóg z niższej półki cenowej. Zacisk 2-śrubowy jest zwykle używany do łączenia elementów sterujących w hulajnogach miejskich. Jako śruby najczęściej stosuje się złączki z gwintem M8. Złączka 2-śrubowa jest słabo przystosowana do odporności na poluzowanie łączników.

— 3-śrubowy. Zacisk 3-śrubowy pozwala mniej lub bardziej pewnie zamocować elementy sterujące. Hulajnogi z zaciskiem 3-śrubowym są ogólnie uważane za hulajnogi wyczynowe, ale są to hulajnogi dla początkujących. Zacisk 3-śrubowy pozwala zapobiegać luzom w złączce przez pewien czas.

— 4-śrubowy. Zacisk 4-śrubowy jest typowy dla dobrych hulajnóg wyczynowych. Ta złączka pozwala bezpiecznie zamocować elementy sterujące. Obecność 4 punktów mocowania sprawia, że połączenie dobrze opiera się luzowaniu dokręcania, a śruby w takich zaciskach są słabo podatne na samoluzowanie.

— 5-śrubowy. Zacisk 5-śrubowy to wysokiej jakości rozwiązanie, które można znaleźć w zaawansowanych hulajnogach wyczynowych. Obecność 5 punktów mocowania pozwala bezpiecznie zamocować kierownicę w pożądanej pozycji. Zacisk 5-śrubowy zapobiega powstawaniu luzów w złączce. Takie zaciski są w stanie utrzymać stopień dokręcenia złączek nawet przy dużych obciążeniach wibracyjnych.

System kompresji to specjalne urządzenie, które łączy widelec z kierownicą. System kompresji zapewnia sztywność i niezawodność połączenia kolumny kierownicy z widelcem.

— IHC. Nadaje się do hulajnóg z kierownicą o standardowej średnicy 31,8 mm lub 1¼". Ten rodzaj systemu kompresji jest prosty w konstrukcji i wysoce niezawodny. System IHC składa się ze śruby kompresyjnej i gwiazdki kompresyjnej. Śruba jest wkręcana od góry do dołu. System jest chroniony od góry pokrywą. Kompresja IHC wymaga kierownicy z nacięciem. Kierownica jest połączona z systemem kompresji za pomocą zacisku.

— HIC (Hidden Compression System) - ten rodzaj systemu kompresji występuje w hulajnogach o powiększonej średnicy kierownicy: 34,9 mm lub 1⅜". System HIC stał się powszechny ze względu na swoją niezawodność i prostotę konstrukcji. Śruba kompresyjna jest wkręcana od góry do dołu. Siła docisku śruby określa siłę docisku gwiazdki kompresyjnej. Głośnik kierownicy jest używana z nacięciem. Kierownica jest ciągnięta za pomocą zacisku. System HIC ma taką samą konstrukcję jak IHC. Różnica dotyczy tylko średnicy kierownicy. HIC jest przeznaczony do kolumn kierownicy o średnicy 34,9 mm, a IHC stosuje się do kolumn kierownicy o średnicy 31,8 mm.

— SCS (Standart Compression System) – zaawansowany system kompresji. Aby korzystać z SCS, potrzebujesz hulajnogi z kolumną kierownic...y bez nacięcia. Charakterystyczną cechą systemu kompresji SCS jest zastosowanie 4-śrubowego zacisku. Śruba kompresyjna jest wkręcana od góry do dołu. Głośnik kierownicy jest umieszczana wewnątrz zacisku. System SCS jest stworzony dla kierownic o różnych średnicach: 34,9 lub 31,8 mm. Konstrukcja systemu SCS jest podobna do systemu HIC. Kluczowa różnica między tymi rodzajami kompresji tkwi głównie w nacięciu w kolumnie kierownicy. SCS nie ma nacięcia, ale HIC ma.

— ICS (Inverted Compression System) to prosty i niezawodny system kompresji. System jest reprezentowany przez śrubę kompresyjną, która jest przykręcana od dołu do góry przez przednie koła. Gwiazdka kompresyjna jest zwykle fabrycznie montowana w widelcu. Ale w niektórych przypadkach gwiazdkę kompresyjną należy samodzielnie wbić w widelec. Podczas pracy z systemem kompresji zwykle pojawia się kilka trudności. Po pierwsze, do pracy z łącznikami potrzebny jest specjalny długi klucz. Po drugie, konieczne jest zdejmowania przednich kół za każdym razem, gdy system jest dokręcany.

— Gwintowany. Gwintowany system kompresji to najprostszy sposób łączenia kolumny kierownicy z widelcem. Taki system kompresji jest typowy dla hulajnóg z niższej półki cenowej. Hulajnogi z takim systemem są pozycjonowane jako modele do miejskich spacerów. Takie modele nie są fizycznie przystosowane do dużych obciążeń mechanicznych.

Średnica przedniego kółka (kółek) hulajnogi.

Parametr ten dobiera producent w zależności od rodzaju, kategorii wiekowej i ogólnego przeznaczenia hulajnogi. Jeśli porównamy podobne modele o różnych średnicach kółek, to warto wziąć pod uwagę, że im większe kółka, tym lepiej radzą sobie z nierównościami jezdni, tym większa jest zdolność do jazdy w terenie. Małe kółka z kolei świetnie nadają się do równego asfaltu i dynamicznej jazdy, łatwo przyspieszają i pozwalają na wykonywanie ostrych zakrętów.

Twardość kół dostarczanych standardowo w hulajnodze.

Im wyższa liczba podana w tym parametrze, tym twardsze materiały są użyte do budowy kół i tym są one sztywniejsze. Twarde koła „chętniej” toczą się po różnych nawierzchniach, łatwiej je rozpędzić, pozwalają dokładniej wyczuć nawierzchnię pod stopami i nie ścierają się tak szybko jak miękkie; koła te jednak mają mniejszą przyczepność, są bardziej podatne na wibracje i wstrząsy oraz wymagają szczególnej ostrożności podczas pokonywania zakrętów. Dlatego koła o dużej twardości są typowe głównie dla modeli profesjonalnych, a wersje miękkie polecane są początkującym użytkownikom.

Pamiętaj, że większość hulajnóg umożliwia zmianę kół; ta procedura jest co jakiś czas obowiązkowa, ponieważ koła zużywają się, jednak w razie potrzeby można zmienić komplet całkiem nadający się do jazdy - na twardszy lub odwrotnie, bardziej miękki.

— 82A. Koła o twardości 82A są optymalne do hulajnóg miejskich. Ten poziom twardości zapewnia kołom dobrą wytrzymałość, podczas gdy koła mają trwały kontakt z powierzchnią toczenia. Te hulajnogi słabo nadają się do jazdy wyczynowej.

— 84A. Koła o twardości 84A uważane są za uniwersalne. Można je znaleźć zarówno w hulajnogach spacerowych (miejskich), jak i modelach do jazdy wyczynowej. Sztywność 84A zapewnia kołom dobry poziom trwałości. Hulajnogi te nadal są zdolne do „miękkiego” kontaktu z powierzchnią toczenia, jednak użytkownik będzie już odczuwał „twardy odrzut...” podczas uderzania w wyboje. — 85A. Koła o twardości 85A są bardziej związane z hulajnogami wyczynowymi. Ten poziom twardości zapewnia kołom dobry poziom wytrzymałości, jednak ze względu na zwiększoną twardość utracony zostaje miękki kontakt kół z powierzchnią toczenia. Jeśli hulajnoga nie ma własnej amortyzacji, twardość kół odbije się z powrotem na platformę i drążek kierowniczy podczas uderzania w wyboje.

— 86A. Koła o twardości 86A stosowane są w hulajnogach do jazdy sportowej i wyczynowej. Uważa się, że twardość na poziomie 86A jest zwiększona. Hulajnogi z takimi kołami są zwykle przeznaczone do dość dużych obciążeń. Takie koła przenoszą na hulajnogę wstrząsy i wibracje. Hulajnogi bez własnej amortyzacji sprawiają, że jazda na tak twardych kołach jest mniej komfortowa. Ale jednocześnie wzrastają właściwości wytrzymałościowe kół, podwozie staje się bardziej niezawodne i trwałe.

— 88A. Koła o twardości 88A można znaleźć w hulajnogach wyczynowych. Wyróżniają się podwyższonymi właściwościami wytrzymałościowymi. Dzięki dużej twardości koła z łatwością wytrzymują jazdę po każdej nawierzchni toczenia. Z drugiej strony jazda na kołach 88A zapewnia całkiem spory odrzut w platformę i kolumnę kierownicy. Koła te są zalecane do hulajnóg z wbudowanym systemem amortyzacji.

Łożyska, w które wyposażona jest hulajnoga. W tym punkcie zwykle wskazuje się nie model/markę, ale klasę łożyska zgodnie ze standardem ABEC. Standardowe opcje współczesnych hulajnóg to ABEC 5, ABEC 7 i ABEC 9; im większa liczba, tym wyższa jakość i dokładność wykonania części.

Uważa się, że lepsze łożyska pozwalają na lepsze przyspieszenie i szybszą jazdę. To częściowo prawda, ale przyspieszenie i prędkość silnie zależą od wielu innych czynników – rozmiaru i materiału kół, wagi hulajnogi itp. Tak więc modele z łożyskami tej samej klasy mogą znacznie różnić się charakterystyką prędkości. Ale to, na co wskaźnik ten wpływa jednoznacznie, to trwałość i cena: wysoka dokładność wpływa na koszt, ale takie łożyska trwają dłużej i lepiej przenoszą obciążenia.

Zwróć też uwagę, że do stosunkowo prostego użytkowania wystarczą łożyska ABEC 5. Szczególnie sensowne jest szukanie modelu z ABEC 7 lub ABEC 9 tylko wtedy, gdy potrzebujesz hulajnogi do zaawansowanych trików lub profesjonalnej jazdy z dużą prędkością. Zresztą jeśli wybrany model zawiera wysokiej jakości łożyska, w żadnym wypadku to nie zaszkodzi.

— Składana. Możliwość złożenia hulajnogi – najczęściej poprzez „ułożenie” kierownicy w pozycji poziomej na platformie; w niektórych modelach uchwyty kierownicy są również składane. Funkcja ta znacznie upraszcza przechowywanie i transport poza godzinami pracy. Co prawda, modele składane są nieco droższe i trochę mniej niezawodne niż te nieskładane, jednak w wielu przypadkach te punkty absolutnie nie są krytyczne.

— Regulacja wysokości kierownicy. Możliwość zmiany wysokości kierownicy ze względu na wzrost użytkownika. Funkcja ta przyda się szczególnie, jeśli hulajnogę kupujemy dla dziecka na kilka lat: dzieci szybko dorastają, a każdy sezon wymaga coraz większej wysokości kierownicy. Aby uzyskać szczegółowe informacje na temat regulacji według wzrostu, patrz „Maksymalna wysokość”.

— Amortyzacja. Hulajnoga posiada system amortyzacji – najczęściej na przednim kole, jednak zdarzają się modele z pełną amortyzacją. W każdym razie taki system czyni jazdę bardziej komfortową, niweluje wibracje i wstrząsy, jednak zmniejsza zdolność poruszania się siłą inercji i dokładność sterowania. Dlatego na przykład hulajnogi wyczynowe i śnieżne (patrz „Rodzaj”) w zasadzie nie mają tej funkcji, a w kickboardach jest to niezwykle rzadkie.

— Stopka. Urządzenie pozwalające na ustawienie hulajnogi w pozycji pionowej na dowolnej odpowied...niej powierzchni bez stosowania dodatkowych podpór takich jak ściany, ławki, płoty itp. Wykonywana jest zwykle w formie składanej płyty lub ramki pod platformą: w stanie „złożonym” jest podnoszona i nie przeszkadza w ruchu, a jeśli jest obniżona, hulajnoga zyskuje dodatkowy punkt podparcia.

— Siedzisko. Własne siedzisko umożliwiające jazdę na hulajnodze w pozycji siedzącej. Najczęściej funkcja ta znajduje się w kickboardach (patrz „Rodzaj”) dla najmłodszych dzieci, które wciąż nie potrafią pewnie utrzymać równowagi – siedzisko w takich modelach pełni również funkcję zabezpieczenia przed upadkiem. Ponadto w siedzenie z definicji wyposażone są modele do driftu.

— Koszyk na kierownicę. Koszyk montowany na kierownicę pełni rolę bagażnika - w nim można przewozić różne przedmioty, na przykład ulubione zabawki czy ubrania na zmianę. Pojemność koszyków jest zwykle niewielka, jednak mogą zapewnić pewną wygodę. Funkcja ta występuje głównie w modelach dla młodszych dzieci.

— Uchwyt na butelkę. Urządzenie umożliwiające instalację wyłącznie butelki do picia. Ułatwia to cylindryczny kształt, w którym taki pojemnik idealnie się zmieści, a jednocześnie nie wypadnie podczas jazdy. To rozwiązanie dotyczy nie tyle dziecięcych hulajnóg, co dorosłych, kiedy hulajnoga tak naprawdę nie służy do rozrywki, lecz do ruchu i pragnienie można poczuć w każdej chwili.

— Świecące koła/platforma. Hulajnoga posiada podświetlenie kół i/lub platformy. Podświetlane koła są zwykle wykonane z przezroczystego polimeru, w którym osadzone są diody LED; platforma może być oświetlona zarówno po bokach, jak i od dołu. W każdym razie funkcja ta nie tylko zapewnia oryginalny wygląd, jednak także sprawia, że hulajnoga jest bardziej widoczna, co pozytywnie wpływa na bezpieczeństwo – zwłaszcza o zmierzchu i ciemności. Podświetlenie może być zasilane zarówno z baterii, jak i z wbudowanego generatora, który generuje energię podczas obracania się kół.

— Latarka/reflektor. Obecność latarki lub reflektora w hulajnodze. Funkcja ta przyda się przede wszystkim o zmierzchu i ciemności: zapewnia oświetlenie drogi, a także sprawia, że hulajnoga jest bardziej widoczna dla innych użytkowników drogi.

— Sygnał/dzwonek. Obecność dzwonka lub innego sygnału dźwiękowego (na przykład klaksonu) w zestawie. Takie urządzenie przydaje się do ostrzegania innych o ruchu hulajnogi, pozwala uniknąć nieprzyjemnych wypadków.

— Pegi. Urządzenia na kołach hulajnóg wyczynowych, które pozwalają wykonywać różne triki, a mianowicie ślizgać się po krawężnikach, balustradach itp. Jest to dodatkowy ogranicznik, który jest montowany w osi koła hulajnogi i może służyć nie tylko jako punkt podparcia dla stopy, jednak również jako podpora podczas pokonywania różnych przeszkód (balustrady, rampy itp.). Z reguły w pegi wyposażone są hulajnogi do jazdy wyczynowej/sportowej. Jednocześnie w nie mogą być wyposażone zarówno przednie, jak i tylne koła, a w niektórych przypadkach peg montowany jest zarówno po prawej, jak i lewej stronie koła.

— Uchwyt rodzicielski. Długa rączka dopasowana do niektórych kickboardów, dzięki czemu osoba dorosła może się jej wygodnie trzymać stojąc obok. W ten sposób rodzic może do pewnego stopnia kontrolować ruch dziecka, zatrzymać je w odpowiednim momencie lub odwrotnie, pchać, a nawet wozić dziecko, jak w wózku. Takie rozwiązanie jest odpowiednie dla modeli z siedziskiem oraz dla dzieci, które nie są na razie zdolne do samodzielnego poruszania się na hulajnodze.